Stelling v/d week: ‘Vliegen is net busvervoer geworden’
Vroeger was een vliegreis is iets bijzonders kan ik mij herinneren. Je keek er naar uit en het was een belevenis, zeker een lange vlucht naar Thailand. Helaas zijn nu veel luchtvaartmaatschappijen doorgeslagen bij het bezuinigen op maaltijden, stoelruimte en bagage. Er is er nog maar weinig over van het gevoel van luxe, de charme van weleer is totaal verdwenen.
Het lijkt wel of luchtvaartmaatschappijen de service aan boord steeds meer uitkleden om vooral maar extra diensten te kunnen verkopen. Wereldwijd halen luchtvaartmaatschappijen meer dan 40 miljard euro per jaar op met de verkoop van extra diensten, zoals luxe stoelen en maaltijden.
Ik snap dat budgetmaatschappijen reizigers extra laten betalen, maar de gevestigde maatschappijen zouden volgens mij moeten vasthouden aan luxe en service. We hechten in onze maatschappij steeds meer aan luxe. Dan moet je niet zoveel mogelijk mensen als sardientjes in een vliegtuig willen proppen.
Vergeleken met twintig jaar geleden is vliegen daardoor allang geen luxe meer. Vaak is de stoelruimte heel krap en stap je zo stijf als een plank uit het vliegtuig. Het is net busvervoer geworden.
Ben je eens of oneens met deze stelling, reageer dan en vertel waarom.
Ik ben het oneens met de stelling, omdat ik maar wat blij ben om elk jaar non-stop naar Bangkok te vliegen voor gunstige tarieven van ruim onder de € 700,- en die 11 uur in het vliegtuig moet je gewoonweg accepteren, gaat vanzelf voorbij en dan…………….Bangkok, Thailand…….ach wat fijn toch.
Groet Joy.
INDERDAAD. Had precies hetzelfde willen zeggen. Vroeger had je echt niet meer ruimte eerder minder en de vliegtuigen waren ook niet zo als nu. Alles rammelde soms. Mijn stoel is in het verleden een keer losgekomen van de vloer, om zo maar iets te noemen. Een ander keer kwam mijn stoel niet in lighouding en later er niet uit ( ja wel met twee stewards )
Het eten van 15 jaar geleden wil ik ook niet ruilen voor het eten van nu.
Vroeger was het alleen een luxe omdat slechts weinigen dit konden betalen. Gelukkig hebben nu meer mensen die mogelijkheid. En zoek eens wat prijzen op van vroeger !!!!
Nee hoor het is prima zo. En wil je luxe. pas dan je ticket aan naar een hogere klasse.
Ik ben vandaag teruggekomen met Swiss air,helemaal vol,en ik met mijn zeemansticket weer het slechtste plekje,rij 45 helemaal achterin bij de toiletten,en de stoel kan niet naar achteren om dat ze tegen het schot van de wc staan,Zat in het gangpad,dus dan is het een komen en gaan van mensen die naar de wc moeten,dan de geluiden van de vacuumtoiletten er nog bij,en de groepjes wachtende mensen naast je stoel.En ik doe dit elke 6 weken Yoy.
Bus vervoer (VIP) is tegenwoordig luxueuzer geworden dan ‘vroeger’ .
Ben het helemaal eens met Joy. Wij gaan ook elk jaar met China-airlines
en vliegen voordelig non-stop naar Thailand voor 680 euro.
Ik vraag me af of de stoelruimte de afgelopen twintig jaar nou echt zoveel minder is geworden.
De eerste keer dat ik vloog was meen ik in 1982, met een Trident van British Airways van Schiphol naar Londen en dat vond ik toen al geen pretje. De maaltijd die ze in die korte tijd ook nog meenden te moeten serveren kon daar weinig aan veranderen.
De charme van weleer is verdwenen met de introductie van de drukcabine. Maar wie wil nog zonder?
Maak eens een vlucht in een Cessna of iets dergelijks. Dat is pas vliegen!
Als alleen de gevestigde luchtvaartmaatschappijen zouden moeten vasthouden aan ‘gratis’ luxe en service, prijzen ze zich uiteraard uit de markt, dan zijn ze over een paar jaar gevestigd op het adres van de faillissements-curator.
Voor wie de poeplap trekt is er steeds meer luxe te vinden, tot en met private cabins met douchegelegenheid aan toe. Maar voor weinig gaat alleen de zon op.
Door het vliegen is wel het reizen an sich van karakter veranderd. Verre reizen bestaan niet meer. Alleen verre bestemmingen.
Het is toch een wonder dat we ons zonder noemenswaardig gevaar en zonder ontberingen in 16 uur van onze woning in Nederland naar ons resort in Thailand kunnen verplaatsen?
Geniet ervan!
Bijna drie jaar geleden mocht ik na 30 jaar als steward gewerkt te hebben stoppen. Dus kan ik wellicht op de stelling een antwoord geven: over al de jaren is de concurrentie groter geworden. De klant was nooit bereid het volle pond te betalen en ging dus snel naar de goedkopere carriers.
