Lezersvraag: Is het cultuur dat de Thaise man opdraait voor de kosten in een relatie?
Beste lezers,
Is het ècht de Thaise cultuur dat de Thaise man alles, of bijna alle kosten moet dragen in een relatie? Of is dit streek gebonden? Of afhankelijk van opvoeding en gewoontes? Gebruiken binnen een familie? Of persoonlijke overtuiging van individuele vrouwen?
Vandaag had ik een videocall met een leuke Thaise vrouw waarmee ik al verschillende videocalls heb gedaan. Het onderwerp geld binnen een relatie werd aangesneden door haar. En ik zei: “als we op date gaan wil ik het restaurant wel betalen maar als we een relatie hebben wil ik de onkosten eerlijk verdelen”. Ik zei “ik kan wel aannemen dat ik als farang een hoger loon heb en dat ik relatief gezien meer betaal dan jij maar ik wil dat je een evenredige bijdrage doet naar gelang je inkomen”. Ze antwoordde mij “mijn loon heeft eigenlijk geen belang, in de Thaise cultuur betaalt de man alles”. “Ze relativeerde wel, “ik wil ook wel iets betalen maar dat zal veel minder zijn dan dat de man betaalt”. En ze gaf een voorbeeld “als we naar de bioscoop gaan betaal jij de tickets en ik de popcorn”. Maar ze herhaalde nog eens “in de Thaise cultuur is het zo dat de man het grootste deel van de onkosten betaalt”.
Is dat onder de Thai ook (Thaise man + Thaise vrouw in Thailand)? Dat de Thaise man zijn inkomen volledig moet opgebruiken en dat de Thaise vrouw maar begint te betalen als zijn inkomen op is? Of is dit een sluwe Thaise vrouw die een onwetende farang probeert te overtuigen dat het zo moet binnen Thaise cultuur ten voordele van haar eigen portemonnee en dit vermomt onder “Thaise cultuur”?
Het was niet de enige Thaise vrouw die ik al ontmoet heb die zich verschuilde achter de Thaise culturele gewoonte “de man betaalt in Thailand”.
Groet,
Luka
Kort antwoord: onzin. Al zijn er natuurlijk vrouwen die maar wat graag een man hebben waar zijn gekd haar geld is en haar geld ook haar geld. In een normale moderne relatie is het gebruikelijk dat beide partners werken en naar ratio kosten dragen. In wat ouderwetsere setup met 1 inkomen hoor je weleens dat alleen de man werkt, alles aan zijn vrouw geeft en zij hem zakgeld geeft zodat hij geen domme of ongewenste dingen doet.
En zelfs al zou het ‘Thaise cultuur’ zijn (kolder want dé Thaise of Nederlandse cultuur bestaat niet, een huishouden aan het begin van de straat opereert niet hetzelfde als een huishouden een paar deuren of straten verder)… zelfs dan.. dan kun jij je ook beroepen op ‘de Nederlandse cultuur’ en beiden dus water bij de wijn moeten doen.
Kortom zowel jij als zij moet niet akkoord gaan met zaken waar je je niet senang bij voelt. Geef aan wat je voelt, praat er over. Doe niet wat niet goed voelt. Als het dan niet tot een relatie komt.. jammer dan, er is vast wel iemand met wie het beter klikt.
grotendeels met je eens Rob.V maar een farang heeft meer inkomen dan een Thaise vrouw en beroepen op de nederlandse gewoonte is kul, je gaat naar Thailand en je moet daar de gewoontes accepteren die daar zijn, het idee alleen al dat je het voorstel doet om de kosten eerlijk te verdelen,pffffffff, krent
Ik geef volgens mij aan dat er geen echte Nederlandse versus Thaise gewoontes zijn. Waarom zou je gewoontes (van een individu of als je wil een heel land..) , waarom zou je die gewoontes van A boven die van B verheffen? Beide zeiden moeten wat ingeven. Wat eerlijk, juist en acceptabel is kom je samen uit. Of moet de verdeling oneerlijk (lees: de een zich voor het karretje van de ander laten spannen)? Lijkt mij op termijn grond voor frustratie en conflict. Speelt ook nog mee waar je samen denkt te gaan wonen (hier, daar), inkomen die beide hebben, kosten etc etc. Ik zou eerst eens even rustig praten voordat ik iemand een krent of wat ook noem… 🙂
Wat te denken dan van:
– het groeten van superieuren of ouderen: de jongere, mindere altijd eerst
– het zingen van het volkslied door kinderen op school in de ochtend
– het spelen van het volkslied bij aanvang van elk evenement (ook voetbalwedstrijden)
– het doen van de was met koud water
– natte sokken niet hoger te drogen hangen dan overhemden of broeken
– het te pas en te onpas eten
– eten met vork en lepel (nooit een mes) en soms met je vijf geboden
– een kleur verbinden aan de dag van de week
– het niet vieren van verjaardagen, zeker niet met taart en een feestje met familie en vrienden
– het nooit drinken van wiskey zonder ijs en/of bubbeltjes water
– altijd ijs in je bier doen
– het drinken van soft drinks uit een plastic zakje
Moet ik doorgaan?
