Griezelige beesten in Thailand
Het is mij inmiddels een paar keer overkomen, oog in oog met griezelige beesten in Thailand. Ik weet ook niet wat er van waar is dat mannen minder bang zouden zijn voor griezelige beesten. Maar weet wel dat de mannen die ik ken, niet ineens heel stoer worden als er een weer eens een eng beest door mij wordt gesignaleerd.
Schorpioen
Gisteravond overkwam het mij dus weer, een schorpioen in mijn badkamer. Het scheelde echt een haar of ik was er bovenop gaan staan; mijn grote teen raakte zijn neus.
Of dat de duvel er mee speelt zoiets overkomt mij meestal als mijn man net weg is en ik moet het dus alleen oplossen.
Gillen heeft geen nut zowel de schorpioen als de buren kunnen mij niet horen. Een sprong naar achteren met een bizar snel kloppend hart en een onderdrukte gil gaf even de tijd om mij te beraden wat te doen.
Ik moest nodig naar het toilet en omdat het beest muisstil bleef zitten, besloot ik over hem heen te stappen, eerst mijn plasje te doen, daarna foto’s te maken om vervolgens het beest te doden.
Het spijt mij erg voor de dierenliefhebbers, maar ik heb niet heel veel verstand van dieren, ik ken schorpioenen alleen maar van vreselijke verhalen en griezelfilms. De optie om het beest te laten leven totdat hij misschien zou besluiten mijn huis te verlaten of zich te verstoppen om mij op een onbewaakt moment alsnog te steken, wilde en kon ik hem niet geven.
Buurman
Nadat ik de foto’s op Facebook had gezet met de vraag of iemand dit diersoort kende, kreeg ik uiteraard de nodige reacties waaronder de bevestiging dat het een schorpioen was en ja, hij was giftig. Mijn buurman schreef terug via Facebook, ja het is een schorpioen en mijn advies is doden, altijd handig, zo’n buurman… Mijn man ondersteunde mij telefonisch vanuit Bangkok, is hij dood? Ja, hij is dood maar hij ligt er nog. Oké, bel mij maar als hij opgeruimd is en doe voorzichtig…
Vandaag zag ik mijn andere buurman, ik liet hem de foto’s zien en hij was zeer onder de indruk. Hij had hier nog nooit een schorpioen gezien en vroeg zich af wat hij had kunnen doen als ik hem had geroepen aangezien hij extreem voorzichtig is met schorpioenen. Hij kent namelijk mensen die gebeten zijn en weet dat het bizar veel pijn doet!
Het komt er op neer dat mannen waarschijnlijk net zo bang zijn voor dit soort beesten, maar de natuur gebiedt ze “meestal” om de vrouw te hulp te schieten. Was mijn man hier geweest, dan zou hij uiteraard ook de klos geweest zijn en had ik achter de deur met afgrijzen gaan staan kijken.
Rog
Helaas zijn het niet de enige enge beesten die mijn Thaise pad hebben gekruist, ik ben hier voor het eerst gebeten door een Stingray (rog) althans volgens mijn buren was het een Stingray. Een hele aparte gewaarwording eerst voel je een sliert van steken en vervolgens zie je een rode streep verschijnen wat een raar soort brandend gevoel geeft door je hele arm. Ik moet toegeven, de pijn was echt niet extreem maar een beetje ongerust was ik wel, is het beest giftig? Moet ik naar de dokter? Niemand die echt duidelijk antwoord kon geven dus hield ik “mijn verwonding” maar goed in de gaten. Het advies om over mijn arm te plassen, heb ik maar even gelaten voor wat het was. Het advies om er verse Aloë Vera over te smeren, wilde ik wel volgen, maar ik had het helaas niet voorhanden.
Gelukkig na korte tijd verdween de lichte pijn en na verloop van tijd de rode streep ook. Ik weet in ieder geval dat ik niet allergisch ben voor een Stingray of een gelijksoortig ander beest.
Overigens let wel: bij een schorpioenenbeet altijd even langs de dokter is het advies.
Slangen
Ook een slang(etje) heb ik inmiddels meerdere malen mogen begroeten, de eerste keer was in Krabi op een terras waar iedereen (zowel mannen als vrouwen) gillend op tafels en stoelen gingen staan en een aantal Thaien met een hakmes erachter aan gingen. Ze hebben hem nooit gevonden. De tweede keer was in een winkel naast een restaurant waar we zaten te eten. Plotseling was er een hoop tumult, dus even een kijkje nemen, daar bleek dus een angstige grijze slang zich te verstoppen voor zijn belagers.
Diezelfde belagers hebben mij later gered van een “wisse dood” door een slang uit mijn tuin te verwijderen. Diezelfde avond nog vernam ik dat ze hem 50 meter verder weer hadden vrijgelaten.
Het bleek een zeer ongevaarlijk klein slangetje te zijn, maar ja, hoe moest ik dat weten…? Mijn man vertelde die avond doodleuk en weer door de telefoon dat hij ook een keer een slang in de slaapkamer had gesignaleerd, maar mij dit toen niet heeft willen vertellen.
