Belgische bierbrouwer stookt nu alcohol in Cha Am

Het levensverhaal van Ronny de Wolf uit het Belgische Wieze leest als een spannend jongensboek. Van elektricien via bouwbeurzen en (onder meer) een bierbrouwerij tot professioneel stoker van alcohol in het Thaise Cha Am. En het verhaal is nog niet klaar, want Ronny (53) barst van de plannen.

Wie naast het huis van Ronny de Wolf de ruimte in loopt waar hij alcohol stookt, gelooft zijn ogen niet. Overal staan roestvrij stalen tanks, van soms wel vier meter hoog. In de hoek staat het apparaat waar het allemaal om gaat: een fraai ogende distilleerketel, afkomstig uit het Duitse Oberkirchen in het Schwarzwald.

Het verhaal begint decennia geleden in Wieze bij Aalst, Vlaanderen. Ronny de Wolf is achtereenvolgens elektricien, matrijsmaker en fijnmechanicien bij Tupperware. Als hij 23 is, leert hij zijn vrouw kennen. Ze organiseren samen allerlei beurzen, van bouwen via hobby’s tot kerstspullen, tot wel 15 per jaar. Uiteraard inclusief de catering, want die hoort er in Vlaanderen nu eenmaal bij.
Als in 2008 de economische crisis uitbreekt, blijven veel beursbezoeker, vooral gepensioneerden en werklozen, weg. Tijd om te verkopen, dus.

Al eerder had Ronny enige ervaring opgedaan met het maken van wijn en het brouwen van bier. Dat gistend en borrelend achter de sofa stond in het ouderlijk huis. De rondborstige Belg wierp zich op als microbrouwer en had doorslaand succes bij de drinkers. Uiteindelijk kreeg hij zelfs het biermerk Wieze in handen. Om de glazen van een opdruk te voorzien, nam hij een gespecialiseerde drukkerij over. Daarnaast was hij bezig met het overal installeren van kerstverlichting. “Man, man wat hadden we het druk in die tijd. Maar we verdienden bakken met geld”, stelt Ronny in zijn sappige Vlaams. Met zijn Wieze-bier behaalde hij zelfs de tweede plek op een onafhankelijke proeverij.

In 2011 werkte De Wolf met zijn vrouw zo hard (en betaalde zo veel belasting) dat het tijd werd om het rustiger aan te doen. Samen reisden ze vier keer per jaar naar Thailand. Daar ontdekte zijn echtgenote dat ze op vrouwen viel. Samen met haar vriendin zochten ze voor Ronny in Thailand een nieuwe partner, Jeab en in 2013 werd besloten de Vlaamse ondernemingen van de hand te doen. Ronny: “Jeab wilde graag een restaurantje beginnen, maar dat zag ik niet zitten. Daarvan zijn er al genoeg.”. In Duitsland had Ronny inmiddels een stookketel gekocht, inclusief opleiding in Oberkirchen, een dorp met 20.000 inwoners en 980 stokerijen. Ronny en Jeab streken in 2013 neer in het buitengebied van Cha Am en langzaam kregen de plannen vorm om daar alcohol te gaan stoken.

Dat ging in het begin beslist niet van een leien dakje. Het is moeilijk om in Thailand een vergunning te krijgen voor het produceren van alcoholhoudende dranken. In totaal heeft het drie jaar geduurd voordat Ronny wel mocht stoken, maar niet verkopen. Ook de flessen werden in eerste instantie afgekeurd, terwijl evenmin kleurstof aan de drank mag worden toegevoegd. Dit om de belangen van de grote producenten veilig te stellen. “De wetgeving is onervaren, maar toch gemoedelijk met strenge controle in allerlei laboratoria. Niemand wist echt wat ik wilde, bijvoorbeeld likeuren produceren met 22 procent alcohol. Dat mocht alleen 28, 30, 35 en 40 procent zijn. Het kost tijd om aan alle regels te voldoen.”

Duidelijk voorbeeld is zijn bananenlikeur. In Europa bestaat de bananensmaak uit een chemische toevoeging. Dat mag weer niet in Thailand. Maar zonder toevoeging gaat de likeur er bij buitenlanders moeilijker in, gewend als ze zijn aan de chemische smaak.

Zo maakt de Belg ook uitstekende rum, maar die mag niet zo heten. De concurrentie zet dan onmiddellijk de voet dwars. Rum heet bij hem dus Smooth, terwijl jenever (met echte jeneverbessen) in Cha Am Ginever heet. Het is maar dat je het weet

Maar Ronny is niet voor één gat te vangen. En uitermate handig. Hij mocht wel laten proeven in bars en winkels. Daarbij let hij speciaal op de gelaatsuitdrukking van de proevers. Die zegt meer dan de woorden die ze na het proeven uitspreken.

Alle dranken gaan de deur uit onder de naam Kiss. Ronny heeft de naam gekozen om je bij het drinken eerst het glas kust. Voor geld hoeft u het niet te laten. Alle negen smaken kosten iets meer dan 300 baht per grote fles. Ronny is nu 6 maanden in productie, met een maandelijks resultaat van 700 flessen. Dat moeten er over twee jaar 2500 zijn om quitte te spelen. De dranken zijn inmiddels verkrijgbaar in Hua Hin, Cha Am, Phuket, Pattaya en Bangkok.

Van corruptie van overheidsdienaren heeft Ronny (nog) geen last gehad. Wél proberen ze aan het eind van het jaar extra accijnszegels te verkopen, want daar krijgen ze commissie over.

Wat de toekomst voor De Wolf in petto heeft? Hij wil wijn gaan maken en bierbrouwen. Als de vergunningen binnen zijn. Ronny: “Mijn grootste droom is het maken van een Thaise ‘champagne’, al zat dat nooit zo mogen heten.”