Sportdeelname van de Thais

Door Chris de Boer
Geplaatst in Achtergrond, Onderzoek, Sport
Tags: , ,
19 augustus 2021

Inleiding

Met iets meer dan 32 procent van de bevolking van Thailand die zwaarlijvig is, en nog veel meer mensen met overgewicht, is het nog nooit zo belangrijk geweest om deel te nemen aan welke vorm van sport of lichaamsbeweging dan ook. Maar volgens onderzoek is de deelname aan fysieke activiteiten door Thaise kinderen erg laag. En het aantal Thaise mensen dat actief is in de sport daalt.

Sportdeelname in Thailand vandaag de dag

Figuur: Sporten of Thais, 2016, meer sporten mogelijk (in %)

Thaise jongeren en volwassenen nemen meer actief deel aan wielrennen dan aan welke andere sport dan ook (met 28,5 %), gevolgd door badminton (24,4 %) en zwemmen (19,6 %). Hoewel Thailand internationaal bekend staat om het boksen, is het met 5,1% een van de kleinste sporten. Voetbal/voetbal/futsal scoort 16,9% deelnemers en hardlopen en joggen 13,5%. Sinds 2004 worden om de drie jaar gegevens verzameld over actieve activiteiten van Thaise burgers (11 jaar en ouder). Thaise burgers verrichten op een laag niveau sportieve activiteiten en sinds 2004 neemt het aantal af volgens de Survey of Health and Welfare. In alle jaren 2004, 2007, 2011 en 2015 is het percentage mannen dat aan sport doet hoger dan het percentage vrouwen. Voor beide daalde het percentage actieve mensen tussen 2004 en 2015 gestaag met 5-6%. De afnemende deelname geldt ook voor Thais in landelijke en stedelijke omgevingen. Burgers die in een stedelijk gebied wonen, vertonen een iets hogere participatiegraad; ongeveer 7% meer dan Thais op het platteland. Dit kan te wijten zijn aan verschillende factoren, zoals het budget en de beschikbare sportfaciliteiten.

Het percentage Thais in de leeftijd van 15 tot 24 jaar dat aan sport doet is gestegen van 27,6% naar 40,1% in 4 jaar, terwijl het percentage onder burgers van 25 tot 59 jaar iets is afgenomen. De daling is het grootst bij de Thais van 60 jaar en ouder: van 12,8% naar 9,9%. In een vergrijzende samenleving als Thailand is dit een alarmerende trend. Slechts 23,4% van de Thaise kinderen en jongeren voldoet aan de aanbevolen niveaus van fysieke activiteit (PA) en er zijn grote geslachts- en regionale verschillen. PA-niveaus nemen over het algemeen af ​​met de leeftijd, hoewel het waargenomen niveau in de 10-13-jarige groep iets hoger was dan in andere leeftijdscategorieën.

Factoren die van invloed zijn op sportdeelname

3 op de 4 actieve Thaise mensen sporten en bewegen omdat ze gezond willen blijven. Daarnaast worden Thais door hun vrienden uitgenodigd om te sporten, of ze sporten vanwege gezondheidsproblemen of andere redenen, zoals willen afvallen. 37% van de respondenten zegt goed te weten hoe ze voor gezondheid moeten zorgen. Dit is het laagste aantal in vergelijking met andere landen. Het wereldwijde gemiddelde is 51%. 98% weet dat sporten hen gezonder kan maken, maar slechts 48% doet daadwerkelijk aan sport. Bovendien overweegt 74% van de respondenten om vitaminesupplementen te nemen om gezond te blijven.

  1. Individuele en persoonlijke factoren
  2. Leeftijd en geslacht

Verschillende leeftijdsgroepen hebben te maken met verschillende zorgen en belemmeringen om te sporten. Deelname van jonge kinderen bleek leuker te zijn wanneer kinderen niet werden gedwongen om te concurreren en te winnen, maar werden aangemoedigd om mee te experimenteren, deel te nemen aan verschillende activiteiten. Deelname is afhankelijk van de steun van ouders en beschikbaarheid van sport- en bewegingsfaciliteiten. De belangrijkste factor voor de deelname van jonge kinderen aan actieve sporten is de aanbeveling van hun ouders. Een andere factor voor deelname is een veilige omgeving. Vanuit het perspectief van de tiener is de belangrijkste factor hun persoonlijke zorgen over lichaamsvorm en gewichtsbeheersing, vooral voor vrouwen. Onder vrouwen hangt sportdeelname ook af van de druk om zich te conformeren aan de schoonheidsidealen van de Thaise samenleving. Afgezien van de maatschappelijke verwachting, is participatie van tieners essentieel voor het ontwikkelen van nieuwe vaardigheden, het vergroten van het zelfvertrouwen, de fitheid en sociale netwerken van hun sportgenoten. Een andere factor zijn familie en vrienden die een essentiële rol spelen bij het in standhouden van deelname aan de overgangsfasen zoals het wisselen van school. Volwassenen doen het liefst aan sport vanwege het gevoel van prestatie, het ontwikkelen van vaardigheden en tijd aan zichzelf te besteden, weg van hun routinematige verantwoordelijkheden. Een van de belangrijkste factoren bij niet-voortzetting zijn negatieve schoolervaringen.