Een andere keer zag ik onverwachts een dochter van een vriendin op een gifgroene slang stappen. Gelukkig is het kind licht van gewicht en de slang kronkelende, zeer geschrokken, zonder te bijten, snel onder haar slippertjes vandaan.
Meer griezelige beesten
Mijn leven hier in Thailand is geweldig, maar of ik ooit aan die griezelige beesten ga wennen? Ik heb er een zeer hard hoofd in. Dan heb ik het niet eens over de enorm grote kakkerlakken waarvan er eentje comfortabel op mijn rug zat en bij een vriendin er eentje bovenop haar gezicht viel. De gekko’s die overal vandaan schieten en in verschrikte toestand over je handen en voeten kunnen lopen. De enorm grote spinnen, de varanen, de in mijn ogen gigantische kevers, de zandvliegen die je wekenlang een gezellige jeuk geven en overige (on)bekende diersoorten.
Vergeet ook niet de wilde honden op het strand die overdag te lui zijn om zelfs maar een ooglid op te trekken, maar tegen schemertijd als het heerlijk is om een strandwandeling te maken je agressief grommend en blaffend tegemoet komen. Een stok meenemen is dan ook aan te raden en indien nodig verkoop ze een flinke mep!
Tot slot de enorme ratten die ik in Bangkok heb mogen meemaken. Heel relaxed liep ik in Bangkok met een boodschappentas door een rustige straat totdat er ineens een rat naast mij kwam lopen. Relaxed lopen was er voor mij niet meer bij. In hoog tempo ben ik naar huis gerend, de rat hongerig en in wanhoop achterlatend. Gelukkig was het niet zo erg als bij mijn buurman bij wie de rat vrolijk over zijn voeten liep.
Wat doe ik daar?
Nu zult u wellicht denken wat doet een mens daar en eerlijk gezegd op zulke momenten schiet dat ook wel eens door mijn hoofd. Maar deze ongemakken wegen niet op tegen het heerlijke leventje hier waarbij het weer, het eten, de luxe van heerlijke betaalbare lichaamsverzorging zoals schoonheidsbehandelingen, massage, pedicure, manicure etc. een grote rol spelen.
Zouden griezelige beesten voor mij dus een reden zijn om weer in Nederland te gaan wonen? Mijn antwoord luidt heel duidelijk NEE!
Ben ik nu ineens niet meer bang en ben ik nu een held? NEE, dat zeker niet! Wel voel ik mij na de vele griezelige, angstige ontmoetingen die ook nog eens een leuk verhaal opleveren en uiteraard goed aflopen, wel heel stoer…
– Herplaatst bericht –
Leuk artikel en het komt me bekend voor. Ik woon in de omgeving van Suvarnabhumi, een gebied dat ooit een moeras was. Nog steeds zijn er veel drassige gebieden hier in de buurt waaronder achter m’n huis/het kantoor. Eens in de zoveel tijd zit er dan ook weer een slang in de keuken die we op een of andere manier naar buiten moeten werken. Grote spinnen in het toilet en de toiletpot….ook dat hebben we al een paar keer gehad….
Ook de zgn. takaab (een grote duizendpoot ?) wordt bij tijd en wijle in kantoor gesignaleerd…..volgens horen zeggen schijnt een beet van dit beest behoorlijk pijnlijk te zijn, gelukkig heb ik daar zelf nog geen ervaring mee.
Zodra de dames op kantoor beginnen te gillen en op hun bureaus staan, weten we dat er weer een of ander beest gezien is en mogen de heren in actie komen. Bang ben ik niet, maar prettig is anders. Voordat ik tegenwoordig de keuken in loop of op het toilet ga zitten, check ik dus eerst even of alles veilig is…..je weet maar nooit….
Je zou voor de gein eens je vingers en duim zo wijd mogelijk moeten spreiden (m.a.w. je hand zo groot mogelijk moeten maken…)
Welnu, zo groot was de spin op de muur die in Chonburi naar mij aan het knipogen was.
Meestal zet ik spinnen even buiten maar in dit geval wist ik echt niet wat te doen. Ik stond op het punt boodschappen te gaan doen en de tuindeur staat dag en nacht open dus hoopte ik dat het beestje weer vanzelf buiten ging spelen.
Eenmaal thuis, was hij inderdaad weg. Pfff gelukkig, dacht ik.
Tot ik die avond een hoop gegil (en vechtgeluiden) vanuit de WC hoorde van mijn visite, de spin heeft het helaas niet overleeft.
Toen het beestje nog in volle gezondheid was, heb ik er een paar foto’s van genomen. Helaas kan je aan de foto’s niet het formaat zien. Bang was ik natuurlijk niet maar ik wou het beestje ook niet laten schrikken ofzo. daarom bleef ik er een metertje 3-4 bij vandaan. :-]
Ik denk dat je door een kwal gebeten bent ipv een stingray. Die kwallen hebben hele lange draden die brandwonden kunnen opleveren met zelfs de dood als gevolg.
