Thaise scholieren presteren slecht in internationale PISA test
Dat het onderwijs in Thailand zeer slecht is wordt nog eens bevestigd met de uitkomsten van de internationale PISA-test gemaakt door de Thaise deelnemers van 15 jaar. De leerlingen presteerden slechter dan de meeste van hun leeftijdsgenoten in andere Asean-landen en ook slechter dan het internationaal gemiddelde. Verontrustend is dat de scores slechter zijn dan drie jaar geleden op de geteste vakken wis- en natuurkunde en lezen.
PISA (Programme for International Student Assessment) is een grootschalig internationaal vergelijkend onderzoek, dat wordt uitgevoerd onder auspiciën van de OESO. Sinds 2000 wordt om de drie jaar in een groot aantal landen een representatieve steekproef getrokken van 4.500 – 10.000 15-jarige scholieren in het onderwijs, die uitgebreid getoetst worden op hun kennis en vaardigheid op het gebied van taal (moedertaal), wiskunde, en natuurwetenschappen.
Bij wiskunde staat Thailand op de 54ste plaats van 70 landen, 54 bij natuurkunde en 57 bij lezen. Bij wiskunde scoorden ze 415 punten, ruim onder het gemiddelde van 490 punten; bij natuurkunde 421 (493) en bij lezen 409 (493). De teruggang vergeleken met drie jaar geleden was het grootst bij lezen en natuurkunde en minder bij wiskunde.
Athapol Anunthavorasakul van de faculteit onderwijs van de Chulalongkorn universiteit is dan ook erg kritisch: “alle maatregelen die het ministerie van Onderwijs de afgelopen twee tot drie jaar heeft genomen, geen enkel resultaat hebben gehad om betere PISA resultaten te scoren. Thailand faalt bij de verbetering van het onderwijs.”
Een verklaring voor de terugval zou te maken kunnen hebben dat leerlingen van demonstratiescholen en de Princes Chulabhorn collegeschools niet hebben meegedaan. Ook blijken er grote verschillen tussen leerlingen van bekende scholen en scholen op het platteland, dat bleek ook al uit eerdere onderzoeken. Volgens Athapol moet het ministerie van onderwijs zich daar op richten.
Bron: Bangkok Post
Zolang een jaartje overdoen (bij onvoldoende kennis) lijdt tot gezichtsverlies bij de leerling, de leraar, de school, de ouders, de grootouders, de broers en zussen, de vrouw van de leraar, de deelgemeente van de school etc etc blijft de kennis achter.
Gezichtsverlies lijden (de genetische aandoening van 99% van de Thai) is de reden tot mindere kennis. Erg jammer maar waar en dat gaat nog vele generaties duren voordat men hier overheen komt als het uberhaupt ooit zal gebeuren.
Beste Seb,
Thais zijn heel verstandig want ook in Nederland gaat men zich steeds meer realiseren dat zitten blijven, zeker op de lange termijn, NIET helpt wat blijkt uit veel onderzoek. De zitten-blijvende kinderen gaan zich vervelen en gaan nauwelijks beter functioneren in waar zij achter blijven. De oplossing is overgaan en dan extra steun voor de zaken waar ze problemen mee hebben. Dat gebeurt in Thailand en in Nederland te weinig.
https://www.hetkanwel.net/2011/09/18/zittenblijven-helpt-niet/
Misschien, maar ook in Japan en Korea bijvoorbeeld kent men “gezichtsverlies” Dus of dat de oorzaak is? Heb ook ooit meebetaald aan de studie van een broertje van mijn vrouw. Hij voerde geen klap uit en had weinig last van het daarmee gepaard gaande gezichtsverlies, want de opleiding mislukte natuurlijk. Het was hem worst. Heb soortgelijke verhalen van meerdere farangs gehoord.
Moderator: Graag de discussie bij Thailand houden.
Die verklaring van de terugval vind ik een flauw exkuus.
Ik ben ervan overtuigd dat Thailand – en de andere landen – op z’n minst geprobeerd hebben om de beste leerlingen te betrekken in de steekproef. Als in de steekproeven leerlingen betrokken worden uit alle lagen en alle streken, dan zal het resultaat volgens mij nog slechter zijn.