Stereotypes is niet gelijk aan dat alle Thai dat doen en iet eens altijd de meerderheid. Dat hangt o.a. weer af van plaats, persoon, situatie enzovoort. Kijk ik naar mijn eigen wijlen lief dan deed ze de was, afwas, drogen van de was enzo net zoals ik om maar wat te noemen. Bij verjaardag (ja in Thailand) een taart en een klein feestje. Meer on topic: naar ratio delen van kosten in Thailand en in Nederland. Ken ook genoeg andere Thai (m/v) die de trakteren en er niet vanuit gaan dat de witneus wel zal betalen (die ervaring heb je zelf ook schrijf je hie ronder). Daarom dus dat ik stel dat dé Thaise of Nederlandse cultuur, dé Thaise of Nederlandse manier niet bestaat. Dat laat natuurlijk onverlet dat de Thai gemiddeld genomen vaker met een lepel eet en de Nederlander vaker een mes op tafel heeft.
Ik gebruik geen stereotypen. Ik noem Thaise gewoonten die ik echt zelden of nooit in Nederland heb gezien. Welke kleur heeft de zondag in Nederland, en de maandag?
Beste Chris,
Het gaat er niet om of Taailand andere gewoonten en gebruiken kent. Natuurlijk is dat zo. Maar de vraag is of we die altijd en immer moeten eren en slaafs volgen. Vaak wel en soms niet. Denk je dat de Thais altijd hetzelfde patroon volgen? Zeker nooit verschillen gezien tussen de Isaan en Bangkok? Ik heb Thais met een mes zien eten en verjaardagen zien vieren. En dat volkslied….
Chris, ervaar, erken en omarm nu eens de diversiteit in de Thaise gewoonten en gebruiken. En het mogelijke overleg erover. Bijt je niet vast in een verbeelding van de officiële Thaise cultuur.
Dat doe ik ook. Maar ik weiger te erkennen (zoals Rob V doet) dat er geen echte Nederlandse vs Thaise gewoonten zijn (significante verschillen) Cultuur is dynamisch en verandert dus ook. En cultuur is aangeleerd. En de Thaise kinderen leren van hun ouders en school andere dingen dan de kinderen in Nederland. En dat is ook heel goed verklaarbaar: andere omstandigheden, ander klimaat, ander inkomen, andere mogelijkheden/faciliteiten etc. etc.
Als die verschillen allemaal niks zouden voorstellen, waarom hebben dan zoveel expats problemen met de Thais, met hun gedrag, met de Thaise overheid?? Waarom verbazen we ons elke dag over dingen die we zien en meemaken? Bijna de helft van de onderwerpen hier op de blog gaat daarover. Of zijn die allemaal terug te voeren op individualiteit?
Citaat:
‘Als die verschillen allemaal niks zouden voorstellen, waarom hebben dan zoveel expats problemen met de Thais, met hun gedrag, met de Thaise overheid?? Waarom verbazen we ons elke dag over dingen die we zien en meemaken?’
Ik ervaar als Nederlander evenveel problemen met Nederlanders als met Thais. Dat geldt ook voor de overheden. Het zijn soms wel andere problemen.
Ik verbaas mij nauwelijks in Thailand. Ik geniet. van de verschillen. Ik geloof niet dat ze heel belangrijk zijn in de menselijke verhoudingen. Maar ja, wie ben ik.