Ja het is me wat met de beesten maar ons huis heeft overal hordeuren en dat werkt heel goed.
Kakkerlakken zie je op de meest vreemde plaatsen tevoorschijn komen, laatst in O’riley bar kwam er vanachter de bank waar ik op zat een hele grote tevoorschijn. De ober kwam er gelijk aan met een servetje en pakte hem en werkte hem de deur uit.
Piet, schrijf liever met een zeer kleine kans tot overlijden. De meeste mensen die na een kwallen beet overlijden overlijden niet door de steek, maar door verdrinking door paniek. En dit is heel zeldzaam.
Er zijn veek meer mensen die gewoon spontaan verdrinken of door jet-skies overvaren worden
ben het helemaal met je eens, een kwal geeft strepen en een rog, weet ik uit eigen ervaring in Kaolak slaat zijn doorn in, bij mij, in de voet
Bijzonder pijnlijk, direvt naar een noodhulppost van het ziekenhuis. De arts had direct door dat het zoals hij zei een tongmong vis, rog dus.
Gillende pijn, verdoving en de resten van de stekel eruitgesneden.
10 dagen lang veel pijn gehad en dagelijkse controle in de hulppost en diverse medicijnen gehad.
Was trouwens kosteloos de behandeling heb het jaar erop een pak stroopwafels en rulprnbollrn afgegeven
wens ik niemand toe
Hans
ja,dat is de andere kant van exciting Thailand,hier in Bangkok gisteren ook een grote groene slang voor de deur (volgends Thai,niet giftig) en ga hier s.avonds over straat ratten bij de vleet,jaja het hoort er allemaal bij denk ik,maar is wel minder
Ik was laatst aan het rijden op de scooter door de rijstvelden met me zoontje in de isaan.,
en na een 20 minuten nonstop gereden te hebben, voel ik iets over me rechtervoet
lopen, ik keek en schrok dacht eerst een slang maar het was een behoorlijke hagedis
van ca. 35 cm ik schudde me been heen en weer en het beest vloog in de lucht, opgelucht
reden we weer verder.
Ratten kom je op de meest vreemde plaatsen tegen.
Op Khaosanroad zat een rat gewoon het eten wat ze bij een Boedha neer hadden gezet te verroberen. Dit was gewoon overdag.
De varanen die in Lumpini park uit het water kruipen. Angst aanjagend? De Thai lacht er om maar ik blijf het angstig vinden.
Chatuchak park waar je overdag heerlijk kunt vertoeven maar in de avond wanneer iedereen is vertrokken kruipen de ratten door het park.
Vanaf het wandelpad om het park heen kun je de enorme hoeveelheid ratten zien lopen.
Slangen gelukkig nog niet tegen gekomen.
Kakkerlakken zie je her en der lopen en ook in restaurants.
Wennen hieraan zal ik niet maar je weet dat het rondloopt.
De varanen in Lumini, ik ken ze…..inmiddels….. Echter toen ik voor het eerst in Thailand was, wist ik niet dat deze beesten in Lumpini Park zaten. Samen met een vriend op reis en de eerste dag van de vakantie voor de grap een waterfiets gehuurd in Lumpini. Lekker ontspannen zo’n tochtje op het water, totdat we vlak naast de waterfiets een grote kop uit het water zagen komen. Onwetend als we waren, schrokken we ons rot en nooit heb ik harder gewaterfietst dan die keer…..
Maar zeker niet elke Thai lacht om de varanen in Lumpini Park :).
Na het waterfietsen, weer veilig op het vasteland, een stuk gelopen door het park. Er zat een Thaise studente verdiept in haar studieboeken op het gras vlakbij het water. Plotseling kroop er zo’n grote varaan uit het water het land op. De dame zag in haar ooghoeken blijkbaar wat bewegen, keek op van haar boeken en zag de varaan op een paar meter afstand. Ik heb nog nooit iemand zo hoog de lucht in zien springen…. Ze gooide haar studieboeken in de lucht, begon te gillen en rende keihard weg. Of ze uiteindelijk nog terug is gekomen om haar boeken op te halen weet ik niet…
Beste Ger,
Volgens mij zijn er geen enge mensen natuurlijk uitzonderingen daar gelaten wel verschillende mensen en dat maakt ze voor sommige mensen eng.
Enfin om bij mijn verhaal te blijven ik vind dit soort beesten gewoon griezelig kan er helaas niets aan doen. Als het aan mij lag zou ik graag zonder angst en afgrijzen met deze dieren door 1 deur gaan helaas ik en ik ben bang velen met mij kijken toch anders tegen dit soort (on)gedierte aan.