Kosten van actieve sportactiviteiten vs. het beschikbare budget (economische situatie)

De uitgaven en kosten voor actieve sportactiviteiten bestaan ​​uit sportkleding (kleding, schoenen), vervoer (naar de sportlocatie), sportuitrusting (fietsen, ballen, rackets, sticks) en les- of clubgelden. Niet alle Thai hebben het budget om al deze dingen te betalen, waardoor ze een drempel kunnen vormen om deel te nemen of goedkopere sporten te kiezen dan ze het liefst zouden doen. De verschillen in sportdeelname tussen stedelijk en landelijk Thailand kunnen hiervoor een aanwijzing zijn. Sommige sporten zijn relatief goedkoop, andere zijn duur, op voorwaarde dat de afstand tot de faciliteit/locatie hetzelfde is.

Ondersteuning van ouders/familie en motivatie

Ouders denken misschien dat sporten kinderen afleidt van school. Wanneer ouders hun kinderen niet ondersteunen bij het sporten, voelen deze kinderen zich niet gemotiveerd om actief te sporten. 85,6% van de Thaise kinderen in de leeftijd van 6 tot 17 jaar gaf aan dat hun ouders hen aanmoedigden om te sporten of te bewegen. Slechts 32,8% meldde dat hun ouders fysiek actief met hen waren. Een vergelijkbaar percentage (85,5%) gaf aan dat hun leeftijdsgenoten hen op hun beurt aanmoedigden om actief te sporten.

Vrije tijd versus prioriteiten

Veel Thaise burgers zeggen dat ze geen tijd hebben voor sport: 39,7%. Niet geïnteresseerd zijn 31,1%, en arbeid verhindert 25,1% om te sporten. Ze geven aan dat werk al veel energie kost, terwijl de rest het gebrek aan apparatuur als reden noemt.

Figuur: Redenen voor Thais om niet aan sport te doen (in %).

Er zijn veel mogelijke redenen voor Thaise kinderen om geen tijd te hebben om te sporten. De belangrijkste reden zou kunnen zijn dat het schoolsysteem vereist dat studenten zich vele uren per dag en per week in de klas concentreren. Afgezien daarvan hebben Thaise scholen de neiging om studenten huiswerk te geven voor verschillende vakken. Thaise kinderen worden ook aangemoedigd om bijles te volgen om hun prestaties te verbeteren: na schooltijd of in het weekend. De meeste Thaise studenten die dit doen, besteden veel tijd aan studeren, in plaats van aan andere activiteiten (zoals bijvoorbeeld muziek, sport en vrijetijdsbesteding).

25% van de Thais zegt dat werken hen verhindert om te sporten. Het is misschien niet beperkt tot de werkuren zelf, maar omvat ook de uren die nodig zijn om van en naar de werkplek te reizen. Natuurlijk zijn er ook hier grote verschillen per regio. In de grotere steden kost het woon-werkverkeer meer tijd.

  1. Externe factoren
  2. Weer en klimaat

Thailand is een tropisch land met een hoge luchtvochtigheid (in het regenseizoen ongeveer 80%). Het weer is meestal het hele jaar door warm. In 2015 varieerde de gemiddelde temperatuur in de zomer van 28 tot 30 graden Celsius voor de verschillende regio’s. Voor de winterperiode varieerde de gemiddelde temperatuur van 23 tot 27 graden C. De gemiddelde temperatuur in Thailand stijgt elk jaar. Dit kan ertoe leiden dat mensen geen zin hebben om buiten lichamelijke activiteiten te doen, simpelweg omdat het weer niet gunstig is en ze zweten en gezondheidsproblemen willen voorkomen. Overdag is het vaak te warm om actief te zijn, waardoor sportactiviteiten vaak in de vroege ochtend of in de avonduren plaatsvinden (of moeten). Dit geldt ook voor de weekenddagen.

Thaise perceptie van rolpatronen en uiterlijk

Zoals eerder vermeld, voldoet 30,1% van de Thaise jongens aan de PA-richtlijn van 60 minuten per dag, terwijl slechts 16,8% van de meisjes dat doet. Het feit dat meisjes minder actief zijn dan jongens zou een effect kunnen zijn van de algemene rol en het imago van mannen en vrouwen in Thailand. Jongens worden meer geschikt geacht voor actieve sportactiviteiten, terwijl meisjes liever met poppen spelen of leren koken. Afgezien daarvan is een ‘lichte huid’ of ‘geen donkere huidskleur’ ​​een van Thailands schoonheidsnormen, vooral voor Thaise vrouwen. Huidbleekproducten en behandelingscursussen worden vaak geadverteerd op verschillende media in Thailand. Televisie- en sociale-mediasites hebben Thaise kinderen en jongeren ertoe aangezet om dit soort schoonheidsnormen te waarderen. Thaise mensen, vooral meisjes, proberen buitenactiviteiten te vermijden, waaronder verschillende actieve sportactiviteiten zoals zwemmen, tennis en voetbal.

