Op 14 mei aanstaande gaat Thailand naar de stembus om een nieuw parlement te kiezen. Ik zal u niet vermoeien met de namen van alle partijen en hun beoogde premiers. Politieke partijen kunnen tenminste 1 en ten hoogste 3 personen voordragen voor deze belangrijke post voordat de verkiezingen plaatsvinden. Zo weten de kiezers tevoren wie de premier kan worden.
Hoewel het dat behoorlijk democratisch klinkt (een soort gekozen burgemeester) is het impliciete gevolg dat het in de verkiezingen meer gaat over personen, hun kwaliteiten, geschiedenis en hun achtergrond (dochter van….; broer of neef van…..; oud-generaal of niet) dan het benoemen van de problemen in dit land en de oplossingen daarvoor. Ik vrees dan ook dat er – net als in het verleden – geen openbaar debat op TV is tussen de lijsttrekkers want de feitelijke verkiezingsleuzen zijn eigenlijk allemaal populistisch van aard en over de werkelijke problemen in dit land zwijgt men als het graf. En dat betekent eigenlijk drie dingen: 1. de meeste leuzen gaan over geld voor de bevolking en dat is wat het volk graag wil horen; en 2. Eigenlijk geen enkele partij geeft aan hoe al die vreselijk leuke dingen (moeten) worden gefinancierd; en 3. Veel partijen hebben min of meer dezelfde populistische leuzen en daarom zal ik geen onderscheid maken in welke partij wat belooft.
In een paar afleveringen (ik weet niet precies hoeveel want dat hangt van de groei van het aantal leuzen af) ga ik met u deze verkiezingsleuzen langs en zal ze van commentaar voorzien. Het is aan u om erover te discussiëren, hetzij op dit blog hetzij thuis met Thaise geliefden. Voor de eerste aflevering heb ik twee leuzen genomen: het maken van goedkope huizen en het verhogen van het minimumloon.
Huizen
Toen ik las dat enkele partijen een plan hebben om goedkope huizen te (laten) bouwen voor de minderbedeelden, moest ik toch wel even achter mijn oren krabben. Khun Thaksin had lang geleden zo’n plan, maar dat mislukte jammerlijk omdat de armen zich in de schulden moesten steken (een hypotheek) om het huis te bekostigen. En dat deden er veel minder dan Thaksin dacht. Als ik zo om me heen kijk in de afgelopen 16 jaar, in Bangkok, in het zuiden (Langsuan) en nu in Udonthani, denk ik dat er eigenlijk geen probleem is als het gaat om goedkope woningen. Er zijn al 1-kamerwoningen te huur voor 3.000 Baht per maand in Bangkok; ikzelf betaalde in een buitenwijk van Bangkok 4.000 Baht voor een eenvoudig 2-kamer appartement zonder airco.
In Udonthani betaal je respectievelijk 2.000 en 3.000 Baht voor zulke accommodaties; en in de Isan staan complete, vrijstaande huizen te huur voor minimal 6.000 tot 8.000 Baht per maand. (zie het internet en facebook-groepen). En dan staan er heel veel en overal woningen leeg. Als het om aantallen goedkope woningen gaat, is dit volgens mij een non-probleem. Komt nog eens bij dat de Thaise bevolking ontgroent en de bevolking gaat krimpen.
Er zijn wellicht wel andere problemen: naast de geringe financiële middelen, de houding om een huis te hebben in plaats van te huren, de slechte kwaliteit van de bestaande woningvoorraad (zeker als de huizen ouder zijn dan 20 tot 25 jaar), de lokatie (leeglopende dorpen met kleine scholen en geen voorzieningen zijn niet aantrekkelijk voor jonge gezinnen) en de asbest-problematiek die wordt doodgezwegen in Thailand. Kijk om je heen en wordt bevreesd door het grote aantal asbestdaken, in stad en platteland.