Volgens mij zijn er geen enge beesten, alleen maar enge mensen. Beesten verdedigen zich en willen eten, Dus als je een dier tegenkomt verjaag hem door met je voeten te stampen en in bijna alle gevallen zal HET zich terugtrekken en verstoppen. Mocht er een farang of Thai worden gebeten is dat in de meeste gevallen bij het vangen of proberen te doden van het dier. In de praktijk echter hoor je bijna nooit dat er een farang of toerist is gebeten, meestal zijn het mensen die in de rijstvelden werken en dan per ongeluk op een slang gaan staan. Voor de rest valt het allemaal nogal mee. Met de homo sapiens is het erger gesteld als ik de kranten lees tenminste. Moord en doodslag, aanranding, enz. Ik ben het dus niet eens met de schrijvers van het bovenstaande want onder hen is er dus ook maar 1 die gebeten is. Het valt dus allemaal nogal mee.
buriram wemelt het van al die creepy beesten,
het schijnt dat de centepedes het altijd op mijn vrouw voorzien hebben , als er iemand gebeten wordt is zij het, ik ga helemaal uit mijn pan als ik weer eens wat zie , zij ligt dubbel en zegt dat ik mij aanstel, laatst zag ik haar weer eens een schoffel pakken en achter de shop verdwijnen toen ze terug kwam vroeg ik slang? yep was het antwoord was hij gevaarlijk? weet ik niet hij was geelzwart , giftig? weet ik niet en nu niet meer zeuren life goes on , ze gaan nu het huis opkrikken en creepy proof maken want anders durft de farang er niet te slapen.
De Gekko’s laat ik meestal lekker hun gang gaan, die zorgen er toch vaak voor dat enkele insecten (ook muggen) uit je kamer verdwijnen. Ik heb vorig jaar op Koh Chang een gat geslagen in de wand van mijn huisje. Er zat namelijk een joekel van een spin op de dunne gevlochten wand van mijn slaapkamertje. Ik kwam net onder de douche vandaan toen hij recht boven mijn hoofdkussen zat. Ik schrok enorm maar om nou gillend, naakt mijn huisje uit te rennen leek me ook niet zo’n goed plan. Ik heb mijn schoen gepakt en er flink op los geslagen (hij ging niet in een keer dood) tot hij echt niet meer bewoog. Maar wel met het resultaat dat er een gat in de wand zat. Een uitnodiging voor meer insecten. Ik heb er een foto die iets verderop op de wand zat vastgeplakt overheen geplakt en ben de volgende morgen vertrokken naar een andere locatie.
Natuurlijk zit de angst vooral tussen de oren, maar ook ik ben niet dol op spinnen, schorpioenen en slangen. Gelukkig doen ze inderdaad doorgaans niets.
Ook in Amsterdam kun je overigens geconfronteerd worden met ongewenste gasten.Ooit zag ik op een vroege koude morgen bij het Centraal Staition in Amsterdam een dikke rat zich voorzichtig onder de jas van een daar slapende zwerfster nestelen, op zoek naar menselijke warmte. Zo’n takaab schijn je echt voor op te moeten passen, nog net niet dodelijk maar zeer onaagenaam. De Thaise honden zijn een crime, speciaal voor mensen die graag een stukje hardlopen, maar ook als bromfietser word je belaagd. Een stok paraat hebben is inderdaad een vereiste. We zijn de natuur een beetje ontgroeid.
@Bram, je slaat de spijker op de kop! De farangs willen zo natuurlijk mogelijk wonen en zo authentiek Thais mogelijk, het liefst wel met airco in elke kamer, internet, grote SUV, zwembad (echt doorsnee Thais) en met prachtig Nederlands inkomen of uitkering. Intussen stoort men zich wel aan de dieren en insekten als men hun gebied binnendringt. Ga dan in de grote stad wonen, als Bnagkok, waar de “overlast” minder zal zijn, of keer terug naar Nederland, zul je het met minder luxe moeten doen en meer leven als de doorsnee Nederlander.
Beetje kortzichtige reaktie.
Hoeveel mensen hebben in Nederland niet een fobie voor spinnen etc. Waar moeten deze dan wonen?
Moeten farang met vliegangst dan met de boot naar Thailand is een zelfde stelling
Ook in bangkok is het percentage ongedierte groot. Waarom hier specifiek een farang genoemd wordt begrijp ik niet.
Oordelen zonder een onderbouwing lijkt mij zinloos.
Jammer Thailandblog dat dit soort chatberichten geplaatst worden
@Kees, dit heet vrijheid van meningsuiting. Wat voor u acceptabel en interessant is, beschouw ik of een ander als een chatbericht. Ikzelf wordt een beetje moe als er voor de zoveelste keer eens een uitleg wordt gegeven over hoe een toeristenvisum aan te vragen, terwijl de regels, onveranderd online te vinden zijn, maar dan denk ik dat dit voor anderen kennelijk belangrijk is. Het is niet uw blog of de mijne, maar van vele anderen. Ik gaf mijn mening over de nadelen van op het platteland te leven, in het bijzonder in een land waar vele gevaarlijke exotosche dieren te vinden zijn waar wij in het Westen nooit mee te maken hebben gehad. Ik kan mij herinneren, toen ik in een hotel werkte in Ierland, dat een Australiër eens in paniek naar mij toe kwam. Op zijn kamer was een langpootmug. In zijn ogen kon dat grote insekt verschrikkelijk steken. Hij vertelde mij dat bijna alle insekten in Australië die kropen of vlogen verschrikkelijk konden steken. Voor ons een onschuldig insekt, voor hem onbekend, en zo zal het vele buitenlanders (zal het woord farang niet gerbuiken, is kennelijk voor u kwetsend) in Thailand ook vergaan. De onbekendheid met de inheemse fauna, die je kunt verwachten als je op het platteland gaat wonen of in een exotisch land.