Nee, beste Tino. Wij ervaren meer problemen met Thais omdat we hun gedrag niet BEGRIJPEN. Wij hebben op vele vlakken andere waarden en normen, zijn anders opgevoed, hebben andere dingen aangeleerd.
Met eigen volk hebben we problemen omdat we het met hun gedrag niet eens zijn (maar wel begrijpen).
Zouden het vooral knappe Thaise vrouwen zijn die zo’n eisen stellen? Beauty queens. Vrouwen die gewoon zijn , dat als ze ergens binnen stappen, dat alle mannen hun hoofd draaien en hun ogen blijven plakken. Vrouwen die massaal veel berichten krijgen op dating websites. Ze hebben maar te kiezen uit het aanbod van mannen, ze kunnen dus eisen stellen.
Of het zijn vrouwen met een goed gevoel voor humor. Ik moest in elk geval hartelijk lachen. 555
5555, merkwaardig dat de vrouwen geen schoonheidseisen hebben richting man, niet?
Toen mijn vrouw 25 jaar geleden naar NL kwam heb ik de eerste 2 jaar alleen gewerkt, zij ging 2 jaar lang naar school om een goede basiskennis te hebben van de NL taal. Toen de opleiding klaar was wou ze zo snel mogelijk aan het werk, wat maakte haar niet uit. In TH was ze officemanager van een middelgroot bedrijf, hier is ze begonnen als magazijnmedewerker.
Van haar eerste salaris wou ze iets voor zichzelf kopen zei, iets dat ze had gezien en haar wel handig leek.
Bleek een afwasmachine te zijn. Voorheen deden we dat samen, vond en vind ik nog altijd een leuk moment in de keuken. Vanaf toen ging haar salaris gewoon op onze gezamenlijke rekening en is er nooit meer gesproken over jou of mijn geld. Samen werken en samen beslissen over grote aankopen (auto, tv, wasmachine etc). Voor de normale dingen zoals kleding en eten koopt ieder gewoon, zonder overleg of gezeur achteraf.
Beste Luka, zonder wat meer informatie valt er geen zinnig woord over te zeggen. Wil je samenwonen, woon je daar of hier, is het alleen voor de gezellig/sex….
Ik denk dat het per situatie verschilt. Als je alleen maar uit wilt gaan en lol hebben lijkt het mij logisch dat jij grotendeels betaalt. Als je getrouwd bent of samenwoont hangt het er van af of dat daar, of hier is. In Thailand kon mijn vrouw hooguit 300 euro in de maand verdienen, ik in Europa het 10-voudige. Dus werd ik kostwinner in ons gezin. Nu we in Europa wonen heeft mijn vrouw en normaal inkomen en stoppen we alle inkomsten in een grote pot en leven daarvan.
In een modern Thai’s gezin is het niet anders. Man EN vrouw werken meestal om de kinderen een goed bestaan te geven. Gepensioneerde farang willen graag hun partner om zich heen, dus gaat de Thaise partner niet uit werken.
Nee hoor. Het is wel een nare gewoonte in Taailand dat in uitgaansgelegenheden de als rijkste geziene persoon opdraait voor het geheel. Ik was vaak het slachtoffer, verdorie. Er zijn niet zoveel rijke vrouwen.
Ik moet opeens denken aan een gebeurtenis, in 2006 vermoed ik.
Mijn vrouw belde me of ik mee kwam eten in een restaurant. Dan kun je geen nee zeggen. In het restaurant zaten een zes vrouwen al lichtelijk….nou ja. Ik vroeg wat ze te vieren hadden. Ze waren op een verkiezingsbijeenkomst geweest van de Democraten en hadden ieder 1.000 baht gekregen. Ik vroeg of ze op de Democraten gingen stemmen? Welnee, riepen ze in koor, we stemmen op Thaksin!
Ik heb lekker gegeten en de vrouwen hebben alles betaald. Dus, niks Thaise cultuur. Het hangt gewoon af van de omstandigheden. Laat je nooit omver praten met ‘de Thaise cultuur’ als argument. Behalve schoenen uitdoen in tempel en huis.
