Stelling v/d week: ‘Thais werken te veel uren!’
Werken is belangrijk en noodzakelijk. Het voorziet in ons levensonderhoud en in de instandhouding van de gemeenschap. Werken kan leuk zijn, ‘sanoek’ in het Thais. maar soms ook zwaar en frustrerend.
Vrije tijd is evenzeer belangrijk en noodzakelijk. Misschien wel nog belangrijker en noodzakelijker. In vrije tijd kunnen we ontspannen, onze hobby’s beoefenen, sporten, reizen, nieuwe vaardigheden leren, omgaan met onze geliefden, kinderen helpen bij hun huiswerk, onze ouders bijstaan, vrijwilligerswerk doen en zo veel meer.
In ieder mensenleven moet er een goede balans zijn tussen werk en vrije tijd. Die balans is voor iedereen anders en de meesten vinden die balans wel. Sommigen gaan naar een uiterste maar workalcoholics en luilakken worden meestal niet zo gewaardeerd.
Mijn stelling luidt: Thais maken te veel uren. Eigenlijk wil ik daarmee meer zeggen dat ze te weinig vrije tijd hebben om hun leven meer inhoud te geven.
Werkuren in Nederland. Daar in goed onderzoek naar gedaan. Zo’n 67 procent van alle 15-65 jarigen werkt. Gemiddeld werken ze 1384 uur per jaar ofwel 27 uur per week. Dat is, als ik goed heb gekeken, het minste aantal uren in de gehele wereld. Wat is Nederland toch een fantastisch land! Een luilekkerland.
Werkuren in Thailand. Ik kwam op mijn speurtocht daarnaar geen onderzoek tegen dus moet ik wat speculeren.
De Thaise Arbeidswet, die alleen over de formele sector gaat waar 30 procent van de Thais in werken, zegt dat er maximaal 8 uur per week gewerkt mag worden gedurende 6 dagen per week. Gevaarlijk werk mag maar voor 42 uur per week. Overwerk moet met 1.3-3 keer het uurloon en met extra vrije dagen worden betaald. Gezien het feit dat in deze sector hoogstens 2 weken vakantie per jaar wordt gegeven komen we uit op 2400 uur per jaar. In de formele sector werken Thais dus bijna twee keer zoveel uren als Nederlanders. Ik heb overigens de indruk dat er op veel plekken 10-12 uur per dag wordt gewekt.
Hoe zit dat voor die 70 procent Thais die in de informele sector werken? De boeren, de (taxi)chauffeurs, de restaurantjes, de garages, de bouwvakkers, de huishoudelijke hulpen etc. etc. Ik hoop dat de lezers mij daarbij kunnen helpen. Ik vermoed dat velen meer dan 2400 uur per week werken. Bij het restaurant in mijn buurt, waar ik een Pad Si Iw eet voor 40 baht, staat de eigenaresse om 5 uur op, gaat verse spullen halen op de markt, bereid de ingrediënten voor, opent om 8 uur, sluit om 8 uur ‘s avonds, ruimt dan als laatste nog een uur op. En dat (bijna) zeven dagen per week. Verdienste, zegt ze, 400 baht per dag. En taxichauffeurs maken vaak 12 uur per dag, 7 dagen per week.
Ik vermoed dat er in de informele sector nog meer dan die 2400 uren per jaar wordt gewerkt.
Ik denk dus dat de meeste Thais weinig van vrije tijd kunnen genieten en ik denk dat het schadelijk is voor hun lichamelijke en geestelijke gezondheid. Het is ook schadelijk voor het opgroeien van hun kinderen die weinig steun krijgen bij hun leerproces.
In die informele sector zijn geen sociale voorzieningen. Veel Thais voelen zich gedwongen door te werken ook als ze ziek zijn. Ziek-geen geld-geen eten.
Ik heb zelf het gevoel dat het aantal gewerkte uren in Thailand best omlaag kan zonder schade voor de economie. Een paar weken extra vakantie is toch ook niet zo moeilijk?
Toen ik deze stelling met een vriend besprak zei hij ‘Maar Thailand is nog een arm land en daar werkt men nou eenmaal langere dagen’. Thailand is geen arm land meer. Thailand is nu een hoger midden-inkomen land en bijna even rijk als Nederland in de vijftiger jaren van de vorige eeuw.
Ik wil graag willen weten of mijn inschatting van het aantal gewerkte uren in Thailand dicht bij de werkelijkheid zit of niet.
En discussieer mee over de Stelling: ‘Thais werken te veel uren!’
Die cijfers geven het gemiddeld aantal uren per werknemer, omdat Nederland veel parttimers kent drukt dat natuurlijk het cijfer. Duiding bij de cijfers is dus wel belangrijk. Er zijn sites die goed uitleggen hoe de cijfers te lezen, via Google was dit er eentje -maar er zijn veel betere stukjes hoor: https://www.businessinsider.nl/vrije-dagen-in-nederland-zo-slecht-hebben-we-het-niet-433765/
Dat de Thai meer vrij moet krijgen ben ik eens. De arbeidsproductiviteit per werknemer moet dan wel verder hoog. Met minder mensen (werkuren) meer werk. Als de lonen dan stijgen en een gezin niet twee fulltime werkende ouders van > 40-45 uur per week hoeft te hebben om rond te komen gaat het de goede kant op. Thailand is geen arm land meer, en zou dus beetje bij beetje een land als Nederland kunnen volgen. Belangrijk is dan natuurlijk ook dat de macht van de elite gebroken wordt en de arbeiders zich verenigen in bonden en arbeiderspartijen in de politiek. Dat zal nog niet soepeltjes gaan getuigen bijvoorbeeld de coups en ander politiek gerommel. Maar in theorie moet het zeker kunnen en de Thai laat zich ook minder onder de duim houden dan dat de elite zou willen.
Hoe en hoelang dit precies zal verlopen, dat is voor mij de grote vraag.
Thailand is geen arm land meer! Wat een kletskoek zeg! Mijn partner werkte 6 dagen per week, 12, 13 en soms 14 uur per dag. Zij is gestopt met werken op mijn dringende verzoek en ik betaal haar 100,00 Eurie meer dan haar voormalige werkgever. Ze heeft nu tijd voor onze dochter! Veel van haar vriendinnen zoeken nu ook een Falang omdat ze uitgebuit worden door hun werkgever! Ja 300,00 euro voor vele uren werken per maand, ik bedoel hard werken, zo niet keihard werken is natuurlijk helemaal fout.
Lage lonen of de rijkdom van land zijn natuurlijk twee verschillende zaken. Dus zeker geen kletskloek.
Nou Khun Peter, deze lage lonen en de rijkdom zijn nu juist in Thailand helemaal geen verschillende zaken. Zo”n 80 procent van de mensen verdient een laag salaris schat ik. En de verdiensten van de bedrijven en mensen die het wel goed hebben dat zie je weer terug in de scheve inkomens- en vermogensverdeling van Thailand. Daar is al wel vaker over gepubliceerd in dit blog: de vermogens en de verdiensten zijn in handen van een relatief kleine groep.
