Laat ik nou altijd gedacht hebben…
In Aziatische landen heerst meer respect voor ouderen, denken veel mensen, dan in de westerse wereld. Maar dat klopt niet: met name in Oost-Azië denken mensen juist negatiever over ouderen dan in het Westen. Dit staat te lezen in een artikel van Ellen de Bruin, in de NRC van 3 augustus.
Laat ook ik nou altijd gedacht hebben dat Aziaten hun ouders op handen dragen en heel veel respect voor ouderen hebben. Als ik in Thailand met ‘Lung’ of zelfs met ‘papa’ wordt aangesproken betekent dat respect, heel veel respect. Althans dat is mij door mensen die het kunnen weten altijd verteld.
Behulpzaam
Thaise mensen hebben in mijn beleving niet alleen veel respect voor ouderen maar zijn ook uiterst behulpzaam. Vraag maar eens de weg aan iemand. Zelfs als ze het niet weten sturen ze je toch een kant op; de goede of de verkeerde, dat maakt niet uit. Een Thai wil je nooit teleurstellen.
Geen respect voor ouderen? Dat gaat er bij mij niet in. Menigmaal dat ik aan een bar zat heb ik het meegemaakt dat een jonge dame mij naar mijn hotel wilde begeleiden. En … ik behoor helaas echt niet meer tot de jongsten. Dat noem ik nou gedienstig met alle respect voor een oudere heer.
Sociale psychologie
Ellen de Bruin stelt dan verder in haar artikel: “hoe sneller het aantal 65-plussers toeneemt, des te negatiever wordt er gedacht over ouderen.” Als dat waar is krijg ik medelijden met de vele gepensioneerden die hun toevlucht hebben gezocht in Thailand of andere Aziatische landen.
De wetenschappelijke onderbouwing: uit een nieuwe studie zijn de resultaten van 37 eerdere onderzoeken met in totaal 21.000 proefpersonen gecombineerd. In de onderzoeken is steeds aan mensen, zowel uit een westers als een Aziatisch land, naar hun ideeën over ouderen gevraagd.
Het Confucianisme, het Hindoeïsme en de Islam leggen nadruk op respect voor ouderen (over het Boeddhisme wordt in het betreffende artikel niet gerept.) In de Aziatische landen neemt het aantal 65-plussers het snelste toe en dat blijkt stressvol uit te werken op de maatschappij. De recessie heeft met name Aziatische landen hard getroffen en ouderen dragen zelf weinig meer bij aan de samenleving, is het idee. De landen waar het percentage ouderen in Azië het snelst stijgt zijn ook de landen waar het negatiefst over hen wordt gedacht: Hong Kong, Japan, Singapore, Thailand en Zuid-Korea.
Het Westen
Ook in het Westen heersen veel vooroordelen. Ouderen zijn zwak, dom, lelijk, ouderwets en somber. In het ergste geval worden ouderen weggezet als een groep die irrelevant of lastig is voor de samenleving. Uit onderzoek blijkt echter dat feitenkennis en vaardigheden verbeteren naarmate gezondere mensen ouder worden.
Persoonlijk advies: Ga maar niet onder het rapport gebukt. Leef het leven en geniet met verstand. Platvoeten op de grond en twee plus twee is ongeveer vier.
De landen waar het aantal 65-plussers het snelste toeneemt zijn – niet geheel toevallig – ook de meest ontwikkelde landen. Betere gezondheidszorg, waardoor meer ouderen, en minder kinderen bij de jonge gezinnen. Daardoor neemt de ‘lastendruk’ per kind enorm toe. Koppel dat aan de gewijzigde werk- en belonings- en uitgavenstructuur van een gezin in een hoger ontwikkelde maatschappij, en de mentaliteitsverandering kan niet uitblijven.
Er valt dus net zo goed te verdedigen dat de negatieve gevoelens ten opzichte van ouderen veroorzaakt worden door de mate van economische ontwikkeling van een land, en dat het aantal ouderen slechts een daarmee min of meer toevallig samenhangende factor is.
In de westerse beschaving hebben we deze ‘ontwikkeling’ grotendeels al achter de rug en zijn er zelfs voorbeelden te vinden van mensen die miljonair zijn en hun ouders rustig van de bijstand laten leven.