Veel Nederlanders, tenminste vele die ik ken, trekken thuis ook de schoenen uit. Al weer dat fabeltje van dat “de Thaise cultuur” zoooo anders is. Gewoon de situatie bekijken, bespreken en dan in overleg doen wat goed voelt. Makkelijk, simpel, geen boekjes over cultuur voor nodig.
Misschien niet zoveel maar ze zijn er wel. Ik betaal eigenlijk nooit in een restaurant, maar mijn vrouw.
Hier hetzelfde, gewon omdat ik te lui ben om een portemonnee mee te nemen en bij ons toch alles uit een grote pot komt. Wij hebben ook maar één bankrekening en één spaarrekening.
Wil dat in de toekomst wel veranderen, maar puur om daar 400.000 thb op te storten voor het NON O. Nu vraag ik dat nog ieder jaar aan in NL, maar wil toch in de toekomst in TH gaan doen.
Er zijn heus wel Thaise vrouwen die zelf een financieel steentje willen bijdragen,maar hopen zeker als ze met een farang getrouwd zijn,dat hij het grootste deel van de sociale zekerheid voor zijn rekening zal nemen.
Iemand die in het begin van een relatie denkt,dat hij voor deze vrouw alleen aantrekkelijk is voor zijn mooie blaue ogen,leeft zeker als er een hoger leeftijd verschil is,in een erg onrealistische wereld.
Wij leven onder normale omstandigheden(geen corona) half in Thailand en in Duitsland,en hanteren wat het financiële deel betreft,in de ogen van velen misschien een erg ouderwets systeem.
Zij mag van mij werken,maar kan hoewel ik geen kapitalist ben,ook van mijn inkomsten leven.
In Thailand heeft zij een bescheiden huis met inmiddels Europese standards,en als we in de zomer in Duitsland wonen heb ik een gunstig huur appartement met 2 kamers en een balcon.
Twee mogelijkheden die ons qua grote en kosten weinig onderhoudswerk opleveren,en ons alle vrijheid geven om ons leven zo in te delen, zo wij dit beiden voor goed houden.
Zou mijn vrouw willen werken omdat ze zo nodig meer wil hebben,ben ik hoewel ik ze de nadelen genoemd heb dit beter niet te doen,de laatste die dit verbieden zal.
De nadelen zijn dat zij morgens vroeg uit huis moet,terwijl ze dan anders als nu s’avonds moe naar huis komt,en een heel stuk van onze gemeenschappelijke vrije en vakantietijd daarvoor moet inleveren.
Wij zien beiden deze laatsgenoemde vrijheid als een enorme luxe die met geen geld te betalen is, en daarvoor hou ik mijn vrouw graag de rug vrij,om deze vrijheid niet te offeren om voor anderen het werk te verrichten.
Teraanvulling zou ik eigenlijk moeten vertellen,dat ik zelf ook niet meer werk en van mijn pensioen leef,zodat we deze vrijetijd samen op deze manier genieten kunnen.
Mijn reactie naar haar zou zijn: ไร้สาระ (raisara, onzin). Het is misschien haar persoonlijke cultuur, geen Thaise cultuur. Mijn indruk is dat de meeste Thaise vrouwen (hard) werken.
Ik verwacht dat mijn vriendin/partner in principe voor haar eigen levensonderhoud zorgt.
Bij een duurzame relatie met mij wordt voor de gezamenlijke kosten van levensonderhoud naar rato van inkomen bijgedragen.
Maar mijn inkomen en vermogen is dan ook te laag om langdurig 2 mensen te onderhouden.
