Militaire staatsgreep in Myanmar
Aung San Suu Kyi (360b / Shutterstock.com)
Het is hommeles bij de buur van Thailand. Het leger in Myanmar heeft een staatsgreep gepleegd en regeringsleider Aung San Suu Kyi gearresteerd. Daarnaast is de noodtoestand uitgeroepen. De militaire opperbevelhebber generaal Min Aung Hlaing neemt voor een periode van een jaar de macht over, aldus de coupplegers in een tv-uitzending.
Behalve Aung San Suu Kyi (75), winnaar van de Nobelprijs voor de Vrede, zijn ook andere kabinetsleden en prominente partijleden gearresteerd en vastgezet.
Het leger verdedigd de staatsgreep door te beweren dat er verkiezingsfraude is gepleegd, maar volgens waarnemers zijn de parlementsverkiezingen in november eerlijk verlopen. Daarbij behaalde Aung San Suu Kyi’s partij wederom de absolute meerderheid.
In de grootste stad Yangon bewaken militairen het stadhuis, melden ooggetuigen. Zowel in die stad als in hoofdstad Naypyidaw liggen internet en telefonie plat. Alle banken in het hele land zijn gesloten.
De populaire Aung San Suu Kyi werd in 2016 de eerste democratisch gekozen regeringsleider na tientallen jaren militair bewind. Jarenlang heeft ze onder huisarrest geleefd. In 1991 kreeg ze de Nobelprijs voor de Vrede toegekend voor haar inzet voor democratie in Myanmar.
Suu Kyi kreeg internationaal veel kritiek vanwege beschuldigingen over genocide op de Rohingya-minderheid, maar blijft in eigen land onverminderd populair. De VN stelde in 2017 dat er sprake was van een etnische zuivering. Ruim 700.000 leden van de moslimminderheid vluchtten de afgelopen jaren het land uit.
Bron: NOS.nl
Triest maar waar. De uniformen, die op basis van de grondwet een kwart van de zetels bezetten in beide kamers, zijn nooit echt blij geweest met de burgerregering van Aung San Suu Kyi en het gerucht van fraude is genoeg om de wil van het volk opzij te schuiven. En dat terwijl Aung de genocide met vuur heeft ontkend om de uniformen uit de wind te houden na de klacht van The Gambia.
Wat nu? Diplomatiek gesputter zal weinig helpen want China is daar de grote vriend en het slechte voorbeeld. Ik vrees dat het geweld gaat toenemen door de drie legers die de naam Arakan dragen en wie is dan het slachtoffer? Juist, Bert Burger.
Militairen hebben in de politiek niets te zoeken, zo’n beetje alle coups zijn er niet voor het verbeteren van de situatie voor het gewone volk maar voor het veilig stellen van macht voor een beperkt clubje. Ik zou graag zien dat het volk dit niet pikt en de staatsgreep weet te ondermijnen (estafette stakingen oid?) . Uiteindelijk zal de democratie (stem van het volk) overwinnen.
In de USSR heeft dat “democratie overwint” een 70 jaar geduurd, en is ook nu weer grotendeels van de kaart. Idem China sinds 1949. idem Cuba sinds 1959. Democratie is een hooguit 100 jaar dun vernisje over millennia dictatuur.
Een “echte” democraat is geen aanhanger van een grote overheid of de daar aan gekoppelde handhavings-instrumenten (leger, politie enzovoort). Hoe kleiner hoe beter. Hoe minder lagen tussen top en bodem hoe beter. Hoe groter die afstand (schakels, schijven) hoe eerder het mis gaat. Democratie werkt bijvoorbeeld prima in een vereniging of werk (in de USSR stemden de arbeiders op hun managers, niet blij met de leidinggevende? Stem hem weg). Maar in grote groepen is het flink lastiger, geef een elite de macht (geld, kapitaal, bestuur, invloed) en zij kunnen met hulp van leger en politie het plebs aardig onder de duim houden. Het volk heeft wel de macht van het getal, dus als men samen structureel een spaak in de wielen van de machtshebbers stopt (stakingen of desnoods revolutie) dan geeft dat een reset kans. Is het gevaar wel dat de nieuwe leiders aan het pluche gaan plakken…
Revolutie is het zelfde als een staatsgreep met ook vele onschuldige slachtoffers leert de geschiedenis. En noem eens een land met een revolutie, die nu een voorbeeld zou zijn.