Toch maar even reageren op een collega columnist Joseph Jongen;
Gedachten hebben is goed, daarmee blijft het brein werken, maar ik vroeg mij wel af beste Joseph waar dan precies jou gedachten heen gaan in jouw schrijven. Kan je mij de weg wijzen.
Ook de zienswijze dat er in Oost-Azië negatiever gedacht wordt over ouderen dan in het westen strookt niet met mijn opvatting dat er juist meer respect is voor ouderen en dat die aangesproken worden soms afhankelijk van hun status met KHUN, of Phì en soms als Pappa, maar hoe ook ruil mijn mening graag in tegen een andere.
Ik moest even lachen over het stukje dat je schreef over respect, op het moment dat een jonge dame een oudere man naar huis brengt, met als reden (be) zorgzaamheid, maar goed de wonderen zijn de wereld nog niet uit!
In Nederland is het wellicht zo dat met de vergrijzing er negatiever over ouderen wordt gedacht, hoewel dat volgens de cijfers vaak de meer draagkrachtigen zijn, maar dat dat ook zou gelden voor de Aziatische ouderen, heb ik (nog ) niet kunnen ontwaren.
Ik hoop op een collegiale reactie van jou en verder wat vind je van mijn schrijverij?
Een collegiale groet, YUUNDAI
Beste Hans/Yuundai, Mijn gedachten staan verwoord in de allereerste zin van het verhaal. Met name middels het tussenvoegsel -denken veel mensen-. Bij die mensen behoorde ook ik. Vandaar de kopregel: Laat ik nou altijd gedacht hebben… Dan mijn mening over jouw schrijverij: altijd leuk om de ervaringen van een nieuwe blogger met een eigen stijl te lezen. Zelf woon ik in Nederland en daardoor zijn mijn interesses verschillend t.o.v. mensen die in Thailand wonen. Jouw reisverhaal spreekt me daarom meer aan dan een financieel perikel over Thaise banken, simpel omdat ik -behalve een Thaise bankrekening- daar niets mee van doen heb. Reis graag en Thailand is voor mij niet HET land, maar een van de vele interessante landen in Azië. Met name Bangkok is een heerlijke springplank om vandaar omliggende landen te bezoeken. Wat mij betreft zouden er best wat meer verhalen op het blog mogen verschijnen waarbij over de grens van Thailand wordt gekeken. Aannemend dat onze moderator daar geen probleem mee zal hebben.
Zal jouw verdere artikelen met veel genoegen volgen. Met hartelijke groet, Joseph
Die tijd is al lang voorbij in Asia vroeger had men respect voor ouderen mensen die dat nog geloven die geloven nog in sprookjes.
Ha Ha grappig. Dit heb ik net gelezen;
Hoezo, ouderen zijn niets waard?! We zijn een fortuin waard! We hebben zilver in onze haren, goud in onze tanden, gas in onze darmen, stenen in onze nieren, lood in onze schoenen, kalk in onze nagels, staal in onze heupen en plastic in onze knieën!
Dank voor jouw goede advies ter afsluiting Joseph Jongen.
Zal mien beide platvoeten op de grond houden, zo lang bij mij ook 2 + 2 zo ongeveer 4 is zit het wel snor.
Merk grote verschillen in zowel Europa, zuid Amerika als Thailand aangaande de bejegening van jongeren naar de ouderen tegenwoordig.
Vaak ook een kwestie van het soort van opvoeding in kombinatie met welke schoondochter/zoon er in het spel is !!!
Niet alleen het respect voor ouderen maar ook voor de gezagsdragers, medici, leerkrachten + ect. ect.(dit terzijde).
Uiteraard zal het ook een kwestie zijn v/d scheefgegroeide verhoudingen meer ouderen dan ooit tevoren mede dankzij een betere en gezondere leefsituaties.
Zowel in zuid Amerika als in Azie valt het mij op dat wanneer ze ons mannen als; broer, vriend aanspreken het o.k. is.
Maar wanneer ik papa hoor van vreemden dan ben ik allert vanwege de nodige ervaringen.
De eerste keer dat mij dit overkwam was in Brazilie.
Was toen 54, hoorde tijdens het oversteken van een plein in eens “PAPA PAPAAA”
Mijn kinderen waren niet bij me, reageerde daarom pas in 2e instantie.
Bleek een Braziliaan van rond de 30 te zijn, stevig gebouw en minstens 1 kop groter dan ik.
Toen ik me uiteindelijk omdraaide maakte hij mij duidelijk honger te hebben.
