Thailand gaat spannende tijden tegemoet. Het komende referendum over het ontwerp grondwet zal, hoe het ook uitvalt, de bestaande tegenstellingen in de politieke sfeer niet oplossen. Als het ontwerp door de bevolking wordt aanvaard zal dat betekenen dat de huidige macht van het militair-elitaire regime voor een groot deel zal worden gehandhaafd en dat de inbreng van de bevolking als geheel wordt verminderd. Dat leg ik hieronder uit.
Als het referendum het ontwerp grondwet verwerpt is de kans groot dat het huidige regime langer aan de macht blijft en de afwijzing zal verwijten aan haar tegenstanders. Meer repressie en onzekerheid over de toekomst zal het gevolg zijn. Het wordt een keuze tussen de Duivel en Beëlzebub.
Het referendum kent twee vragen:
1 de eerste is het simpele: ‘aanvaard u dit ontwerp grondwet?’ รับ —-ไม่รับ ráp—mâi ráp oftewel ja—nee
2 de tweede vraag is ingewikkeld en suggestief. Mijn beste vertaling is als volgt:
‘Bent u het er mee eens of niet dat, om de hervormingen zoals genoemd is het Nationale Strategische Plan te voltooien, beide Kamers van het Parlement samen de premier kiezen?’
Als die laatste vraag ook wordt aangenomen dan zal de, geheel door de junta benoemde Senaat (250 leden), samen met het verkozen Huis van Afvaardigen (500 leden), de premier kiezen. De mogelijkheid bestaat dan dat de premier een persoon is die niet aan de verkiezingen heeft meegedaan.
Een sarcastische variant op die tweede vraag (en even suggestief) zou kunnen luiden: ‘Bent u het er mee eens of niet, dat de junta de wil van het volk negeert door de Senaat mee te laten beslissen over de persoon van de premier?’
De ideologie achter het ontwerp grondwet en de twee visies op de Thaise ‘democratie’
Ik kan dit het beste illustreren aan de volgende drie uitspraken.
Dit schreef Premier Yingluck Shinawatra op haar Facebook pagina twee weken vóór de militaire coup van 24 mei 2014:
Ik heb nu twee jaar, negen maanden en twee dagen mijn werk als premier gedaan. Ik was er iedere minuut trots op dat ik mijn plichten als gekozen premier in een democratisch systeem vervulde. Ik zal altijd aan de kant van het volk blijven staan.
Dit is wat de huidige premier generaal Prayut Chan-Ocha zei in het door hem benoemde parlement tijdens het aanbieden van de regeringsbegroting in augustus 2014:
“Wie staat er nu nog bij stil hoe Zijne Koninklijke Hoogheid, de Koning, zijn Koninklijke macht aan ons heeft toebedeeld. Vanuit het standpunt van de regering gebruikt U de drie machten, de wetgevende, uitvoerende en rechterlijke macht, die echter geheel aan Hem toebehoren. Die macht behoort niet aan U. U ontvangt die macht niet als U wordt gekozen. Het is de macht die komt van Zijne Koninklijke Hoogheid, de Koning. Zijne Majesteit gaf deze macht aan ons om een regering te vormen. De macht die ik vandaag heb werd mij gegeven door de Koning.
Tijdens zijn recente Nieuwjaar speech zei premier generaal Prayut het volgende:
‘Weten de tuiniers die daar buiten het parlementsgebouw (hij wijst) werken ook maar iets over democratie? Natuurlijk niet! Praat me niet over de burgerij….Deze mensen gaan alleen maar stemmen omdat ze er voor betaald worden’.
Zie over de twee visies op de ‘Thaise’ democratie ook: https://www.thailandblog.nl/geschiedenis/veldmaarschalk-sarit-thanarat-democratie-thailand/
De ontwerpers van het ontwerp grondwet met als voorzitter Meechai Ruchupan zijn allen benoemd door de junta. Zij onderschrijven de ideologie van de junta: alle politici zijn slecht, slechts uit op geld en macht, want zij worden gekozen door onwetende, achterlijke en vaak immorele mensen. Deze grondwet moet dan de invloed van politici controleren en zo nodig beteugelen. Dat moet gebeuren door de ‘khon die’, de goede mensen, de niet-gekozen mensen.
