Note Udom, Thailands meest bekende en geliefde stand-up comedian
Foto: Wikipedia (Original Photographer is chanchai pongsanan from Bangkok)
Note Udom, zoals zijn roepnaam luidt, slaagt erin veel gewoonten, gebruiken en overtuigingen van de Thai op humoristische wijze te bespreken. Respect kan immers alleen bestaan samen met grappen erover. Misschien voor de lezers interessant om eens daarnaar te luisteren.
Laat ik beginnen met op te merken dat ik lang niet al zijn humor kan volgen en begrijpen. De subtiliteit van zijn taalgebruik ontsnapt mij regelmatig, de Engelse vertaling voegt daar soms weinig aan toe, en ik ken me ook niet altijd inleven in de dagelijkse gewoonten, gebruiken en meningen van de Thais. Een enkele keer gaat het over de politiek.
Wat zou een Thai, redelijk bekend met de Nederlandse taal, begrijpen van grappen door Youp van ‘t Hek over Sinterklaas en Zwarte Piet of boerenkool met worst? Maar er blijft genoeg over om wel om te lachen. Het is een verademing om te zien dat niet alle Thais zichzelf zo serieus nemen. (Behalve als ze met buitenlanders praten.)
Enige jaren geleden zag ik een eerste video van hem waar hij het vaste geloof in de heilige geestenhuisjes op de korrel neemt. Die kan ik niet meer vinden tussen de honderden andere video’s van hem op internet. Iets met copyrights.
Laat in even zijn naam uitleggen. Officieel heet hij อุดม แต้พานิช ofwel Udom Taepanich. Udom (oedom, lage midden toon) is een echte jongensnaam en betekent ‘Geweldig, Prachtig, Fantastisch, Schitterend’. Zijn achternaam duidt op zijn Chinese afkomst. Tae (dalende toon) is zeer waarschijnlijk de afkorting van Taechew, een bepaalde groep Chinezen die naar Thailand emigreerden, en panich (phanit, twee midden tonen) betekent ‘handel’, samen met ‘werk, verdienste, geluk’ een veel voorkomende term in dit soort namen van Chinese afstammelingen.
Maar hij wordt meestal ‘Note Udom’ genoemd. Dat ‘Note’ komt van โน้ส Nose vanwege zijn prachtig prominente neus, en omdat de Thais een eind-s moeilijk kunnen uitspreken werd het ‘Note’ (noot, hoge toon).
Hij werd op 1 september 1968 in Chonburi geboren. Of hij een partner heeft kon ik niet achterhalen. In juli jl. trad hij als monnik toe in een tempel in Chiang Rai. Overigens las ik ook dat hij in zijn jonge jaren een boek schreef met cartoons en verhalen in een tijdschrift.
Na dit mooie en enigszins warrige verhaal naar een twaalftal video’s met Engelse ondertiteling. Als allereerste ziet u de volledige lijst van 12 recente optredens. Duur: 10-20 minuten per video.
De volledige lijst:
https://www.youtube.com/playlist?list=PLSku-zxIGBW0VCK_LCqLSSa2mUYPb5Wk3
De eerste drie video’s daarvan:
https://www.youtube.com/watch?v=iZqB-ZVRmos&list=PLSku-zxIGBW0VCK_LCqLSSa2mUYPb5Wk3&index=1
https://www.youtube.com/watch?v=1XNqGVW5IOQ&list=PLSku-zxIGBW0VCK_LCqLSSa2mUYPb5Wk3&index=2
https://www.youtube.com/watch?v=1XNqGVW5IOQ&list=PLSku-zxIGBW0VCK_LCqLSSa2mUYPb5Wk3&index=3
Een berichtje over zijn recente optredens. Een kaartje kost tussen de 2500 en 5000 baht, een half maandloon! Ik zie bij het publiek ook voornamelijk goede middenstanders.
Wikipedia, in Thai
Ja Tino, Note Udom is toch 1 van mijn favorieten. Ik heb de meeste van zijn optredens gezien op DvD en nu online.
Zoals het bijna altijd gaat met cabaretiers, is niet iedereen een fan van hem.
Ook in Nederland heb je Wim Kan of Wim Sonneveld fans en mensen die hen niet zo leuk vinden.
Over het algemeen kan ik wel met Note Udom lachen en mijn vrouw ook. Ze is wat minder gecharmeerd van hem als hij – voor haar – heilige huisjes aan de kaak stelt.
Geestige video’s, bedankt! Vooral ook de uitbundige reacties van het vrouwelijk publiek met die rare Aziatische gewoonte de mond te bedekken bij het lachen.
Note zou nu monnik zijn in een tempel in Chiang Rai.
Ik verbaas me weleens dat er witneuzen zijn die denken dat ‘de Thai’ eigenlijk alleen maar onderbroekenlol kennen met van die stomme geluidseffecten onder de beelden. Meermaals mogen lezen/horen dat sarcasme hen onbekend zou zijn… Onzin natuurlijk maar dan moet je wel je ogen en oren de kost geven. In Thailand neemt men ook van alles op de hak en die heilige huisjes kunnen wel wat hebben denk ik zo. Humor mag best eens scherp of heerlijk oh zo niet politiek correct zijn. Al brengt het aanraken van sommige huisjes je al snel in problemen…