Er is een groei in de vraag naar renovatie en sanering van oude woningen. Mijn vrouw, een bouwer, krijgt elke week vragen over renovatie. De oudere Thais die het geld wel hebben, renoveren het huis voor de volgende generatie zonder zich af te vragen of een van hun kinderen wel in het ouderlijk huis wil wonen in de toekomst. Een landelijk of provinciaal fonds, gevuld door de bouwsector in samenwerking met de regering en de banken, waaruit deze renovaties kunnen worden betaald (energiezuinig, zonnepanelen, asbest-verwijdering, riolering) zou een veel beter plan zijn dan nieuwe goedkope huizen bouwen. En waarschijnlijk wil de nieuwe generatie wel in een goed (en dan bedoel ik niet luxe) huis wonen, als ook andere jonge gezinnen de dorpen gaan herwaarderen.
Minimumloon
Verschillende partijen willen het minimumloon verhogen, tot 600 of 700 Baht per dag. En hoewel dit voorstel op zichzelf sympathiek klinkt (het minimumloon is niet substantieel omhoog gegaan sinds de regering Yingluck) is het een nietszeggend voorstel dat nauwelijks iets zal veranderen. Immers, de goede Thaise werkkrachten krijgen al lang meer dan 600 Baht per dag (12.000 tot 15.000 Baht per maand). Daarnaast werkt nog geen 40% van de Thais op een arbeidscontract waar te controleren valt of de werkgever het minimumloon betaalt.
Veel Thais werken freelance en van dag tot dag. De echte werkeloze armen zijn al blij als ze 200 Baht per dag krijgen, klagen de werkgever echt niet aan (200 Baht per dag is beter dan 0 Baht) en waar zou men dat moeten doen, bij de politie? De handhaving van het minimum-dagloon bestaat niet of nauwelijks. Dus ontduiken de werkgevers de regels zonder enige vorm van schroom of repercussies. Er is een groot kwaliteitsprobleem op de arbeidsmarkt (heb nog nooit zoveel advertenties voor banen gezien als in de laatste 2 jaar) en de salarissen hebben daardoor de neiging te stijgen: arbeid kost gewoon meer. Kortom: het verhogen van het minimumloon klinkt alleraardigst, moet zeker gebeuren hoor maar zet geen economische zoden aan de dijk, tenzij er rigorous wordt gehandhaafd (en dat gaat niet gebeuren want het gebeurt nu ook niet) of het bedrag naar 1000 of 1200 Baht per dag gaat.
Er is een enkele partij die meent dat voor de verhoging van het minimumloon eerst het GDP moet toenemen. Dal lijkt me klinkklare onzin, want de geneugten van de groei van het GDP (ook in het verleden) komen vooral bij de rijken/aandeelhouders/investeerders terecht en niet bij de overheid of de werkende bevolking. Daar is Thailand overigens niet uniek in. En de werkgevers blijven, maar beweren dat zij een verhoging van de lonen niet kunnen betalen ondanks de soms torenhoge winsten. Misschien niet elke 2 of 3 jaar een nieuwe Lamborghini voor elke volwassen lid van het gezin, maar gewoon en leuke BMW voor iedereen samen? De verhoging van het minimumloon wordt door de rijke Thaise elites waarschijnlijk als een ruimhartige beslissing gezien op basis waarvan men de komende jaren vervolgens niet moet zeuren over geld. De rijken worden er echter geen Baht armer van.
Rijken, aandeelhouders en investeerders zijn toch degene die het meeste risico lopen?
Als je beter kan dan moet je beter gaan in een niet eerlijke wereld. Beter gaan is weg gelegd voor de vele Thai die in de middenklasse zitten. Er is maar een leven en haal daar alles uit, met sporten wil je toch ook winnen?
De verliezers moeten aan de slag.
Er zijn heel veel Thais die graag dat risico zouden willen lopen Johnny BG,alleen krijgen die in het huidige systeem geen enkele kans.
Het neoliberalisme is gebaseerd op groei voor de rijken, aandeelhouders en investeerders ten koste van de laagste sociale klasse en als die het niet meer kunnen opbrengen dan is de middenklasse aan de beurt (zie Nederland).
