Verontrustende verhalen over Bangkok Hospital in Hua Hin
De betere ziekenhuizen in Thailand zijn in particuliere handen. Hun winstoogmerk gaat doorgaans gepaard met uitstekende zorg, maar niet altijd gaat daarbij de kost voor de baat uit, zo bewijst het nieuwe Bangkok Hospital in Hua Hin.
De verwachtingen in Hua Hin en omstreken waren in april hooggespannen bij de opening van het nieuwe Bangkok Hua Hin Hospital. De stad telde al een overheidsziekenhuis in het San Paolo, maar meer concurrentie zou de kwaliteit van de gezondheidszorg ten goede komen. Weliswaar waren nog niet alle specialismen ingevuld, ook verklaarbaar in het laagseizoen. Tegen het eind van het jaar waren de eerste kinderziekten verholpen.
Mijn goede vriend Ruud, woonachtig in Cha Am en ingeschreven bij het genoemde ziekenhuis, heeft wat dat betreft de hoop opgegeven. Zijn Thaise vrouw (50) kreeg eergisteren last van verlammingsverschijnselen, vermoedelijk veroorzaakt door een TIA (kortdurende verstopping van een bloedvat in de hersenen). De zoon van Ruud belde direct het BKK-hospital in Hua Hin met het verzoek om snel een ambulance te sturen. Daar kwam men doodleuk met de mededeling dat geen enkele auto beschikbaar was, want naar Bangkok. En een arts die iets zinnigs kon zeggen over een TIA, was ook niet aanwezig en zou pas twee dagen later komen. Als Ruud bereid was zijn vrouw zelf naar het ziekenhuis te brengen, zou men kijken of vervoer naar Bangkok te regelen was.
Nu weet zelfs een kind dat bij dergelijke voorvallen snelle hulp een hoop latere ellende kan voorkomen. Dus werd het Hua Hin Hospital gebeld. Dat stuurde onmiddellijk een ambulance, haalde Ruud’s vrouw op en begon in het ziekenhuis onmiddellijk met de behandeling. Inmiddels is een hersenscan gemaakt, een hartfilm en krijgt ze intraveneus bloedverdunners. Ruud: “We waren er net op tijd bij, anders was het over en uit geweest voor mijn vrouw. Het is een schande dat je in het BKK-HH Hospital op zo’n manier wordt afgescheept, terwijl er uiteindelijk een fors prijskaartje aan komt te hangen. Het HH-Hospital is beslist niet het beste ziekenhuis in Thailand. Mannen en vrouwen liggen gemengd op zaal en familieleden slapen overal op de grond. Maar de verzorging is in ieder geval zoals het hoort.”
Ik hoor wel vaker klachten over het nieuwe BKK-Hua Hin. Een goede vriend kreeg ’s nachts een ongeluk met zijn motor en moest in het ziekenhuis eerst een garantie afgeven van minimaal 50.000 THB voordat iemand maar zelfs bereid was naar zijn verwondingen te kijken. Uiteindelijk werd hij geholpen, maar later in eigen land bleek dat de artsen hem volkomen verkeerd hadden behandeld.
Naar aanleiding van deze affaire schreef ik directeur Michael Moreton een mail. Deze beantwoordde hij niet. Toen ik hem op straat zag lopen, hield ik hem staande. Hij kende de gang van zaken en had daar ook grote moeite mee. Onlangs was nog een voetballer met verwondingen binnengebracht. Logisch dat hij niets bij zich had. Hij had het probleem aangekaart bij de centrale directie van de BKK-hospitals, maar daar bestond weinig begrip voor mensen die zonder 50.000 THB of een creditcard een ongeluk krijgen.
Ruud is niet van plan om het erbij te laten zitten. Hij heeft voldoende vooraanstaande vrienden en bekenden in Hua Hin om in Bangkok flink de trom te roeren. Tot dat moment: mijdt het BKK-Hua Hin Hospital als het om leven en dood gaat.
Schandalig. ik zal het eens opgooien tijdens het nieuwjaarsfeest met diverse artsen en andere hogere thai. Ik dacht dat dit een goed ziekenhuis was.
Deze wantoestanden zijn al jaren lang aan de orde van de dag.
Ik ga niet zeggen dat het een slecht ziekenhuis is, maar als je binnen word gebracht, is hun eerste zorg, zo veel mogelijk geld uit je zak kloppen.