Prestaties van Thaise sporters/sportteams op internationaal niveau

Thaise atleten hebben erkenning gekregen door deel te nemen aan actieve sporten tijdens competities op internationaal niveau. Uitstekende prestaties (medailles) in verschillende sporten zoals badminton, schieten, boksen, gewichtheffen, volleybal, taekwondo en andere. Soms hebben meer Aziatische sporten zoals sepak takraw de natie als geheel trots gemaakt. Maar de mate van sportdeelname en topsportsucces hangt vooral af van de intensiteit, de concurrentiekracht en de organisatiegraad in de sportbeoefening. Internationaal succes van Thaise topsporters (zoals het nationale damesvolleybalteam of badmintonspeelster Ratchanok Inthanon) zijn belangrijk voor de media, de aan hen gelieerde commerciële bedrijven en voor de nationale trots maar hebben geen invloed op de deelname aan de betreffende sport.

School

De meeste Thaise scholen (93%) organiseren buitenschoolse activiteiten buiten de schooluren en ouders worden uitgenodigd om aan deze activiteiten deel te nemen. Scholen geven echter aan dat 54,9% van de ouders meedeed aan de activiteiten. Bijna alle scholen (95,9%) hadden hun in/outdoor PA (fysieke activiteiten) faciliteiten en apparatuur beschikbaar voor studenten voor gebruik buiten de schooluren.

(PICHAYANON PAIROJANA / Shutterstock.com)

Particuliere en/of publieke (sport)faciliteiten

Het aanbod van sportfaciliteiten en -diensten heeft het aantal mogelijkheden voor Thais om deel te nemen aan sport en beweging vergroot. In het geval van Thailand zijn op winst gerichte bedrijven veel belangrijker dan overheidsfaciliteiten of gratis faciliteiten en diensten. Ook de meer professionele sportaccommodaties en dienstverleners maken gebruik van marketing en promotie die effect hebben op de vraag. Uit onderzoek blijkt dat (stedelijke) openbare parken belangrijk zijn als locaties voor actief gedrag. Dat geldt niet alleen voor de beschikbaarheid (incl. nabijheid) als zodanig, maar ook voor aspecten als veiligheid, esthetiek, voorzieningen en onderhoud.

Sport in de media

Sommige sporten hebben een grote commerciële waarde in de zin dat ze wereldwijd miljoenen toeschouwers trekken en zijn daarom interessante sporten en sportevenementen voor adverteerders. Door deze sporten (zoals voetbal en tennis) regelmatig uit te zenden, kunnen de media adverteerders in contact brengen met hun (potentiële) klanten. Uit onderzoek blijkt dat er een positieve correlatie is tussen deelname aan een bepaalde sport en het kijken naar wedstrijden. Er is niet zo’n verband tussen kijken en echt gaan meedoen.

  1. Situationele factoren
  2. Geen sportpartner of team kunnen vinden

De meeste soorten actieve sportactiviteiten zoals voetbal, volleybal, tennis, sepak takraw en badminton kunnen niet individueel worden beoefend. Je moet altijd een team vormen (of zelfs 2 teams om tegen elkaar te spelen) of je moet een partner hebben. Dit wordt beschouwd als een situationele oorzaak, waardoor mensen deze sporten niet zouden spelen zonder een partner of een team.

(Stephane Bidouze / Shutterstock.com)

De vooruitgang van technologie en het digitale leven

Waarschijnlijk een van de belangrijkste factoren die van invloed zijn op sportdeelname – maar dan op een negatieve manier – is hedendaagse technologie. De opkomst van (computer)games en sociale media leidt tot verslavend en zittend gedrag. Gemiddeld brachten Thaise jongeren in 2016 10,5 uur per dag online door. Thaise babyboomers (50+) ongeveer 8,2 uur per dag. Hoewel een dergelijke tijdsbesteding een gunstig effect heeft op de ontwikkeling van technologische vaardigheden, kan het een negatieve invloed hebben op de sportdeelname en daarmee op de gezondheid en fitheid, zeker van Thaise jongeren.

Het digitale tijdperk en de technologische vooruitgang zorgen ervoor dat mensen te veel (gaan) zitten en minder fysiek actief zijn. Naast online gaan, brachten Thaise kinderen en jongeren ook tijd door met het spelen van videogames. ‘eSports’ wordt steeds populairder en sommige Thaise kinderen en jongeren beweren dat dit een van de vormen van actieve sport is.

De levenscyclus van sportdeelname

We zagen dat sportdeelname de maatschappelijke en sociale verschillen weerspiegelt. Vrouwen sporten minder dan mannen, mensen met een hoge opleiding sporten meer dan mensen met een lagere opleiding: sportdeelname is feitelijk gekoppeld aan socialisatie en de waarden die tijdens het socialisatieproces zijn verworven, evenals aan de gewoonte om al dan niet ana sport te doen die gedurende het hele leven wordt opgebouwd. Deze ongelijkheid duurt vaak een leven lang.

