Joseph in Azië (deel 20 slot) – Een terugblik

Herinnering aan de reis

Een onvergetelijke reis die via Bangkok naar Cambodja en Vietnam voerde en min of meer gedwongen in Pattaya eindigde zit er op en we zijn weer veilig en wel thuis.

Zoals reeds jaren het geval begon de reis begin januari in Bangkok om daar even te acclimatiseren en vervolgens via Pattaya per bus naar de grensplaats Aranyaprathet te reizen.

Na een tweetal dagen gaat de reis met een gecharterde taxi naar Siem Reap in het noorden van Cambodja. Mijn vriendin -ook niet meer een van de allerjongsten- heeft er de voorkeur aan gegeven om later na te komen, want drie maanden is in haar beleving een te lange periode. Eerlijk gezegd kan ik in mijn uppie toch wat gemakkelijker en onbezorgder reizen. Samen tellen we inmiddels 167 levensjaren en dan moet je, ondanks het feit dat we nog redelijk vitaal zijn, met een dame aan je zijde toch wat meer rekening met elkaar houden. Het ongewisse omtrent het verloop van de reis heeft voor mij een aparte bekoring en bekijk ter plekke in welk hotel ik mijn intrek neem. Overigens reizen we samen ook op eigen gelegenheid en beslissen van dag tot dag omtrent het vervolg van de reis die slechts in grote lijnen vast staat.

In Siem Reap amuseer ik me prima, heb een mooi hotel en geniet van een biertje en goed glas wijn. Ben er al enkele malen eerder geweest dus ken de weg een beetje. De reis gaat per bus verder naar Battambang waar ik het Chinees Nieuwjaar beleef.

Daarna, ook weer per openbaar vervoer, naar Phnom Penh. Ik begin me een beetje jonge backpacker te voelen en reis een weekje later weer verder. Nu van de drukke stad naar het rustige en heerlijke Kampot, onder andere bekend vanwege de peperplantages. Huur daar een scooter en rij als een jonge trekvogel, een naam die Gringo mij ooit toekende, in het rond. Heerlijke contacten met de plaatselijke bevolking gelegd en mijn camera vaak in stelling gebracht. Uiteraard ook een rit gemaakt naar het aan zee gelegen Kep, de plaats die bekend staat vanwege de verse krab die zo uit zee wordt opgevist. Kan bij de gedachten er aan nog nagenieten.

Cambodja zit er op en vanuit Phnom Penh dus weer terug naar Bangkok om vervolgens een weekje in Chiangmai door te brengen.

Eind februari arriveert mijn vriendin in Bangkok en gaan wij samen naar Vietnam. Maar eerst vieren we mijn 85^ste verjaardag met een etentje in het gezellige en uitstekende restaurant Baan Kanitha in Bangkok.

Vietnam

Twee dagen later vliegen we van Bangkok naar Saigon; na de Vietnamoorlog omgedoopt tot Ho Chi Minh City. Wij zijn een beetje verkikkerd op het land en prefereren het zelfs boven Thailand. Zo iets op Thailandblog beweren is een beetje als vloeken in de kerk maar we kunnen onze gevoelens niet verbergen. Vanuit het moderne Saigon gaat de reis verder naar Nha Trang, een plaats die totaal onterecht op sommige internetsites minder rooskleurig wordt beschreven vanwege de vele Russen die daar verblijven. Wij delen die mening niet in het minst. De Russen die wij daar ontmoet hebben waren alleraardigst. We reizen weer verder naar Danang, een kustplaats met veel grote en mooie hotels. Helaas beginnen we daar ook meer van het coronavirus te merken. Het is er heel rustig en de hotels en restaurants hebben het door het laten afweten van heel wat toeristen het zwaar te verduren. Die constatering bemerken we in nog grotere mate in het door Unesco tot Werelderfgoed bestempelde Hoi An. Ook daar laten de vele toeristen die daar normaliter verblijven verstek gaan. Het begint steeds meer tot ons door te dringen wat er allemaal gaande is.

Onze Vietnam reis gaat echter verder en we vliegen naar Hanoi de hoofdstad van het land. De situatie wordt steeds nijpender en we beginnen ons nu toch zorgen te maken. We worden in Hanoi voor het eerst met de inmiddels bekende mondkapjes geconfronteerd. Nee, als écht gezellig kunnen we het allemaal niet meer ervaren. We kennen met name het oude gedeelte van de stad niet meer terug en aan het zo bekende Hoan Kiem meer is het angstig stil.

Hanoi heeft veel kunstgaleries waar we de keus op een mooi en groot schilderij laten vallen. Gezien de anderhalve meter lengte van de verpakkingskoker hebben we vanwege de situatie daar toch maar van afgezien. We konden echter niet nalaten een klein schilderijtje van 40 x 40 cm aan te schaffen dat ons zal doen terugdenken aan een reis die we niet snel zullen vergeten.

Opbeur boeketje

Thailand

Onze terugreis huiswaarts staat vanaf Bangkok gepland voor 3 april en de geruchten dat Thailand de grens gaat sluiten dringen tot ons door. We besluiten van Hanoi naar Bangkok terug te vliegen en dat was op het nippertje want een dag later werd de Thaise grens gesloten. Slechts één dag maakten we het in Bangkok nog mee dat we een restaurant konden bezoeken. De volgende dag waren alle restaurants gesloten en het verloop is meer dan bekend. Vlucht geannuleerd en Bangkok een verlaten stad. Dus even twijfel wat te doen. We besloten voor Pattaya te kiezen omdat we vandaar snel het vliegveld van Bangkok konden bereiken als de mogelijkheid voor een terugvlucht zich zou voordoen. En die kwam gelukkig eerder dan wij dachten.

We zijn gelukkig weer thuis waar we de eerstkomende twee weken in quarantaine verblijven. We trachten het maar zo gezellig mogelijk te maken en omdat wij binnen moeten blijven worden de boodschappen thuis afgeleverd. Een tulpenboeketje op tafel geeft ons een goed gevoel maar de Paasdagen gaan ditmaal zonder gekleurde eitjes aan ons voorbij.  De gedachten gaan uit naar alle verschrikkelijke menselijke en economische gevolgen dat dit virus teweeg brengt.