De structuur van het Thaise onderwijs
Het leven van Charly zit gelukkig vol prettige verrassingen (helaas soms ook minder prettige). Tot een aantal jaren geleden had hij nooit durven voorspellen dat hij de rest van zijn leven in Thailand zou gaan doorbrengen. Inmiddels woont hij echter al een tijdje in Thailand. De laatste jaren dichtbij Udon Thani.Vandaag een artikel over de opbouw en structuur van het Thaise onderwijs.
De structuur van het Thaise onderwijs
Het Thaise onderwijs kent vele schakeringen, zowel in scholen die van overheidswege worden aangeboden, als ook vele private scholen. Daarnaast kenmerkt het Thaise onderwijs zich door de grote verschillen in kwaliteit die op scholen wordt geboden.
In feite is de opbouw van het Thaise onderwijs min of meer gelijk aan wat we in Nederland aantreffen. Het grote verschil zit in de kwaliteit van het onderwijs. Er is een kleuterklas, kindergarten, die zich uitstrekt over drie jaar. In het Thais heet die kleuterklas anubaan. Vervolgens volgt het lager onderwijs, prathom genaamd. Net als in Nederland duurt de prathom zes jaar. Normaliter gaat een leerling dus rond zijn twaalfde jaar naar het middelbaar onderwijs, in Thailand mathajom genoemd. De mathajom valt in twee delen uiteen: de “junior high school” voor de eerste drie jaar en vervolgens de “senior highschool” voor nog eens drie jaar. Indien een leerling de prathom en de mathajom heeft doorlopen, kan hij of zij er mogelijk voor kiezen naar een universiteit te gaan.
In Bangkok vertegenwoordigen de universiteiten alle denkbare studierichtingen. Wanneer je echter in een stad of dorp buiten Bangkok woont, dien je bij een gekozen studierichting eventueel te verhuizen naar de stad waar die studie is opgenomen bij een van de universiteiten. Om een voorbeeld te geven. Indien je een opleiding wilt volgen voor een carrière in het Thaise leger, kun je uitsluitend in Bangkok terecht (overigens is dit niet uniek, ook in Nederland geldt dit. De opleiding tot officier in het Nederlandse leger kan uitsluitend bij de KMA in Breda).
Udon Thani telt een universiteit, waarin zeker niet alle studierichtingen zijn vertegenwoordigd. De Udon Thani Rajabhat Universiteit biedt vijf studierichtingen:
- Faculteit opleidingen/leraar
- Faculteit geesteswetenschappen en maatschappijleer
- Faculteit natuurwetenschappen
- Faculteit management
- Faculteit technieken
De Udon Thani Rajabhat Universiteit is op 01 juli 1923 opgericht. Toen nog onder de naam Teacher Training School. Het predicaat Rajabhat betekent “people of the king” en werd door toenmalig koning Bhumibol Adulyadej in 1992 verstrekt. Sinds 15 juni 2004 heeft de universiteit haar huidige naam: Udon Thani Rajabhat Universiteit. De kleuren van deze universiteit zijn groen/geel.
Verplicht kort haar op de lagere school
Helaas laat de kwaliteit van het onderwijs in Thailand zeker wat te wensen over, om het maar eufemistisch te zeggen. Nogal wat Thaise mensen kunnen niet lezen en/of schrijven omdat ze de lagere school niet of slechts gedeeltelijk hebben doorlopen. De leraren die Thaise kinderen de Engelse taal moeten bijbrengen, zijn in het algemeen uitgerust met een bijzonder karige kennis van het Engels.
Zelfs Thai die een behoorlijke opleiding hebben gevolgd, zijn bijvoorbeeld vaak niet in staat om zonder een calculator te rekenen.
Om een voorbeeld te geven. De vrouw die mij de Thaise taal probeert bij te brengen, Kru Eve, heeft de volledige middelbare schoolopleiding (mathajom) gevolgd, plus vier jaar universiteit met als studierichting “teacher” met daar achteraan een verplichte stage van een jaar. Als ik met snel hoofdrekenen aan haar vertel hoeveel geld ze van mij gaat krijgen voor een maand Thaise lessen (tweemaal per week, twee uur per keer), dan moet ze dat echt op haar japanner narekenen en daarna bevestigen dat het getal dat ik haar heb gegeven, klopt. Haar kennis van de Engelse taal is behoorlijk, maar eigenlijk onder de maat na zoveel jaren opleiding. En in feite is zij dan nog een hele gunstige uitzondering.