Er is mogelijk sprake van een levenscyclus van sportdeelname. En in elke fase van de levenscyclus zijn andere factoren van invloed op deelname aan of terugkeer naar sport en/of voortzetting ervan. Onderzoeken besteden niet zoveel aandacht aan dit levens-, procesaspect. Ofwel concentreren ze zich op sportactiviteiten voor een bepaalde groep (voornamelijk jongeren), ofwel moet het onderzoek representatief zijn voor een grote populatie, b.v. de inwoners van een land. Een belangrijke factor in een levensfase kan worden overstemd door een kleinere of niet-bestaande betekenis voor een hele populatie.

Al op jonge leeftijd zijn ouders en school belangrijke influencers. In de sport zijn actieve ouders rolmodellen voor de kinderen. Op de leeftijd van tieners krijgen leeftijdsgenoten meer invloed bij het sporten (of niet) en ook bij het deelnemen aan het soort sport. Volwassenen bevinden zich in een positie met groeiende verantwoordelijkheden, zoals werken en voor een gezin zorgen. Er is minder tijd voor sport tenzij de sport alleen kan worden beoefend en/of op een moment dat de sporter min of meer zelf kan beslissen, zoals hardlopen, zwemmen of fietsen. Sporters hebben in een latere levensfase meer tijd, gaan sporten van de kinderen of keren soms terug naar een sportactiviteit die ze eerder deden. En in deze fase komt er meer motivatie uit gezond blijven en/of afvallen. Op hogere leeftijd lijken de beschikbaarheid van een sportpartner en/of voldoende (en goede en betaalbare) voorzieningen belangrijker te worden. Teamsporten worden minder de norm.

Figuur.            Factoren die de sportdeelname van de Thaise bevolking beïnvloeden naar fase in de levenscyclus van de persoon.

Conclusie

De Thaise bevolking is niet erg actief als het gaat om sport en lichamelijke activiteiten. Er zijn echter grote verschillen in deelname op basis van leeftijd, geslacht, wonen in een landelijke of stedelijke omgeving en andere factoren. Het meeste onderzoek richt zich op een of meer van deze factoren die de verschillen in deelname kunnen verklaren. Maar de verschillen in sportdeelname (en de verschillen in de gevolgen zoals meer of minder gezondheid) zijn vooral een gevolg van de maatschappelijke en economische ongelijkheid in Thailand. En deze verschillen beginnen vaak in de kindertijd en duren een leven lang, zeker wanneer de sociale mobiliteit naar meer welvarende lagen van de samenleving beperkt is. Toekomstig onderzoek naar sportparticipatie zou zich meer moeten richten op deze ongelijkheden.

33 reacties op “Sportdeelname van de Thais”

  1. T zegt op

    En dan te bedenken dat Aziaten 20 jaar geleden nog bekend stonden als bevolkingsgroep waar amper obesitas was. Hoe snel het kan gaan in de welvaartmaatschappij he.

  2. Cornelis zegt op

    Als fervente veelfietser valt m’n mond open wanneer ik lees in de eerste zin dat 28.5% van de Thaise kinderen en volwassenen actief deelneemt aan wielrennen. Dat is zo’n volstrekte onzin dat m’n interesse in de rest van het artikel op slag verdwijnt.

    • Toch klopt het wel. Misschien niet in Chiang Rai maar elders zie je best veel wielrenners. Sinds nr 10 zich regelmatig op de fiets vertoont is het snel gegaan met de populariteit in Thailand. Ook steeds meer gespecialiseerde fietssport zaken. Mountainbiken is ook booming.

      • John Chiang Rai zegt op

        Ik geloof net zoals Cornelis dat deze 28,46%, die in de eerste zin onder cycling genoemd worden, zeker niet allemaal actieve sportmensen te noemen zijn.
        Het af en toe een fiets nemen,maakt de persoon nog lang geen sportieveling laat staan wielrenner.
        Als ik het lijstje zo door lees vraag ik mij toch af waar de grens ligt, tussen wel eens iets gedaan te hebben in een bepaalde sport, of het werkelijke serieuze bedrijven van een van deze genoemde sporten,zodat het werkelijk actief sportbedrijven te noemen is?
        In de omgeving waar ik meestal vertoef,zie ik erg weinig mensen die zich dagelijks, of meermaals wekelijks bezighouden met het consuquente bedrijven van een van de genoemde sporten.
        Twee keer in de week in een sukkeldrafje het straatje heen en weer te lopen is niets meer als de minste beweging die iemand nodig heeft,maar niets buitengewoons wat je sportief kunt noemen.

    • Chris zegt op

      Ik verzin die data niet maar het is het resultaat van een grootschalig onderzoek in Thailand. Dit is een citaat. En natuurlijk staat het je vrij om aan elk onderzoeksresultaat te twijfelen. Dat gebeurt overigens meer als de lezer het met de data bij voorbaat ‘niet eens’ is of het niet kan geloven. Om dit ‘geloof’ te toetsen is er juist onderzoek. En natuurijk staat het je vrij om in je ongefundeerde mening te volharden.