Verder staan ze bekend om zoveel mogelijk onnodige behandelingen te doen, als t maar geld oplevert.
Ik ken mensen die een stand in 3 aderen moesten laten steken, en 1 van die drie kregen ze er niet in, dus dan maar twee stands in 1 ader.
Zinloos, want open is open, maar er was een prijs voor 3 gemaakt, en 2 zouden ze misschien later geen volle prijs willen betalen, dus 3 erin, bij aankomst in nederlan is bij onderzoek daar gebleken wat ze geflikt hadden.
Dan een engelsman, komt met een slagaderlijke bloeding die meteen hulp moet hebben, maar geen geld genoeg bij zich had.
Hebben ze naar chonburi ziekenhuis gestuurt, bij aankomst aldaar doodgebloed, en bleek achteraf een pico bello first clas verzekering te hebben, en een bankaccount in thailand met miljoenen baht erop.
Nog een engels man, komt te vallen, en heeft 2 gekneusde ribben, hebben ze op de intensive care gelegd, en nadat hij mij gebeld heeft, wel in 5 uur intensive care voor 2 gekneusde ribben, een rekening van 95.000 baht!
Kan er enkel over zeggen vermijdt die oplichters als het kan!
Ik begrijp je verhaal niet, het is pas in april dit jaar geopend, hoe kunnen dit soort “wantoestanden” dan al jaren aan de gang zijn?
2 mogelijkheden; of je bent aan het huilen met de wolven in het bos, of je hebt het over een ander ziekenhuis
Beste Hans
In feb. 2011 ben ik met spoed naar het Bangkok Hospital in Hua Hin” gegaan met mijn vrouw .Een bezoek aan de longarts aldaar er is ons alleen naar onze gegevens gevraagd toen ze met onderzoek bezig waren 2 uur intensief onderzocht medicijnen toegediend gekregen en een recept voor de rest van de vakantie totalen kosten 75 euro met een zeer GROTE smale voor ons verdienen ze een 10 met een griffel vriedelijke groet kick&marian
Tja, nu is het dus niet goed gegaan bij het Bangkok Hospital, maar ook van het Hua Hin Hospital ken ik legio soortgelijke voorbeelden. Een ziekenhuis is zo goed als de arts waar je terecht komt en de bereidheid om te starten met behandeling zonder betalingsgarantie. Vergeet heel de Nederlandse insteek waar je er gevoeglijk vanuit mag gaan dat iedere arts zijn vak verstaat en geld geen rol speelt.
Voor wat betreft het Bangkok Hospital: ze hebben zonder meer kwaliteit te bieden maar in het geval Hua Hin (wat een relatief klein ziekenhuis is) is die niet altijd in huis. Daarnaast zijn ze, hoe je het ook wendt of keert, retecommercieel. Ze hebben geen overheid waarbij ze aan kunnen kloppen voor betaling van kosten die niet door een patient opgebracht kunnen worden, dus eigenlijk is het ook wel begrijpelijk dat ze voorzichtig zijn. Maar voor zover ik weet zullen ze altijd hulp bieden bij levensbedreigende situaties, ook zonder betalingsgarantie.
Als inwoner van Hua Hin zou het Bangkok Hospital beslist altijd mijn eerste keuze zijn bij een serieus probleem. Maar als er zware ingrepen worden voorgesteld en de tijd het toelaat zou ik ook zeker voor een second opinion elders gaan.
Het ene voorbeeld van mijn vriend Patrick wijst uit dat de betalingsgarantie altijd vereist is in het het BKK-Hua Hin. Ook directeur Michael Moreton geeft dat toe en komt met het voorbeeld van een man die op het voetbalveld gewond raakte en geen papieren bij zich had.
Ik heb gevraagd naar een dermatoloog, voor een huidprobleem, maar die heeft het ziekenhuis niet. Met al die oudere mensen die hier overwinteren lijkt het me logisch een arts in huis te hebben die iets van huidziektes weet. Een internist is slechts één dag per week aanwezig. En zoals ik al eerder heb opgemerkt: de kost gaat voor de baat uit. Dan moet je bij de opening niet hoog van de toren blazen en beloven wat je als ziekenhuis niet waar kunt maken.
Ik krijg de indruk dat de kost hier juist wel voor de baat uit gaat, of misschien moet het zijn de baht gaat voor de baat uit. Hoe dan ook wordt aan de baten van dit ziekenhuis kennelijk meer getwijfeld dan aan de kosten.