Hier ligt echt een belangrijke opdracht, voor welke Thaise regering dan ook, om het onderwijs over de hele linie op een veel hoger peil te brengen. Daarvoor zijn grote investeringen vereist, maar dit lijkt me belangrijker dan bijvoorbeeld de aanschaf van een paar onderzeeboten. Investeren in het onderwijs is investeren in de toekomst van Thailand. Wil je als Thailand koploper worden in de kenniseconomie in Azië, dan zal je moeten beginnen je eigen mensen goed op te leiden.
SchooluniformenAls ik hier in de Isaan rondkijk dan kunnen de meeste Thai geen Engels verstaan, laat staan spreken. In de bars en restaurants kan dat nog een beetje meevallen door de vele contacten die daar worden opgedaan met farang. Maar bijvoorbeeld op de markt en in winkels kun je dat meestal wel vergeten. Ik kom regelmatig op het Isaanse platteland, in de buurt van Selaphum (omgeving Roi-et). En spreek daar ook met de lokale bevolking. Allemaal hele lieve en gastvrije mensen. Waarbij de een het wat breder heeft dan de ander. Maar in feite zijn ze daar allemaal afhankelijk van de rijstbouw en andere landbouwactiviteiten en wat werkzaamheden in de bouw, zoals het bouwen van huizen, winkels en de aanleg of verbetering van wegen. Sommigen zoeken hun toevlucht in een varkensboerderij of visserij. Voor de meeste Thai levert dat nauwelijks genoeg geld op om te eten. Laat staan geld om de Thaise staatsloten en drank te kopen, en de aflossingen aan de bank te betalen voor de aangeschafte motorbike. Het is dan ook heel gebruikelijk dat Thaise mensen bij de plaatselijke middenstand op rekening kopen. Zeker op het platteland is dit heel gewoon. In de grote steden zal dit veel minder het geval zijn.
Kinderen worden veelal op jonge leeftijd al ingezet om bijvoorbeeld te helpen met het planten en oogsten van de rijst, het verplaatsen van de buffalo’ s of andere activiteiten. Overleven is het motto en onderwijs heeft daardoor geen hoge prioriteit. Als de kinderen dan toch naar school gaan is de opleiding van de dienstdoende onderwijzers meestal van een zodanig laag niveau dat bijscholing vaak onontkoombaar is, althans als men een plaats wil veroveren bij de middelbare school, de mathajom dus. Bij de mathajom is het niet ongebruikelijk de beste leerlingen in eenzelfde klas onder te brengen, de zogenaamde talenten klassen. De uitvoering kan per school verschillen. Blijkbaar is dit niet wettelijk vastgelegd.
Pas afgestudeerden (universiteit)
In Udon is Srisuk Road een brede straat, net voorbij Nong Prajak Park, met aan weerszijden veel openbare scholen. Ook de Rajabhat universiteit vind je hier, het Udon Vocational College en ook vele private scholen. Als rond 16.00 uur de scholen sluiten, is er een grote verkeersstroom in deze straat. Het aantal song taaws, minibussen, auto’ s en motorbikes is niet te tellen. Een grote verkeerschaos. Ook al omdat dubbel parkeren de nationale gewoonte is in Thailand. Op zaterdag en zondag zijn de openbare scholen gesloten. Je zou dus denken dat Srisuk Road dan wel heel rustig zou zijn. Nou, dat is maar ten dele waar. De particuliere scholen zijn namelijk wel gewoon open en de toestroom van leerlingen die hier hun bijlessen moeten volgen, is enorm.