      • John Chiang Rai zegt op

        Ik twijfel niet aan de cijfers die bij dit grootschalige onderzoek in Thailand tot stand gekomen zijn, maar aan het feit hoe intensief of serieus deze sporten werkelijk bedreven worden.
        Daarom heb ik het vermoeden dat bij het onderzoek hobby en werkelijk serieus sport bedrijven in een adem genoemd worden.
        In veel andere landen zouden we bij gelijke percentages in geheel ander beeld van de werkelijke intensiteit en de uiteindelijke resultaten zien.
        Dit zal aan de ene kant met het klimaat te doen hebben,maar ook aan de werkelijke fighting spirit die ik bij erg veel Thai vermis.
        Om aan te tonen dat mijn mening niet geheel ongefundeerd is,hoef je alleen maar te kijken naar de Thaise geschiedenis van de olympische spelen.
        De eigenlijk magere medaille resultaten gedurende deze geschiedenis,zijn eigenlijk haast uitsluitend te vinden in Teakwondo,gewichtheffen,en boxen,terwijl alle andere sporten sinds het begin van de Thaise deelname niet noemenswaardig zijn.
        No time,Not Interested,Labor Work en No Equipments hou ik voor leuke verzinsels als je kijkt waar ze wel tijd en geld voor hebben.

    • Ger-Korat zegt op

      Net zoals zwemmen, moet de eerste Thai nog tegenkomen die zwemmen als sport beoefent en dan ken ik Thailand al 30 jaar. En dan zegt men dat 19% dit als sport beoefent, denk eerder 0,19%, ga maar kijken in de zwembaden, openbaar of in hotels of bij condos, het zijn bijna altijd Chinese, Koreaanse of Japanse zemmers als je daar al een Aziaat ziet zwemmen.
      Idem volleyball, basketball en nog wat andere genoemd sporten welke je de Thais niet vaak zult zien doen. Ja geen sprookjes vertellen aan de interviewer denk ik dan.

  3. Cornelis zegt op

    Fietsen is inderdaad in populariteit gegroeid, maar dat méér dan een kwart van de Thais actief aan wielrennen – of zelfs maar fietsen in welke vorm dan ook – doet is volstrekt ongeloofwaardig.

  4. Johan(BE) zegt op

    Een wel heel grondig en informerend artikel. mooi!
    Mijn {Thaise) vrouw is 1.62m lang en ze weegt 63 kg. Ze moppert elke dag dat ze zichzelf veel te dik vindt en ze volgt de meest lachwekkende diëten. Ze heeft hier en daar spekrolletjes, maar ze ziet er erg goed uit. Tenslotte is ze 57 jaar oud en heeft ze 4 kinderen grootgebracht.
    Ik zeg altijd dat ze superslank zou zijn als ze alleen maar Thaise voeding zou eten. Maar hier en daar snaait ze een frisdrankje met veel suiker, ijsjes met slagroom, frietjes en een hamburger…

  5. Paul.Jomtien zegt op

    Vanwege de lockdown is het straatje langs DongTan beach dag en nacht afgesloten. Overdag is het er, op een enkele wandelaar en fietser na, uitgestorven maar tussen pakweg 16.00 en 20.00 is het druk met honderden wandelaars, joggers, fietsers maar ook opvallend veel jongeren op skateboards en roller-skates. Toch een lichtpuntje in de duisternis. Het tropische klimaat nodigt ook niet echt uit tot sporten trouwens.

  6. fred zegt op

    Thailand is volgens mij een beetje ons Westen uit de jaren 60/70. Ook toen was sport hier nog niet echt gemeengoed. In Thailand zijn veel mensen pas de laatste 25 jaar overgestapt naar gemotoriseerde vervoersmiddelen. Mijn vrouw nu 45 vertelt me dat zij in haar jeugd nog alles te voet moesten doen. Een auto was zeldzaam en alleen welstellende mensen hadden een motorfiets.
    Ook bij ons is er een tijd geweest dat mensen hun fiets van kant zetten en inwisselden tegen een motor en later een auto.
    Thaise mensen houden blijkbaar ook niet van wandelen. Ze rijden met hun pick-up tot aan het strand en gaan dan op een mat zitten. In onze buurt is een groot stedelijk zwembad maar ook daar heel weinig volk of het moeten wat kinderen zijn om te ravotten. Thai volwassenen die baantjes trekken zie ik er nooit;
    Trekking tochten in natuurparken worden blijkbaar alleen gedaan door toeristen. Uiteraard hebben ze enkele sporttakken waarin ze uitblinken maar een echt sportief volk zou ik ze niet noemen. Misschien zijn we wat te pragmatisch daarvoor. Waarom je moe maken als het ook anders kan.