Dit is mijn stokpaardje, werkuren in Thailand. Ik ben daar nauw bij betrokken daar mijn zoon, 19 jr oud, zelf parttime werk doet na schooltijd. Laten we er klaar over zijn dat Thaise werkgevers uitbuiters zijn en greed hoog in het vaandel staat. 0600 uur ’s morgens op, eten en naar school tot 1600 hr, even vlug eten bij 7/11 en daarna werken bij een restaurant, in dit geval The Glasshouse in Jomtien, tot 2300hr. kwam thuis rond 2330. Dit elke dag en zat+zon van 1000hr tot 2300hr. kon hem daar niet van afhouden maar na een maand storte hij in en moest gaan zitten. De manager schold hem uit en hij zei ” f..k you’ pakte zijn motor en ging naar huis, ik blij! Koste hem wel Baht 3000- in achterstallig loon. Hij heeft nu al 4 bazen versleten, niet meer nodig werd er gezegd. Ging vragen bij de Tesco Lotus en daar hadden ze 25 man nodig. Werkuren? Van 2200hr tot 0700hr ’s morgens, elke nacht. Heeft hij, op aanraden van mij niet gedaan. Belden hem zelfs nog op of hij kon komen. Heb daar heel wat, door hem, van meegemaakt. Sommigen betalen nog steeds maar Baht 200- als ze de kans krijgen. Heb/had een taxi chauffeur in de familie, zelfde laken een pak. Reed op de taxi van 1200hr tot 2400hr en kwam thuis met Baht 200- schoon, zal nu wel 300- zijn. Ken veel meer voorbeelden.
Inderdaad, en de rijkdom is in Thailand toch heel anders verdeelt dan bij ons in NL.
Thailand is echt niet arm meer. Of het eerlijk verdeeld is is vers twee maar echte armoede is een heel stuk minder dan enkele decennia (1970) geleden. Veel minder armoede, betere toegang tot onderwijs en gezondheidszorg, beter inkomen (meer mensen die motor kunnen betalen of een auto) etc. De Wereld Bank schrijft:
“Thailand became an upper-middle income economy in 2011. Over the last four decades, Thailand has made remarkable progress in social and economic development, moving from a low-income country to an upper-income country in less than a generation. As such, Thailand has been one of the widely cited development success stories, with sustained strong growth and impressive poverty reduction particularly in the 1980s. However, average growth has slowed to 3.5 percent over 2005-2015. (…) Gains along multiple dimensions of welfare have been impressive: more children are now getting more years of education, and virtually everyone is now covered by health insurance while other forms of social security have expanded.
Poverty has declined substantially over the last 30 years from 67% in 1986 to 11% in 2014 during periods of high growth and rising agricultural prices. However, poverty and inequality continue to pose significant challenges. (…) Poverty in Thailand is primarily a rural phenomenon. As of 2013, over 80 percent of the country’s 7.3 million poor live in rural areas. Moreover, an additional 6.7 million were living within 20 percent above the national poverty line and remained vulnerable to falling back into poverty. Although inequality has declined over the past 30 years, the distribution in Thailand remains unequal compared with many countries in East Asia.”
Bron: http://www.worldbank.org/en/country/thailand/overview
Het gemiddelde inkomen van ruim 6.000 baht 10 jaar geleden naar rum 13.000 baht heden. Geen slechte ontwikkeling.
Bron: http://www.tradingeconomics.com/thailand/wages
Een andere indicator is natuurlijk minder mensen in de landbouw en meer in industrie of diensten: http://www.indexmundi.com/facts/indicators/SL.AGR.EMPL.ZS/compare#country=xc:th
Cijfers laten ook zien dat in de Euro zone 50% van de bevolking iets van werk heeft/doet, in Thailand 70%.
http://www.indexmundi.com/facts/indicators/SL.EMP.TOTL.SP.ZS/compare#country=xc:th
Thailand doet het steeds beter maar er is nog genoeg ruimte voor verbetering door productiviteit. Meer werk met minder mensen/uren. Voor een echte doorbraak voor de doorsnee arbeider zouden sociale partijen (in de politiek en op de werkvloer) zich natuurlijk nog meer moeten bundelen.
De armoedegrens, povertyline in het Engels, is door de Worldbank gedefinieerd op USD 1,90 per dag tegen een koers van 35 baht per USD is dat 67 baht per dag x 31 dagen = 2070 baht per maand (afgerond).
7,3 miljoen Thai vallen hieronder en nog 6,7 die zeg maar 20% erboven zit.
Dus 14 miljoen Thai moeten het nu doen met minder dan 2500 baht per maand.
Daarnaast hebben 10.0 miljoen mensen met een dienstverband tussen 2500 en 10.000 baht ( zie verderop de reactie van Rob V ).
Het gemiddelde inkomen steeg de afgelopen 10 jaren maar als je dat vermeldt dien je ook de prijsstijgingen in 10 jaar te vermelden.
En het inkomen van Thailand komt voor een groot gedeelte bij een kleine groep terecht. Dus het gemiddelde inkomen zegt niets. Haal voor een goed overzicht de grootverdieners eruit, de helft van het nationaal inkomen grofweg , en verdeel dan de andere helft over de rest van de bevolking. dan pas kun je zien als het inkomen van de meeste Thai echt is gestegen of dat de stijging van het gemiddeld inkomen bij de grootverdieners is terechtgekomen.
Ja ik ben het eens met de stelling dat Thai veel uren werken. Dit heb ik zelf van dichtbij mogen meemaken. (Heb een tijdje gewerkt in Thailand) echter moet ik er wel bij zeggen dat bij ons project, de Thaien minder productief waren dan wij Nederlanders. Waar 1 man 3 dagen over deed, deden wij zelf 1 dag over. Navraag leerde ons dat zij het bewust rustig aan deden. Reden hiervoor, “dan weten we zeker dat we morgen ook nog aan het werk zijn”.
Een perfecte redenering waar ik nogsteeds een gelukkige lach bij krijgt.
Mvg Hendrik S.
Mijn vrouw werkte in een textielfabriek, niks minder productief want dan werd je ontslagen!
Dat klopt. In veel fabrieken word je betaald voor stukwerk. Weinig productie, weinig geld of ontslag. Maar dat zien de meeste buitenlanders niet die alleen rondlopen in winkelparadijzen waar het anders toegaat. Maar er werken veel meer mensen in fabrieken.
Ik ben het 100% eens met de stelling, alleen niet vwb Thailand, maar geheel Azie.
Bedrijven vluchten uit Europa weg omdat de factor arbeid te duur is door allerlei beschermende wetten etc zoals de arbowet. In mijn ogen zou de import verboden moeten worden van alle producten die onder die omstandigheden worden gemaakt. Er zou een soort van sociaal keurmerk moeten zijn voor bedrijven die exporten naar Europa. Dit ziu niet alleen de werknemer in Azie bescherming bieden (zoals wij in Europa gewend zijn), maar ook de werkgelegenheid in Europa ten goede komen.
En de lonen omhoog in Azie, en meer werkgelegenheid in Nederland. Op zijn engels is dat: to eat the cake and keep it” . Als de lonen in Azie te hoog zijn, gaan wij het zelf weer produceren. Prima. Consequentie is dan wel dat men in Azie geen werk meer heeft. Toen in Bangla-desh de lonen (iets) omhoog gingen, werden de fabrieken direct naar Cambodia verplaatst, want goedkoper. Gevolg: 10 duizenden mensen zonder werk, en gigantische armoe.