Een ander opvallend verschijnsel, in Engeland niet onbekend, is dat scholen uniforme kleding voorschrijven. De grondgedachte is dat iedereen er hetzelfde uitziet, en je dus niet aan de kleding kan zien of iemand uit een arm of een rijk gezin komt. Brengt voor arme gezinnen aan het begin van het schooljaar wel een hoge kostenpost met zich mee, namelijk het aanschaffen van schoolkleding en boeken. Per kind toch al gauw 1.500 tot 2.000 baht. Aardig is, als je geheel vertrouwd bent met de schooluniformen, dat je aan het uniform en de haardracht kan zien wie van welke school is. En of dit een private school is of een openbare school. Bij veel lagere scholen moeten de leerlingen hun haar kort houden om de kans op hoofdluis en het overbrengen daarvan op andere leerlingen, te beperken.
Thaise studenten (universiteit)
Tot slot nog even hoe Thai de verschillende onderwijsvormen benoemen.
De kleuterschool (kindergarten) wordt in het Thai anubaan genoemd. In de spreektaal spreekt men dan van anubaan 1, anubaan 2 of anubaan 3. In de schrijftaal wordt anubaan afgekort tot อ. Voor een kind dat in het eerste jaar van de kleuterschool zit อ.1, voor het tweede jaar geldt dan อ.2. en voor het derde jaar อ.3. Het wordt dus uitgesproken als anubaan 1, anubaan 2 en anubaan 3 en geschreven als อ.1, อ.2 en อ.3
De lagere school (primary school) wordt in het Thai prathom genoemd. In de spreektaal wordt prathom afgekort tot por, gevolgd door de jaargang van de betreffende leerling. Dus hier zien we por 1, por 2, por 3, por 4, por 5 en por 6 in de spreektaal.
In de geschreven taal wordt por geschreven als ป wederom gevolgd door de jaargang van de betreffende leerling. In de schrijftaal dus ป.1, ป.2, ป.3 enzovoorts tot en met 6
De middelbare school (high school) wordt in het Thai mathajom genoemd. In het spraakgebruik afgekort tot mor, gevolgd door de jaargang van de betreffende leerling. In de geschreven taal wordt mor vervangen door ม. Dus in de spreektaal is het mor 1, mor 2, mor 3, mor 4, mor 5 en mor 6 en in de geschreven taal ม.1, ม.2, ม.3, ม.4, ม.5 en ม.6.
De universiteit (university) wordt in het Thai mahaawithajaalaj genoemd en wordt afgekort tot ปี. gevolgd door de jaargang van de betreffende student plus de naam van de universiteit.
Voor een overzicht: zie bijgevoegde spreadsheet.
Er zijn nog wel meer school mogelijkheden, zoals bijvoorbeeld de colleges. Of een school een college wordt genoemd of een universiteit, is mede afhankelijk van het aantal leerlingen en het aantal studierichtingen. Udon kent twee colleges, namelijk het Santapol College en het Udon Vocational College.
Charly (www.thailandblog.nl/tag/charly/)
Bijlage: Overzicht schoolvormen
Citaat;
‘Kinderen worden veelal op jonge leeftijd al ingezet om bijvoorbeeld te helpen met het planten en oogsten van de rijst, het verplaatsen van de buffalo’ s of andere activiteiten. Overleven is het motto en onderwijs heeft daardoor geen hoge prioriteit.’
Kinderen worden inderdaad in meer of mindere mate ingezet voor allerlei kleinere activiteiten in huishouden of werk, maar nooit voor het planten of oogsten van rijst.
Voor bijna alle ouders in Thailand heeft het onderwijs de hoogste prioriteit. Daar offeren ze veel aan op.
En dan hebben we ook nog het beroepsonderwijs op verschillende niveaus waar zo’n 700.000 studenten naar toe gaan, bijna evenveel als naar het hoger onderwijs, de universiteiten. Een zeer belangrijke maar vaak verwaarloosde tak van onderwijs waarop vaak wordt neergekeken. Jammer dat je die niet noemde, Charly. Die school heet โรงเรียนอาชีวศึกษา O wacht, sorry, ik zie nu dat je het Udon Vocational College noemde!