Wij zeiden altijd: de klanten willen voor de prijs van een Volkswagen in een Mercedes rijden. En aangezien de prijs het lokmiddel is, moest er wat aan de service gedaan worden. Deze werd tal van keren veranderd. Nieuwe concepten werden ontwikkeld om met minder personeel meer passagiers te bedienen.
Het eten werd aangepast. Er werd naar goedkope oplossingen gezocht. WC’s werden uitgebouwd om meer stoelen te kunnen plaatsen. De zitafstand werd kleiner enzovoorts.
Dus het is degelijk waar dat de kwaliteit achteruit gegaan is. Maar dat is wat de klant wilde. Daarentegen zijn de zitplaatsen in de businessklasse steeds meer op een first class gaan lijken. De service werd daar opgewaardeerd (dat waren toch al de mensen die geld in het laadje brachten).
Dus het is ten dele waar.
Maar ik moet ook zeggen, dat ik vorige week economy bij Lufthansa en met Thai Airways gevlogen ben. Het entertainment systeem is wel een verbetering. Ook een USB aansluiting vind ik prima… dat had je twintig jaar geleden toch maar niet.
Sjaak, ik denk dat jij als “enige” recht van spreken hebt. Maar de achteruitgang van de service is natuurlijk niet wat de zuinige Nederlander wilde. Die willen voor een dubbeltje op de eerste rang zitten, toch? Maar het is zoals het is. Voor wie een regulier goedkope vlucht wil, hangt daar een no-nonsens prijskaartje aan.
Wel moet onderscheid gemaakt worden in relatief korte regionale vluchten en inter-continentale vluchten. Op die korte vluchten met “kleine” toestellen wordt veel meer bezuinigd dan op de lange vluchten met grote toestellen. Zelf vlieg ik geregeld tussen Nederland en Spanje. Deze toestellen zijn nu bijna allemaal ontdaan van alles wat geld kost. Als voorbeeld neem ik Vueling. De Airbussen die Vueling gebruikt zijn voorzien van “campingstoelen” en de ruimte daartussen is zo krap dat vrijwel iedereen met zijn knieën zit te porren in de rugleuning van de stoel daarvoor. Voor mij is daarmee een grens overschreden en vlieg ik niet meer met Vueling, ongeacht de prijs.
Mijn vrouw en ik vliegen altijd met EVA-air, geen problemen met beenruimte, eten en drinken is door de jaren minder geworden, maar een tickets kost gemiddeld rond de €600.
Voor dat geld kun je , denk ik, niet meer verwachten !
Ben het eens met voorgaande stellingen.
Heeft iemand al eens berekend hoeveel je kwijt bent als je 10.000 km. met je auto aflegt?
Al snel 3.000 euro. En dan komen daar nog alle kosten bij voor eten, drinken en overnachten!
Hoezo is vliegen duur?
Een vergelijking die niet opgaat, met hoeveel betalenden zit je in een auto???4
Je moet dan ook nog in het geval van een eigen auto verzekering, belasting, onderhoud en aanschaf/afschrijving meerekenen. Of in geval van een huurauto de kosten daarvan. Dan kun je beginnen te vergelijken. Ik denk dat je dan nog hoger dan 3000 Euro komt. Eigenlijk zou je ook een chauffeur moeten nemen. Je betaalt immers ook het salaris van al die mensen die zo’n vlucht mogelijk maken….
Ga maar niet uitrekenen wat een ticket zou kosten als er over de petroleum accijns zou worden geheven.
Tegenwoordig zit je in een bus veel comfortabeler dan in een vliegtuig in de economie class ,maar vroeger was een ticket ook duurder dan nu en willen de meeste mensen voor een koopje op reis.
De been ruimte is minder geworden maar zoals geschreven is in de hogere klasse meer luxe
Als ik 12 uur in het vliegtuig zit is dit onconfortabeler dan in een VIP bus in Thailand van Phuket naar BKK en dit voor de prijs van 25 euro.
Ik vind de VIP bus helemaal geweldig in Thailand en maar er veel gebruik van.
Andre, ook jij hebt gelijk. Het comfort in een pendelbus is vaak beter dan in een vliegtuig (business class uitgezonderd natuurlijk). Ik ben zelf een aantal malen met een pendelbus van Utrecht naar Benidorm gereisd. Deze rijden de nacht door met twee chauffeurs en een stuward(es). De afstand is zo’n 2000 km en tijdsduur circa 20 uur inclusief meerdere stops. Entertainment en uitstekend eten wordt er geserveerd. De tijd vliegt voorbij en bij aankomst vroeg in de morgen (circa 7.30 uur) niet vermoeid. Daarom vind ik een luxe pendelbus best vaak een goed alternatief voor een vliegtuig. Immers, bij een vlucht moet je ook je reistijd en kosten rekenen die gemoeid zijn met de transfers van deur tot deur.