Nee, dit zijn kabouters gedachten uit de 60e jaren.
“Een “echte” democraat is geen aanhanger van een grote overheid of de daar aan gekoppelde handhavings-instrumenten (leger, politie enzovoort)”.
Als dit waar zou zijn, zijn de meest democratische politieke partijen in Nederland de VVD, de PVV en FvD. Democratisch wordt dan bijna synoniem voor liberaal en nationalistisch.
Had ik toch niet achter je gezocht.
Het volk zal zegevieren en zal zolang tegen het leger protesteren tot haar geliefde San Suu kyi weer in vrijheid zal verkeren
Uiteindelijk zal de stem van het volk overwinnen en weer een democraties land zijn.
Terug naar af en een illusie rijker. Wederom een voorbeeld hoe een bepaald deel van de mensheid bezig is. Crimineel dus. Het volk is de dupe, maar ja met wapentuig kan je overtuigend overkomen. Een laffe daad door personen die nooit op die plek werkzaam zouden moeten zijn. Machtsmisbruik in optima forma gepleegd door het leger en andere belanghebbenden.
Myanmar volgt het voorbeeld van zijn buren. Voor alle duidelijkheid dat is niet alleen China.
Ook Thailand behoort tot die voorbeeldburen.
Of die voorbeeldburen het goede voorbeeld geven??? Dat laat ik in het midden.
Elk zijn mening is democratisch toch….
Mischien hebben de legerleiders daar een voorbeeld genomen aan hun oosterburen?
Daar ook na 1 jaar verkiezingen en dan “vrije verkiezingen” waar hebben we dat meer gehoord?
Precies Sjaak, maar als je daarna verkiezingen manipuleert dan is opeens een hoge generaal premier.
Beweren dat er verkiezingsfraude is gepleegd, zonder bewijs te leveren.
Waar hebben we dat eerder gezien?
Terug naar af voor Myanmar.
Wat mij wel eens opvalt in reacties als het gaat om bijvoorbeeld ‘Thailand en democratie’ is dat soms laatdunkend gedaan wordt over het fenomeen democratie. Ik wijt dat aan een tekort aan wijsheid of inzicht. Myanmar heeft vandaag weer eens laten zien hoe kwetsbaar democratie is. Hoe gemakkelijk blijkt maar weer kan een regiem in bezit van machtsmiddelen een bestaande relatieve vrijheid opzij schuiven.
Alle autoritaire of dictatoriale regimes laten zien waar zij bang voor zijn: niet voor een grondwet, want die schrijven ze zelf. Niet voor verkiezingen, want die organiseren zij ook zelf. Ook niet voor een scheiding van machten (trias politica), want die benoemen zij naar goeddunken. Ook niet voor vrije media, want die leggen zij aan banden.
Neen, waar zij bang voor zijn is voor het ontstaan van een maatschappelijk middenveld. Bang dat bijvoorbeeld vakbonden, natuur- en milieuorganisaties, patiëntenverenigingen, werkgeversverbanden, politieke partijen, ngo’s, enz. ontstaan, steun krijgt van de bevolking en inspraak, medezeggenschap, macht opeisen.
Thailand is nog lang niet zo ver dat haar machthebbers in staat zijn een dialoog aan te kunnen. Vandaar het voortdurend neerdrukken en klein houden. Myanmar toonde onder leiding van Aung San Suu Kyi een begin, maar verkiezingswinst in november 2020 bleek een stap te ver.
Het is niet te hopen dat in de regio zuid-oost-Azië een regime ontstaat dat gaat lijken op die in China: een van bovenaf gestuurde de hele samenleving controlerende overheid met een minimum aan bewegingsvrijheid voor de bevolking.
Ik krijg steeds meer de indruk dat het regime in communistisch China bezig is om in de ganze regio Zuid Oost Azie waaronder dus ook Myanmar valt, langzaam maar zeker de macht aan het overnemen is.
Ik krijg steeds meer de indruk dat de huidige top in Thailand meer op China gefocust is dan op zoals voorheen de USA en Europa. Maar kan een hersenspinsel zijn.
Jan Beute.
Ik dacht altijd dat Thailand anti-communistisch was. Toch zeker tijdens de Vietnamoorlog. Toen bevochten ze de Communistische regimes. Maar tijden veranderen blijkbaar.