Tja wat moet ik hiermee. Thaien “werken”te veel uren. Nee Tino ze zijn veel uren “aanwezig”. Natuurlijk werken ze dan wel maar echt niet 12 uur hard achter elkaar. Ik zie het te vaak: gemeente arbeiders bij het openen van een verstopte put: 7 man!! Een verkeersbord plaatsen 3 man!! In de shopping malls: hoeveel pesoneel loopt daar niet rond. Kijk eens bij de auto dealers binnen zoveel personeel zie je bij de dealers in NL echt niet meer. Kortom men hoeft zich zeker geen 12 uur kapot te werken. Dat er geen sociale regelingen zijn heeft alles te maken met belastingen. Indien er een sociale regeling zou komen zal men toch echt belasting moeten gaan betalen en dat is met de huidige vergoedingen onmogelijk om dat te realiseren.Verder heeft men toch altijd tijd voor een feestje of uitje als ik hier ‘s-avonds door Huahin rijd.
Hoi Harry , volledig mee eens , Thaien werken veel uren ,maar echt werken doen ze noch niet de helft van de dagelijkse uren , daarom zijn er in Thailand zo weinig werklozen , als de europese bedrijven zo moesten werken waren ze allang falliet !!
Er zijn waarschijnlijk een hoop gaten te schieten in deze vergelijking, maar een van de grote gaten is, dat de Thai regelmatig niet werken.
Soms door baanwissel en soms met een onbetaalde vakantie.
Verder kent de Thaise jeugd niet iets als een krantenwijk voor een uurtje, of vakkenvullen op Zaterdag.
Die gaan gelijk voor een volledige werkweek.
Zo’n krantenwijk brengt een gemiddelde werkweek al snel een eind omlaag.
Overigens bestaat in het informele circuit veel werk uit aanwezig zijn.
De boeren bijvoorbeeld, planten de rijst en zij oogsten de rijst, en verder maken zij lange dagen met kijken hoe hard de rijst groeit.(oke ik overdrijf een beetje)
Ik bedoel, die foto’s van mensen die ijverig rijstplantjes in de grond steken.
Tja, dat doen ze maar een keer, of twee keer per jaar.
Het lijkt me trouwens dat uw website niet echt onpartijdig is. “Businessinsider.”
Bovendien gebruiken ze het woordje waarschijnlijk, wat betekent dat ze zich volstrekt niet in het onderwerp hebben verdiept, want dan zouden ze iets zeker weten.
Overigens ligt het aantal werkuren per jaar met 1699 hoger, dan die van de EU15 waarmee wordt vergeleken, die maar tot 1678 komt.
Dat zijn dan wel geen vakantiedagen, maar het geeft wel aan dat in Nederland gemiddeld langer wordt gewerkt, dan in de EU 15
Ik vond de tekst van Businessinsider daarom juist een mooier want het eerste wat je denk ” zal wel een clubje directeuren zijn die klagen dat ze het slecht hebben en de arbeider verwend is” . Dit ook als tegenhanger van de kort door de bocht krantenkoppen “Nederlander werkt minste uren van Europa” (komt door parttimers) en “Nederland heeft minste vakantie van Europa” (komt omdat wij weinig wettelijke vakantie dagen hebben maar weer meer in CAO’s etc.). Ik heb weleens betere analyses gezien op o.a. een blog maar die kan ik zo 1-2-3 niet vinden.
Dit korte blogje komt een beetje in de buurt:
” ,,De Nederlanders zijn verwend geraakt”, stelt Ferry Koster, universitair hoofddocent arbeidsorganisatie en management van de Erasmus Universiteit in Rotterdam. ,,Het beeld van de hardwerkende Nederlander bestaat niet meer. Mensen kiezen vooral uit sociaal oogpunt minder vaak voor hun carrière. Maar ook het de mogelijkheid van deeltijdwerken is debet aan een verminderde arbeidsethos.” Met name de veelal in deeltijd werkende vrouw heeft het gemiddeld aantal arbeidsuren van de Nederlanders doen kelderen. (…) Nederlanders werkten in 2010 gemiddeld 1462 uur per jaar tegenover krap 2100 uur in 1970 (…) Naast Nederland vertoont ook de arbeidsethos van andere Europese landen zoals Denemarken, Duitsland, Frankrijk en Noorwegen een soortgelijke daling. Ter vergelijking blijken met name de Aziaten de ware workaholics. Inwoners van Singapore werkten vorig jaar gemiddeld 2409 uur. In Zuid-Korea lag dit aantal op 2352. Volgens Koster worden die cijfers mogelijk gevoed door beperkter arbeidsrecht in die landen of een traditioneel rollenpatroon van de werkende man en de vrouw die het huishouden bestiert.”
Bron:
http://sargasso.nl/hard-werken-is-verwende-nederlander-vreemd/
Als de Nederlander in 1970 ruim 2000 uren werkten laat zich dat misschien wat makkelijker vergelijken met Thailand wat sociaal-economisch gezien zo op Nederlands niveau 1950 is aldus Tino. Door hogere arbeidsproductiviteit waarbij met minder mensen meer werkt wordt verzet moet het toch ook voor de Thai haalbaar en betaalbaar gaan worden op meer verlof mogelijkheden te krijgen, meer parttime en andere zaken die wij in Nederland zo sinds de afgelopen decennia gewent zijn geraakt. Dat betekent dan wel dat er geen bij benzine stations geen 5 mensen per pomp eiland rond kunnen hangen of op elke hoek vak een gangpad in de warenhuizen een personeelslid. Dat soort werk verschaffing is natuurlijk beter dan mensen op straat hebben staan maar beetje bij beetje zal men toch het personeelsbestand moeten afbouwen (en die elders aan de bak krijgen in nieuwe banen), en het personeel meer en betere arbeidsvoorwaarden kunnen bieden (lonen, verlof, parttime werk, werktijden etc.).
De crux zit hem er dan ook in dat het arbeidsloon per uur nog flink door moet groeien maar dat kun je niet 1-2-3 doorvoeren of anders staan er teveel mensen op straat. Maar ik geloof er zeker in dat dit moet kunnen ondanks bijvoorbeeld tegenstand van de elites die alles wat maar enigszins voor de arbeider opkomt (o.a. Pua Thai) gelijk te schakelen aan “Thaksin en dus 1 grote corrupte zakkenvullende bende”. De verdeeldheid in de politiek wat afschildert wordt als ‘rood” tegen “geel” helpt hier niet bij.
Bedankt voor je nuttige bijdrage.
In Nederland verbeterden de arbeidsvoorwaarden, betere betaling, meer vrije dagen etc, niet automatisch door een betere economie of door de vrijgevigheid van werkgevers. . Daar is hard voor gevochten en daar plukken we nu de vruchten van.
Zolang er in Thailand geen bewegingen van onderaf mogelijk zijn zie ik het somber in. In de zeventiger-jaren was er in Thailand een Socialistische Partij maar de voorzitter ervan, een bewame figuur, Boonsanong Punyodyana, werd in februari 1976 vermoord en daarna was alles wat enigszins rood was verboden.
De elite was inderdaad doodsbang voor Thaksin en de Pua Thai Partij.
De arbeidsorganisatie in Thailand is nauwelijks te vergelijken met die in België en Nederland. Zelfs tussen beide lage landen zijn er significante verschillen, denk aan afwezigheidsregeling bij ziekte, reïntegratie na ziekte, werkloosheid, enz …
Maar wat vergelijken we dan? Wat is de informele sector? Zijn de opdelingen in vakjes relevant voor enige vergelijking? Of wordt de uitkomst, de conclusie, al vooraf bepaald door die opdeling?
De informele sector in Thailand? Wie stop je onder die vlag?