Storen aan dieren en insecten of griezelen en bang zijn van sommige dieren en insecten is in mijn ogen totaal iets anders. In Nederland ben ik inderdaad ook bang voor spinnen
En waar komt plots het verhaal van airco, SUV, zwembad etc. vandaan in dit verhaal is dat iets waar u zich aan stoort?
Het is heerlijk om in een land te leven waar je van houdt op welke manier dan ook voor de 1 is dat in een koel huis met zwembad voor de ander in een hutje op het platteland ieder zijn meug maar wie bepaald op welke manier je mag leven in een ander land?
Schorpioenen, toen ik nog in de ban nok woonde ben ik 3 maal gebeten, door van die kleine bruintjes, op het moment zelf dat je gebeten word en de eerstvolgende minuten voel je het wel branden en kloppen, maar daarna jeukt het alleen nog maar wat voor 2 dagen als of je gebeten bent door een suppermug als je de wonde aanraakt, dit is mijn persoonlijke ervaring met de schorpioen.
Op een aantal slangen na, zijn er in Thailand maar weinig dieren giftig genoeg om een mens te doden. Een beet kan soms wel pijnlijk zijn, maar dat kan een wespensteek in Nederland ook zijn.
Helaas laten veel mensen zich in hun handelen drijven door angst en vooral onwetendheid, waardoor dieren vaak het onderspit moeten delven. Zo ook de schorpioen uit dit verhaal. Toch niet zo moeilijk om zo’n beestje te vangen; het zijn tenslotte geen echte hardlopers. Ik kan mij voorstellen dat niet iedereen staat te popelen om een schorpioen met de hand op te pakken, hoewel je die gewoon aan de staart kunt oppakken. Als men dat niet durft, pak dan een emmertje of wasbakje en een lange spatel en schuif het beest de emmer in en zet het diertje weer uit op een flinke afstand van je huis.
Er komen in Thailand flinke spinnen voor, maar geen van de spinachtigen is echt gevaarlijk voor de mens, een beet kan hooguit wat irriteren. Ook deze zijn makkelijk te verwijderen uit huis, zonder troep of gaten in een muur achter te laten. Neem een handdoek, gooi deze over het beest heen, beetje oprollen en naar buiten gooien. Klaar is Kees!
Met slangen voorzichtig zijn. In Thailand zijn velen ongevaarlijk, maar er zijn ook een aantal zeer giftige exemplaren. Slang in huis? Sluit de ruimte goed af, zodat de slang niet verder het huis in komt of zich elders verstopt. De meeste slangen gaan aan de haal als zij zich bedreigd voelen. Er zijn maar een paar zeer agressieve soorten, waaronder de Cobra. Een slang dood slaan kan zeer gevaarlijk, omdat het beest zich agressief gaat gedragen als het aangevallen wordt. Ze kunnen bovendien zeer snel reageren. Gebruik je verstand en ga niet als een wilde tekeer! Indien het beest nergens onder zit, neem een lange bezem, druk ze tegen de grond en veeg/schuif het beest rustig je huis uit. Zit het beest ergens onder (koelkast is favoriet), haal er iemand bij die er verstand van heeft of laat de buitendeur een nachtje open staan. In 99,9% van de gevallen is het beest de volgende dag verdwenen.
Takaab, centepede, duizendpoot in Thailand is niet gevaarlijk, maar een beet van een volwassen exemplaar is zeer pijnlijk. Beest komt vooral voor op (vieze) vochtige plekken, vaak vochtige badkamers/washokken en jaagt daar bijvoorbeeld op kakkerlakken. Indien mogelijk afvoerputje openen, erin vegen en flink doorspoelen, of handdoek erover, inrollen en naar buiten gooien.
Kakkerlakken, gekko’s, varanen, kevers, allemaal ongevaarlijk. Als je ze al te pakken kunt krijgen, gewoon oppakken en naar buiten gooien.
Wat ik mis zijn de wespen en er zijn in Thailand wel een aantal exemplaren die flink kunnen steken. Nestelen zich met hun raat vaak onder tafeltjes en stoelen buiten. Kunnen zeer agressief zijn. Ik spoel ze altijd weg met een flinke straal uit de tuinslang en controleer ook regelmatig de stoelen en tafels buiten.
Kortom, met wat minder angst, meer verstand en vooral meer respect voor hetgeen rondom je leeft, kan men een hoop onnodig dierenleed besparen!
