Thailand scoort zeer slecht in Engelse taalvaardigheid!
Thailand heeft actieve inspanningen geleverd om de Engelse taalvaardigheid te verbeteren, zoals blijkt uit recente initiatieven zoals virtuele Engelse klaslokalen in verschillende scholen in Bangkok. Desondanks staat het land nog steeds op de 8ste plaats binnen de ASEAN-regio en wereldwijd op de 101ste plaats in de English Proficiency Index 2023.
Volgens een rapport van EF Education First, dat de Engelse vaardigheden van 2,2 miljoen volwassenen in 113 landen beoordeelde, valt Thailand in de categorie ‘zeer lage’ vaardigheid met een score van 416, net achter Cambodja met 421. Deze ranking onderstreept echter de groeimogelijkheden voor Engels taalonderwijs in Thailand.
Singapore leidt in de ASEAN-regio en staat wereldwijd op de 2e plaats met een ‘zeer hoge’ vaardigheidsscore van 631. Ook de Filipijnen en Maleisië scoren goed, ze staan respectievelijk 2e en 3e in ASEAN en 20e en 25e wereldwijd, beide geclassificeerd als ‘hoge’ vaardigheid. Vietnam en Indonesië staan hoger dan Thailand, gepositioneerd op respectievelijk ‘gematigd’ en ‘laag’ vaardigheidsniveau.
De huidige positie van Thailand in de English Proficiency Index duidt op een gebied voor ontwikkeling. Met de voortdurende educatieve initiatieven hopen ambtenaren op een toekomstige verbetering van de wereldwijde taalvaardigheidsstandaarden van het land.
Toelichting van de redactie
De redenen voor de relatief lage Engelse taalvaardigheid in Thailand zijn veelzijdig en complex. Experts en onderwijshervormers wijzen op een combinatie van culturele factoren en structurele problemen binnen het Thaise onderwijssysteem. Deze problemen hebben directe gevolgen voor onderwijs- en carrièremogelijkheden in Thailand en beïnvloeden de capaciteit van Thai om in het buitenland te studeren, in de toeristenindustrie te werken en deel te nemen aan de mondiale gemeenschap.
Een belangrijke factor die bijdraagt aan de lage Engelse taalvaardigheid in Thailand is de ongelijkheid in het onderwijssysteem, die verder is verergerd door de Covid-19-pandemie. Scholen met minder middelen hadden minder toegang tot e-learning en videoconferentie-software, wat nadelig was voor studenten die afhankelijk zijn van hun leraren voor blootstelling aan de Engelse taal. Kinderen uit rijkere gezinnen die toegang hebben tot beter onderwijs zullen blijven profiteren van kansen die arme kinderen niet hebben.
Een andere belangrijke factor is de nadruk op gehoorzaamheid en het uit het hoofd leren in het Thaise onderwijs. Veel Thaise leraren spreken alleen Thai in de klas en de focus ligt voornamelijk op grammatica, lezen en schrijven, waarbij studenten nauwelijks worden aangemoedigd zichzelf uit te drukken in het Engels of zelfs in het Thai.
Verder speelt de kwaliteit van het onderwijs in de eerste taal een rol. Als studenten niet sterk zijn in hun eerste taal, wordt het moeilijker om betere resultaten te behalen in een tweede taal. Een deel van het probleem met de lage Engelse vaardigheid in Thailand is ook te wijten aan de manier waarop de belangrijkste nationale examens van het land, de meerkeuze Ordinary National Educational Test (O-NET), worden geïmplementeerd. Deze examens worden slechts drie keer afgenomen met tussenpozen van drie jaar in de groepen zes, negen en twaalf, in plaats van elk jaar. Dit maakt het ineffectief om de voortgang van individuele studenten te meten vergeleken met hun vorige score elk jaar.
Komt omdat het Thais een kompleet andere vorm van taal is. Tonen ,alfabet, zinsopbouw, geen lidwoorden , geen meervoud en geen verleden en toekomstige tijd. Daarom is het andersom voor ons net zo moeilijk om Thais te leren. Verder heb ik altijd als je in een land wilt wonen ben jij degene die moet aanpassen en integreren. Willen wij toch ook als buitenlanders naar ons land komen.
Nu draai je net het probleem om door te stellen dat, als wij hier komen wonen we het Thais moeten leren.
Zou het niet beter zijn voor de Thai in het algemeen dat net zij wat beter de moeite zouden moeten doen om het Engels aan te leren?
Ik leef hier samen met mijn Thaise familie. We hebben een neef (nu 17 jaar oud). Ik heb hem destijds financieel geholpen om hem bijkomende lessen Engels te laten volgen (gedurende vele jaren). Het resultaat is nu dat hij nog altijd gebrekkig Engels spreekt. De reden: totaal niet geïnteresseerd, ik zie hem elke dag na schooltijd maar hij negeert me gewoon.
Op het eind van de maand stop ik hem altijd wat zakgeld toe, dan krijg ik een vriendelijke ‘wai’ maar voor de rest niets! Hij had de perfecte gelegenheid om zijn Engels bij te schaven met een farang in de familie. Ons huis staat net naast dat van hem, zonder afsluiting. Hij komt nooit bij ons binnen.
Gedurende de lange schoolvakanties (3 maand) had hij perfect kunnen langskomen om samen wat hobby’s te beoefenen. Hij verveelt zich steendood, hangt elke dag in de zetel. Buiten op zijn tablet spelletjes spelen doet hij helemaal niets. Dat typeert de jeugd, met dergelijke mentaliteit zal er nooit iets veranderen.