In Vlaanderen worden in niet pejoratieve zin daarmee meestal de kleine en middelgrote zelfstandigen bedoeld. Soms worden de zgn. vrije beroepen (advocaten, notarissen, dokters, architecten, landmeters, enz …) daar ook bij gerekend, soms niet.
Behoren in Nederland de zzp-ers, het klein en middelgroot bedrijf tot de informele sector?
En de formele sector? Zijn dat mensen die werken met een officiële aanstelling bij één of andere (semi-) publieke instelling + iedereen die over een arbeidsovereenkomst beschikt?
Werken in het algemeen is lastig vergelijkbaar, voor werktijden is dat iets beter te doen. Makkelijker te kwantificeren.
Mijn Thaise nicht werkt als verpleegster in een staatsziekenhuis. Officieel, volgens de arbeidstijdregeling in het ziekenhuis, werkt ze 6 dagen 8 uur, in 4 ploegenstelsel (ochtend-, dag-, avond- en nachtdienst alternerend om de 3 dagen).
In praktijk maken collega’s daar onderling afspraken. Ze nemen permanent diensten (werktijden van 8 uur) van mekaar over. Zo scheppen ze enerzijds voor zichzelf meer vrije dagen. Die gebruiken ze dan voor vrijetijdsactiviteiten, (meerdaagse uitstappen toeristisch of familiebezoek vaak honderden kilometers ver weg). Anderzijds wordt een deel van die overgenomen diensten ook omgezet in extra verloning (overuren) voor collega’s die meer inkomen verkiezen. Deze mensen kloppen regelmatig dubbele diensten. Bijvoorbeeld na de avonddienst wordt de nachtdienst van een collega overgenomen, totaal 16 uur in één ruk. Ander collega’s gebruiken die interne onderlinge verschuivingen met werkuren om effectief minder uren te werken en meer privétijd te scheppen voor bijvoorbeeld familie, kinderen, ouderenzorg, landarbeid op familiegronden, enz …
Ik zie dat Thaise familieleden die zonder contract of officiële aanstelling werken ontzettend veel uren kloppen, maar werk en privé zijn nauw vervlochten en lastig te onderscheiden, de productiviteit is laag en de flexibiliteit ten dienst van hun persoonlijke noden is hoog. De kwaliteit en de voortgang van het werk i daaraan dikwijls ondergeschikt. Vandaar misschien dat zoveel farrang geschokt zijn over de hetgeen er met hun geld (niet?) gebeurt in hun woningbouw 🙂
Naast mijn kamer werd een nieuwe condo gebouwd . Daar ik vroeger in de bouw heb gewerkt was ik wel eens nieuwsgierig hoe de Thais werkten en heb ze daarom goed gadegeslagen . Ze arriveren rond 8 uur en vertrekken rond 5 uur . Puike prestatie in deze hitte . Maar dan , de manager was slechts een paar uur aanwezig en dan sliep hij of was de gazet aan’t lezen . De 20 werkmannen en of vrouwen waren nooit samen aan het werk , steeds was minstens een derde aan het rusten en dat was ruim een half uur meerdere malen per dag Een kraan was niet aanwezig dus werden de emmers mortel met een katrol omhoog getrokken . Drie vrouwen waren daar voor nodig en nog eens twee voor ze aan te dragen en boven nog eens twee om ze aan te pakken .Wat een ellende .
Maar het kan nog erger . Toen mijn vriend een villa aan ’t zetten was ben ik een paar keer gaan kijken daar was soms niemand aan het werk ,die hadden zeker de volgende dag nog werk . En als mijn vriend dan opdook kwamen ze plots te voorschijn .ze wisten dus dat ze aan’t profiteren waren.
Dus mijn mening is ze zijn wel op het werk maar ze werken maar 50 percent en soms nog minder.Dit is wat ik gezien heb mischien hebben anderen een andere ervaring .
Ga eens naar een Thaise bank, waar wij als Nederlanders 5 minuten over doen hebben Thai een half uur nodig, ik erger me iedere keer als ik weer eens met haar naar de bank moet.
Ook valt het mij op dat in winkels etc. altijd veel te veel personeel aanwezig is, het lijkt wel op een soort werkverschaffing.
Nee, ik ben zeker niet onder de indruk, Nederlanders en Duitsers werken veel efficienter, Engelsen werken hard maar zijn minder efficient, dat is mijn meer dan 35 jaar ervaring in Nederland en in vele andere landen.
Waar alle vergelijkingen met Europa weg komen. Maar het grootste probleem is, dat de Thaise man in het algemeen lui is. Het meeste zware werk in de bouw wordt door vrouwen gedaan. En verder zijn er miljoenen buitenlanders aan het werk: Laos, Cambodja en Birma. Ik was projectmanager all over the world, ook in Thailand een verhoogde autobaan en waar kwamen de werknemers weg: Filipijnen.
Maar aan de andere kant kan je ook in Nederland zien, als de temperatuur boven de 25 graden stijgt, zakt de productie navenant. Bij 30 graden wordt er tropenrooster gedraaid en in Thailand is het altijd 30 tot 35 graden !
Klopt zeker, temperatuur speelt echt mee.
In een kantoor met A-C aan valt dat wel mee maar met fysieke beroepen zeker wel.
Een Nederlander houd het ook geen 8 uur vol op Nederlandse wijze in deze temperaturen.
Ik heb zelf wel regelmatig in plaatsen als Singapore etc gewerkt waar de temperaturen ook altijd tropisch zijn, zelfs als je zelf niks tot weinig fysieks doet als site supervisor verlies je al zoveel vocht dat je echt wel op moet passen bij hogere temperaturen.
Als wij in Singapore met hazmat suits werkten dan deed je met 3 man hetzelfde als wat je normaal in Europa in je eentje deed. 1 werken en de andere 2 bijkomen, deed je dat niet dan zou je er kapot aan gaan.
Werken en aanwezig zijn is een wezenlijk verschil.
Het aantal uren dat ze aanwezig zijn is hoog. Het aantal productieve uren is laag.
Vergelijk het aantal uren wat ze met hun mobiele telefoon bezig zijn tijdens werk uren. Facebook, line etc nemen veel tijd in beslag. Ook het eten neemt tijd in beslag.
Indien de situatie naar 8 productieve uren gaat met een werkweek van 5 of 6 dagen wordt het problematisch.
Time management is ondenkbaar.
Telefoons weg tijdens het werk? Ondenkbaar.
De lange werkdag is tevens voor de sociale contacten.
Met een kortere werkweek en een hoger minimum loon lost men het probleem niet op.
Op zich kunnen er in een aantal gevallen bedrijven met aanmerkelijk minder mensen toe.
De home pro is zo een voorbeeld.
50% minder krachten en de andere 50% lsten werken heeft grote gevolgen voor de werkgelegenheid.
Petrol stations en bigC idem.
Bespreek dit eens met een thai. Ze brgrijpen het niet.
Het is ook een status voor een bedrijf, hoe meer personeel hoe hoger het aanzien.
Vergelijk een petrol station eens met een in europa.
Hier staan er veel medewerkers voor elke handeling 1.
Zelfs voor het betalen is er een apparte mederwerker.
Maar een hoge werkdruk is er niet.
Meer vrije tijd is ook meer geld nodig hebben.
De vicieuze cirkel doorbreken is ook een cultuur moeten veranderen.