Een varanenbeet is volgens mij wel gevaarlijk omdat deze dieren gevaarlijke bacterien in hun slijm hebben. Komodo-varanen bijten de prooi eerst en wachten dan tot de bacterien hun werk hebben gedaan. Dan kunnen ze de prooi zo pakken.
Een komodo varaan is in geen enkel opzicht te vergelijken met de varanen die in Thailand rondlopen of waar ook ter wereld. De varanen in thailand leven van muizen, ratten, slangen en (slangen-)eieren en zijn dus zeer nuttig. Ze zijn ongevaarlijk voor de mens, hetgeen niet wil zeggen dat zij geen verwondingen kunnen toebrengen. Alle varanen zijn gravers en hebben dus scherpe klauwen waarmee ze flinke halen kunnen geven als men ze probeert te vangen. Daarnaast kunnen ze, van groot tot klein, flinke zwiepers geven met hun staart en kunnen ze bijten. Ze zijn echter te klein om zware verwondingen toe te brengen. Bovendien gaan ze direct aan de haal als men in de buurt komt.
Weer onnodige bangmakerij dus!
De gevolgen van een beet van een centipede kunnen toch minder prettig zijn.
Zie deze foto:
http://cdn.saltwaterfish.com/7/78/78617cb3_centipede_5.png
Een komodo-varaan is ook een varaan en wel de grootste want ze kunnen 3 meter worden.
Hier http://www.youtube.com/watch?v=45A5UM6PUFw&feature=relmfu zie ik exemplaren van zeker 2 meter dus waarom zouden die geen gevaarlijk slijm hebben?
http://nl.wikipedia.org/wiki/Varanen hier vertelt men helemaal niets over de gevaren van varanen maar geloof mij dat je niet door een komodo-varaan gebeten wilt worden want je krijgt verschrikkelijke pijnen/ziektes.
Durf jij die jongens in het Lumphini aan te raken dan Bachus? Krijg je van mij een biertje in de O’reilly’s Sala Daeng!
Beste Piet en Cornelis,
Je hebt slangen en GIF-slangen en zo heb je ook varanen en KOMODO-varanen. De varanenfamilie kent veel soorten en ondersoorten die zich allemaal op specifieke wijze hebben ontwikkeld c.q aangepast aan hun natuurlijke habitat. Dat heet evolutie; Darwin heeft daar veel over geschreven. Zo komen de Komodo varanen alleen voor op een paar Indonesische eilanden, waaronder de Komodo eilanden. Die kom je dus niet tegen in Thailand, hooguit in de dierentuin.
Uit recentelijk onderzoek is gebleken dat de Komodo varaan ook gifklieren heeft (ontwikkeld). De dood van zijn prooi wordt dus niet alleen veroorzaakt door bacterien, maar ook door bloedverdunnend gif, waardoor de prooi dood bloed.
Zoals ik al zei, zijn de varanen in Thailand ongevaarlijk, wat niet wil zeggen dat zij geen verwondingen kunnen toebrengen.
En ja, Piet, ik zou de varanen wel durven aanraken, maar ik zal dat niet doen als dit niet noodzakelijk is. Ik heb respect voor ieder dier en zeker voor wilde dieren. Ik ga niet onnodig spelen met varanen met messcherpe klauwen.
Mijn betoog is dan ook dat de in Thailand levende varanen, net als veel andere hier voorkomende dieren, ongevaarlijk zijn voor de mens zolang je ze met rust laat danwel met het nodige respect (lees kennis en/of kunde) behandelt. Ik heb een heel lieve Labrador, maar die grijpt je ook als je haar niet met respect behandeld!
Varanen kunnen als een mens gebeten zou worden ziektes overbrengen door de bacterien die ze in hun mond hebben. Ook kunnen ze hierdoor bloedvergiftiging overbrengen. Mocht iemand worden gebeten, wat normaal gesproken als je de dieren met rust laat onmogelijk is, altijd direct een arts opzoeken. Verder geld ….zij zijn banger voor ons dan wij voor hun. Wat hier al terecht werd opgemerkt keertje hard op de grond stampen….en weg zijn ze Wij zijn de indringer in hun habitat en niet andersom wat soms ten onrechte wordt gedacht. Als de mens eens overal zijn rotzooi en afval zou opruimen…….er zou veel minder ” overlast” zijn van zogenaamde ” enge beestjes”.
Eerder dit jaar in een TV documentaire die Komodo-varanen gezien; daarbij kwam ook aan de orde – en werd ook aangetoond – wat Piet hierboven schreef over de bacteriën in hun slijm waarmee ze hun’aangebeten’ prooi – zelfs enorme buffels – langzaam dood laten gaan. Het zou me niets verbazen als kleinere soorten varanen daar ook iets van hebben meegekregen………
De vele duizendpoten hier in Thailand vind ik griezelig en ik verwijder ze ook uit ons huis en maak een grote boog ergens anders. Ik ben ook al gestoken geworden door een kleine schorpioen die in mijn broek gekropen was. Gelukkig niet in mijn edele delen. De steek of beet van een duizendpoot zou veel erger zijn…
Maar er zijn ook tal van leuke beestjes te zien: de gekko’s, de vele kikkers om ons huis (we wonen tussen de ananas velden), af en toe een varaan. Ik ben ook al een slang tegen gekomen en was verbaasd over de snelheid waarmee het beest wegkroop.