Een goed artikel en ik ben het grotendeels met je eens. Alleen over meer geld investeren niet. Zoals heel vaak in Thailand is de corruptie de boosdoener. Het min.van onderwijs heeft het grootste budget. Of die onderzeeboten nodig zijn is een ander verhaal, maar het geld doorsluizen naar onderwijs helpt niets. Het grote budget wordt van hoog tot laag afgeroomd. Ik heb zelf een tijd lesgegeven op een middelbare school en het was stuitend om tezien hoe leraren de school bestalen zonder dat er iets van werd gezegd laat staan wat aan gedaan werd. Ook even een reaktie op Tino Kuis dat het onderwijs de hoogste prioriteit heeft voor bijna alle ouders. Dat zal wel zo zijn in de betere kringen waar hij kontakt mee heeft, maar hier bij ons op het platteland is helaas vaak wel de wens maar nood breekt wetten. Bepaalde tijden ontbreken de nodige leerlingen in de klas.
Hier wat meer info;
https://old.reddit.com/r/Thailand/comments/byhu0s/from_rural_thailand_to_upper_class_bangkok_my/?st=jwpv0syv&sh=e9eabf4d
Dat is een leuk en leerzaam artikel johank, waarvoor dank.
citaat:
In terms of morality, some were good and some weren’t. The lines of morality became distant the moment people would drive around in 5,000,000 baht cars in a country with an average income of about 10,000 thb. The working class Thai would have to receive his salary for 41 years in a row and never spend a single baht in order to buy such an object. At times it felt like a hazy dream
Ik voeg er aan toe dat de PISA scores in Bangkok ongeveer gelijk zijn aan die in grote delen van de Verenigde Staten, terwijl het platteland ver achterblijft. Ik zei het vaker: Thailand bestaat uit twee naties die behalve hun ‘Thai zijn’ weinig gemeenschappelijk hebben.
Charly, hoe kom je er bij dat de koe en de buffel voor school gaan? Je presenteert het als een gebruik in Thailand. Veelal, zet je er bij.
Ik heb 16 jaar in Thailand gewoond, Isaan, buitengebied, tussen mensen die weinig te makken hebben, en immer gezien dat school prioriteit nummer EEN is. Zelfs als de rijst van het veld moet gaan kinderen naar school. Meehelpen, ja, in hun vrije tijd, zoals ook ik thuis meehielp.
Analfabetisme is in Thailand vrijwel verdwenen; in de periferie zal je het onder ouderen nog wel tegenkomen. Hoofdrekenen, ja, klopt, maar vraag eens een Nederlands schoolkind? Die vaardigheid is ook daar aan het verdwijnen. Dat is niet alleen een Thais probleem.
Er schort een en ander aan het onderwijs in de periferie en er zou best meer geld heen kunnen. Maar ik verwijt het niet de ouders dat de periferie achterstand oploopt tegenover de grote steden; budgetten en de opleiding van onderwijzend personeel is een zaak van de overheid.
@erik kuijpers
Hi Erik,
Dat veel Thai niet kunnen lezen en / of schrijven heb ik niet uit mijn duim gezogen. Ik ken redelijk wat mensen in de Isaan die echt niet kunnen lezen en / of schrijven. Dat zijn zeker niet alleen maar bejaarde mensen. Het valt gewoon op dat ook jongeren een groot probleem hebben met schrijven en / of lezen.
Rekenen lukt al helemaal niet.
Dat ook in westerse landen rekenen meer en meer een probleem aan het worden is, ben ik helemaal met je eens. Is dus ook tekenend voor het steeds gebrekkiger wordende onderwijs in bijvoorbeeld Nederland.
Met vriendelijke groet,
Charly
We hebben eerder een aantal jaren in Korat gewoond, daarna van hetzelfde in Chiangmai. Begin april dit jaar weer eens van 6 maanden terug vnl in BKK. Vele familieleden en betr neven en nichten met aanhang, kinderschaar en aanverwanten bezocht. Uit mijn (!) observaties blijkt dat menig ouderpaar alles op alles zet op hun kinderen op school te krijgen, te houden en die periode gunstig te doen afsluiten. Ik ben het eens met de technische kant van de beschrijving van het TH onderwijssysteem/-structuur, maar niet met hoe Charly de mentalitait en inzet van de ouders be- en omschrijft. Er klinkt ook een vervelend teneurtje doorheen.
In meerdere land zie je dat ondanks de gang naar school kinderen de ouders bijstaan in het in stand houden van het gezinshuishouden. Ik zelf ben in de jaren 50 van de vorige eeuw geboren en getogen in de Gelderse Achterhoek. Ook daar was het gewone zaak als kond mede de handen uit de mouwen te steken.