Helaas klopt het
De beenruimte wordt steeds krapper en vooral het achteruit leunmogelimkheid irriteert me vaak mateloos
Mensen Ijn nog niet in het vliegtuig of de stoel wordt achterover gedrukt ,moest verboden worde
Je It als een sardientje in het vliegtuig
Dus waardeloos,verpest echt het plezier van een verre en lange reis
Bij de laatste vlucht Heb ik niet eens de arivalkaart niet eens treffelijk kunnen invullen. Ik denk dat de persoon in de zetel voor mij dacht dat hij in een schommelstoel zat. Geen twee minuten heeft hij stil gezeten. moet ge dan klagen?
Ik woon nu al meer dan 18-jaar onafgebroken in Thailand,
en ben gepensioneerd.
Enkele jaren geleden heb ik hier in Thailand een paar ouwelullen-ziektes erbij gekregen,
waardoor het 11-uren vliegen in een benauwde stoelklem.,in de rij staan voor het toilet etc
voor mij niet meer mogelijk zou zijn, en de enigste optie businessclass zou zijn.
Maar aangezien hoe het in het huidige Holland er momenteel aan toe gaat, en een dure retour-
ticket (businessclass) voor mij niet aantrekkelijk is.,blijf ik lekker voor de rest van mijn leven
hier in Thailand wonen.
Wij vliegen ook dit jaar weer met Singapore Airlines eerst naar Singapore en na de stop over naar Chiang Mai
Op de ochtendvlucht vanaf Amsterdam wordt er continu eten en drinken geserveerd, vooral valt me op dat er veel alcohol geschonken wordt. Misschien om passagiers in slaap te krijgen?
Het zitcomfort is redelijk goed en er wordt vaak achter elkaar eten geserveerd. Tussendoor kun je de hele vlucht snacks bestellen als je dat wilt.
De terugvlucht in de nacht is de voedsel verstrekking een stuk minder en gaan al heel snel na het opstijgen de lichten uit, maar ook dan kun je bij de Singapore Girls van alles aan eten drinken en snacks bestellenof zelf ophalen.
Nu is Singapore Airlines ook weer niet de goedkoopste airline. Tot nu toe hebben we op elke vlucht van Amsterdam naar Singapore en v.v. altijd het geluk gehad om met z’n twee drie stoelen ter beschikking te hebben.
Dan zit de vlucht in de Airbus 320 van Silk wel heel krap met z’n drie naast elkaar, vooral tijdens de maaltijden, dat is dan een pittige drie uur vliegen naar Chiang Mai, en dan bedoel ik niet het eten.
Vooral voor langere mensen zoals ik, 193cm, is het comfort behoorlijk achteruit gegaan bij bepaalde maatschappijen. Vooral de Europese.
Bij die maatschappijen zijn vaak ook de stoelen zo oud dat je het frame door de stoffering heen kan voelen (vooral bij KLM).
Gelukkig zijn er tegenwoordig veel betere buiten Europa vandaan, zoals Eva, China en Etihad bijvoorbeeld, waar meestal het personeel ook nog een stuk prettiger is.
vlieg eens met Qatar airways 91 cm beenruimte , champagne aan boord ( ook in economie ) en niet te duur. 🙂
Qatar heeft op de long haul ( 777 en 380 ) tussen de 31 en 33 pitch
= tussen de 77,5 en 82.5 centimeter.
En nee ik vlieg niet met 1 arabische maatschappij. Ik vlieg ( gelukkig) uitsluitend business met
veilige en gerenomeerde maatschappijen.
TAP, KLM, Swiss en EVA bijvoorbeeld.
Wat een onzin beste Miwbor, niet met Arabische maatschappijen en uitsluitend veilge maatschappijen! Waar is dit op gebaseerd?
Heb verleden jaar Saudi Air maar eens geprobeerd richting Manila ( vanwege de prijs! )
Vlieg dit jaar weer met 2 volwassenen en 2 kids voor nog geen 1800 Euro!!! Service? Perfect!
Beenruimte? Perfect! Stoelen? Perfect en lekker zacht in het leer! Nadeel? Misschien, omdat ik er geen biertje nuttigen kan!
Was een frequent Emirates vlieger, maar door de prijs overgestapt op Saudi. Hoezo geen Arabische Maatschappij…..
Saudi, een miserabele 32 pitch in eco,
perfect ? voor busvervoer, stelling, jawel.
Ter vergelijking EVA tussen de 33 en 34 pitch in eco, plus drank 🙂
QATAR business class , ruimte meer dan genoeg genoeg plus alle drank en voedsel, plus bar in de A380. Voor mij nooit geen KLM , TAP ,EVA,SWISS etc…
Miwbor….op een blog probeert men medebloggers te helpen en om ook een eerlijke mening en info te geven. Eva heeft 84 cm beenruimte, Saudi 86 cm!!! Weer slaat u de plank mis.
Denkt u echt dat als ik opgevouwen zat, ik er weer mee zou vliegen?
Krijg geen alcohol door het geloof, dat respecteer ik!
Mag standaard 2 koffers meenemen a 23 kg!