Ik weet niet of (veel) leerlingen in Thailand hun jaartje overdoen. Maar ik heb wel de indruk dat Seb van den Oever gelijk kan hebben met zijn opmerkingen. Alhoewel… Ik geloof ook dat de mensen in de dorpen elkaars kennis op een of andere manieren kunnen afleiden uit de onderlinge gesprekken… Leerlingen zullen ook wel roddelen over schoolresultaten en die roddel kan zich ook verder verspreiden…
Hoe beter de kennis of bekwaamheid, hoe hoger de status?
Onlangs heb ik een soortgelijk onderzoek gelezen, TIMMS, en daaruit is mij duidelijk geworden dat je niet zomaar een paar geselecteerde schooltjes kunt laten meedoen. Zie plaatje in de link.
.
https://goo.gl/photos/zDMi9osA3NGL3n9d8
Het eeuwige gezichtsverlies. Nooit durven zeggen dat men het niet heeft begrepen. Nooit iets durven vragen speelt de Thai parten ……Nieuwsgierigheid naar het hoe en waarom wordt daardoor fel gefnuikt.
Niks nieuws onder de zon. Op de spreekwoordelijke uitzonderingen na is het huilen met de pet op wanneer men pogingen doet om met afgestudeerde “universiteitsstudenten” een gesprek te voeren over hun “specialiteit”. Voorbeelden legio, maar de leukste tot hiertoe was wanneer een verre nicht van mijn vrouw op bezoek was. Universitair diploma uit de handen van de kroonprins (nu koning) ontvangen en een “degree in English” ! Ik startte de conversatie dan ook hoopvol met een simpele “nice to meet you, hear you studied English?”. Oorverdovende stilte en onbegrip bij het arme wicht … Toen mijn eega zich dan nader inlichtte bij de meegereisde familie bleek dat “she only study to write English, not speak” … Heerlijk toch!
Dat is algemeen bekend. Ze kunnen enkel Engels lezen en schrijven.
Trouwens, al eens geweten hoe in Frankrijk Engels word geleerd? Zelfs aan privaatscholen?
De vraag is of een regering die hoofdzakelijk het eliten systeem verdedigd,werkelijk interesse heeft aan een verbeterd onderwijs,zolang de kinderen uit de eigen kringen alle mogelijkheid hebben van een veel beter onderwijs. Een oppositie die over steeds meer kennis gaat beschikken,kan alleen meer bedreiging voor het huidige systeem betekenen.
Daar wringt ‘m de schoen John, en zoals al hierboven vermeldt door Fred, het eeuwige gezichtsvelies en niet de mogelijkheid tot zelf initiatief hebben.
Twee bovendrijvende problemen: Het tekort aan gekwalificeerde leerkrachten en het ontbreken van discipline.
Ontbreken van discipline? Sommige Thaise leraren lijken zo weggelopen te zijn uit het leger. Studenten worden naar huis gestuurd als hun uniform niet in orde is. Als alle tijd, energie en geld die op mijn instituut zijn gestoken in het handhaven van discipline in de afgelopen 10 jaar eens zouden zijn gestoken in de kwaliteit van het onderwijs zouden de scores echt hoger zijn !
Het hele systeem deugt niet…Thaise leerlingen gaan elk jaar een jaartje hoger, ook al hebben ze het hele jaar niets gepresteerd. De leerkrachten dwingen bijna om betaalde “bijlessen” te nemen en zo een kans te maken om buiten de schooluren te leren wat in de klas niet onderwezen wordt. Ondanks het feit dat het onderwijs goed gesubsidieerd wordt vragen schooldirecteuren onwaarschijnlijk hoge bijdragen welke velen zich niet kunnen veroorloven. Zolang het systeem corrupt blijft verandert er niets.
Na ongeveer 10 jaar doceren hier zie ik twee andere problemen:
1. de geringe motivatie bij studenten om wat te leren. Als je van rijke ouders bent is je toekomst al verzekerd en hoef je eigenlijk geen bba of mba te halen. Heel veel van mijn afgestudeerden hebben helemaal geen baan in de richting waarin zij zijn afgestudeerd maar ‘werken’ in het familiebedrijf (verkopen auto’s, schoenen, tassen, beauty-produkten). Men wist dit al voordat men naar de universiteit ging. Als je van armere ouders bent weet je dat alleen een goede opleiding niet voldoende is om werk te vinden (maar netwerken en die heb je nauwelijks) of je moet naar het buitenland willen. Als je voor een dubbeltje geboren bent……enz.;
2. de uiterst geringe inbreng van het relevante bedrijfsleven van de arbeidsmarkt in de curricula en in de discussie over de zogeheten employability. In de raad van advies van de hotelschool-opleiding waar ik les geef zit al 10 jaar lang geen enkele vertegenwoordiger van de hotel- of restaurantsector, maar wel gepensioneerde deans van universiteiten en vrienden van de directeur (bv. uit de farmacie). Gastdocenten of part-time docenten uit het bedrijfsleven (zoals bv managers) moeten aan dezelfde eisen voldoen als de vaste staf (een nieuwe ‘kwaliteitsbevordende’ maatregel van het ministerie), dus minstens een MBA-opleiding hebben. Dan kun je het in de praktjk wel vergeten. Een BBA heeft men meestal nog wel, een MBA zelden.