Had hem eerder in die buurt zien zitten niksen, vandaar geen beloning voor dit gebedel.
In Azie niet anders, hoor ik “PAPA PAPAAA” dan is het om mij als klant in een bar, restaurant of massagesalon te lokken.
Kleding zaken en andere neringdoenenden roepen in de regel “BOSS”.
Vandaar dat dit papa gebeuren voor mij een negatieve ervaring is, gaat vrijwel altijd om fantasieloos gebedel of extra klandizie.
Het is nu eenmaal een algemeen gegeven dat je als vader gemakkelijker, sneller en royaler de knip trekt !!!
Olijke groet van, PAPAAAA Pedro
Er worden hier 3 dingen op een hoop gegooid.
1. Het respect wat je persoonlijk voor ouderen hebt.
Dit is volgens mij ter wereld overal hetzelfde. We zijn allemaal mensen.
2. Het respect, wat er van je verwacht wordt binnen een bepaalde samenleving, dat je voor ouderen toont.
Dit is bijvoorbeeld in Thailand toch een soort afgedwongen respect. Het kan zelfs leiden tot een bepaalde afkeer voor ouderen.
Voorbeelden zijn de onderwijzer die niet tegengesproken mag worden door de leerling en de ouders die het huis en land van de familie bezitten en de jongste dochter “verplichten” (sociale druk binnen gemeenschap) om voor hen tot de dood te zorgen.
3. Het respect wat de Staat (georganiseerde samenleving) voor ouderen heeft.
Met 500 baht per maand “AOW” laat men bijvoorbeeld zien, dat ouderen niet zo heel erg belangrijk gevonden worden. Ouderen zonder kinderen of familie moeten het binnen zo’n samenleving zelf maar uitzoeken.
Welke soort samenleving heeft meer respect voor ouderen? Ik ben er niet meer zo zeker van.
Het respect van de staat tegenover de ouderen, daar kan je terecht bedenkingen over maken. Maar in de Isaan voel ik alvast meer respect van jong en oud dan in Vlaanderen. Hier krijg je van velen een goedendag of een wai en ben je vrijwel overal welkom.
Zo ervaar ik het…
Deze mevrouw heeft dit volgens mij geschreven vanachter een bureel aan de hand van …….. wel eerlijk gezegd weet ik dat niet. Want ik zie alle dagen in mijn onmiddelijke omgeving , niet alleen respect maar ook veel liefde voor ouderen
Ga maar eens naar een restaurant van het meest eenvoudig tot het meest Hi-So, daar zul je merken met wemlle liefde en tederheid men de ouwe Opoe of opa voedert. men schaamt zich daarvoor niet , Hier zie je in restaurants nog 3 en soms 4 generaties aan de tafel zitten.
Deze daame heeft hoogstwaarschijnlijk nog in de morgenuren in een park geweest, vooral in het weekend. Want daar zie je ouderen stapje voor stapje en ondersteund door kinderen of kleinkindereen een ochtendwandeling doen, ook met demente bejaarden.
Kinderen die beiden werken huren een nanny in om voor de bejaarde vader of moeder te zorgen, je ziet die nannies mert de oudjes in het park ,
Vooral bij de Sino/Thai zie je die echt liefdevolle zorg voor de ouderen.
Mijn ervaringen zijn dan wel positiever wat dat aangaat. Waar ik woon noemt iedereen mij Papa. Wil ik de straat oversteken stoppen evt. auto’s en motor cycles en laten mij oversteken. Verscheidene malen meegemaakt, terwijl ik met panne langs de kant van de weg stond, voorbjrijders stopten en probeerden mij te helpen, zelfs een Tuk-Tuk deed dat. Ik liep eens met een TV over straat te sjouwen, naar een reparatie shop toe, en een shop eigenaar kwam naar buiten rennen en nam het van mij over, want hij zou dat wel even voor mij doen. Later, toen ik deze TV weer op ging halen hebben twee voorbij lopende soldaten deze voor mij in mijn auto gezet. Ook word ik soms uitgenodigd om te gaan eten in een restaurantje waar de Thaise gastheer/dame de hele rekening betaald. Ontelbare voorbeelden.
Volgens mij kun je best negatief over een bepaalde groep denken maar ze in de praktijk nog steeds met respect behandelen; het een sluit het ander niet uit. Wellicht is dat dan van toepassing op Azie?