Enige controversiële punten uit het ontwerp grondwet
Deze punten sluiten aan bij wat ik hierboven noemde als ideologisch fundament van het ontwerp grondwet.
- Het nieuwe kiessysteem zal het erg moeilijk maken voor een partij, ook al haalt ze de meerderheid wat stemmen betreft, een meerderheid aan afgevaardigden te krijgen. De grootste partij zal minder afgevaardigden krijgen, de anderen, zoals Democraten en wat andere partijen, meer. Het Huis van Afgevaardigden zal meer versnippert zijn en de regering zal uit een coalitie moeten bestaan. De geschiedenis leert dat zoiets in de Thaise situatie de stabiliteit van een regering niet ten goede komt.
- de Senaat. Deze is geheel gekozen door de junta. Zes bevelhebbers van leger, luchtmacht en marine zijn al genomineerd. De Senaat zal vijf jaar zitting hebben en dus ook invloed uitoefenen op de volgende regering (het gekozen Huis van Afgevaardigden zit vier jaar) en zou dus mee kunnen helpen aan de keuze van twee premiers. Daarnaast heeft de Senaat de macht de plannen van de gekozen regering te toetsen aan de hervormingsagenda van de junta en die zo nodig tegen te houden. Verder heeft ze een belangrijke rol bij de benoeming van de onafhankelijke organisaties.
- De onafhankelijke organisaties. De belangrijkste zijn: het Constitutionele Hof, de Verkiezingscommisie en de Nationale Anti-Corruptie Commissie. Hun macht is toegenomen om de regering te controleren en terug te fluiten. Hun leden benoemen elkaar met behulp van de Senaat.
- De schier onmogelijkheid de grondwet te amenderen. Het is een byzantijns proces. Van iedere partij moet minstens 20% vóór stemmen. Als alleen alle vier leden van een kleine partij tegen stemmen gaat het niet door.
- De verplichting opgelegd aan alle volgende regeringen het 20-jarige hervormingsplan van de junta uit te voeren, gecontroleerd door de Senaat en de onafhankelijk organisaties.
Natuurlijk eindigt het ontwerp grondwet met een algemene amnestie voor alle personen en daden van de junta, in verleden, heden en toekomst. Uiterst ironisch gezien het feit dat de eerste protesten tegen de Yingluck regering in december 2013 een brede amnestiewet betroffen.
Dat alles samen betekent dat de macht van de gekozen volksvertegenwoordigers ernstig beperkt wordt. Ze hebben weinig manoeuvreer ruimte. Het zullen wederom de benoemde, niet-gekozen ‘goede mensen’ zijn die de politiek gaan beheersen en het beleid van de junta gaan voortzetten. Het volk heeft het nakijken.
De Referendumwet 2016
Het is deze wet die het debat rond het ontwerp grondwet en het referendum regelt. In de praktijk leidt het tot een ernstige beperking van de vrijheid het ontwerp te bespreken, laat staan te bekritiseren. Critici worden voor ‘attitude adjustment’ opgeroepen. Oproepen om ‘Nee’ te stemmen zijn verboden.
De schrijvende media zijn over het algemeen vrij te schrijven wat ze willen. De televisie en de radio zijn echter aan strenge banden gelegd.
In de komende dagen zal de zender ThaiPBS dagelijks een discussie over het ontwerp uitzenden waar echter felle tegenstanders als sommige Pheu Thai partijleden en studenten-activisten worden geweigerd. De discussies worden niet ‘live’ uitgezonden maar opgenomen om ze, zoals een lid van de Verkiezingscommissie zei, te kunnen ‘redigeren’.