  7. Johnny BG zegt op

    Pre-corona wilde ik ook proberen om mijn opgebouwde conditie uitproberen tijdens een running event. Dat begint al wanneer ik in mijn jongere jaren net van het stappen thuis zou komen en dan zijn er al honderden mensen en in een ernaast gelegen park liepen er ook zoveel dat ik niet eens wist waar mij te moeten melden. Zulke aantallen heb ik zoals vele anderen nog nooit bij fietsers gezien maar als het zo is dan zij het zo.
    Mijn zoon heeft taekwondo, zwemmen en voetbal gedaan maar helaas meer talent voor e-sport. Is dat erg? Volgens mij niet want het is een onderdeel van de evolutie. Voor jongeren is kwaliteit van leven belangrijker dan kwantiteit en als oudere jongere kan ik hen alleen maar gelijk geven. Laat je niet frustreren door een gedachte uit vorige generaties.

  8. Tino Kuis zegt op

    Goed artikel, Chris.
    Citaat:

    Veel Thaise burgers zeggen dat ze geen tijd hebben voor sport: 39,7%. Niet geïnteresseerd zijn 31,1%, en arbeid verhindert 25,1% om te sporten. Ze geven aan dat werk al veel energie kost, terwijl de rest het gebrek aan apparatuur als reden noemt.

    Ik vermoed dat het gebrek aan vrije tijd een heel belangrijke, misschien wel de belangrijkste, factor is. Thais werken gemiddeld 2400 uren per jaar, voor Nederland is dat 1400 uur. In de informele sector (50-60%) is een werkweek van 7 dagen heel normaal, met misschien 5-7 vrije dagen per week, en dan van vroeg in de ochtend tot later in de avond. Zie:

    https://www.thailandblog.nl/stelling-van-de-week/thais-werken-uren/

    Dat gebrek aan vrije tijd, en inderdaad zeer vermoeiend werk heeft ook invloed op activiteiten als studie, lezen, muziek, andere kunsten en hobby’s.

    • Johnny BG zegt op

      Beste Tino,
      Je kan niet alles over een kam scheren.
      De mensen bij een massage salon kunnen er wel 18 uur zitten maar is dat werk? Zitten en wachten is voor mij geen werk en dat gebeurt bij vele service beroepen.
      De uitdaging voor de Thai moet zijn om zo slim te zijn dat ze in 2 uurtjes een dagloon kunnen verdienen en niet blijven hangen in het oude denken en doen. Ipv zich bezig houden met Facebook is het wellicht handiger om de echte wereld te ontdekken en er wat mee te verdienen…

      • Tino Kuis zegt op

        Je hebt helemaal gelijk, Johnny! Nu begrijp ik het. Ik ben huisarts geweest en die nacht- en weekenddiensten waren natuurlijk geen werk! Ik zat op mijn luie gat te wachten op patiënten! Urenlang niets doen!

      • Tino Kuis zegt op

        De meeste Thais werken keihard lange uren en veel dagen voor een karig loontje en jij komt met massagesalons aanzetten? Ik vind dat echt heel erg neerbuigend naar de Thais toe.

        • Toch heeft Johnny wel een punt Tino. Mijn vriendin heeft eens een blauwe maandag gewerkt bij een souvenirwinkel. Ze werkte ongeveer 7 dagen per week en bijna 12 uur. Zij vond het niet erg omdat ze het grootste deel van de dag niets hoefde te doen, zaten de dames bij elkaar wat te eten en te kletsen.

          • Tino Kuis zegt op

            Ja, Peter, natuurlijk, wat is werken? Brandweerlieden die wachten op een brand? Brugwachters wachtend op een boot? Winkeliers wachtend op een klant? Mijn vader had een zaak in Heerenkleding, soms dagen geen klant.

            Jouw vriendin kon bij die baan nauwelijks tot niet gaan sporten, er dáár gaat deze discussie over.

        • Johnny BG zegt op

          Beste Tino,
          Van mij ga je niet horen dat essentiele beroepen waarbij de wacht moet worden gehouden omdat het levens kan redden of omdat het de veiligheid verhoogd geen werk is maar als je 16 uur kwijt bent om een minimaal loon te verdienen dan doe je naar mijn mening iets niet goed en het raadsel blijft waarom men dan toch in dat stramien wil blijven terwijl tijdens het wachten cq “werken” zat tijd is om te ontdekken wat je moet doen om vooruit te komen. Jij weet ook wel dat de wil er misschien wel is maar dat de uitvoering op een to do lijstje komt. Als dat neerbuigend is dan is dat voor die groep maar zeker niet naar alle Thai zoals jij de wereld doet geloven.
          Maar om op het onderwerp terug te komen. Sporten in Thailand is volgens jou blijkbaar iets voor de bemiddelde Thai omdat zij er tijd voor hebben en zeker als het om fietsen gaat want die kost ook nog wat?

          • Tino Kuis zegt op

            Johnny,
            Ik zou graag willen dat er wat meer vrije tijd, mooie banen en voldoende inkomen is voor de mensen in Thailand. Als dat niet voor iedereen lukt is dat lang niet altijd een persoonlijk falen maar meestal door een minder goed sociaaleconomische stelsel. Ik kijk de indruk dat je de mensen die het niet lukt een goede baan te vinden dat persoonlijk kwalijk neemt. Soms is dat zo maar meestal niet. Zoek de schuld meer in maatschappelijke omstandigheden. Dat is wat ik probeer.