Verder is het zo dat anno 2019 in die contreien, noch op de Veluwe, noch in het Overijsselse Twente en Salland men de engelse taal machtig is, net zo min als het gros van de NL’ers in TH Tai spreekt.
Beste Charly,
Bedankt voor de goed bedoelde opzet, maar wel een paar kleine opmerkingen:
De fonetiek die je gebruikt is op zijn Engels. Zo is อนุบาล op zijn Nederlands uitgeschreven Anoebaan (à-nóe:-baan) en de middelbare onderwijs is มัธยม ofwel Mathayom (má-thá-yóm),
De afkortingen spreek je uit als ‘po(h)’, ‘mo(h)’ . Voor Engelstalige schrijven ze een R, die dan moet laten zien dat het een korte ‘oh’ klank is. Een Nederlander zou dan per abuis PoRRRR kunnen zeggen.
In deze Thaise video komen ze allemaal langs, misschien handig voor lezers om dit naast die mooie tabel te leggen:
https://www.youtube.com/watch?v=v49Nl-gWmVM
má-thá-yóm Leuk, he, die Thaise taal…maar die laatste lettergreep -yom- is geen hoge maar een middentoon.
anoebaan betekent zorgen voor de kleintjes”
Prathom betekent ‘eerste, originele’
mathayom betekent ‘midden’ , het middelbare onderwijs
oedomsuksaa อุดมศึกษา betekent ‘hoger onderwijs’ oedom is ‘hoogste, beste, geweldig, overvloedig’ en suksaa is ‘onderwijs’
@Rob V.
Bedankt Rob voor je toelichting. En ja, je hebt gelijk, de fonetiek is Engels georienteerd. Sorry.
Met vriendelijke groet,
Charly
In de Familie van mijn vrouw hebben de ouders wel degelijk Interesse dat hun kind een goede schoolopleiding volgt.
Vaak wordt een groot deel van hun inkomen geofferd voor een onderwijs wat in internationaal vergelijk op een kwalitatief erg laag niveau staat.
Het is in mijn ogen een bedrog aan de eenvoudige landbevolking die beter willen,maar van de kleine elite/regering bewust op dit erbarmelijke niveau gehouden worden,terwijl hun eigen kinderen zelf tot in het buitenland studeren kunnen.
De dochter van de zus van mijn vrouw komt regelmatig haar Engelse taal bij mij testen,waarbij ik merk dat het niets anders is als een domweg opdreunen van een versje wat ze uitwendig geleerd hebben.
Aan de toon van het opdreunen,kun je meteen horen dat ze eigenlijk geen notie hebben van datgene ze nu eigenlijk zeggen.
De hele familie die ook geen Engels kunnen zijn apetrots ,geven aplaus ,en vinden het kind (kreng mak maak)als ze van het Kind een paar andere klanken horen die afwijken van de normale Thai taal.
Vaak krijg ik de indruk dat de Thaise elite dit onderwijs systeem niet veranderen willen om zelf beter de teugels in de Hand te kunnen houden.
Blijft natuurlijk de vraag,welk land kan zich in een tijd van globalisering,überhaupt nog op den duur veroorloven dat door hun onderwijs systeem zoveel talent verloren gaat?
Op 3e nivo zijn er een enorm aantal Rajabath ”colleges” waar in feite de naam uni veel te groots voor is-vergelijkbaar met in NL MBO/techniek-students hebben van die blauwe jackets. Daarnaast is een soort concurrerend maar wat hoger mikkend techn.uni keten, waarvan de naam me nu even ontschoten is. Die zijn destijds rond 1950 met grondige Duitse hulp opgezet.
Kindergarten is vrijwilig en veel kids gaan er niet heen.
Er is zeker voor staats-prathom een strak voorgeschreven program met verplichte leerboekjes-die zijn aan spotprijsjes te koop in de staats-boekhandels daarvoor.
Investeren is een nogal; breed woord dat van alles kan betreffen-aan geld op zich ontbreekt het niet echt erg, maar wel aan moderne inzichten. Maar kan je van veel khun kru (teacher) verwachten dat ze uit de blote hemel opeens zouden weten hoe het anders te doen als ze zelf ook nooit anders hebben gezien of gehoord? Enne- beheersing van engels zegt echt niks over intelligentie-velen die het niet kunnen spreken toch wel 3 of soms 4 talen (bvb Thai/Lao/Khmer/Chinees).