Ik ontving in mijn brievenbus de oproep om te gaan stemmen bestemd voor de eigenaresse van ons huurhuis. Aan de oproep was een folder geniet die alleen de goede punten van het ontwerp grondwet, die zijn er natuurlijk ook wel, uitvoerig uit de doeken doet. Een perfecte grondwet. Stem vóór!
Voor de liefhebbers, hier staat de onofficiële Engelse vertaling van het ontwerp grondwet: www.khaosodenglish.com/politics/2016/06/28/whats-draft-constitution-actually-say-read-english/
Ingezonden door: Anoniem (naam bij de redactie bekend)
Eigenlijk is het niet zo moeilijk. Men heeft gewoon een cunning plan (yes Baldrick!) bedacht om de red shirts buiten de deur te houden. Het vervelende was namelijk dat die lui uit de Isaan steeds de verkiezingen wonnen. En daar waren ze in Bangkok niet blij mee.
Slagerij, als je ook nog de roodhemden uit het Noorden er bij haalt dan is het een perfecte samenvatting van het doel van deze grondwet.
Goede typering, van Kampen, dat ‘cunning plan’ van Baldrick uit de roemruchte serie ‘Blackadder’!
Democratie past behoorlijk goed bij een land als Nederland, maar ik heb me wel eens afgevraagd of het de ideale manier is om een land als Thailand te leiden. En dat geldt wel voor meer landen. Maar wat dan? Daar heb ik helaas ook geen goede suggestie voor. Maar zo lang er hordes mensen achter leiders als Trump, Putin, Taksin en Erdogan aanlopen… Een democratisch gekozen dictator is ook niet alles.
Om eerlijk te zijn begrijp ik die twee kamers niet.
Die tweede kamer (van de junta) kan alleen maar invloed op de wetgeving hebben als ze in de eerste kamer mee kunnen stemmen.
Maar dan zijn het geen twee kamers.
Het enige wat de eerste kamer zou kunnen doen, is wetgeving eindeloos vertragen (weigeren in te voeren eigenlijk), net als de Junta dat kan in de senaat.
Bijvoorbeeld door de verplicht in te voeren wetten zo op te stellen, dat ze altijd onacceptabel voor de senaat zullen zijn.
Ik dacht echter dat ze dan weer ontbonden konden worden door de premier, of anders door een nieuwe coup.
Maar erg best heb ik het allemaal niet gevolgd.
Ruud, het lijkt erop dat je een vergelijking trekt met het Nederlandse systeem. In dat licht moet je het Huis van Afgevaardigden als de Tweede Kamer zien, en de door de junta benoemde Senaat als onze Eerste Kamer. De Senaat beoordeelt de door het Huis van Afgevaardigden goedgekeurde wetsvoorstellen en heeft dus, net als in het NL systeem, niet het zgn. recht van initiatief. Wel kan de Senaat aan het Huis van Afgevaardigden voorstellen tot wijziging doen en dat is een bevoegdheid die onze Eerste Kamer niet heeft.
Overigens komt de niet-verkozen Senaat ook in ons werelddeel voor, bij voorbeeld in het Britse House of Lords.
Die vergelijking met Nederland trek ik inderdaad, maar dat betekent dat die senaat buiten dat 20 jarenplan geen enkele invloed heeft op de wetgeving, behalve dan dat ze wetten kunnen tegenhouden.
En dat betekent, dat wetten die in het 20 jarenplan staan zodanig geformuleerd kunnen worden, dat de senaat ze nooit goed zal keuren.
Dat maakt van die senaat dan toch grotendeels een machteloze tijger.
Op plan B na van de regering ontbinden en nieuwe verkiezingen, of een nieuwe coup met een nieuwe grondwet.
Het Britse house of Lords werkt tegenwoordig overigens niet meer met erfopvolging.
Dat is jaren geleden afgeschaft.
Alleen de zittende Lords mochten blijven.
Maar hoe hun vervanging nu gaat weet ik niet.