U vliegt nooit met een Arabische maatschappij, maar leest andere die er wel mee vliegen wel de les, jammer is dat, u kunt ze beter van goede info voorzien!
Qatar vliegt vanaf Amsterdam met de Boeing 787 met slechts 31 inch, 76,2 cm, ruimte tussen de stoelrijen. Daarbij een stoelbreedte van maar 17,2 inch oftewel 53,6 cm. Hoezo ‘comfort’?
17.2 inch is 43.6 cm.
Correctie – het moet 43,6 cm zijn…………….
Ach, kort en krachtig samengevat; Men wil voor een briefkaart op de 1 ste rang zitten .
Oftewel voor een dubbeltje op de 1e rang, daarmee is alles gezegd !
Ik ben het niet eens met de stelling.
Ik vlieg al 20 jaar 2x per jaar naar Thailand en heb niet het idee dat er nou zoveel veranderd is in die 20 jaar. Vroeger had je nog een rookcabine, dat was wel gezellig zo rokers onder elkaar. Het eten vond ik 20 jaar geleden al niet veel bijzonder en vind het nog steeds niet bijzonder. Wat ik wel een vooruitgang vind is dat iedere stoel zijn eigen entertainment screen heeft. Dat vind ik een enorme vooruitgang op deze lange vluchten. Hiermee kan je toch makkelijker de tijd doden door spelletjes te doen, heel veel keuze mogelijkheden wat films betreft. De vlucht van 12 uur lijkt dan niet meer zo lang te duren. De vluchten worden steeds goedkoper. Ik kan me nog goed herinneren dat ik vaak rond de 800 euro of meer betaalde. Nu boek ik een rechtstreekse vlucht of met 1 tussenstop van 2-3 uur een ticket voor onder de 600 euro. In februari nog gevlogen met China airlines voor 575 euro. Dat vind ik een enorme vooruitgang. Het blijft natuurlijk een lange rit, maar dat is niet anders. Op het moment dat je uitstapt op je plaats van bestemming ben je de lange vlucht na een jetlag massage al snel vergeten. Ik heb door een upgrade 1x businessclass gevlogen en dat is toch wel een heel verschil hoor. Maar ik zou zelf nooit een ticket van 1800 euro kopen om geriefelijker te vliegen.
Waar het wringt ,dat is niet als eerste de stoel , maar de vaak oneigenlijke concurrentie als gevolg van het overaanbod .
Wat ik als eerste leerde is dat een consumenten product en dat is dus een vlucht naar ” waar dan ook ” ,consument georienteerd beprijsd moet zijn.
M.a.w. je biedt iets aan omdat de consument daar behoefte aan heeft.
Dat beginsel is door veel luchtvaart maatschappijen onder druk van de concurentie los gelaten .
Nu de ticketprijzen tot het kan niet meer zijn uitgeknepen ,kan het niet anders dan dat er over service en comfort, geconcurreerd gaat worden .
Jammer, maar dit proces was en is niet te beinvloeden . Dan zitten we voorlopig maar een beetje krap ,maar met ” toch wel “een mooi prijsje .
het gros van de mensen verkiest goedkoop over luxe.
De gevestigde maatschappijen moeten het dus afleggen tegen de budget carriers wanneer ze duurder blijven.
Als iedereen voor luxe zou kiezen, vlogen we allemaal business class.
Gewone stervelingen vliegen echter economy, niet alleen omdat business class te duur is, maar vooral vanwege de afweging ’10 uurtjes krapper zitten, of 1500 euro extra betalen’. Duur tien uur krap te zitten, ‘verdien’ je dus 75 euro per uur (retourtje). Niet slecht voor een beetje krap zitten.
Zelf vind ik het een prima ontwikkeling. Geef me gewoon de kale ticketprijs en dan bepaal ik zelf wel of ik extra koffers mee wil nemen, of 100 euro uit wil geven aan een upgrade naar economy comfort.
Op langere vluchten is catering natuurlijk gewenst (al kun je de maaltijd om je jetlag te bestrijden beter overslaan).
Als ik een luxe reis wil (betelen) moet je die ook boeken: noem het Upper Deck of Business class of..
Wil je goedkoop vervoerd worden van A(msterdam) naar B(angkok) dan niet in de prijs inbegrepen toegiften vragen. Wil ik naar de toilet, net als ergens andere.. betaal ik voor de extra service. Wil ik ipv een glas water een glas champagne: idem. Wil ik 30 kg meenemen aan toch niet te gaan gebruiken spullen, terwijl de ander alles al in zijn huis in C heeft staan ? Dan bijbetalen.
Wil ik een Large stoel ipv een Small stoel… ja dan mag van mij ook een extra prijskaartje aan hangen. Plezieriger voor de M-stoelbezitter, die niet een kwart van zijn toch al krappe ruimte aan zijn wat forse buur kwijt is zonder compensatie en in de S-stoel… vliegen mijn kinderen goedkoper.
