Het favoriete plekje van Chris: De Indiase wijk Pahurat in Bangkok

Het favoriete plekje van Chris de Boer is de Indiase wijk Pahurat in Bangkok. 

Ik heb meerdere favoriete plekjes in Thailand. De keuze was niet zo eenvoudig. Ik heb ervoor gekozen om u mee te nemen op een wandeling die ik zeker één keer per jaar maak. Die wandeling gaat door de Indiase wijk van Bangkok, Pahurat met de start in de nabijgelegen bloemenmarkt, die Talad Pak Klong heet in het Thai.

Pahurat wordt ook wel Little India genoemd en grenst aan Chinatown. In Bangkok wonen naar schatting 150.000 Thai-Indiërs waarvan een belangrijk deel de Sikh godsdienst aanhangt.

Waarom Pahurat? Ik weet het niet. Misschien omdat het een combinatie is van (geurende) bloemen (waarom mijn vaderland zo bekend is) en de illusie van rondlopen in India, een immens groot en mysterieus land waar ik in 1985 vijf weken heb rondgetrokken en waarvan sommige beelden nog steeds op mijn netvlies staan. Misschien is het wel de afwisseling met mijn Thai woon- en leefomgeving die mij telkens naar deze plek trekt. Het is er fantastisch on-Thai en Thai tegelijkertijd.

Christopher PB / Shutterstock.com

Mijn wandeling start wanneer ik van de reguliere boot op de Chao Phraya rivier afstap bij Memorial Bridge, pier N6. De straat volgend naar links en met de bocht mee naar rechts passeer je een aantal steegjes aan de linkerkant  die allemaal naar de overdekte Pak Klong markt leiden:  een overdekte ruimte waar de handelaren in bloemen (en ook in een paar hoekjes wat groente en fruit) hun waar proberen te slijten.

De kopers zijn vooral de kleine ondernemers die de bloemen doorverkopen op lokale markten (of in hun winkel in de buurt) of er waarde aan toevoegen: het maken van bloemstukken (voor feestjes en gelegenheden zoals begrafenissen en huwelijken) of puang malai, de bloemenkransjes voor de Buddha.

Snijbloemen zijn er  te kust en te keur verkrijgbaar: rozen, orchideeën, gerbera’s, gladiolen;  in allerlei kleuren en zeker ook in geel, de kleur van de maandag en dus van de koning omdat die op een maandag geboren is.

Als je de markt verlaat aan de noordkant, kom je in straten en steegjes waar iedereen zijn rijst lijkt te verdienen in de handel van bloemen en aanverwante artikelen.

Een lust voor het oog, als je tenminste niet kleurenblind bent. En een lust voor je neus, als je tenminste niet verkouden bent.

Als je de grote straat (Thanon Chakpret) oversteekt kun je de straat achter de Suankularb universiteit kiezen om verder in noordelijke richting te lopen. Deze straat is het domein van de handel in kunstbloemen en-bloemstukken.  Kleurrijk, maar geen geur of je moet die er op laten spuiten. Na 300 meter kom je uit op een drukke weg, Thanon Pahurat.

Aan deze straat is de oude India Mall gevestigd. Van binnen lijkt het op een echte Indiase markt. Wat mij als ex-misdienaar meteen opviel, waren de prachtige glas-in-lood ramen in art-deco stijl. Zo langzamerhand heb ik trek gekregen. Tijd voor echt Indiaas eten.

Overal in deze buurt vind je kleine restaurantjes waar je uitstekend en voor Thai prijzen kunt eten. Van mijn trektocht door India is mij altijd de yoghurtdrank Lassi  bijgebleven. Er is een zoute en een zoete versie. En net zoals in India kan ik af en toe echt verlangen naar yoghurt of vanilla- of chocoladevla. Ik kan de weerstand niet weerstaan om een lassi te bestellen bij mijn eten.

Tijd om langzaam terug te keren naar de Chao Phraya rivier. Maar niet nadat ik even ben wezen shoppen in de nieuwe Mall of India die naast de Sikh tempel ligt, in de buurt Tri Phet. In de doolhof van steegjes met duizenden stuks kleding en lappen stof is de ingang van de tempel niet eenvoudig te vinden.

Merkwaardig is dat ook het gebouw, hoewel zes verdiepingen hoog, vanaf Thanon Pahurat nauwelijks te zien is door alle bebouwing eromheen. Iedereen is echter bereid je de weg te wijzen of je naar de ingang te brengen.

De laatste keer dat ik de tempel bezocht werd ik aangesproken door een oudere Sikh. Hij vertelde mij dat er de volgende dag een Sikh bruiloft zou plaatsvinden en dat ik van harte uitgenodigd was om daar bij te zijn. Natuurlijk ben ik teruggegaan de volgende dag. Het was onvergetelijk.

– Herplaatst bericht –