Ik ben het deels met Tino eens maar dat geld in hoofdzaak voor de voedingsector en de boeren en daar
heerst met name de armoede .Tevens is de werkloosheid in de kleine steden ter grote van Den Briel
b.v.Kranuan en Nunkunsri erg groot en daar houden ze zich ook liggend staande voor 2 a 300 bath , dat is
ongeveer evenveel als een dag werken bij de boer b.v.aardappels rooien rijst plukken of suiker snijden
Daar tegenover staat dat in de Isan de mensen niet zullen sterven van de honger want overal langs de weg
kunne ze voedsel vinden en zo niet dan is er altijd nog de tempel waar ze iets te eten kunnen krijgen.
Het ergste waar de niet werkende zich mee bezig houden is gokken met een kaartspel ze gaan daar mee door tot ze niets meer hebben en dan komt de man terug van zijn werk en is er geen eten . en dan gaan ze weer bekvechtend over straat . Dat is ook typies Thai alles wordt op straat uitgevochten en dan schreeuwen ze zo hard dat het halve dorp kan meegenieten . Ze hebben waarschijnlijk nooit geleerd zoiets
in huis op te lossen.
.
Hoeveel uren spelen ze op hun mobieltje “facebook” of “line” tijdens de werkuren? Om gek van te worden!
Thai maken veel uren, dat klopt inderdaad. Maar of het voor hen een verbetering zou zijn wanneer zij meer vrije tijd zouden hebben is maar de vraag. Die uren moeten namelijk ook weer een invulling krijgen en daar ligt hoogstwaarschijnlijk het probleem.
Maar waarom moeten wij en andere buitenlanders ons altijd zo nodig bemoeien met zaken in andere landen? Dat leidt vaak niet tot een verbetering. Daarnaast “ontvluchten” veel Nederlanders hun land omdat ze daar niet (meer) gelukkig zijn met de gang van zaken maar willen vervolgens het land waar zij zich vestigen veranderen naar onze normen!
Blijf dan gewoon in Nederland en laat Thailand voor de Thai en een ieder die zich daar wel gelukkig voelt.
Beetje een aparte opmerking Cees .Thailandblog is er voor mensen die elkaar met sommige problemen of vragen kunnen helpen .Ook word er vaak over verschillende onderwerpen gediscuseerd ..Discuseren is heel iets anders dan mee bemoeien .Als Tino morgen de mensen aan gaat spreken dat het anders moet dan is het bemoeien ..Echter hier word gewoon een mening gevraagd en dat kan voor sommige mensen heel leerzaam zijn .En dan maar meteen te zeggen dat ze beter in Nederland kunnen blijven slaat al helemaal nergens o
Ik ben niet eens met de stelling. De arbeidsproductiviteit is laag. Ze maken veel uren maar zijn niet altijd druk bezig. Voor Thai is ook tijd niet zo belangrijk. ( Je ziet weinig Thai een horloge dragen. Indien ze dat wel doen is het meestal om er goed uit te zien)
Thai is eeen levens genieter, maar nemen de arbeids uren op de koop toe.
In het algemeen overheids personeel en kantoren. Hebben 5 daagse werk week. De vele uren zitten bij de hand arbeid en winkel personeel. Laag betaald, dus moet je meer uren maken.
Velen verbrengen veel tijd op hun werk,waarbij het tempo,zonder dat ik generaliseren wil,lang niet dat is wat wij in Europa kennen. In veel buro’s wordt via het mobiltje prive getelefoneerd,en zijn de meesten de gehele werktijd online. Ook zie je vaak in buro’s dat de gehele dag de tv aan is,zo dat men eigenlijk meer van aanwezigheid,als van serieuse werktijd praten kan. Aan de andere kant zijn veel mensen bij een minimum dagloon van 300 Bath haast verplicht om overuren te maken. Als ik mijn beide schoonzusjes geloven moet, zijn bij hun in de firma velen bereidt om (spreek OTie) overtime te maken,omdat dit met een extra 30Bath per uur betaald word. Alleen van 300Bath kun je hoogstens een armoedig bestaan financieren,zodat de woorden vrijetijd besteding,sporten,hobby,en reizen haast sarcastisch klinken. Ook vrijwilligerswerk,nieuwe vaardigheden leren,en vooral hun ouders bij staan,is niet zelden met geld verbonden. Daarom zou, om voor veel Thais een vrijtijd mogelijk te maken,dringend een verandering moeten komen in de loon ontwikkeling.
Belgen werken 1570 uren per jaar nog geen tweehonderd meer als onze noorderburen, we zijn dan ook het rijkste volk van europa volgens dezelfde bron !
Ff rekenen 7 x 24 uur = 168 uur p/w 2400 uur p/w waar haal je dat vandaan ?klopt helemaal niks van je verhaal bovendie kan je Europa niet vergelijken met Azië.
Tino,
Volgende keer iets nauwkeuriger a.u.b.
“Thaise arbeidswet maximaal 8 uur per week”
“Ik vermoed dat vele meer dan 2400 per week werken”
Ik weet wel, iedereen leest over zijn eigen fouten heen, maar toch.
Groetjes Nico
Ja baas, zal ik doen 🙂
De Thai zijn vele uren aanwezig en heel weinig uren echt productief. Productiviteit is trouwens een onbekend begrip in Thailand. Dit is een gevolg van de lage lonen, men kan voor die lage lonen geen hoge productiviteit eisen.
Kortom er is veel te veel overtollig personeel aan de slag. Ik was filliaalhouder in de retail, ik had ongeveer 120 klanten per dag, en ik deed dat gans alleen, wil dus zegge, verkoop, telefoon, bestellingen opmaken, bestellingen uitpakken, kuisen, admimistratie, etalage maken, en kleine herstellingen uitvoeren. Ik zag gelijkaardige zaken in Thailand en daar werkten 7 personeels en een manager. Maar zij gaven een klantenbehandeling die voor mij onmogelijk was.
Als morgen de lonen echt sterk zou dit wel eens rampzalig kunnen zijn voor de werkgelegenheid in de industrie zouden massale ontslagen vallen, en zou de Thaise werknemer een voor hem hels werkritme moeten aanvaarden. In de landbouwen zouden ook miljoenen dagloners zonder werk vallen, omdat dan mechanisatie veel goedkoper zou uitkomen. Nu zie je al veel gemechaniseerde loonwerkers in de landbouw. Hetzelfde en misschien nog erger zou zich voordoen in de diensten en gezondheidssector.
IMHO is een Thaise werknemer wat betreft werkdruk vele malen beter af, dan zijn belgische of Nederlandse tegenhanger.
Wat betreft de ideale verhouding tussen werk en vrije tijd is Zweden het gidsland. Er worden daar nu proeven genomen met een werkweek van 32 uur en dankzij de daardoor toegenomen productiviteit en well being van de werknemers met minder ziekteverzuim zou dat mogelijk wel de norm kunnen worden. Thailand heeft dan nog een hele lange weg af te leggen en dat geldt ook voor ons eigen koude vaderland.
Nee, beste khun Tino, deze keer ben ik het geheel niet met je stelling eens-zoals velen hierboven al zeggen, is aanwezig zijn niet gelijk aan werken.