Gewoon betalen voor de (extra) service, – houdt ook in dat de minder service vragende klant minder betaalt – ipv thans een eenheidsprijs, waarbij de mindervragende de overvragende subsidieert.
Principieel correct, maar hoe landt een vliegtuig met 5% Small, 50% Medium en 45% Large stoelen en stijgt het weer op met 15% Small, 65% Medium en 20% Large? Zelfs verstelbare stoelbreedtes en beenruimtes zouden niet volstaan om op de goedkoopste vluchten MEER passagiers te vervoeren: Men moet voor de vrijgekomen plaats extra stoelen kunnen bijzetten. Met tal van vliegtuigtypes is het uitgesloten dat luchthavens die extra stoelen te huur aanbieden. Vouwstoelen meepakken of weer wegbergen, misschien? Op opblaasbare vliegtuigzetels? Knappe ingenieur die dat veilig zou weten uit te denken – met een snelle ombouw, telkens binnen de 45 minuten tijdens het tanken.
Door dan maar vliegtuigen vast uit te rusten voor meer luxe, andere voor maximaal passagiersaantal, en nog andere voor een gemiddelde behoefte… is er gewoon minder STANDAARDISATIE – nochtans de beste manier om kosten te besparen met een minimum aan comfortverlies. En dat geldt in zekere mate ook voor de geleverde diensten aan boord, bagagefaciliteiten, enz.
Alles apart aanrekenenen, wil zeggen dat men vooraf coupons koopt en daarmee op de vlucht ‘betaalt’. Maar weet iedereen bij voorbaat hoeveel kopjes koffie men gaat drinken, zelfsals men zou weten hoe groot de koppen zijn. Zelfs als het op de coupons staat, weet iedereen of 18 cl een grote of kleine kop is? Dus moet het mogelijk blijven cash te betalen op het vliegtuig. Maar in welke munten laat men dat toe? Aan welke wisselkoersen, en hoe dikwijls worden die aangepast? Wordt na elke vlucht door elke steward(ess) de kas gemaakt, of pas aan het einde van hun shift? Wie controleert hen op gesjoemel? Krijgen zij een maandelijkse kasvergoeding waar tekorten worden op afgehouden?
En dat is nog maar het begin. Een ‘all-in’-prijs is voor iedereen uiteindelijk goedkoper dan de rompslomp, administratie, financiele controles enzomeer. De vluchten waarop ook champagne verkrijgbaar is, zullen dus hoe dan ook luxevluchten blijven en de prijs zal onvermijdelijk buitensporig boven het gemiddelde zijn. Ik vlieg dan liefst met een carrier die GEEN champagne aan boord heeft.
Waarom zou ieder vliegtuig precies aangepast moeten zijn aan de vraag voor DIE vlucht ?
Nu is die verhouding: 0 % small, 100 % medium, 0 % large.
5-90-5 is al een mogelijke verbetering.
U vindt dan een ‘all economy’ vliegtuig? Ik denk dat er gewoonlijk ook ‘business class’ en ‘1st class’ zijn. Alleen kinderformaat-Small bestaat bij mijn weten niet, maar de ‘economy’ is een voor sommigen toch wat ondermaatse Medium.
Natuurlijk zouden vliegtuigen best aangepast kunnen worden, als men individueel een zetelbreedte blijft kiezen. Bij een vlucht van A over B naar C kunnen de pasagiers die slechts tot B gaan, andere voorkeuren hebben dan die welke in B instappen. Op een zondag kan de gewenste samenstelling van een vlucht anders zijn dan de terugvlucht met heel andere passagiers op maandag. Precies omdat die aanpassing nu niet gaat, moet men economypassagiers wel eens een business class seat aanbieden zonder er de volle prijs voor te vragen en boekingen weigeren wegens volzet, want er kunnen niet meer zetels in met de aanwezige maar onnodige business seats. Dat is zo onrendabel, dat het upgraden beperkt wordt door liefst niet teveel business class te voorzien. En daaruit volgt dan het verschil tussen verschillende maatschappijen. Per vliegtuig en uiteindelijk per maatschappij-imago, is er een andere kwaliteit/prijszetting. Het moeilijke aanpassen aan de momentele behoeften, bemoeilijkt voor de gebruiker efficiënte concurrentie: Men moet wel kiezen voor een dure of voor een goedkope carrier en dat drukt elke groep samen. In crisisperioden gaan de dure maatschappijen ten onder of moet de Staat om prestigeredenen proberen bij te springen (zo nodig met omzeilen van allerlei wettelijke beperkingen) ten koste van de primaire carrier uit buurlanden. Met soepeler aanpasbare vliegtuigen zouden ALLE maatschappijen op elk traject en tijdstip onderling concurreren en conjunctuurfluctuaties vlotter kunnen weerstaan.