Na dit schooljaar wil hij universitaire studies aanvatten. Echter, het geld hebben ze niet. Mijn vrouw zegt me dat ze bij ons zeker niet moeten aankloppen. We werden al die jaren genegeerd, nu kunnen ze ook hun plan trekken. En gelijk heeft ze. Elke maand zijn zakgeld komen vragen maar voor de rest kennen ze ons niet. Zo zie je maar hoe de meeste Thai denken. Luiheid en gemakzucht.
Inderdaad, maar als je als Thai, internationaal zaken wilt doen, ga je met enkel de Thaise taal niet ver geraken.
Heel juist,
Ik moet er wel bijvertellen, dat de meesten zoals ook ik op latere leeftijd hier komen wonen
en het dus niet zo makkelijk meer is om een totaal andere taal aan te leren.
Er zijn natuutlijk ook heel veel farang, die bijna geen omgang hebben met het echte Thaise volk.
Dezen vinden het dan ook niet nodig om de Thaise taal aan te leren en gaan er meestal van uit, dat zij hun plan kunnen trekken in hun goed of meestal gebroken Engels.
een van de reden is dat alles gedubd wordt op TV, Engelse films zijn steeds in Thai…net als in Frankrijk of Duitsland met gevolg dat ze amper Engels horen
De Engelse taalvaardigheid is inderdaad een ingewikkeld probleem in Thailand.
Er gaan veel zaken verkeerd, er zijn veel zaken verkeerd of niet up-to-date geregeld en daarnaast is er de maatschappelijke, sociale context.
Niet iedereen is arm, en niet elke rijke woont in Bangkok.
Mijn voormalige collega Engels op de universiteit, die ook in Spanje en Italie had gewerkt en daar Spaans en Italiaans had geleerd, verzekerde mij dat je veel sneller een taal leert als je er dagelijks mee geconfronteerd wordt. En confrontatie van een Thai met een Engelssprekende zal eerder voorkomen in Bangkok en echte toeristen-plaatsen dan op het platteland in de Isaan. Daarnaast is er dan nog de angst om fourten te maken.
Ik heb een Engsle klasje op zaterdag en zondag met Thaise kinderen hier uit het dorp.
Een van hen, 10 jaar oud, spreekt zeer redelijk Engels en kan ook Engels lezen. Schrijven is wat moeilijker. Toen ik laatst mijn klasje met hem veranderde in een fietstocht van 1 uur en we bij verrassing en Engelsman tegenkwamen weigerde hij min of meer zijn mond open te doen. HIj is zpo goed in Engsle omdat hij op zaterdag- en zondagmorgen naar een tutortschool gaat, naast zijn dagelijkse Engelse lessen op een goede middelbare school. Zijn moeder woont en werkt in Parijs en betaalt de rekeningen.
Ik ben ervan overtuigd dat veruit de belangrijkste reden van het beroerde Engels de angst is om uitgelachen te worden als ze iets verkeerd uitspreken. Ook als iemand best redelijk kan praten en de uitlachers er zelf veel minder van kunnen. Die schaamte cultuur zit er zeer diep in.
Wat niettemin wel bijzonder is, is dat er steeds meer Engelse woorden in het Thais binnensluipen. Die woorden kunnen ze dan weer wel onthouden. Thais vinden bijv. vanalles ‘amazing’ en je hoeft geen thorathat te zeggen wat iedereen heeft het over t.v. en lao angung is gewoon wine etc.. Dus Engels heeft nog wel invloed, ondanks het feit dat Thailand zich steeds meer op bijv. Korea oriënteert.
Het verschil tussen de ‘klassen’ wordt ook hier duidelijk. De armen krijgen de standaardschool waar leraren niet of nauwelijks buiten de deur spreken; de schoolbieb bevat alleen Thaise boeken want o wee er zal een onwelgevallig boek binnensluipen. Daarnaast heeft ooit een Thaise minister luidop gezegd dat Engels niet belangrijk is want het Thais wordt geheid een wereldtaal… Wat moet je met dit soort lieden?
Thaise academici spreken wel Engels dus de opleiding is er wel degelijk als je maar hogerop komt en betaalt. Universiteiten doceren echt wel vreemde talen maar dat is voor Noi in de Isaan niet weggelegd.
Begin eerst de leraren goed op te leiden in Engels en Modern Mandarijns en voeg dat daarna toe aan het lespakket.
Inderdaad eerst leraren goed opleiden. Op het platte land is het niveau van de leraren Engels bedroevend slecht.
En wegens gebrek aan goed opgeleide leerkrachten zou men perfect Engels sprekende leraren vanuit het buitenland kunnen aantrekken. Dit gebeurt weliswaar al op kleine schaal maar mijn inziens veel te weinig.
Men kan me niet wijsmaken dat, een persoon van Thaise origine, het Engels perfect zou beheersen. De Thaise en Engelse taal zijn totaal verschillend.
De dure internationale scholen hebben dit wel begrepen. Daar zijn de leerkrachten veelal buitenlanders. Maar ook hier weer hetzelfde probleem, geen geld is geen adequate opleiding. En zo blijven ze verder ploeteren.
Denk het ook, want ook hun Russisch, Chinees en Indiasch iis bar slecht en dat zijn tenslotte de meeste toeristen, die naar Thaialnd komen. Een groot deel van de Europeanen spreekt ook al geen Engels.
Ja en op het platteland heb je echt dat toch wel nodig.
Eigenlijk hoe goed spreek U Thais, Russisch en Chinees?