In het algemeen moet je als man oppassen voor “Golddiggers” of het Nederlanders, Amerikanen, Thai of wie dan ook zijn. Een relatie moet gebaseerd zijn op gelijkwaardigheid en wederzijds respect dat heeft niets met geld o.i.d. te maken. Als er in het pre stadium van een “relatie” al gesproken wordt over de verdeling van de kosten door de andere partij dan zou er een alarm af moeten gaan. Eerst komt de liefde en respect en die is gratis. als er later sprake is van een relatie en samen wonen is het niet meer dan logisch dat je sommige kosten verdeeld en daar kan je nuances in aan brengen. Ik als ook Thailandganger heeft in het verleden een chat-relatie gehad met een Thaise vrouw, in het derde gesprek begon ze al over de lening van het huis van haar moeder. Ik heb er niet echt op gereageerd en liet dat onderwerp al snel in het midden. Gaande die week werd het gesprek steeds minder interessant maar toch zo’n 3 weken volgehouden waarbij steeds “het onderwerp” werd aangesneden en ik er op dezelfde manier op reageerde. Je kan je voorstellen dat het om 1 ding ging. Ik zou zo wie zo 2 maanden later naar Thailand gaan en hadden in de 1e week van de chat al afgesproken dat we elkaar zouden ontmoeten. 2 dagen voor mijn vertrek gaf ze aan dat ze moest werken en de afspraak niet na kon komen. Gek hé dat had ik nou niet verwacht of ik had me verbaast als ze de afspraak wel was nagekomen. Natuurlijk naar Thailand geweest en daar mijn huidige vrouw leren kennen dat is nu 10 jaar geleden en woont 7 jaar in Nederland. Er is nooit over geld gesproken, ik heb haar wel duidelijk gemaakt dat als wij in Nederland zouden wonen ik nooit voor haar familie zou zorgen want dat is dan ook niet mijn cultuur. Ik heb alles voor haar betaald haar integratie, opleidingen, rijbewijs en nog meer. Op het moment dat ze zelf een baan had en dus inkomen delen we de kosten voor levensonderhoud 60/40. Alle kosten die met het huis te maken hebben betaal ik zoals hypotheek, onderhoud, belastingen e.d. Het verschil voor mijn vrouw in inkomen vergeleken met haar baan in Thailand in de supermarkt 6 dagen in de week 10 uur per dag is 10 voudig en ze hoeft er maar 30 uur in de week voor te werken. Ze is blij dat ze hier met mij samen woont (getrouwd) en ik met haar. Als geld in een relatie een hoofdzaak is en geen bijzaak is het gedoemd te mislukken.
Ieder zijn persoonlijke mening over dit onderwerp, maar ik ben blij dat ik mijn schoonmoeder nog iedere maand een donatie kan en mag doen. Mijn eigen ouders zijn helaas al overleden, maar mochten die iets nodig hebben gehad, dan had ik (en ook mijn vrouw) daar graag aan bijgedragen.
Mijn vriendin voelt zich schuldig dat ik alles betaal. Ze wil graag bijdragen. Verder wil ze ook geld sparen om naar familie te sturen. Zodra de verblijfsvergunning geregeld is zal ze dan ook aan het werk gaan. Ze kan zo beginnen want een werkgever heeft ze al gevonden.
Andere vrouwen die ik gesproken heb stonden er ook zo in. Ik denk dat als je vaker hoort van vrouwen dat jij op moet draaien voor alle kosten je verkeerde criteria hanteert op dating sites.
Hoe bedoel je, verkeerde criteria op dating site?
Wat een reacties. Blijkbaar hot topic. Laat ik beginnen met het is onzin dat dat de cultuur is in Thailand. Dat is absoluut niet waar. Net als bijna overal ter wereld zijn er vrouwen die een man zoeken voor financiële zekerheid. Zeker in de armere landen, waarvan Thailand toch voor een groot deel ook behoord. Je hebt haar waarschijnlijk ontmoet op een datingsite, waarvan er vele zijn. En wauw je hebt al meerdere videocalls gehad met haar en het draait nu al om geld en ze verwacht dat je alles voor haar betaald? Hebben jullie ook nog andere topics waar jullie over praten? Ben je ooit weleens in Thailand geweest vraag ik me af? Mijn ervaring met de Thaise cultuur is: Er zijn veel verschillende soorten relaties in Thailand. De meest voorkomende is een gewoon huwelijk waarbij 2 mensen op elkaar verliefd worden (net als in de rest van de wereld) en dat zowel de vrouw als de man proberen er iets van te maken. In Thailand is de financiële zekerheid een stuk minder goed