Ook seizoensfluctuaties zouden met aanpasbare toestellen, beter opgevangen worden. Veronderstel: Een maatschappij vliegt in december met drie vluchten per dag vanuit Amsterdam op Bangkok, maar ook met één per dag op Vancouver. In de winter is Bangkok een drukke bestemming met veel “zo-goedkoop-mogelijk”-passagiers. Van midden in de lente wordt Vancouver een meer gekozen bestemming met vooral passagiers die het wat breder hebben. Dan zou men twee vluchten per dag naar elke bestemming kunnen laten gaan, door 1 vliegtuig die andere kant op te sturen. Maar de behoefte aan soorten zetels verschilt zozeer, dat dit niet erg rendabel kan gebeuren, tenzij het toestel vlot ongeturnd kan worden.
Ook herstellingen en onderhoudsbeurten zouden gemakkelijker en goedkoper kunnen georganiseerd worden, als toestellen soepel aangepast zouden kunnen worden. Maar we zullen nog even op die geniale ingenieur moeten blijven wachten, vrees ik
Gewoon business vliegen, dan is er niets aan de hand! Top service, fijne stoelen en een zee aan ruimte. Als je goed kijkt betaal je niet eens zo erg veel meer dan een prijzige economy
Iedereen heeft een hekel aan vliegen, niemand doet dat graag. Waarom duurt het anders zo lang { bijna 1 uur} voor iedereen ingestapt is en op zijn plaatst zit. Maar kan het niet snel genoeg gaan wanneer het toestel is aangekomen, dan duwt iedereen mekaar haast omver loopt om buiten te gaan. Het uitstappen duurt nog geen 10 min.
Gevoel van luxe en charme van weleer? Tijdens dat ‘weleer’ heb ik heel wat uren in een vliegtuig mogen doorbrengen op kosten van de baas. Veelal nam ik drie tot vier keer per week een lijnvlucht in Europa. Vaak was er maar één klasse aan boord. Na een paar weken was het gevoel van luxe en charme als sneeuw voor de zon verdwenen. Waar moet ik mijn benen laten? Waarom krijg ik niets te drinken terwijl ik al een uur in een toestel zit dat alsmaar niet vertrekt? Waarom is er geen krant aan boord? Wellicht dat het bijzondere er nu ook af is bij vakantiegangers. De roze wolk is verdwenen. Dat geeft ze de ruimte in hun hoofd om veel kritischer te zijn over hun zitplaatsen en wat er zich verder allemaal afspeelt in een vliegtuig.
Ik ben het behoorlijk oneens met de stelling.
De beenruimte is, statistisch gezien, doorheen de jaren nauwelijks gewijzigd. Alhoewel de eigenlijke ruimte tussen twee stoelen gemiddeld met 2 inch is gedaald, zijn de stoelen ook dunner en lichter geworden, waardoor je uiteindelijk nauwelijks ruimte verliest.
Het beste voorbeeld hiervan vond ik (voor mij) een korteafstandvlucht met Brussels Airlines of Lufthansa: die zetels zijn echt flinterdun geworden!
Over de maaltijden heb ik ook zeker niet te klagen. Je krijgt nog steeds even veel en even uitgebreide maaltijden als vroeger, die ik in de meeste gevallen nog redelijk lekker vind.
Hou er daarnaast ook rekening mee dat de prijsdruk ontzettend gestegen is. Dit niet alleen door de verhoogde concurrentie, maar ook door het invoeren van online boekings- en vergelijkingssystemen, waardoor de meeste mensen simpelweg de goedkoopste optie nemen.
Indien je het echt nodig vindt om te klagen over het ‘gebrek aan luxe’ in de lucht, boek je maar gewoon in premium economy of business. Ik ben alvast blij dat je steeds vluchten kan vinden voor +- €500 (longhaul) of €100 (shorthaul), zelfs bij niet-lagekostenmaatschapijen.
Vliegen is tenslotte ook maar gewoon een transportmiddel, geen wellness-achtig iets.
Klagen over vliegtuigmaatschappijen is 1 van de favoriete tijdverdrijven op feestjes en partijen. Natuurlijk ik heb ook favoriete maatschappijen en vind het eten bij de 1 lekkerder dan bij de ander. En natuurlijk hebben we altijd een mening over de uiterlijke gesteldheid van het personeel. Schijnt veel belangrijker te zijn dan veilig landen. Op de korte afstand benader ik het vliegen ook als busvervoer. Weinig eisen en als ik me moet opvouwen dan moet het maar even voor een uurtje. Op de langere afstanden vind ik iets meer ruimte en comfort ook wel prettig. Wat ik nu op de langere afstand wel heb ipv vroeger. Ik heb Wifi, een goed toverschermpje, 30 kg ruimbagage, vaak een aardige maaltijd, een glimlach. De zakenklasse en eerste klasse zijn bij veel maatschappijen echt top. Alleen als de baas betaald of de incheckdame vind mij er wel geschikt voor neem ik daarin met een glimlach plaats maar als ik zelf moet betalen dan boek ik de stapelklasse. Voor de zekerheid een broodje mee en wat anders om te knabbelen en ik kom meestal redelijk aan in Bangkok of waar ook op deze wereld. Eigenlijk past de zakenklasse en eerste klasse niet in mijn dieet. Want voor je het weet kom je tonnetje rond en met een drankkegel op de plaats van bestemming.