            • Johnny BG zegt op

              Beste Tino,
              Ik zou dat ook graag iedereen gunnen maar we hebben met een stelsel te maken dat niet 1,2,3 veranderd gaat worden en je hebt gelijk dat ik vind dat in die omstandigheden ieder persoon een eigen verantwoordelijkheid heeft om hogerop probeert te komen.

              We zijn van een andere generatie maar check de clip van Snelle en Ronnie Flex. “Gooi eens olie op het vuur want je hebt zelf je handen aan het stuur” is toch niet het volgende wat de zelfbenoemde politiek correcten ter sprake proberen te brengen?
              https://www.youtube.com/watch?v=oAZU5UCqdo8

    • Chris zegt op

      beste Tino,
      Je hebt gelijk maar de definitie van wat werk is verschilt erg van die in Nederland.
      Lat ik het maar op mijn eigen baan betrekken. Ik heb nu waarschijnlijk minder vrije tijd dan in mijn docentenbaan in Nederland. Ik heb een duidelijk mindere belasting hier in Thailand hoewel ik 4 cursussen van 16 weken per semester doceer (= 16 * 3 weken les in klas en daarnaast de administratieve zaken als examens, beoordelen, rapportages). Ik moet wel 40 uur op kantoor zijn. Daarnaast heb ik weinig tot geen management-achtige taken (buitenlandse docenten komen daarvoor niet in aanmerking) en 10 betaalde vakantiedagen naast de officiele feestdagen.
      In Nederland: ongeveer dezelfde belasting in docenten-uren, 2 management-taken (organiseren van semesters), stagebegeleider van circa 10 studenten, personal coach van 20 studenten, ontwikkelen van nieuwe lessen/cursussen maar ook 30 vakantiedagen, naast de officiele feestdagen.
      Met circa 1600 studenten in Nederland hadden we niet echt zoveel meer stafleden als hier in Thailand met 400 studenten. Conclusie: de arbeidsproductiviteit in Thailand is duidelijk lager dan in Nederland; het salaris is navenant.

      • Tino Kuis zegt op

        Chris,
        Er zijn vele manieren om de productiviteit te verhogen maar de twee belangrijkste, meest effectieve en meest eenvoudige in te voeren zijn:

        1 meer vrije tijd voor de werker

        2 meer salaris voor de werker

        Dat is wetenschappelijk aangetoond.

        • Chris zegt op

          Ja, dat weet ik en nog sterker, dat vertel ik mijn studenten ook in de morgen, het zogeheten Service-Profit-Chain model. In de namiddag heb ik dan een vergadering met mijn collega docenten waarin mijn baas vertelt dat er vanwege de dalende studentenaantallen geen ruimte is voor enige salarisverhoging en dat we harder moeten werken……
          O ja, mijn baas raadpleegt ook een metafysisch adviseur om goede beslissingen te nemen (of verkeerde beslssingen terug te draaien). Dit is management, Thai stijl.

  9. GeertP zegt op

    Of je cijfers nu gelooft of niet, feit is dat er een mooie opgaande lijn is in het actief sporten.
    Vergeet ook niet dat een behoorlijk groot deel van de bevolking 6 dagen van 12 uur werkt ,het lijkt me vrij logisch dat je dan niet altijd tijd hebt om te gaan sporten.

  10. Dik Lenten zegt op

    Hallo
    Ik heb wat opmerkingen over dit rapport, als je het totaal aantal sportbedrijvers optelsom, kom je op 170 %.
    Dit zou inhouden dat iedereen sport en dat 70 % 2 sporten doet.
    Daarnaast zegt dit zelfde onderzoek dat 86 % niet aan sport doet.
    Deze 2 gegevens maken dit rapport zeer discutabel. Ik vraag me af ,hoe dit rapport tot stand is gekomen.
    Bijvoorbeeld, is de vraagstelling over het uitoefenen van sport : heb je het ooit wel eens gedaan of doe je het regelmatig.
    En is het onderzoek gedaan via sportverenigingen of via een steekproef van 1000 personen?
    Ik heb een 10 tal jaren overwinterd in SattaHip. Maar ik heb daar nergens een reguliere competitie voor voetbal, volleybal, basketbal en andere sporten kunnen ontdekken.
    Dus ik neem dat rapport met veel korreltjes zout.
    Mvg Diklenten.