Opleiding teacher lagere school 2 jaar wat weekend onderwijs een kennis die je binnen helpt en dan de rest van je leven profiteren van je staatsfunctie goedkope leningen studie reizen zogezegd gratis
En het gezegde is niet wat kent maar wie je kent en om de zoveel jaren loon aanpassing en naar Thaise normen een goed pensioen zal nog lang duren eer hier verandering in komt
Dat de kinderen mee helpen in de huishouding of met andere werkzaamheden is voor mij een vreemd verhaal.
Ja misschien in vroegere tijden, maar wat ik zo al om mij heen zie is dat en zeker geldend voor de jongens ze meer aan het gamen mobieltje brommertje racen en slapen zijn dan aan het mee helpen voor het gezin.
Ik woon dan wel niet in de Isaan maar in het noorden rond Chiangmai en lamphun.
Jan Beute.
En wat zeker voor een vakopleiding geld is dat je hier ziet dat voor diverse beroepen zoals verpleegster en hoger auto technician men naar de universiteit gaat.
Terwijl in onder andere Nederland dit een middelbare school opleiding is of zelfs avondschool opleiding.
Ik vraag mij dan ook af is een universiteit in Thailand wel een universiteit.
Mijn twee stiefkinderen zijn beide afgestudeerd aan de CMU en de andereaan de Payap uni te Chiangmai. Maar ik betwijfel ten zeerste hun kunde en kennis voor waar ze voor gestudeerd hebben.
Jan Beute
Kwaliteit van het onderwijs is maar voor 25% verantwoordelijk voor de studieresultaten. Belangrijker is het opleidingsniveau van de ouders, welvaart van de familie, eigenschappen van de leerling, een vooral een plezierige leeromgeving.
Zolang het onderwijzend personeel minachtend neerkijkt op de minder presterende leerling, die ook nog eens vaak wordt uitgelachen, zal er niets verbeteren.
Als mijn zoon een verkeerd antwoord gaf kreeg hij een klap met de plak op zijn handpalm. Dan ga je echt goed leren.
Het is maar goed dat ik je zoon niet ben, want dan had je je toch echt moeten verantwoorden voor de acties van je zoon.
Opkomen voor rechten voor zwakkeren is soms niet verkeerd, maar dan kan je toch niet accepteren dat je eigen zoon fysiek en mogelijk ook geestelijk mishandeld wordt met daarbij de gedachte dat de stof dan wel geleerd wordt…lees leren in dit verband is het onthouden van een versje en het niet begrijpen waarom.
‘Dan ga je echt goed leren’ is natuurlijk sarcasme. En ik heb er wat aan gedaan toen ik er achter kwam, helaas pas in de derde klas.
Ik werk nu 12 jaar in het Thaise universitaire onderwijs en daar wordt TQM (Total Quality Management) toegepast cq gemeten. Elementen van de metingen zijn de onderwijsmethode, het examensysteem, de kwaliteit van het onderwijsgebouw, de campus en klaslokalen, de kwaliteit van de docent en de admin staf, de buitenschoolse activiteiten van studenten en staf, het aantal onderzoekspublikaties. Dat behoort ALLEMAAL tot de kwaliteit van het onderwijs in de metingen.
In landen waar het onderwijs gratis is of een redelijk functionerend studiefinancieringssysteem aanwezig is telt de welvaart van de familie veel minder.
Het opleidings niveau van de ouders,en welvaart van de familie is erg belangrijk belangrijk voor de Studie Resultaten.
Het probleem is echter dat veel ouders op het land het zelfde miserable onderwijs genoten hebben,wat wederom direct de schuld is van hun maatschappelijke mogelijkheden.
In mijn ogen heeft het feit dat velen geen toegang hadden of hebben om een goed kwalitatief onderwijs te genieten alles te maken, waarom generaties onder op de maatschappelijke ladder blijven, en welvaart nooit genieten kunnen.
