Wan di, wan mai di (deel 6)

Door Chris de Boer
Geplaatst in Leven in Thailand
Tags: ,
11 augustus 2016

Als je in Thailand woont, kom je vanzelfsprekend in aanraking met dieren die je in Nederland nog nooit gezien hebt. Natuurlijk hebben ze hier dieren die je ook in Nederland hebt, maar soms gaan ze daar op een andere manier mee om dan wij Nederlanders.

Deze keer gaat over allerlei kleine avonturen met en van de dieren in mijn condo en in mijn soi. Laat ik binnenshuis beginnen. Naast de normale condobewoners zoals mieren (die in een mum van tijd in rotten van vier komen opdagen als je een beetje jam van het ontbijt op tafel hebt gemorst), muggen, tjiktjoks en af een toe een kakkerlak heb ik ook een tookay in de badkamer. Die zit er altijd want ik heb hem (of haar, dat weet ik  niet precies) met tweezijdig plakband aan de muur bevestigd.

Gekocht in de winkel van Dusit Zoo om de muggen af te schrikken. En ik heb het idee dat het werkt. Het helpt ook tegen iets anders. Nong Nat, een buurjongetje van 3 jaar is ook bang voor de tookay. Voordat de tookay in de badkamer woonde, kwam Nong Nat nog wel eens gebruik maken van onze wc. Ik denk omdat er een spoelmechanisme in zit en hij thuis een bakje met water moet gebruiken om door te spoelen. Hij trok bij ons altijd meer dan 1 keer door.

De soi kent geen straathonden. Er zijn er vaak echter wel twee honden te vinden die ook op klaarlichte dag de liefde met elkaar bedrijven. Ik dacht dat dat in Thailand niet mocht maar alla… De ene hond is van de overbuurvrouw, een soort Golden Retriever, en de andere (het vrouwtje) is van Porn en Joe. Zij woont wel aan het eind van de soi maar komt geregeld op bezoek (voor de seks, denk ik). Toen wij dit aan Porn vertelden, vroeg zij meteen of wij een puppie zouden willen hebben voor het geval haar hond zwanger raakt.

Vogels zijn er natuurlijk wel genoeg in de soi. In de ochtend een twintigtal duiven die ik elke ochtend op een heuse (witte of bruine) boterham trakteer. En via een vogelhuisje hebben we nu voor de derde keer gezinsuitbreiding van de familie sperwer.

Ik zal u niet vermoeien met het feit dat we ook in de avond altijd vleermuizen hebben, af en toe een eekhoorntje oversteekt via de elektriciteitsdraden en dat er met enige regelmaat een kat komt aanlopen (die we senior hebben genoemd).

Een dode rat is een slecht voorteken; geen prijs in de loterij

Sommige dieren spelen een rol in het bijgeloof van de Thai. Dat bijgeloof heeft bijna altijd te maken met geluk of geluksnummers. Mijn vrouw wint bij herhaling een prijs in de Thai loterij maar op een trekkingsdag vorig jaar opende ik de voordeur van de condo en zag een dode rat (tamelijk compleet) voor de voordeur liggen. Ik vertelde dat mijn vrouw die onmiddellijk antwoordde: dan winnen we de loterij niet vandaag. Een dode rat is een slecht voorteken. En zo geschiedde: geen prijs.

Soms vangt mijn vrouw een pad in de soi. Als dat gebeurt wordt het beestje op zijn rug gelegd en wordt zijn buik ingesmeerd met dat witte, verkoelende talk poeder.

De pad schijnt het niet te deren, het voelt natuurlijk behaaglijk koel aan. Mijn vrouw probeert dan een cijfer te ontdekken op de buik van de pad en dat nummer is natuurlijk het geluksnummer van de volgende trekking. Het cijfer was laatst niet te ontdekken. Wel piste de pad over de hand van mijn vrouw….. Ja, dat kun je alleen als Nederlander weten: als je buik koud wordt, moet je altijd nodig..….

Chris de Boer

Het condominiumgebouw waar Chris in woont, wordt gerund door een oudere vrouw. Hij noemt haar grandmother, omdat ze dat zowel naar status als naar leeftijd is. Grandmother heeft twee dochters (Doaw en Mong) waarvan Mong op papier de eigenaresse is van het gebouw.Taxichauffeur Joe is een bewoner van Chris’ condo en Porn zijn (derde) vrouw.

5 reacties op “Wan di, wan mai di (deel 6)”

  1. bert zegt op

    Geweldig verhaaltje weer, lees ze altijd met veel plezier vooral de verhalen over grandmother en de overige bewoners. Ga zo door!! Kijk alweer uit naar het volgende verhaal.

  2. Ruud zegt op

    Beste Chris gelukkig deze week weer een aflevering van wan die wan mai di welke ik met veel plezier lees.
    Zonder al te veel druk op je schouders te leggen hoop ik wel dat je zoals een goede soap het betaamt tot een aflevering of 100 door gaat.
    Ik kijk al weer uit naar de volgende aflevering, hartstikke bedankt!

  3. rentenier zegt op

    Heel goed! Zo kun je van een totaal oninteressante woonomgeving toch nog een mooi verhaal maken. Je gaat natuurlijk ook meer op de kleine dingen letten. Ik observeer ook graag en zie de grappige kant van de grote en kleine gebeurtenissen. Ik had eens een heel groot, oud houten huis gehuurd en door zaten meerdere ‘Tookay’s’ in. Er waren heel grote bij, prachtig van groen-blauwe kleur maar toch vond ik ze afschrikwekkend. Ik ontdekte s’nachts eens hoe sterk ze zijn en kunnen vechten toen zo’n grote in mijn slaapkamer op een balk tegenover een heuse Rat kwam te staan. De Rat overleefde het niet. Ik heb het gevecht aanschouwd want door de herrie viel er toch niet te slapen.

  4. Gert zegt op

    Het blijft leuk om je verhaaltjes te lezen Chris en , ga zo door.

  5. Daniël M zegt op

    Leuk verhaal met een zeer grappige afsluiter.

    Ik wil volgende keer ook een tookay kopen tegen de muggen 😛


Laat een reactie achter

Thailandblog.nl gebruikt cookies

Dankzij cookies werkt onze website het beste. Zo kunnen we je instellingen onthouden, jou een persoonlijk aanbod doen en help je ons de kwaliteit van de website te verbeteren. Lees meer

Ja, ik wil een goede website