  11. Chris zegt op

    Een kleine aanvulling omdat het woord sport blijkbaar tot misinterpretaties leidt.
    In de officiele statistieken in Thailand worden de woorden “sport and/or physical activity” gebruikt. Een correcte vertaling zou “sport en/of lichaamsbeweging” zijn. Omderwille van de leesbaarheid van dit artikel heb ik alleen het woord ‘sport’ gebruikt, en niet alleen de woorden lichaamsbeweging. Dat laaste zou ook tot misverstanden kunnen leiden want een hotelmedewerker die de kamers schoonmaakt of in het restaurant bedient doet ook aan lichaamsbeweging.
    Maar het gaat in de onderzoeken om alle vormen van lichaamsbeweging, dus ook ongeorganiseerde en incidentele, Met de fiets naar de markt, naar de 7Eleven en naar de tempel telt OOK en niet alleen fietsen (individueel of in groepsverband) op een race- of ATB-fiets. Niemand gaat met zijn bokshandschoenen aan of met een badminton-racket naar de markt. Dus dan gaat het wel meer om sporten, op school, in een club of op straat of een pleintje.

    • John Chiang Rai zegt op

      Verder gaan veel reageerders er vanuit dat de genoemde percentages tot stand gekomen zijn bij een onderzoek uit de gehele Thaise bevolking.
      De percentages van diegenen die iets aan sport of lichaamsbeweging doen,zijn zo het ook beschreven staat in het artikel,alleen ontstaan bij die 48% die überhaupt iets aan sport/lichaamsbeweging doen.
      Een deel van deze 48% zal dit misschien eens per week gedwongen in schoolverband doen,terwijl veel anderen het misschien doen om lopende of fietsend de 7eleven of de tempel te bereiken.
      Het percentage dat werkelijk consuquent of serieus een sport bedrijft,omdat ze lichamelijk of sportief iets bereiken wil,ligt natuurlijk nog veel lager.
      Kort gezegd alle bovenstaande genoemde percentage’s,hebben alleen te doen met deze 48% die zich af en toe of meermaals bewegen,omdat 52% aangeeft geen tijd of interesse aan actieve sport of beweging te hebben.

  12. Jacques zegt op

    Ook bij mij rezen de wenkbrouwen bij het lezen van de cijfers, maar ik wil het best aannemen. Waarom zou men er om gaan liegen denk ik dan maar. Het is zeker zo dat op aangewezen sportplekken in Thailand de nodigen actief bezig zijn. Rennen en fietsen voert er de boventoon en voetbal en groepsfitness dat is wat ik dan waarneem. Voor de andere sporten zal men op zoek moeten gaan, want die zijn minder zichtbaar.
    In de Thaise familie van mijn vrouw ken ik niemand die iets aan sport doet. Wel zijn dit allemaal “harde” werkers.
    Mai mee weela ohk kamlang kai, (fonetisch en mijn bewoordingen en vertaald, geen tijd om te sporten) is een veel gehoorde term. Ik ben opgegroeid met sporten en kan mij een leven zonder niet voorstellen. Dus blijf hardlopen tot ik er bij neerval.

  13. Lung kees zegt op

    Goeiemiddag,
    Als we in Thailan​d met de autorijden​ en we zien mensen fietsen dan roep​t​ mijn vrouw dat het mensen uit Myanmar zijn want thaise mensen fietsen niet.
    Groet Lung Kees

    • Chris zegt op

      Zeker nog nooit de koning n zijn familie gezien op de fiets?
      En al die wielrenersgroepsjes in het weekend.
      Een deel van mijn studenten heeft een racefiets en die kost meer dan menige Thai per maand verdient.
      Fietsen op een racefiets is voor hiso’s en op een kinderfietsje zijn het waarschijnlijk armen of Birmezen.

  14. Jan si thep zegt op

    In de stedelijke en toeristische gebieden zal er wel voldoende aanbod van faciliteiten zijn.
    In de landelijke gebieden blijft dit achter. Met wat geluk een zwembad maar dat is dan meer ingericht op plezier. Een fitness centrun 30km verderop wat het goed doet. Alleen vinden velen dat te duur.
    De plaatselijke school heeft na schooltijd weleens wat activiteit voor de kinderen.
    5 jaar geleden werden in iedere buurt met veel bombarie sport toestellen geplaatst. 90% is stuk en verroest. Hangplek voor de jongeren.
    En de levensstijl is nog veelal de hele dag hard werken, wassen, eten en slapen.
    En het is natuurlijk al snel te heet om je in te spannen.
    Alleen met nieuwjaar wordt er gesport met het voetbal en volleybaltoernooi.

    • Chris zegt op

      Ik denk zelf dat dit niet zo belangrijk is. Wat wel belangrijk is dat gemeenschappelijk iiatiatief otbreejkt e de overheid ook niet echt geintersseeerd is in het bevorderen van sport. Heb hier nog geen amateurvoetbal met eeigen velden en een clubhuis club gezien of een badmintonclub zoals je dat in het westen ziet.
      Faciliteiten zijn hier in handen van private ondernemingen. Die bepalen het aanbod en de prijs. Die prijs kan hoog zijn maar er zijn ook Thais die voor weinig geld faciliteiten aanbieden omdat ze de sport belangrijk vinden.


Laat een reactie achter

Thailandblog.nl gebruikt cookies

Dankzij cookies werkt onze website het beste. Zo kunnen we je instellingen onthouden, jou een persoonlijk aanbod doen en help je ons de kwaliteit van de website te verbeteren. Lees meer

Ja, ik wil een goede website