Maar het ergst vind ik de vele vliegen, wanneer ze op mijn bord mee willen eten. De muggen die me steken wanneer ik weer eens de anti muggen spray vergeten heb. En de massale uitvlucht van de vliegende mieren wanneer het regenseizoen begint. Vreselijk, die stinkende hopen vette lijven, de miljoenen vleugels die daarna overal liggen. Het is maar een paar dagen, maar wat een invasie.
En dan zijn er nog de rode torretjes, ik ken de naam niet. Ze doen niet veel, maar komen in grote getallen en blijkbaar leven ze ook van andere dode dieren. En ik zie ze de hele tijd paren…. wat een rare beestjes..
Mieren…. de grote rode zijn voor mij de meest vreselijke soort die er bestaat. En de kleine mini miertjes die ijverig alles oppakken dat voor hun eetbaar is. Een tijdlang vonden ze mijn laptop interessant, maar na een paar keer een beetje op verschillende kanten van het apparaat met gif gespoten te hebben, blijven ze ook weg..
Maar je leert ermee te leven. Ik heb gevoelsmatig minder last van de enge beesten hier dan van wespen in Nederland…
Het staat in het artikel en in verscheidene reacties fout. Schorpioenen bijten niet maar steken. Een centipede bijt.
Mijn ervaring is dat de steek van de grote zwarte schorpioen niet zo pijnlijk is. Een beetje in de orde vwn een bijensteek. Maar de sreek van de kleine bruine (in het Thais heet dat geen schorpioen) is zeer pijnlijk. Maar zoals hier te lezen valt is dat dus niet bij iedereen gelijk. Dat is een interessant gegeven.
Reeds driemaal gestoken door zo een lichtkleurige schorpioen , dit doet even pijn en dan tintelt het nog een paar uur geen te grote zorgen over maken
Maar de nacht dat ik droomde dat mijn arm in brand stond en wakker werd van de pijn met twee druppeltjes vocht dat uit een wondje kwam was ik toch even in paniek , heel mijn arm zag rood en het leek wel alsof ik in brand stond , eerst gedacht aan een slangenbeet maar na nader onderzoek zo’n duizendpoot in bed aangetroffen .
Twee dagen echt van de kaart geweest en nog nooit zoveel pijn gehad dus opletten met die duizendpoten
gr
ronny
Bij mijn weten heb je 2 soorten duizendpoten in Thailand en ook in Cambodja ben ik er tegengekomen. Die met ’n plat lijf zijn de giftige heb ik mij altijd laten vertellen en die komen hier bij mij thuis ook voor. Ik woon in de Isaan op het platteland, aan het begin van de rijstvelden en ik heb hier omzeggens al ’n hele dierentuin zien komen en gaan. Platte en ronde duizendpoten (niet gevaarlijk), Tokais (bruine gevlekte hagedissen, (giftig)), Khinleen (mooie hagedissen, zowat 30 cm. lang en niet giftig, bijten ook niet, heb er al eens ’n paar keer in mijn handen gehad), allerlei slangen groot en klein, giftig (cobra’s) en niet giftig, kleine bruine schorpioentjes, niet groter dan ’n vingernagel…. Wij hebben 6 honden lopen en die laten het weten als er weer eens ’n slang in de tuin zit: als het ’n giftige is, blaffen ze ernaar maar komen er niet aan. Als het een is die niet giftig is, bijten ze die gewoon dood. Ik heb al eens gehad dat ’n schuifdeur niet goed werkte en bij het heen en weer schuiven, er ’n slang op mijn arm viel, er afgleed en zich vlug als de weerlicht uit de voeten maakte, het bleek wel een van de giftigste slangen te zijn hier in Thailand. Het was wel even schrikken. Op ’n andere keer was ik in de tuin bezig toen ik plots ’n trilling gewaar werd aan mijn voet. Er zat ’n kleine slang opgerold vlak naast mijn hiel, ik ’n stap achteruit gezet en de slang ontrolde zich en kroop langs de afsluiting weg. Laatst nog zat er ’n kleine dunne slang op de grond naast de voordeur met opengesperde bek en naar boven gericht. De honden blaften er wel naar, maar bleven er van af: ’n giftig exemplaar dus en ik heb ze dan ook doodgedaan met ’n schoffel op ’n lange steel. Zo heb ik ook al eens ’n kleine cobra doodgemaakt die naast het huis zat. In het begin dat we in Thailand woonden was ik wel erg bang van die serpenten, maar nu ben ik er alleen heel voorzichtig mee, je kan nooit weten dat ze je aanvallen en dan kan je wel in de problemen zitten.
Een slang die zich uit de VOETEN maakt.
