Lung addie zag reeds verleden week dat er iets op til was. De waslijn hing hier vol met witte kleren. Het gebeurt vaker dat onze Mae Baan de kleerkasten leegmaakt en alles wat erin hangt of ligt een extra wasbeurt geeft. Doch nu waren het enkel witte kleren en dat moest wel iets te maken hebben met Boeddha.
Na wat onderzoek en even in mijn “archieven” gedoken te zijn, moest ik vaststellen dat er meerdere zaken dan één enkel feit in het verschiet waren.
Het was dit weekend, 20 oktober, namelijk Wan Song ta yai en ook de start van de 10-daagse Mang sa wie rat ( ook genoemd: kin tjee = vegetarisch eten en ook Rong djee genoemd).
Lung addie gaat het eerst over Wan song ta yai hebben. Wan “song” ta yai is een vervolg op Wan “rap” ta yai. Dit is een Thaise traditie : Boeddhisme of animisme?
Zowat twee weken geleden kwamen de geesten van de overledenen hun jaarlijks bezoek brengen aan de levenden. Dit noemt “Wan rap ta yai”. Ze komen een kijkje nemen of het met hun overlevende familieleden nog steeds goed gaat. Na twee weken keren de geesten terug naar hun standplaats en dat noemt dan “Wan song ta yai”. Om de geesten niet hongerig en vooral welgezind te laten vertrekken wordt er op deze dag in de ochtend naar de tempel gegaan en voedsel geschonken aan de geesten. De monniken bidden er op los zodat alles wel goed moet gaan en de geesten opnieuw een jaar kunnen genieten van hun rust.
Bron: mijn buurman ex professor (Gobelin)
Tweede luik: Nang sa wie rat of kin tjee (vegetarisch festival)
In tegenstelling tot het vorige is dit een Chinees Boeddhistische traditie . Daar er in Thailand veel aanhangers van deze vorm van het Boeddhisme wonen wordt dit zeer uitgebreid gevolgd en beleefd.
Vanaf 18 oktober tot 28 oktober 2017 is het Thailand Vegetarische Festival en duurt negen of 10 dagen. Voor sommige Thaise mensen, die zich geheel aan de voorschriften houden, is het 10 dagen. Dit festival start dit jaar officieel op 18 oktober, maar sommige gebeurtenissen beginnen een paar dagen vroeger of later dan deze datum. Het hoogtepunt is dit jaar op 20 oktober. Dit hangt af van de organisatie vanuit de tempel welke dit plaatselijk organiseert. De datum wordt berekend op de 15de dag van de afnemende tiende maan van de Thaise maankalender.
In het algemeen viert men dit overal in Thailand en is dit een spiritueel festival met onthouding en zuiverheid als centraal motief. Uiteraard is gedurende het festival van 9 of 10 dagen vegetarisch voedsel op grote schaal te verkrijgen en zelfs restaurants zorgen voor smakelijke gerechten die hierop afgestemd zijn. Vegetarisme omvat o.a. ook het vermijden van bepaalde groenten zoals knoflook en uien daar deze worden gezien als het verhogen van agitatie. Het festival heeft zijn wortels in de Chinese Taoïstische praktijken en min of meer overgenomen door Thailand en werd verwelkomd door de Thais Boeddhistische bevolking die (tot op zekere hoogte) ook het vegetarisme omarmen.
Het meest bekende, spectaculaire en soms gruwelijke is dit van Phuket. Daar wordt het uitgebreid met het “piercing festival”. Het pearcing festival heeft in feite niets te maken met het vegetarisch festival maar is eerder een commerciële uitbreiding ervan.
www.thailandblog.nl/bizar/bizarre-fotos-van-het-vegetarische-festival-phuket/
www.rtlnieuws.nl/….( niet voor gevoelige lezers )
In vele steden is er een optocht op zijn Chinees: met trommen en dansende draken, vuurspuwers, mensen die over een brandend kolenbed lopen ….
Voor de “gelovigen” is het elke avond, 10 dagen lang, bijeenkomst in de tempel waar gebeden en gemediteerd wordt door monikken die vaak speciaal voor dit doel uitgenodigd worden. Natuurlijk wordt er steevast geeten, zij het dan strikt vegetarisch.
“Mang sa wie rat” en “kin tjee” zijn niet gelijkwaardig.
Mang sa wie rat betekent geen vlees eten, maar wel bijvoorbeeld ei.
Kin tjee betekent ook geen ei en geen melk.
Hoe de grenzen precies lopen voor wat je mag eten, weet ik ook niet, maar grofweg kun je zeggen, dat kin tjee veel meer soorten eten en drinken verbiedt, dan mang sa wie rat.
Ik denk dat mang sa wie rat verbiedt levende wezens te eten.(als ze al dood zijn ook)
Dat hebben de Thaise monniken overigens mooi opgelost.
Ik mag vlees eten, want ik heb het dier niet zelf gedood.
Dat een ander het voor ze doet schijnt dan weer geen probleem te zijn, want als ze het krijgen, is het al dood, en het slechte karma van de slachter, die het dier dat zij eten, heeft gedood is zijn probleem.
Wat Ruud hierboven schrijft klopt wel degelijk. Er is idd een klein verschil tussen “kin tjee” en “Mang sa wie rat”. Kin tjee is strikter: ook geen eieren, melk .. enkel groenten ( pak ) en dan nog eender welke.