Fijn dat u reageert. Eindelijk iemand uit de praktijk. U bevestigt wel een aantal vooroordelen natuurlijk. Dat zullen dan wel geen vooroordelen zijn maar feiten. Geringe motivatie, kansloos zonder connecties………. Hotelschool opleiding…… mijn vrouw heeft zelf ook zon soort opleiding gevolgd. Diverse familieleden hebben indrukwekkende foto’s aan de muur hangen van uitreikings ceremoniën door leden van de koninklijke familie. Maar zijn beland in de strandverkoop, hebben een massagesalon geopend of een restaurant.
Laatst vond mijn vrouw al de diploma’s van haar zus onder het stof en vuil. Zus had inderdaad 15 jaar een leuke baan gehad bij een bedrijf in Bangkok, nu werkeloos en runt een massagesalon. Zus: wat kunnen mij die diploma’s nog schelen? Wat heb ik eraan?
Ik heb ze wel eens gevraagd waarom ze geen andere richting hebben gekozen. Hotelschool, administratief enz. Zet geen zoden aan de dijk. Iedereen doet dat. Geen werk, alleen een leuke foto aan de muur. Waarom hebben jullie niet gekozen voor een artsen of tandartsen opleiding? Volgens hen onbetaalbaar en alleen weggelegd voor de elite. Maar misschien is dat maar een excuus en vonden ze die opleidingen gewoon te moeilijk en te zwaar.
Als j een beetje goede kleine ondernemer bent, verdien je redelijk gemakkelijk meer dan 15.000 Baht per maand hetgeen het startsalaris is van afgestudeerde academici. Dus ook voor het geld hoef je niet te studeren.
Dan moeten we dus helaas de conclusie trekken dat naar school gaan tijd verspilling is in Thailand. Goed, men zou nog ter verdediging aan kunnen voeren: algemene ontwikkeling en dergelijke maar dat interesseert ze geen ruk. Overigens doen de Thais hier in Nederland het relatief goed. Dat wil zeggen: weer in de laaggeschoolde beroepen dus. Veel verder dan een restaurant keuken of een massagesalon komen de meesten hier niet. Hooguit wordt men eigenaresse. Vergelijk dat nu eens met Indonesiers.
Ik ken er verscheidene die het hier redelijk ver geschopt hebben. Hoofd verpleging in een ziekenhuis enz. De Thaise vrouwen werken weliswaar hard maar verder dan de keuken of de massage salon komen de meesten niet.
Als ik naar de foto kijk, dan schijnt het zelfs niet te lukken als ze met z’n drieën mogen samenwerken…
Hoe zouden docenten trouwens scoren op deze test? Vragen, vragen……
1: in Thailand (en meerdere ZOA-landen) wordt je niet beoordeeld op je merites, maar veelal op je afkomst en status. Hetgeen ook betekent dat je er niet zonder meer van uit kunt gaan dat jouw talenten gezien worden, noch dat je enige ambitie kunt koesteren anders dan op grond van conventies en tradities.
Ondanks dat er een groot deel van Thailands begroting wordt benut om een onderwijssysteem in stand te houden, is deze er niet op gericht om kennisoverdracht te bevorderen, resp om dmv kennis een oplossingsgerichte levensinstelling te bewerkstelligen.
2: kennis is macht, en macht wordt in Thailand niet gedeeld
3: delen van macht doet in Thaialnd afbreuk aan afkomst en status.
4: afbreuk betekent afgang.
Zolang in Thailand mensen niet in staat zijn op een andere manier te kijken naar sociale verbanden, en zolang mensen in Thailand niet in staat zijn een andere emotionele lading te geven aan interpersoonlijke bejegeningen, zal niets in Thailand veranderen.