Verder merkte ik nog een amusant/merkwaardig verschijnsel: veel Thai die van platteland komen en in grote stad komen werken, weten in die ene vrije dag/week niks anders te verzinnen als: naar hun werkplek gaan, lekker kletsen, geheel niks doen-en zo de dan wel werkenden van het werk houden! Je verklaring zal wel zijn, dat ze te weinig betaald krijgen om die dag leuke dingen te doen, ik persoonlijk denk eerder dat het een fase in soort natuurlijke ontwikkleing is, die we hier in NL/EUR al voor de 2e WO hebben gehad.
ik werk gemiddeld 60/70 uur per week in Nederland
maar in Thailand waar ik al meer dan 30 jaar kom werkt hoofdzakelijk de vrouw
ik heb hier heel veel respect voor
op de bank in de winkel
in de bouw
uiteraard in de bar overal en zelfs bij het aanleggen van de autobaan zie je de vrouw werken
de man is meetstal taxi chauffeur portier of politie agent
die werken zich in mij ogen echt niet kapot
bij ons in de Isaan is het natuurlijk iets anders dan in Bangkok of Pattaya
de boertjes staan daar samen met vrouw en kinderen te ploeteren in de rijstvelden of rubber plantage
het verschild natuurlijk in wat voor
Mijn vrouw werkt in het plaatselijke hospitaal als masseuse met 35 collegas.
6 dagen op 7 van 8am tot 8pm op bassis van het aantal toegewezen klanten door de dokter zijn er max. 6 klanten en per klant 90 minuten massage.
Kuisen en klaar maken van de ruimte e.a. wordt gezamenlijk gedaan.
Middag pauze 1 uur.
Eind van de maand ontvangt ze daarvoor gemiddeld tussen de 12000 en max. 15000thb.
Een dag niet gewerkt is een dag zonder inkomen.
Geen enkel voordeel in het hospitaal betreffende medische tussenkomsten voor haar en de familie.
Elke ochtend staat zij op on 5 uur om wat huistaken te doen en haar klaar te maken om naar het werk te rijden.
Avond komt ze vermoeid thuis om 8pm en is een bad nemen en een kleinigheid eten alles wat ze nog kan doen, dan tijd om te slapen.
Respect voor je vrouw! Masseren is echt zwaar en heel vermoeiend werk.
Als ik bovenstaande reacties lees is zij de enige Thaise die zo hard werkt. De rest luiert of speelt met een smartphone.
Mijn vriendin is kleuter juf in Korat staat elke dag om 6 uur op vertrekt om 7 uur naar de school en komt terug rond 5 uur en dat 6 dagen in de week en moet ook vaak zondags werken.Krijgt daar 9000 bath voor.
ik vind dat geen leven ook niet als je maar halve dag bezig bent.
Hoeveel mensen zullen nu werkelijk veel met hun telefoon kunnen spelen op het werk? Ik denk dan aan de verkopers bij winkeltjes waar men wat verveelt achter de counter hangt als er geen klanten zijn. Maar op het land, op kantoor en bij menige diensten moet er gewoon gewerkt worden.
Hoeveel werkt men dan? Ik kwam een website van National Statistical Office.(Thailand) tegen, het meest recent verslag is 2de kwartaal 2016: Labour force survey 2016 Q2. Daarin staat o.a. op pagina 66 van 818 :
“The data summarized in Table N showed that about 21.2% of the employed persons worked 50 hours or more per week. About 61.7% of employed persons worked 35-49 hours per week. On the other hand, about 82.9% of employed person worked 35 hours or more per week and they might be classified as fully employed. About 15.4%, worked less than 35 hours per week ; may be treated as underemployed. Employed persons, with regular job but did not work during the survey week (0 hour), accounted only 1.9%
*tabel N*
0 hour – 1,9%
1-9 hours – 0,6%
10-19 hours = 2,6%
20-29 hours = 6,8%
30-39 hours = 5,4%
40-49 hours = 11,3%
50+ hours = 21,2%
Total = 100%
*einde tabel N*
The percentage of employed persons who were available for additional work, which is also an indicator for underemployment, accounted for about 1.2%. Of the employed persons who worked less than 35 hours per week, 4.7% desired and were available for additional work. The details of hours worked by occupation, industry and work status are presented in the statistical tables (Appendix B : Statistical tables 8-10 ).
7. Wages and salaries
On the whole, about 45.3% of 18.6 million employees had monthly wages or salaries of 5,501-10,000 Baht, around 43.9% had over 10,000 Baht per month, 8.5% had 2,501-5,500 Baht and about 1.6% received less than 2,500 Baht per month.
The majority of employees in municipal area had higher level of wages or salaries than their counterpart in the other area. For instance, only about 4.5% of employees in municipal area received monthly wages or salaries, below 5,501 Baht whereas the corresponding figure in nonmunicipal area was 16.6%. Around 94.6% of employees in municipal area earned more than 5,500 Baht compared with 83.0% in nonmunicipal area. Moreover, about 54.8% of employees in municipal area earned more than 10,000 Baht a month, while the percentages in non-municipal area was only 31.2% ”
Bron: http://web.nso.go.th/en/survey/lfs/data_lfs/2016_lf_Q2_FullReport.pdf
via: http://web.nso.go.th/en/stat_theme_socpop.htm
Excuus. Stom foutje, tabel N nogmaals:
*tabel N*
0 hour = 1,9%
1-9 hours = 0,6%
10-19 hours = 2,6%
20-29 hours = 6,8%
30-34 hours = 5,4%
35-39 hours = 11,3%
40-49 hours = 50,4%
50+ hours = 21,2%
Total = 100%
*einde tabel N*
In een andere kolom van diezelfde tabel staat hoeveel uur men nog extra beschikbaar zou zijn.
Complimenten voor je speurwerk! Geweldig! Daar heb ik ontzag voor en zo weten we weer wat meer. Bedankt, Rob.
Veel reacties liegen er niet om, met name de Thaise mannen worden bestempeld als lui, goklustig en niet productief. Ook meent iemand dat een Thai geen honger hoeft te lijden want hij kan altijd voedsel langs de kant van de weg vinden of anders in een tempel. Door een ander wordt Tino “terechtgewezen” dat een Thai wel aanwezig is maar echt niet 12 uur lang achtereen hard werkt. Nu heb ik kennissen die in een “kippenfabriek” in Chonburri werken, 6 dagen per week in een koelruimte in continue diensten van 12 uur per shift, met slechts enkele korte pauzes. Een goede Thaise vriend van mij zit als kraanmachinist in de bouw in Bangkok, ook dagen van 10 tot 12 uur, heeft in zijn cabine alleen een fan tegen de hitte en klimt naar boven met een lege fles om te urineren want het werk moet doorgaan. Vanuit een hotelkamer in Pattaya zag ik dag en nacht jongens en meisjes werken achter een naaimachine, vaak met slecht licht. Een ieder heeft toch ook wel reportages gezien over de visverwerkende industrie in Thailand waar bijv. uren achtereen garnalen worden gepeld. Eén van mijn Thaise zwagers is automonteur, maakt ook de nodige uren en komt doodmoe van zijn werk vandaan. En wat te denken van al die vrachtwagenchauffeurs en mensen die in heel Thailand in de bloedhitte staan te bakken en wokken, zie ik mijzelf echt niet doen. Heb sowieso weinig fut om mij met een temperatuur van 30 á 35 graden lichamelijk in te spannen. Ja, ‘s-avonds een partijtje snookeren in Mike (Pattaya), waar de dames ook gewoon ellenlange diensten draaien, lukt mij onder het genot van een koud biertje nog wel. Helaas denk ik dat de doorsnee Thaise werknemer/zelfstandige het in de nabije toekomst kan vergeten om minder uurtjes te gaan werken; de concurrentie, zeker voor de ongeschoolden/ laagopgeleiden lijkt juist steeds groter te worden en het vinden van een job steeds moeilijker.