Als nu de meerderheid van de mensen de grondwet steunt dan is er wel een periode van langdurige stabiliteit en rust aan het politiek front en is denk ik ook gunstig voor de samenleving: geen onlusten, twisten etc.. Als je het op deze manier bekijkt dan is het positief. Misschien kan er een opleiding voor politici komen en met daarin kwalificaties , eisen en meer. En daarna alleen deze getrainde , politici met een gedegen politieke opleiding, het landsbelang dienen en geen outsiders. Heb je op den duur wel politici met een gedegen ondergrond.
Democratie werkt alleen als het principe ” door het volk, voor het volk” breed wordt gedragen en door iedereen min of meer begrepen. Heel kort door de bocht ” geven en nemen”.
Daar is moderne educatie voor nodig. Geschiedenis. Want wie de geschiedenis niet kent is gedoemd deze te herhalen.
In Thailand betekent de verkiezingen winnen dat de oppositie kan worden genegeerd en voornamelijk de belangen van de “overwinnaars” uitgevoerd. Uit het oogpunt van hierboven geschreven komt daar stevige oppositie dat niet alleen in regeringsgebouwen wordt beslecht. Plus het sausje van het altijd aanwezige wantrouwen naar de ander en de welig tierende corruptie en de chaos is altijd aanwezig.
Conclusie. Sommige landen en volkeren zijn nog lang niet toe aan democratie als wij dat kennen. Zijn gebaat bij stevige leiding. En dan naar met wat minder vrijheid van pers en een wat donkerder rechtssysteem. Komt het geheel prima ten goede.
Maar dan wordt het dus nooit en te nimmer een democratie. Zoals nu te zien is in vele landen, bestendigt de dictator de macht en komt de democratie nooit tot ontwikkeling.
31.7.2016 / 12.25
– Mijn familie werd altijd aangeboden om op de shinawatras steeds te stemmen tegen betaling….
( niet gedaan)
– betaling hiervoor is algemeen bekend
_-corruptie in thailand is als ademen, een gewoonte, dat hoort aaangepakt te worden.
– wens en hoop, dat het met heul en heul veel procenten verbeterd
– zoals het was… kan absoluut niet meer en mag absoluut niet meer aub, aub, aub
– heeft Ubetere tips, die waardevol zijn, laat het ook ons lezen
Uiteraard waren de ‘democratische’tijden van enkele jaren geleden ook niet alles maar het huidige voorstel kan je moeilijk zien als een weg vooruit. De gevestigde macht wil zijn voorrechten niet afstaan aan de meerderheid van het volk. Ik hoop alleen dat wat de uitkomst ook is dat deze breed wordt gedragen door de Thai zelf en voor ons hoop ik dat bijvoorbeeld de corruptie en allerlei rompslomp rond de visumaanvragen zal verminderen.
Eigenlijk is er niet veel verschil met het Belgische systeem,daar worden ook premiers benoemd van partijen diie de verkiezingen niet gewonnen hebben,daar wordt ook dikwijls niet de stem van het volk gevolgd.
De meeste thais die ik erover aanspreek begrijpen de helft niet van wat voorgesteld wordt, eentje ging tegenstemmen omdat het 30 baht/dag systeem indien je in het ziekenhuis terechtkomt waarschijnlijk zou verdwijnen door de nieuwe charter,vanwaar hij daarmee komt geen idee maar laten we eerlijk zijn dat populistische systeem door Thaksin ingevoerd is financieel niet houdbaar voor het land en zijn sociale zekerheid.Ben benieuwd over de uitslag.
Het klopt dat het 30 Baht systeem niet langer in de huidige vorm houdbaar is,maar………..heb jij dan een beter alternatief?Klinkt precies een beetje zoals de Groenen in Belgie die ook op alles afgeven,maar geen duidelijke oplossingen aanbieden.
Dat de mensen(laag geschoolden/inkomens) dan “NO” gaan stemmen is voor de huidige machtshebbers wel duidelijk genoeg en ze zijn nu alle Thaksin volgelingen aan het aanpakken.
De familie Burapakorn(voorlopig burgemeester van Chiangmai)is hier een duidelijk voorbeeld van.