Dat zou ik wel eens willen zien.
een goede boekwinkel verkoopt kleine gidsen over reptielen die voorkomen in Thailand ,volgens mij ook met een gedeelte voor insecten erg handig (om van te voren) door te nemen.
wees voorbereid op ontmoeting met nieuwe huisgenoot (zeker als je buiten de stad woont) ,deze schrikt ook waarschijnlijk bij een plotselinge ontmoeting, met een zachte langharige veger zijn de meeste beesten wel uit huis te krijgen.
Als je leuke kikkers padden gekko,s en slangen ziet ,weet dan hun voedsel insecten ,muizen en ratten ook in de buurt zijn.
De website https://www.thailandsnakes.com/ geeft alle informatie over slangen. Ze organiseren ook excursies en hebben een drietal boekjes te koop.
Eén van de belangrijkste boodschappen is, dat zwart witte slangen zeer dodelijk kunnen zijn. Dan gaat het over een Krait. Lijkt sprekend op de ongevaarlijke wolfslang. Cobra’s zijn makkelijker te herkennen.
Voor de liefhebbers goede en leerzame literatuur.
@Ruud: tja, bij wijze van spreken hee. 🙂 @Fred De Kreij: Kijk eens op Google en zoek eens naar “slangen in Thailand”, Je kan op die website ook ’n e-book gratis downloaden waarin de meest voorkomende slangen met foto en uitleg, die hier te vinden zijn. Het is in het Engels, allemaal staan ze er niet in, ik heb er hier al ’n paar gezien die niet vermeld staan. Andere Thaise diersoorten moeten ook wel op Google te vinden zijn.
Hoi,
In de isaan eten ze die rat gewoon op. 😛
Best goed te eten trouwens.. 😉
Groetjes,
Kwaipuak
In Groningen ook:”le lapin de l’eau” staat op de menu kaart.
Hier in Chang Mai tussen de reistvelden vanmiddag rustig genoten aan mijn bungalo tot ik gesis hoorde , groene slang was al genaderd tot ongeveer 50 cm. Ben als gek recht gesprongen.Buurman met lange bambostok gekomen. Slang verdwenen, maar toch durf ik daar niet meer zitten. Alleen al het gedacht de slang komt terug op bezoek?
Neem een stok mee, sla rustig op de grond en de slang verdwijnt.
Toch even een kleine reactie. De schorpioenen die in Thailand voorkomen zijn NIET DODELIJK. Veel meer dan wat je bij een bijen/ wespensteek voelt is het niet. Volgende keer gewoon met stuk krant karton o.i.d beestje oppakken en weer buiten zetten.
Behalve schorpioenen en duizendpoten, muggen en wespen, heb ik deze week voor de tweede keer op pijnlijke wijze kennis gemaakt met kleine bijen, zo groot als vliegen. Deze keer hadden ze een plekje achter de vijver gezocht. Toen ik daar zijn moest om iets weg te halen, was ik daar in mijn zwembroek, geheel onbeschermd. Ik weet niet hoeveel steken ik in mijn been had, het jeukt af en toe vreselijk. Toen ze staken ben ik binnen seconden in de vijver gesprongen. Wat een kleine rotzakken.
Ik heb een fles met gif en op de plek gespoten waar ik ze vermoedde. Ik weet niet of ze weg zijn, maar ik zal er iets aan moeten doen…..
Tja, als ik één reden zou hebben om niet definitief in Thailand te gaan wonen, slechts één, dan zijn het de griezelige beestjes.
Ik ben absoluut geen held en heb ze liever niet in mijn omgeving, dus zeker niet in huis.
Als we ooit in Thailand gaan wonen, en dat zal er wel eens van komen, dan wordt het een penthouse op de 50e verdieping in een grote stad met een airco die 24u op 24u op 14°Celsius staat
Daar zal ik dan gegarandeerd geen slangen en spinnen en schorpioenen tegenkomen.
Neen, het faunagedeelte in Thailand is niet het meest interessante vind ik, toch niet in huis!
Schorpioenen kun je o.a. bestrijden met een gelaarsde voet, of met een portie insektenspray.
Heb een link voor jullie.
http://www.siam-info.com/english/snales_common.html
Schorpioenen en centipedes kun je oppakken met een tang die wordt gebruikt voor houtskoolblokjes; veel gezinnen hebben die in huis. Deponeer het dier dan bij iemand die kippen heeft dan hebben die er wat aan; doodtrappen betekent dat slechts de mieren er aan vreten.
Hoe eng ook, dieren hebben een functie in de natuur en gaan er beter mee om dan wij mensen; wij zijn gewoon primaten die ons eigen nest bevuilen en slopen.
De schrijfster van dit verhaal zou een “erkende officiele” schrijfster moeten worden .Wat een humor en fantastisch om zo’n griezelig onderwerp toch nog aangenaam leesbaar te maken.Proficiat Mevrouw !
Ik heb minder last van het dierenrijk dan van het mensdom.
In de meeste gevallen laten de meeste dieren, hoe gevaarlijk ze ook lijken, je met rust als je hen niet stoort.