Veel van de zogenaamde risico’s worden afgedekt met overheidsgelden en -maatregelen, met belastingelden die door iedereen worden opgebracht maar onevenredig toevallen aan de rijken. Die vervolgens weigeren om werkenden beter te betalen.
Maar de wal is het schip al aan het keren in menig land. Thailand zal ongetwijfeld volgen.
Zeer correct uitgelegd, op elke affiche zie je geldbedragen staan… ik denk dan steeds waar gaan ze dat geld halen, amper Thai betalen belastingen. Echter over de echte problemen zoals goede scholing of gezonde lucht lees je bijna niets.
Inderdaad Ruud. Wanneer gaat de overheid nou eens echte maatregelen nemen tegen de verbranding van oogstrestanten met name in de periode maart-april hier in noord Thailand. het spuiten met waterkanonnen is symbolisch.
Het is echt heel kwalijk en onacceptabel dat de luchtkwaliteit in plaatsen als Chiangmai en Chiangrai dekwalificatie “zeer ongezond” tot zelfs “gevaarlijk” krijgt.
Er zijn echt wel partijen die een goed doordacht plan hebben en het ook financieel kunnen dichtspijkeren alleen daar gaat het dan mis,zodra de plannen gefinancierd moeten worden door belastingmaatregelen voor de elite, de bedrijven of uit een besparing bij defensie is het kansloos .
Geert,
Dan zijn het toch geen goed doordachte plannen? Eerder luchtballonnetjes! Zolang generaals een vermogen van rond de EUR 25 MLN hebben (want hun vrouwen zijn goed met annanassen!!) is elk plan kansloos.
Een hoger minimumloon kan ook positief uitwerken voor wie een wat betere baan heeft, het kan druk geven om ook die salarissen te verhogen: wie nu evenveel verdient als wat straks het minimumloon zou worden kan dan de werkgever iets meer druk geven: “jij betaald me dit, dan kan ik net zo goed een minimumloon baantje zoeken waar ik minder/makkelijker werk heb voor hetzelfde loon, dus betaal me maar meer als je mij/ons wilt houden”. En zeg nou zelf, met 15-20 duizend baht is het ook geen vetpot.
Maar inderdaad, voor structurele verbeteringen op de arbeidsmarkt is er meer nodig. Een einde aan “freelancers” die eigenlijk geen freelancer zijn omdat ze in de praktijk maar 1 werkgever hebben. Betere regels en vangnetten rondom ziekteverlof, ziektebetaling, vrijetijd, meer mensen die nu feitelijk ook gewoon loonwerkers zijn onder de wet laten vallen. En ja, ook het zien op de naleving daarvan en werkelijk aanpakken van werkgevers die zich niet aan de wet houden. De grotere werkgevers kunnen wel met wat minder af in een land waar de verschillen in welvaart zeer groot zijn vergeleken met menig ander land. Maar een uitgewerkt plan van aanpak om de arbeidswetten te herzien is wat lastiger in een slogan te verwerken dan “jullie meer poen, X baht per dag voor iedereen!”.
Ik hoor vaak genoeg van Thais om me heen dat ze niet echt tevreden zijn met met wat er (niet) geregeld is voor werknemers en wij in Europa maar blij mogen zijn met onze lonen, vakantieregels, pensioenen etc. Dan vertel ik maar dat dit niet vanzelf kwam, het 100 jaar terug in Europa ook geen koek en ei was voor de arbeider maar dat men veel bereikt heeft door stakingen, opstanden, diverse acties, samen een vuist te maken via o.a. de politiek en allerhande acties. Dat Thailand dus ook een stuk beter kan als men dat zou willen. Is niet het hele verhaal natuurlijk want Europa heeft ook goed verdient door de ongelijke positie ten opzichte van derde landen, maar om dat verhaal te vertellen (voormalig en modern imperialisme enzovoorts) gaat zelfs mijn gesprekken wat te ver… 555