Enkel de gele bende van Suthep wordt met rust gelaten!
Misschien toch eens beter verdiepen in de geschiedenis van Thailand en wat de zogenaamde Democraten toen ze aan de macht waren hebben uitgespookt,met als voorbeeld de huidige gouverneur van Bangkok,Apirak met zijn brandweerwagens en zoontje van Chatchai Choonhaven!
De mensen uit ISaan en het Noorden blijven niet dom en zijn dit allemaal nog niet vergeten en dat geeft ook hun NO VOTE voorkeur aan!
Tja,
Maar in Nederland wordt de premier toch ook niet door het volk gekozen, dus dat is hetzelfde als in Thailand.
Een democratische systeem zoals in Nederland, werkt mijn inziens niet in Thailand.
Een Thai is nu eenmaal van huis uit uiterst vriendelijk en durft niet tegen een hogere te zeggen dat hij het met zijn opvattingen (lees corruptie) het niet eens is.
Alleen een strak regime, zoals nu de militaire, danwel de militaire die mee kijken over de schouder, werkt in Thailand.
Groetjes
Wat ik, of wat wij als expat-Nederlanders, nu vinden van die grondwet is leuk voor discussie maar zal de situatie in dit land niet verbeteren en ook niet verslechteren.
Er is niet 1 vorm van democratie. Daarvoor hoef je maar een beetje in deze wereld rond te kijken. En niet alleen in Thailand worden de stemgerechtigden gemanipuleerd. Hier wellicht meer rechtstreeks met geld of cadeautjes of andere beloften, in meer Westerse landen door de media.
Er zijn volgens mij wel een paar universele grondregels voor een redelijk to goed functionerende democratie:
– gelijkheid van stemgerechtigden, ongeacht opleiding, geslacht en etnische achtergrond
– vrijheid van meningsuiting
– respect voor de belangen van sociale, economische en politieke minderheden
– overheden en politici die zich verantwoordelijk voelen voor hetgeen ze doen
– een parlement dat de regering controleert, niet alles voor zoete koek slikt en niet bgebasserd is op het principe: ’the winner takes it all’.
– respect voor de wetten en een onafhankelijke rechtspraak.
Deze zaken zouden in een grondwet van een democratisch land moeten zijn geregeld en verankerd. Dat is in vele landen niet zo. In Thailand ook niet. En zolang de man en vrouw in de straat niet verandert zullen politici ook niet veranderen. Veranderingen komen zelden van hogerhand maar worden altijd bevochten.
Het belangrijkste van die premier betreft is wat zijn bevoegdheden zijn, ofwel hoeveel macht heeft hij in de regering.
Dat is in ieder land anders.
De premier van Thailand wordt gekozen door de kamer en de senaat samen.
Die senaat bestaat uit 250 mensen en de kamer uit 500 mensen.
De senaat wordt benoemd door het leger en aanhang.
In de kamer hebben ze dus nog 126 mensen van de 500 nodig om de gewenste premier te kiezen.
Even aangenomen, dat een gewone meerderheid van 1 stem voldoende is.
Nu weet ik niet wat de bevoegdheden zijn, maar ik meen gelezen te hebben, dat hij de bevoegdheid heeft de regering nnaar huis te sturen en verkiezingen uit te schrijven.
Als dat klopt, mag het duidelijk zijn waar de macht ligt.
