Hiv-remmer Truvada kan helpen om besmetting te voorkomen. Maar de pil is te duur voor de derde wereld en geeft een vals gevoel van veiligheid.
In een discobar in Bangkok staat een prostituee in een doorschijnende minirok. Ze zegt Joy te heten en haar voordeel te willen doen met de mogelijk grootste doorbraak in de strijd tegen aids van de voorbije dertig jaar. De 23-jarige straatmadelief hoopt dat de gloednieuwe aidspreventiepil Truvada voorkomt dat zij een van de 530.000 Thailanders wordt die met hiv zijn besmet.
‘Ik ben bang’, zegt ze, terwijl ze even pauzeert aan de bar. ‘Ik wil een man vinden en trouwen. Als die pil werkt, zal ik hem slikken.’
Truvada wordt al jaren voor de behandeling van mensen met HIV gebruikt, maar kreeg deze week in de VS groen licht om ook ter preventie te worden voorgeschreven. Bij regelmatig gebruik drukt het medicijn de infectiekansen met 94 procent, aldus fabrikant Gilead Sciences. Nu onderzoekers er maar niet in slagen om een aidsvaccin te ontwikkelen, kan een dagelijkse pil die het virus de pas afsnijdt een mooi alternatief zijn om infectie te voorkomen. Maar hoe de beperkte voorraden zullen worden verdeeld, is een vraag waar preventiewerkers hoofdpijn van krijgen.
Niet ethisch, te duur
‘Op het eerste gezicht is het een verbluffende gedachte: dat je HIV kunt voorkómen met een pil’, zegt Kevin Robert Frost van Amfar, een stichting voor aidsonderzoek. ‘Maar ga je erover nadenken, dan wordt het moeilijk. Wie gaat dit betalen? In ontwikkelingslanden is er niet eens geld om deze pil aan zieken te geven.’
Het aidsvirus hiv legt, zonder medicijnen, binnen de paar jaar het immuunsysteem lam van wie ermee besmet is. In 2010 kostte zo’n hiv-infectie 1,8 miljoen mensen het leven. En van de geschatte 15 miljoen geïnfecteerden die aidsremmers nodig hadden, konden er in ontwikkelingslanden maar 6,6 miljoen die krijgen, volgens cijfers van UNaids.
Dit weekend komen meer dan twintigduizend activisten en onderzoekers samen in Washington voor de internationale aidsconferentie. Nu het inreisverbod voor seropositieven is opgeheven, wordt die bijeenkomst voor het eerst in 22 jaar in de VS gehouden. Een flink deel van het overleg volgende week zal gaan over manieren om de ruim zevenduizend besmettingen per dag terug te dringen, en over welke rol Truvada kan spelen in gebieden waar preventie het hardst nodig is.
François Venter, van het Wits Reproductive Health and HIV Institute in Johannesburg, werd naar eigen zeggen ‘van zijn sokken geblazen’ toen hij twee jaar geleden hoorde hoe fors Truvada het risico op besmetting reduceert. Maar sindsdien heeft hij het medicijn slechts een paar keer ter preventie voorgeschreven, aan mensen die zich de kosten van een kuur, 480 dollar per jaar (390 euro), kunnen veroorloven. In Zuid-Afrika zijn 5,6 miljoen mensen geïnfecteerd met hiv. Een op de drie leeft er van minder dan 2 dollar per dag, en dus valt het middel buiten het bereik van de meesten.
De situatie is anders in de VS, waar het gemiddelde inkomen ruim 51.000 dollar per jaar is en veel mensen een ziekteverzekering hebben. Naast Truvada moeten bovendien condooms worden gebruikt en mensen moeten eerst worden getest om uit te sluiten dat ze al besmet zijn. Zoiets in Afrika en Azië opzetten, waar niemand tegen ziekte is verzekerd, zou miljarden kosten.
Tovermiddel
In Zuid-Afrika, met een op de zes geïnfecteerde volwassenen, loopt de hele bevolking risico om op haar beurt te worden besmet, zegt Venter. Zelfs tegen de laagste prijs, honderd dollar per jaar, zou het miljarden kosten om Truvada aan de 45 miljoen niet-geïnfecteerde Zuid-Afrikanen te geven.
‘Grote delen van Afrika en Azië hebben geen geld om de medicijnen te betalen van mensen die al besmet zijn’, zegt Venter. ‘Preventie voorrang geven op behandeling is ethisch niet verantwoord, en bovendien niet slim voor je portemonnee.’
Gilead verkoopt Truvada in ontwikkelingslanden weliswaar tegen kostprijs en het gedoogt de productie van witte producten in India en China. Maar zelfs als er plots genoeg geld zou zijn om iedereen die risico loopt aan Truvada te helpen, dan is aids de wereld nog niet uit, zegt Michel Alary van de Université Laval in Québec. ‘Niet iedereen zal er elke dag aan denken een pil te slikken, wat wel nodig is om het te doen werken. Onregelmatig gebruik leidt niet alleen tot infectie, maar maakt ook het virus resistent tegen de medicatie.’