Het voordeel van nu in vergelijking met vroeger is dat het snel gaat. Vooral met een directe vlucht.
De prjs is in vergelijking met de jaren van de DC 8 ( 1960-70) veel lager.
Prijs naar Singapore in die tijd op zeemans tarief fl 1800,-
Maar vlieg tijdsduur was toen bijna 24 uur van Amsterdam naar Singapore met DC 8 ( veel tussenstops).
Het was echte geen massa vervoer. Maar je kwam wel gebroken aan
Ben zelf van menig dat service niet alleen in de maaltijd en stoelafstand zit maar meer in de stewardess .
Zij kunnen je wel het gevoel geven dat je toch veel plaats hebt of dat het eten zeer lekker is en als je zelf achter een cola gaat halen (goed voor de benen) en ze lachen dan en zeggen geen probleem doe ik graag voor u dan vergeet je de rest . Kost ook de maatschappij niks en kan het ticket goedkoop blijven .
Het zijn altijd de mensen die de goedkoopste tickets kopen, die klagen over te weinig luxe, ruimte en comfort. Ik vloog voor het eerst naar Thailand, 40 jaar geleden, en qua beenruimte is er weinig of niets veranderd. Vliegmaatschappijen moeten met elkaar concurreren, anders prijzen ze zichzelf uit de markt.
Wie luxe wil, moet er voor betalen. Zo simpel is dat! Als je dat noet wilt of niet kunt, moet je genoegen nemen met de iets minder comfortabele economy class. Wij vliegen altijd EVA Air, de Evergreenclass, kost wat meer, maar veel minder dan de businessclass. Voordeel: bredere stoelen, meer beenruimte, betere service, en aparte incheckbalie, en de koffers komen snel. Maar daar betalen we ook voor!
Als wij eerder het vliegtuig in mogen en al zitten, dan zie ik die misprijzende en jaloerse blikken van anderen. Waarom? Niet omdat wij meer betalen, daar wordt niet over nagedacht, maar wel dat wij beter zitten en eerder het vliegtuig in en uit mogen…
Ik vind het huidige systeem prima: wie luxe wil, moet er voor betalen, wie niet wil betalen moet genoegen nemen met minder comfort. Simpel toch?
Ik ben het maar voor een deel eens met de schrijver, getrouwd met een Balinese vrouw zijn we wel eens gevlogen, meestal KLM, naar Indonesië, ik heb jaren geleden (30 jaar) weliswaar prijzen betaald van zo’n 2.300 gulden p.p, zo’n kleine €1.000,00, recent gevlogen voor rond de €500,00! hoeveel inflatie hebben wij gehad, hoeveel is ons inkomen gestegen in vergelijking met 30 jaar geleden? Beste mensen, wees eerlijk, we profiteren er allemaal van, bijna iedereen kan zich nu een (verre) reis permitteren. Wil je de oude charme terug, meer luxe, boek dan business class, kom je qua prijs uit op wat ik vroeger betaalde voor toeristen klasse. Of zoek een airline die hoog aangeschreven staat zoals Singapore Airlines, Emirates enz. En wat de korte afstanden betreft; vroeger(!) betaalde ik bij onze nationale trots(?) rond de 600 gulden voor een retourtje Londen, kreeg je met hangen wurgen voor de stewardessen 1 bakkie koffie, nu met bv Easyjet, betaal ik rond de €60/70 zonder koffie en strak in de stoel, heb ik er graag voor over.
Vlieg altijd rechtstreeks met Thai, goede service en lekker eten. Beenruimte geen probleem maar als Belg ben je gemiddeld een stuk korter dan een Nederlandse onderdaan. Twee keer per jaar neer ginder want mijn vrouw mag hier niet binnen . Schijnhuwelijk volgens het Belgisch gerecht en die hebben altijd gelijk ook als ze ongelijk hebben. Nog 1 jaartje dan pensioen en dan WEGWEZEN.
Het liefste vlieg ik met Eva Air.naar Bangkok.meer ruimte dan China Air..een nadeel.van eva zijn de vertrektijden van Bangkok naar Amsterdam.de tijden van China Air.zijn beter ..
Vanwege het afnemende comfort – veroorzaakt door het steeds meer stoelen in een vliegtuig proppen – vlieg ik de laatste jaren nog uitsluitend businessclass naar Bangkok. Kom dan uitgerust en ontspannen aan. Eind oktober wéér, met Emirates. Kost wat meer, maar ik heb het er voor over. Ook leuk: de inbegrepen limousine service na aankomst die je in alle comfort en rust naar je hotel brengt.
en ook business class kan soms best ‘betaalbaar’ zijn als je de aanbiedingen goed in de gaten houdt.