Bij het gebruik van de officiele Thaise statistieken moet je heel goed op de definities letten. Zo is de GEREGISTREERDE werkeloosheid lager dan 1%. Nu kun je (als regering) concluderen dat bijna iedereen in Thailand werkt maar dat is – als je zo rondkijkt – absoluut niet het geval. Menige werkeloze registreert zich niet als zodanig want daar is ook nauwelijks reden voor: geen uitkering, geen omscholing, geen repercussies, geen sollicitatieplicht o.i.d. Allemaal westerse begrippen.
Daar komt bij dat een groot deel van de Thaise bevolking in Westerse termen zelfstandig ondernemer is of zzp-er. Dan tellen werkuren niet of minder maar alleen de verdiensten. En gelet op de meestal lage verdiensten (en/of de oncontroleerbaarheid daarvan) betaalt menigeen geen inkomstenbelasting. Een minderheid van de Thais (vooral de middenklasse) heeft een reguliere baan met een arbeidscontract en een maandelijks salaris (en betaalt inkomstenbelasting). Van hen is ook het aantal arbeidsuren per week of maand geregeld. Kinderen van rijke ouders die in de zaak werken hebben ook zelden een arbeidscontract, weet ik van mijn studenten. Zij krijgen van hun ouders wat ze nodig hebben of vragen en/of een creditcard. Daarmee wordt ook vermeden dat zij inkomstenbelasting betalen. Of zij leren met geld om te gaan waag ik te betwijfelen. En zij combineren werken met veel vrije tijd en vakanties als ik mijn faceboek goed analyseer.
Ik kan me na 10 jaar werken hier in Thailand niet aan de indruk onttrekken dat veel Thais werken als een noodzakelijk kwaad zien. Als werk geen of onvoldoende geld oplevert werken ze niet en houden hun hand op bij rijkere familieleden. Werken is voor hen NIET: structuur en betekenis geven aan je leven, verzekeren van de toekomst van je kinderen en kleinkinderen, persoonlijke ontwikkeling, bijdragen aan de Thaise samenleving op langere termijn. Thais denken vooral in korte termijn, eigen gewin en dat geldt ook voor de droom om rijk te worden. Snel geld is in trek. Hoe sneller je rijk bent, hoe sneller je kunt stoppen met werken en relaxen. Niets (productiefs) doen is niet des duivels oorkussen maar zeer gewild.
In het verlengde hiervan denk ik dat de Thais alleen minder uren gaan werken als het reguliere werk dat ze doen (of dat u een reguliere baan is of zelfstandig ondernemer is) meer geld oplevert. De verhoging van het minumloon is slechts een deeloplossing omdat er zoveel kleine zelfstandigen zijn die daar niet (of slechts indirect via de bestedingen van de middenklasse) van profiteren. Er moeten dus meer mensen doorschuiven van kleine zelfstandige naar reguliere en beter betaalde banen. En dus moeten bedrijven meer maatschapperlijke verantwoordelijkheid tonen door werk te genereren, beter betalen en genoegen nemen met minder (woeker)winst. Maar ja……daar zeg je zowat.
Ik heb werken ook altijd alleen maar gedaan, omdat ik er geld mee verdiende.
Het lijkt me niet dat werken je een beter mens maakt.
Ik heb in ieder geval niet het gevoel dat ik een aureool van heiligheid heb gekregen door bijna 40 jaar te werken.
‘Ik kan me na 10 jaar werken hier in Thailand niet aan de indruk onttrekken dat veel Thais werken als een noodzakelijk kwaad zien’ zeg je en ik verwijs ook naar de rest van deze alinea.
Ik vraag we wel eens af, beste Chris, in welke Thaise omgeving je leeft en hoeveel contact je hebt met, zeg maar, gewone mensen. Veel empathie en begrip lees ik hier niet.
Ja, ik ken wel mensen zoals jij ze beschrijft. Maar ik zeg je dit: verreweg de meeste Thais werken hard, ook voor de gemeenschap en hun gezin. Ze willen hun kinderen een goede opleiding geven en ook zelf een beter leven geven. Ik ken veel vrijwilligers die uren per week belangeloos gehandicapten en ouderen helpen.
Maar ik ben ook dankbaar voor die werkenden die geen structuur en betekenis geven aan hun leven maar wel mijn straatje schoonhouden en het afval ophalen tegen een hongerloontje.
Sorry dat ik het zeg en misschien heb ik ongelijk maar ik kan mij niet aan de indruk onttrekken dat jij minachting hebt voor de gewone Thai die dagelijk worstelt om boven te blijven. Probeer eens in hun schoenen te gaan staan zonder theoretische verhalen.
Sorry, dit is als antwoord op chris hierboven…..
Ik ben ook van mening dat vele hard, keihard werken voor weinig geld/
De lanterfanters die zie je, maar de hardwerkende mens zie je niet. Die zijn in een fabriek of in de bouw of thuis in een kleine werkplaats aan het ploeteren.
Klopt als een bus Bertus. De reacties gaan inderdaad veelal over de in het oog springende lanterfanters. Medeleven met de wel dagelijks keihard werkende Thaise mensen bespeur ik bij velen niet. De omstandigheden qua klimaat, opleiding, sociale verzekeringen, enz., enz. in Thailand vallen vanzelfsprekend niet te vergelijken met die in België en Nederland. Van het minimumloon van 300 Bath p/d valt echter ook voor een Thai nauwelijks rond te komen en velen ontvangen dit bedrag geeneens. Baantjes, zeker in de bouw, worden steeds schaarser door concurrentie met nog goedkopere krachten uit buurlanden en arbeidscontracten zijn er nauwelijks. Als er geen werk meer is sta je met lege handen op straat. Het geval van de zoon van TheoS spreekt boekdelen, rechtmatig loon wordt bij ontslag vaak niet uitbetaald. Desondanks wordt door de aan de zijlijn zittende reageerders een maximale prestatie en inzet van de Thaise werknemer verwacht. Tegen Chris wil ik nog zeggen dat een Thai inderdaad de pretentie niet zal hebben om te werken voor een betere samenleving in Thailand in de toekomst. Een gemiddelde Thai zal daar geen boodschap aan hebben, hij/zij heeft het veel te druk om zijn hoofd nu boven water te houden! Maar velen stellen wel alles in het werk om hun kinderen te kunnen laten studeren en zo voor hen te hopen op een betere toekomst.
Tja…..Ik kijk helemaal niet neer op de gewone Thaise mensen. Ik woon in een (goedkope) condo en ben daar de enige buitenlander. Om mij heen alleen gewone (geen echte middenklasse maar lagere socials klassen) Thais die ik in mijn verhalen hier op dit blog herhaaldelijk (WDWMD) beschrijf. Een groot aantal zou je langzamerhand moeten kennen.