Er is een verschil tussen “onze” democratie en wat in vele ontwikkelings landen of landen met een cultuur die niet berust op volksvertegenwoordigeingen, mogelijk is. Lee Kwan Yu maakte dat al jaren geleden duidelijk. Dat wil niet zeggen dat een land zou moeten terugkeren naar een feodale toestand, militair of anderszins autoritair (Zie Myanmar tot voor kort (of nog steeds enigszins)). De toestand in Thailand is daarom wel zorgwekkend. Terugkeer naar de chaos onder vorige bewinden, in feite alles na Prem, is geen oplossing, maar of een reactionair bewind nu de uitkomst is, is ook nog maar de vraag. Een aanname van de nieuwe grondwet leidt ongetwijfeld tot nieuwe sociale spanningen, opgewekt door grote groepen die onder de nieuwe wet niet aan bod komen. Uiteindelijk zal men een Lee Kwan Yu (of een leider als Paul Kagame, de president van Rwanda) nodig hebben om tot daadwerkelijke vooruitgang te komen. Niettemin, het zal wel even duren. De ontwikkelingen bij de buren in Maleisië, waar een eerste minister onder vuur ligt over een giga corruptie schandaal, en als reactie een wet laat aannemen die hem bijna dictatoriale macht geeft, laat zien dat niet alleen Thailand zich in een steeds moeilijkere situatie werkt. Hou m’n hart vast.
Ik begrijp de reden waarom er anomiem gepubliceerd wordt. De schrijver is duidelijk een opinie en mening aan het opdragen aan de lezers hier. Er staat nergens dat de “junta” of beter geformuleerd de huidige regering deze macht went vast te houden. De fasering is in 8 jaar gepland om een gekozen burger regering de kans te geven om een coalitie regering te vormen. De reden dat er duidelijke “check & balances ” zijn voor deze eerste fase is de duidelijke historie van corruptie en machtsmisbruik door een enkele partij. Er moet voorkomen worden dat er maar 1 front iets te zeggen heeft. De huidige regering is dan ook voor “reconcelation” door een transparante regering te vormen. Dit maakt dat de macht bij de “JUNTA” ligt maar met de tijd verschuift dit naar een burger front. Legers hebben in de meeste democratische landen behoorlijke invloed. En ja er zijn landen waar dit flink misbruikt wordt. Maar een land in chaos, moet iemand hebben om orde te scheppen. Gezien het politieke platform en de negatieve historie is het duidelijk dat de Koning in dit geval een keuze heeft gemaakt om de in zijn ogen meest loyale groep (het leger) de macht te geven om het land te hervormen. En ik denk ondabks dat dit behoorlijk veel tijd vergt. Een goede en de juiste stap naar hervorming is.
Als die lieden in Senaat zich enkel mogen inlaten met bewaken van het 20 jarenplan dan zal dat de beleidsmarge om in te spelen op maatschappelijke veranderingen, uiteraard wereldwijd, zwaar beperken.
Het valt te betwijfelen of dat een troef is voor het land en zijn bevolking.
Als die lieden in de Kamer van Afgevaardigden nauwelijks bevoegdheden hebben om op een verantwoordelijke wijze toekomstig beleid uit te tekenen, anders dan hetgeen de militairen 20 jaar lang voorgekauwd hebben, hoe gaan zij dan hun functie invullen? Met wat gaan die zich dan bezig houden? Met het dienen van algemeen belang? Neen, want daarvoor zijn ze de facto grondwettelijk onbevoegd? Geen nood, het alternatief van persoonlijk belang dienen brengt wel soelaas. Maar voor wie? Voor Thailand en zijn bevolking?
Als de échte machthebbers hun goede intenties waarmaken in ’s lands belang zoals Davidoff gelooft, dan heeft Thailand en zijn bevolking een mooie toekomst. Om die intenties waar te maken zijn vele deugden nodig. Als de intenties gevoed worden door menselijke ondeugden dan wordt Thailand en het grootste deel van haar bevolking de sigaar. Enkel een kleine elite zal zich dan nog dikkere sigaren kunnen veroorloven.
Ik ben een (oude(ere)) farrang die uit liefde, met volle “goesting”, zijn partner volgt op haar terugweg naar haar geboorteland na jarenlang liefdevol “samen-leven-werken” in Europa. Niettegenstaande de Thaise zon en de vele zonnige Thaise mensen vraag ik me regelmatig af of dit gezien de socio-econo-politieke situatie in Thailand de juiste weg is?
Que Sera, Sera,
Whatever will be, will be
The future’s not ours, to see
(Doris Day, Jay Livingston, Ray Evans)