geregeld door de overheid dan in vele Westerse landen of helemaal niet eigenlijk. Een merendeel van de Thaise gezinnen probeert gewoon te overleven door keihard te werken om hun kroost en ook hun ouders een betere toekomst te geven. En ze zijn heel vindingrijk daarin om allerlei baantjes te vinden om dat doel te bereiken. Dat is het merendeel van de relaties in Thailand. Daarnaast heb je ook relaties waar de vrouw probeert om het gezin bij elkaar te houden, terwijl de man geen werk heeft en vreemd gaat en het zuurverdiende geld van zijn vrouw vergokt of verkwanselt. En dat zijn er meer dan je denkt. Ik ga geen cijfers noemen, want die weet ik niet. Verder heb je best wel veel rijke Thaise mannen die genoeg geld verdienen om er een Mia Noi op na te houden. Noem het een buitenvrouw waar ze hun seks pleziertjes mee kunnen hebben buiten hun eigen vrouw. En dat aantal moet je niet onderschatten. Daarnaast heb je ook best wel veel Thaise vrouwen die de Thaise mannen helemaal zat zijn na verschillende negatieve ervaringen met Thaise mannen en dat ze op zoek zijn naar een buitenlander. En dan komt liefde zeker niet op de eerste plaats. Leeftijdsverschil en aantrekkelijkheid is van geen enkel belang, zolang hij mij en mijn familie kan onderhouden hebben we een leven wat een stuk aangenamer zal zijn dan we nu hebben. En wie weet zal ik misschien echt van hem gaan houden in de toekomst. Volgens mij valt jouw videochat vrouw in deze categorie. Wat zij zoeken is financiële zekerheid voor haar eigen familie en ook voor haar andere familie en zeker de ouders. Als je dat risico wilt nemen of het ooit zover komt dat ze echt van je gaat houden? Ik zou zelf even verder gaan kijken op de datingsites. Maar dat is aan jou. P.s. Er zijn heel veel vrouwen in Thailand die alles zullen doen om hun gezin te onderhouden en ervoor te zorgen dat ze op de een of andere manier genoeg centjes verdienen om dat te realiseren. Waarom denk je dat zoveel vrouwen met name uit de Isaan de prostitutie ingaan en hopen dat ze uiteindelijk een buitenlander tegen het lijf lopen die geen butterfly is maar een mogelijke partner zou kunnen worden? En ja dan moet je concessies doen qua leeftijd en aantrekkelijkheid. Als hij maar Chai die is dan is het oke.
Hans een mooi stukje maar wil toch even een aanvulling geven, Je zegt dat de “Thaise man veel vreemd gaat” en dat zal best zo zijn maar voor vreemd gaan heb je toch ook een vrouw nodig ik denk dat de conclusie is dat Thaise vrouwen net zo goed “mee doen”. Misschien hoort dat dan toch bij de Thaise cultuur. Niet zo lang geleden was polygamie in de Thaise cultuur vrij normaal. het gegeven is dat overal ter Wereld mensen mannen en vrouwen vreemd gaan mensen zijn nou eenmaal niet monogaam. We willen allemaal Roomser dan de Paus zijn maar dat valt nog niet mee.
Met mijn Thaise vriendin waar ik zo’n 4 jaar mee reis dragen we beiden bij aan de reizen die we maken naar draagkracht. Dus ik het meeste. Zij bespaart mij een hoop door de onderhandelingen met taxi’s te doen en restaurant bills te checken.
De eerste keer dat we elkaar ontmoeten gaf ze me 4000 baht sindsdien heeft ze m’n hart gestolen 🙂
Bedankt voor de vele reacties.
Voor de duidelijkheid: ik ben al in Thailand geweest, er is geen heel groot leeftijdsverschil (12 jaar), we hebben geen deal rond gezelschap en sex. We kennen elkaar online 3 weken.
Ik vraag mij soms af dat het een Thaise manier is van een Thaise vrouw om een man af te wimpelen. Je doet wat onredelijk tegenover hem over geld en hij gaat er zelf wel van door. Je hoeft niemand te kwetsen.
90% van de Thaise mensen hebben alle centen hard nodig, die zij kunnen verdienen met hard werken tegen een honger loontje. Ze kennen niet eens de “cultuur” van de man betaald”. Ik woon op het platte land en alleen mensen in hoge overheidsdienst, zijn “rijk” genoeg om keuzes te kunnen maken. De rijst boeren, dat is die 90% hier werken om te kunnen leven. Het is een rijkelui verhaal.
Beste Ser, het zal allemaal best zo zijn wat je zegt maar geld is een slechte basis voor een relatie en uiteindelijk als het geld op is is de relatie ook vaak gedaan.