Ik ben dol op lekker eten en loop/fiets/rijd er graag een blokje of meer voor om, maar de kwaliteit en de smaak van het eten beïnvloeden nimmer de keuze van mijn vluchten. Het heeft mijns inziens helemaal niets te maken met het doel van een vlucht. Van mij mogen de gevestigde maatschappijen wat het eten betreft het voorbeeld volgen van de budgetmaatschappijen. Voor mij tellen de prijs, het comfort van de zit-/slaapplaats, de rust in de cabine, het redelijk op tijd vertrekken en aankomen, de vriendelijkheid van het cabinepersoneel en bovenal de veiligheid. De maaltijd komt in dit rijtje niet voor. Al moet ik die zelf meenemen! Het zal me worst zijn. En geloof me, ik heb al heel wat verschrikkelijke maaltijden achter mijn kiezen die me tijdens vluchten werden voorgeschoteld. Als de maatschappij verder uitstekend werk verrichtte, boekte ik even zo vrolijk weer een volgende vlucht bij diezelfde maatschappij.
De eerste keer dat ik naar Thailand vloog, dat is in de buurt van 1980 geweest, betaalde ik voor een retourvlucht 1800 gulden.
Ondertussen zijn we 35 jaar inflatie verder en je vliegt nu voor zo’n 600-700 Euro.
Het moet uiteindelijk uit de uit de lengte of uit de breedte (van de stoel) komen.
Dat kan je niet met elkaar vergelijken, 35 jaar geleden was vliegen nog een luxe en nu is het massavervoer geworden.
Heb nagekeken dat in de tijd van de gulden tussen 1995 en 2000 ik jaarlijks met Cathay Pacific van FFM naar Manila vloog voor rond 900 gulden. Dat is omgerekend een 400E enkele reis. Inclusief ruime comfortabele stoelen met goede beenruimte. Vergelijk je dat met Philippine Air af AMS in die tijd met kleinere stoelen en minder beenruimte maar duurdere prijs is al snel duidelijk waarom PAL deze route heeft verlaten. Vliegtuig was niet vol te krijgen. En daarbij was voor PAL niet ongebruikelijk dat voor directe vlucht zij twee keer tussenstop maakten om zgn VIP te plezieren waardoor de vlucht uren later dan gepland aankwam en verbindingen werden gemist. Boekte een vlucht Manila/Amsterdam rechtstreeks. Werd een tussenstop Rome voor afzetten 7 VIP’s en daarna doorvliegen naar Heathrow als eindbestemming omdat eerst aandoen Amsterdam (gepland 10.00 am) te laat werd voor de rust van de piloten!! In een chaos van jewelste – want nagenoeg niemand had Heathrow als eindbestemming – lukte het na 13.00 aankomst om alsnog 17.00 met Transavia door te vliegen met 2 kleine kinderen. Van een excuus wilde PAL niets weten. Ik heb ze vervloekt en nooit meer mee gevlogen ook niet in binnenland Philippijnen. Wat mij is opgevallen is dat je economy kan boeken voor diverse prijzen. Zijn de goedkoopste stoelen weg, betaal je meer terwijl het dezelfde stoelen zouden moeten zijn. Kan iemand uitleggen waarom maatschappijen diverse tarieven noteren voor eenzelfde stoelcomfort? Mensen met lange benen kunnen bij boeking China Airlines vooraf indeling kiezen voor zitplaatsen linker en rechter rij waar de stewardes zit bij stijgen en landen en waar je benen kan strekken maar betalen zelfde tarief. Met Transavia 5 jaar terug gevlogen naar Canaries met 2 kleine kinderen 4,5 uur onderweg zonder aanbieden van snack of drink. Moest dan extra voor worden betaald. Op terugweg geen assistentie en stonden als laatsten 2 uur in de rij met huilende kinderen. Werden 2 x 2 stoelen op verschillende rijen en doffe ellende met verzorgen kinderen. Kunnen mijn klandizie verder ook vergeten. Boek ik China Air zit hele gezin naast elkaar ook op terugweg zonder speciaal hierom te hebben gevraagd. Dat is goede service en vooraf meedenken naar passagier.
Het zijn de voorwaarden die dan anders zijn. Je kunt zo’n reis dan bijv. gemakkelijker annuleren of omboeken. Bij de goedkoopste stoelen krijg je bijv. geen miles of maar 25% van de miles.
Vlieg al 50 jaar regelmatig en kan nauwelijks groot verschil opmerken .Vroeger kreeg je een menukaart en moest je nog voor alcoholische drinks betalen en ik meen nog 10 gulden voor een headphone .Inboord entertainment is er op vooruit gegaan alhoewel de films ook niet om over naar huis te schrijven zijn .Bij de A380 van Emirates kon ik eindelijk een keer zeggen dat het wat meer comfortabel was qua zitten en ruimte .Weet niet hoe het komt maar als ik vlieg heb ik altijd honger , dus het eten smaakt me best , heb nog nooit iets echt slecht gehad.Het grote verschil is de prijs die zeker goedkoper is dan 20 jaar geleden zelfs tot 50 jaar geleden.
We sluiten dit topic. Iedereen bedankt voor de reacties.