Een spijtige zaak en vele stappen terug voor de lokale bevolking en voor het ontsluitingsproces van het land. De moelijke terugval van een moeizaam ontsproten democratisch bestel. Alle buren van het land worstelen in min of meerdere mate met dit fenomeen. Een groeiproces? Al lijken westerse democratieën ook niet steeds “het enige ideale pad” te kunnen uitschrijven. Opkomend extremisme, een verwaande decadente bevolking die het egoïsme en de persoonlijke individuele “vrijheid” inroept als recht, ook al schaadt het de rest van de gemeenschap. Democratisch verkozen regeringen die hun burgers, relschoppers, extremisten, hooligans, influenzers en internet subversie helemaal niet meer in de hand hebben. Het ruikt meer en meer naar een westerse wereld à a Duitsland van de jaren ’30 vorige eeuw. Ik hoop een een meer democratisch Z.O. Azië, maar dan ook een soort democratie die leert uit de fouten van het westen. De fouten die ook de zwaktes van de democratie tonen en en deze uiteindelijk kunnen doen escaleren tot bvb burgeroorlog en uiteindelijk het bestel kunnen doen instorten. Dit gebeurt steeds weer door het manipuleren en opjutten van steeds meer “ontevreden” burgers door doorwinterde extremisten met verregaande complot strategën. We hopen op wereldwijd beterschap in dit verband, bijna tegen beter weten in.
janbeute,
Ik volg jouw redenering volledig.
China koopt in al die landen alle grondstoffen op, zet er fabrieken neer, koopt hotels e.d. meer.
Kijk hoe Thailand reageert op sommige versoepelingen, de Chinezen komen eerst, alhoewel we de bekendgemaakte cijfers van daar allemaal betwijfelen.
Wereldwijd draait het maar om 1 ding : GELD, en GELD geeft MACHT, en met macht hou je de werkende klasse onder de knoet.
Hoop dat de rest van deze regio niet helemaal ten prooi valt van de Chinezen.
Jozef
En de regering van Thailand zei dat het hun zaak niet is maar een interne kwestie voor Myanmar zoals ook Duterte van de Filippijnen en Hun Sen van Cambodja reageerden, wat te verwachten was.
Juist het bestaan van groepen als ’relschoppers, extremisten, hooligans, influenzers, en internet subversie’ waar @Marc Dulle over heeft, toont de kracht van (westerse) democratie. Waar het om gaat is dat de samenleving in staat is met dit soort groepen om te gaan, zonder militaristisch hen bij voorbaat neer te slaan. Om vanwege het bestaan van dit soort groepen te roepen dat democratie lijkt om de dertiger jaren van vorige eeuw is onzin. In een eerdere reactie van @Jannus gaf hij al aan dat democratie bestaat uit een grondwet, uit verkiezingen, uit de scheiding der machten, het voorkomen van een maatschappelijk middenveld, plus het laten functioneren van vrije media. Maar wat daar nog bij hoort is het aanwezig zijn van een volksvertegenwoordiging, dat burgers gelijkwaardig zijn aan elkaar, en dat vrijheden en rechten worden en zijn beschermd. Niemand kan beweren dat deze 8 kenmerken niet functioneren bijvoorbeeld in de 27 landen van de EU, of in de VK, zelfs in de VS. Dat de genoemde groepen er af en toe een rommeltje van maken toont de veerkracht van democratie. Hoe anders blijkt dat nu te zijn in Myanmar, hoe ver weg is Thailand nog van deze principes, hoe weinig intenties daaromtrent bij de landen van de ASEAN. Dat China blij is met de ontwikkelingen in Myanmar zoals enkelen beweren, daar geloof ik helemaal niks van. China heeft economische belangen vanwege gas- en olie, en is enkel gebaat bij een rustige regio. Die rust vinden ze in Thailand want elke roep om verandering wordt neergedrukt, die rust vonden ze in Myanmar, ook onder Aung Suu Kyi.
China heeft meer dan economische belangen,namelijk wereld overheersing.
Ik ben totaal geen fan van hem, maar Trump was de eerste die de koe de bel aan durfde te binden.
China wordt steeds machtiger vooral militair.
Kijk maar eens wat er zoal om de Zuid Chineze zee allemaal afspeelt, zijn op oa YouTube video documentares te zien.
Jan Beute.