In het Pattaya Memorial is dit beter. Daar werd mij voor de behandeling van een vriendin ca. Bht 60.000 voorgerekend. Al met al heb ik uiteindelijk slechts Bht 40.000 hoeven betalen. Hoe het mogelijk is dat Thais, ook als ze relatief jong zijn, zoveel gebruik moeten maken van ziekenhuizen is me een raadsel, maar dat is weer een ander issue.
De logische verklaring luidt dat in Thailand nauwelijks eerstelijns gezondheidszorg is, dwz huisartsen. Als je iets mankeert, ga je dus gelijk naar het ziekenhuis.
En als ik dan mijn schoonfamilie hierin betrek, er hoeft maar een scheet dwars te zitten
en zijn dan onderweg terugkerend met antibiotica.
Enige tijd geleden last van jeuk over mijn lichaam (ja, ik douche genoeg).
In een overheidshospitaaltje in midden-Thailand e.e.a. laten checken door een normale arts; kreeg een zalfje, verpakt in plastic potje met keurige vermelding van merknaam en werkzame stoffen; ik betaalde een paar THB.
Een maand later voor de zekerheid nog een keer laten checken door een dermatoloog
in het Bangkok-Hospital-Pattaya.
Enorme overhead: inrichting, gastvrouwen in mantelpakjes, reclame, etc.
Kreeg weer een zalfje: in eenzelfde plastic potje, geen vermelding van merknaam en
en geen vermelding van werkzame stoffen. Dus niets na te gaan.
Betaalde een veelvoud van, ik denk dezelfde, zalf in het provinciestadje.
Nadat ik de rekening kreeg voor een bezoekje van 5 minuten en het zalfje en het zeepje (zeepje vanwege de hoge prijs teruggegeven, “de krent”) heb ik de door hen direct gemaakte en vastgelegde vervolgafspraak snel afgezegd. Teveel commercie, het druipt ervan af.
Kleine, middelgrote ingrepen: Thailand okay, normale stadsziekenhuizen kunnen veel; soms tegen bijbetaling (ca. 600THB/nacht) een 1-persoonskamer met airco, koelkastje, tv beschikbaar.
Ernstige ingrepen: in NL normaliter een goede behandeling en minder snel een cash-cow.
Ken iemand, die door een priveziekenhuis in Thailand financieel is uitgemolken; bij terugkeer in zijn thuisland Engeland bleek tevens, dat in Thailand volledig verkeerde medicijnen waren voorgeschreven. Als hij er nog even mee was doorgegaan, was het zijn dood geworden.
Dus ook (of misschien wel juist) in Thailand is een second opinion zeker geen luxe.
Ook komt het voor, dat men “noodzakelijke” ingrepen verzint om meer geld te verdienen.
En shoppen voor niet-acute gevallen kan geen kwaad. In Thailand zijn tussen de diverse ziekenhuizen behoorlijke prijsverschillen mogelijk (soms farang-toeslag).
Voor ernstige, niet acute gevallen is m.i. NL m.b.t. prijs/kwaliteit toch het overwegen waard.
Een gezond 2012!
Een aantal malen wordt, ten onrechte, dr. Michael Moreton genoemd als directeur van BKK Hua Hin. Moreton’s functie is international Medical Coordinator. De directeur is (volgens de website van het ziekenhuis) dr. Chatree.
Klopt. Mr. Moreton treedt doorgaans op als woordvoerder. Ik heb hem vanavond nog gesproken. Hij stelt dat het razend druk is in het ziekenhuis, maar dat nog lang niet alles naar wens verloopt. Hij onthoudt zich van verder commentaar.
Kreeg vorig jaar januari plots heftige pijn in r. knie hetgeen verslechterde. Bangkok Hospital HH opgezocht. Ben behandeld door een uitstekende orthopeed. Na uitvoerige testen een Röntgen foto en die wees uit dat er geen slijtage was. Diagnose “slecht functionerende slijmbeurs” Twee injecties met halyonzuur (die ik totaal niet voelde) en het probleem was opgelost. Advies om er in NL nog eens naar te laten kijken omdat de injecties tijdelijk soelaas bieden, afhankelijk van de patiënt. Correcte rekening per CC voldaan. Ik ben zéér tevreden met BHHH