Alary vreest ook dat gebruikers een vals gevoel van veiligheid aan Truvada kunnen overhouden. Als mensen condooms achterwege laten én af en toe een pil vergeten te slikken, zou wel eens een infectiepiek kunnen volgen, precies het omgekeerde dus van wat wordt beoogd. ‘Truvada is geen tovermiddel’, zegt hij. ‘Voor mij is dit geen prioriteit. Wil je besmetting onder prostituees voorkomen, dan moeten condooms je prioriteit zijn.’
Prostituee
Joy, de Bangkokse prostituee, zegt geen probleem te zullen hebben om elke dag haar pilletje Truvada te slikken. Dat ligt dan wel anders voor Din, een 37-jarige mannelijke prostitué uit dezelfde stad. Geen van beiden willen ze met hun volledige naam in de krant, vanwege het stigma dat in Thailand op sekswerk kleeft. De man deed mee aan een proef om te bekijken in hoeverre prostituees bereid zijn om dagelijks een pil te slikken om zich tegen hiv-besmetting te beschermen. Uit de proef, begeleid door het Thaise Rode Kruis, bleek dat dit in zijn geval helemaal niet zo goed ging.
Din werkt al in de seksindustrie sinds hij acht jaar geleden uit de noordelijke provincie Udon Thani naar Bangkok kwam. Hij zegt dat het hem lastig valt om er elke dag aan te denken een pil te slikken en dat hij het medicijn niet graag met zich meedraagt uit vrees dat iemand het zou zien en de verkeerde conclusies zou trekken. ‘Ik weet dat de pil beschermt tegen hiv, maar het is gewoon niet zo handig dat ik ze elke dag moet slikken’, zegt Din, die niet besmet is en altijd een condoom gebruikt bij zijn werk.
De Wereldgezondheidsorganisatie (WGO) gaat richtlijnen opstellen over het aanbevolen gebruik van Truvada als preventiemiddel onder mannen die seks hebben met mannen en in koppels van wie een lid is geïnfecteerd. Voor gebruik door sekswerkers beveelt de WGO Truvada nog niet aan.
Bron: De Standaard.be
Goed nieuws maar toch niet zo mooi als het hier lijkt. De bescherming van 95% die wordt benoemt lijkt wel heel fantastich. In wetenschappelijke publikaties wordt een bescherming van 44 tot 73% genoemd en dat allen bij een dagelijkse inname. Er is ook een vergelijkbaar middel op de markt met deels weer andere bijwerkingen. Bijwerkingen die bij beide middelen vrij ingrijpend kunnen zijn. Op Google.nl zijn tal van recente publicaties over deze middelen te vinden. By the way, dit jaar vindt niet voor het eerst de internationale AIDS conferentie in de VS plaats. Dat was al in 1986 in Washington en iin 1987 in SanFrancisco. Sinsdien hebben deze conferenties inderdaad om eerder genoemde redenen niet meer in de VS plaatsgevonden.
Er wordt steeds om de pot heen gebrouwen. Is het nu niet mogelijk om te omschrijven wat de symtomen zijn, van H.I.V. AIDS.
Dan weten een heleboel mensen of ze nu wel of niet naar een dokter moeten gaan.
Als je op dit blog kunt schrijven dan kan je toch ook de moeite nemen om de symptomen van HIV/AIDS zelf even op te zoeken op internet?
Rien, als je twijfelt, dan ga je toch gelijk naar de dokter?
Dan weet je het zeker…
Beter dan zelf uitzoeken via internet lijkt mij.
Uit het geringe respons blijkt maar weer, hoe beladen dit onderwerp is. Er rust dan ook nog altijd een enorme taboe op. Chapeau, voor het tv-spotje van Doutzen Kroes, die het taboe daarop probeert te doorbreken.
Mensen zijn bang om ermee te worden geassocieerd, laat staan dat ze daarvoor uit durven komen en dat terwijl het iedereen kan overkomen. Je hoeft tenslotte geen homo te zijn of niet vreemd te zijn gegaan om HIV of Aids op te lopen. T.a.v. de overdrachtelijkheid en verschillende stadia van deze ziekte worden uit onwetendheid dan ook de meest onzinnige verhalen verteld. HIV wordt in westerse landen, met de aanwezige kennis en de medicatie, inmiddels als een chronische aandoening beschouwd. Vergelijkbaar met diabetes.
Het medicijn Truvada als preventiemiddel in te voeren kan gezien het enorme aantal besmette personen en het tekort aan dat medicijn, ethisch inderdaad ter discussie worden gesteld. Het genoemde aantal van 530.000 geïnfecteerde Thaise, ligt mijns inziens veel hoger. Dit ook mede gezien de incubatietijd van 9 tot 10 jaar, alvorens de symptomen daarvan waarneembaar zijn. Velen weten dan ook niet, dat ze geïnfecteerd zijn en komen daar meestal bij toevalligheid pas achter.
Wanneer je regelmatig naast het potje plast, dan is het raadzaam om je van tijd tot tijd te laten testen. Binnen 24 uur weet je de uitslag!