Ook een leraar die neerkijkt op de minder presterende leerling,waarook niet zelden hun sociale afkomst een grote rol bij speelt,geven reeds te kennen dat deze leraar niet deugd,en op zijn manier dit slechte systeem nog perfecter maakt.
Een goede leraar die weet dat de meeste leerlingen op het land uit sociaal zwakke familie’s stammen, zodat ze thuis vaak geen enkele hulp verwachten kunnen,zou als hij zijn vak serieus zou nemen,deze leerlingen zoveel mogelijk hulp moeten bieden,die ze normaal in hun familie’s niet verwachten kunnen.
Minachting,uitlachen, en harde slagen op de handpalm om een prestatie te verbeteren,hebben vor mij haast iets middeleeuws,en zeker niets te zoeken in een goed onderwijs systeem.
Uitzonderingen bevestigen de regel maar er is wel degelijk een school waar leerlingen (van arme Thais) net zo goed scoren als kinderen op de tweetalige scholen in Bangkok; en die school is in Buriram. De veronderstelling dat de welvaart van de familie de studieresultaten beinvloedt kan daarmee naar het rijk de fabelen.
https://asiapacific.unfpa.org/en/news/thailand-innovative-school-provides-safe-space-%E2%80%93-and-foundation-life
Een mooie school, chris, waar ik zo mijn kinderen naar toe zou sturen. Een school waar kinderen plezier hebben, en blijkbaar kritisch mogen zijn en zelfstandig kunnen denken. Ik vermoed dat de studieresultaten goed zijn, alleen het artikel zegt er niets over en dus is je laatste zin uit de lucht gegrepen.
Dat de welvaart van een familie gemiddeld genomen (er zijn natuurlijk uitzonderingen) de studieresultaten beïnvloedt is geen veronderstelling maar een honderd maal bewezen feit.
http://www.apcg2018.org/index.php/after-event/news/71-the-mechai-bamboo-school-creative-education-at-an-innovative-school
En ik heb hier op kantoor een rapport van het Australische Ministerie van Onderwijs waarin de school wordt vergeleken met andere scholen in Thailand.
@Tino
Ik geloof Tino dat je die cijfers zo maar uit je duim zuigt. Mijn overtuiging is dat op het Thaise platteland het onderwijs voor minimaal 75% verantwoordelijk is voor de slechte studieresultaten. Het niveau van de heren / dames leraren is gewoon absoluut zeer onvoldoende. En ik heb het dus met nadruk over het Thaise platteland, isaan dus, en niet over Bangkok en directe omgeving.
En ook in de Isaan willen ouders het beste voor hun kinderen, maar helaas is daar het onderwijs niet naar.
Kinderen die naar school komen, mogen uitgebreid op de binnenplaats lekker spelen. Meneer of mevrouw de leraar hoeven dan niets te doen. En zo gaat er gewoon weer een schooldag verloren.
En nee, natuurlijk hoeven de kinderen in Bangkok niet te helpen met het planten en oogsten van de rijst, want die wordt daar nauwelijks verbouwd.
Met vriendelijke groet,
Charly
Ik zuig nooit iets uit mijn duim, Charly. Al mijn standpunten zijn goed onderbouwd door literatuur en persoonlijke ervaring.
Alle literatuur daarover zegt dat buitenschoolse factoren belangrijker zijn dan binnen schoolse factoren waar het studieresultaten betreft. Meer dan 50%, waarschijnlijk ergens in de buurt van 75%. Zie deze twee onderzoeken maar er zijn er zeer vele:
https://files.eric.ed.gov/fulltext/ED507359.pdf
https://education.stateuniversity.com/pages/2306/Out-School-Influences-Academic-Success.html
Coleman found that family factors such as household composition, socioeconomic status, and parents’ level of education were stronger predictors of students’ educational attainment than were direct school-related factors.
Stronger.
Daarnaast zijn factoren binnen de school als vriendelijkheid, veiligheid en plezier ook heel belangrijk, en dat ontbreekt vaak op Thaise scholen.
Bijvoorbeeld Charly: armoede en daardoor slechte voeding, meer ziektes en een giftig milieu heeft een belangrijke invloed op de intelligentie.
Simpel: je kunt nauwelijks de studieresultaten verbeteren zonder het verbeteren van de sociaaleconomische situatie van de betrokkenen.