Ik neem niksm terug van mijn idee dat veel Thais werken zien als noodzakelijk kwaad. Ik neem ze dat ook niet kwalijk. Sterker: ik begrijp het volkomen. Veel Thais in mijn condo zijn kleine zelfstandige en eenaantal anderen doen geestdodend werk en doen elke dag hetzelfde. Dat aangevuld met het feit dat er een enorme bureaucratie is op elke werkplek (een chef die weer een chef heeft en die heeft weer een chef; zie hoeveel mensen op een immigratiekantoor bezig zijn om je visumanvraag te beoordelen, vervolgens opnieuw te beoordelen, een ander int het geld, weer een ander stempelt, en de laatste geeft je je paspoort terug, hopelijk binnen een tijdsbestek van 4 uur; mijn collega wachtte vorige week in Bangkok 8 uur) en er nauwelijks sprake is van empowerment op de werkplek. Ik zou wellicht dezelfde houding aan de dag leggen.
Mijn vrouw is manager van een bouwbedrijf en empowert elke maand medewerkers en geeft ze ook een salarisverhoging als ze dat aankunnen. Ik probeer dagelijks mijn (meestal verwende) studenten empathie bij te brengen voor de Thais die het minder hebben. Jij bent gepensioneerd en staat aan de zijlijn een beetje te roeptoeteren.
Thai werken denk ik ongeveer net zoveel uren als wij tot begin jaren zestig gewend waren.
Dat we toen minder konden gaan werken was het gevolg van economische voorspoed in de naoorlogse jaren en toename van de arbeidsproductiviteit.
In Thailand is betrekkelijk veel ‘verborgen werkloosheid’ (de vrouw van de Songtaew chauffeur die de hele dag meerijdt om de muntjes aan te pakken), wat er op duidt dat het economisch nog wel wat beter kan.
De arbeidsproductiviteit wordt door de lage lonen ook niet erg gestimuleerd.
Het lijkt er derhalve op dat het wellicht nog wat te vroeg is om de gemiddelde arbeidstijd in uren per week te gaan verkorten.
Mijn vrouw werkte 60 uur per week in een textielfabriek voor 10.000 Bath per maand en heel vaak OT overtime. Toen ik een maand in Thailand was kon ze 3 dagen vrij krijgen, wat een idiote werkgever, en is ze op aandringen van mij opgestapt. Nu betaal ik haar 14.000 Bath per maand en is ze de hele dag thuis bij haar dochter. Om wat om handen te hebben repareert ze kleding waarmee ze ook nog minimaal 6000 Bath bij verdient. Ze spaart zelfs heeft een nieuw bed gekocht en een kast voor onze kleding. Zij prijst zich gelukkig en ik gun haar dat van harte
Wij kunnen hier op de rug van de Thaise medemens goed leven. Zolang de Thais die geen of nauwelijks opleiding kunnen krijgen voor een habbekrats moeten werken en dat minstens zes dagen in de week en 10 of meer uur per dag, vaak genoeg nog in de fabriek waar ze werken ook blijven slapen (Net als Walters vrouw, heeft mijn vrouw een paar jaar in zo’n fabriek gewerkt), kunnen de prijzen laag blijven, de lonen laag en dus meer controle over de bevolking.
De Thais die werken hebben nauwelijks tijd. Hobbies? Dat is dan misschien een gang naar de tempel, waar dan veel mensen hun kleine inkomen nog kleiner maken door regelmatig te tamboenen…
En wat is het loon van deze ongeschoolde arbeiders? Zijn ze ziek: geen geld, pensioen? (Hooguit 500 baht per maand!); Geen arbeidslozengeld. Concurrentie uit Myanmar voor nóg lagere lonen.
Ik heb ook vele jaren met Thais gewerkt die hetzelfde werk als ik deden (steward bij Lufthansa) en vele malen minder dan ik verdienden, maar t.o.v. hun mede landbewoners goed). Ik geloof niet dat ik er ook maar één ben tegen gekomen die lui was. Ik ken ze als hardwerkende, vaak opgewekte collega’s voor wie niets te veel was. En ik kende ze ook buiten het vliegtuig. Ik weet dat vele Thaise collega’s, die als thuisbasis Bangkok hebben (daardoor lager loon) en die in Duitsland – in Frankfurt – in een hotel ondergebracht zijn (in een stadsdeel waar veel Turken wonen) hun eigen eten uit Thailand meenemen en in het hotel in de crewlounge in de magnetron opwarmen. Voor een deel, omdat veel Thais – net zoals veel westersen hier – liever hun eigen eten verorberen, maar ook voor een deel vanwege de hoge prijzen van het eten in Duitsland.
Dan, wanneer ze weer in Bankgok aankomen, doen ze er nog een paar uur over om naar huis te gaan. En toch hebben dezen, vergeleken met vele landgenoten, een luxueus leven in Thailand.
Hier in Hua Hin is pas geleden de grote shoppingmal Blue Port geopend. Veel van het personeel komt uit Pranburi en van verder weg. Mijn vrouw praat heel vaak met het personeel en vraagt waar ze vandaan komen. Gisteren vertelde een meisje dat ze uit Hat Yai komt en ze kan van haar werkgever een kamer krijgen om in Hua Hin te verblijven.
Een ander reist iedere dag vanuit Saam Roy Yot naar Hua Hin en weer een ander doet dat weer vanaf Pranburi, dat ook nog eens 20 km vanaf Hua Hin ligt… en zo maar door.
Mijn conclusie: de meeste Thais werken hard en lange, lange uren voor weinig geld.
Dat wij velen kennen die alleen maar hun handje open houden, ligt in de aard van de natuur. Wij gaan op zoek naar een vrouw – velen gaan dat in een bar doen – en komen dan vrouwen tegen, die hier hun inkomstenbron in zien: zoek een Farang, dan krijg je véél meer geld dan met echt werken en je kunt je familie verzorgen. En als dan het geld op is, dan wordt je liefje door de familie onder druk gezet een andere wandelende ATM te zoeken…
Dat zijn dan de mensen die wij kennen. Mensen die jaloers zijn op andermans geluk en die er zelf nauwelijks iets voor willen doen. Die beledigd zijn dat ze niet minstens de helft van de waarde van de auto kunnen krijgen die jij koopt. Mensen die iedere mogelijke manier proberen uit te vinden hoeveel je teelak per maand krijgt en dan tegen die tijd steen en been klagen dat het hun zo slecht gaat.
En dat gebeurt niet alleen met de buitenlander, maar ook met Thaise mannen (mensen)… daar wordt niet bij gediscrimineerd. Heb je geld, ben je een bron.
Ik ken er een die niet alleen hard werkt, maar die in de vijf jaar dat ik haar (helaas) ken, het iedere keer weer klaarspeelt om een gek te vinden die haar een paar duizend baht “leent”. Niemand ziet dat geld weer terug. Het laatste was dat ze 100.000 baht kreeg voor een stuk land dat op zijn minst een miljoen of meer waard was, maar dat zij niet verkopen kon, vanwege de lease die er op lag. En dat geld kwam van haar eigen zus die in Duitsland woont!
Maar over het algemeen…. werken de eerlijke Thais – en dat zijn de meesten – hard tot zeer hard voor weinig geld…net zoals de meeste Aziaten. Maar daar hoor je niet veel van.
Ik zie ze wel…de boeren die op de velden werken, de werkers in de bouw die iedere ochtend afgehaald worden. De verkopers in 7/11 of de mensen die op drie verschillende markten of meer staan… Kijk je goed om je heen, dan zie je een volk dat altijd bezig is om uiteindelijk voor hun eigen kinderen te zorgen zodat deze later een betere toekomst kunnen hebben of voor de ouders die niet meer kunnen werken.
Heel erg bedankt voor je prachtig verhaal! Ik word er zowaar nog emotioneel van op m’n oude dag.