‘Niemand wil het, maar we moeten’

Door Redactie
Geplaatst in Achtergrond
Tags: , ,
9 november 2016

Toen Oi, een Akha jongen, 6 jaar was, verdronk zijn vader. Twee jaar later stierf zijn moeder aan een overdosis drugs. Na haar dood stuurde zijn stiefvader hem naar Chiang Mai om rozen in bars te verkopen. Omdat hij daar niet genoeg mee verdiende om zijn jongere broer en zuster te onderhouden, belandde hij in de seksindustrie. Hij werkte er van zijn 11e tot zijn 16e.

‘Oi is de reden dat ik met Urban Light ben begonnen’, vertelt de Amerikaanse Alezandra Russel (31). Zij kwam met hem in contact toen ze onderzoek deed naar mensenhandel in de seksindustrie en een compleet red light district met jongens in Chiang Mai ontdekte.

Nadat Alezandra Oi’s levensverhaal had gehoord, was ze vastbesloten jongens als Oi te helpen. Ze verkocht haar verlovings- en trouwring  en met het geld dat de verkoop opbracht, stichtte ze Urban Light, een inloopcentrum voor jongens tussen 14 en 24 jaar. Ze kunnen er cursussen volgen, een gezondheidscontrole krijgen of ze komen gewoon voor een warme maaltijd en een douche.

Vorig jaar wisten honderd jongeren het centrum te vinden. Dankzij Urban Light zag Oi kans de seksbar te ontvluchten, maar zijn leven nam vier jaar geleden een dramatische wending toen zijn stiefvader zijn vier jaar oude zusje verkocht omdat Oi niet genoeg geld inbracht. Sindsdien is ze spoorloos. Oi begon te drinken, hij raakte aan de drugs en zijn jongere broertje belandde ook in de prostitutie. Oi zit nu een gevangenisstraf van 3 jaar uit omdat hij een klant, die hem naar zijn huis had meegenomen, had bestolen.

Het verhaal van O

Maar er zijn ook verhalen met een beter einde. O bijvoorbeeld, ook een Akha. Nadat zijn vader was gedood, stuurde zijn moeder zijn zus naar een karaokebar in Chiang Mai. Vier jaar geleden – zijn zus ging trouwen – was het O’s beurt om geld te verdienen. Hij ging naar Chiang Mai om een baan te zoeken. Vrienden uit zijn dorp haalden hem over in een bar te werken. Hij was toen 19 jaar.

‘Ik had niet verwacht dit soort werk te doen. Maar ik had het geld nodig om mijn familie te onderhouden. Ander werk verdiende niet genoeg. Mijn familie krijgt zes- tot achtduizend baht per maand. Een massagesalon of een bar zijn de enige mogelijkheden. Daar kun je tien- tot vijftienduizend baht per maand verdienen. Niemand wil het, maar we moeten. Ik voelde me erg rot. Soms had ik het gevoel dat ik een object was, geen mens.’

Het was Oi die O bij Urban Light introduceerde. Hij ging naar een Engelse taalschool, spreekt nu vloeiend Engels en werkt in de preventie van mensenhandel in noord-Thailand. Zijn zussen gaan naar school en de universiteit, hij speelt fanatiek frisbee en hij is van plan in zijn geboortedorp campagne te gaan voeren voor het belang van onderwijs.

‘Ik heb nieuwe vrienden en een nieuwe wereld. Ik kan nu de andere kant van de wereld zien die ik eerder niet zag. Ik weet zeker dat ik nu een betere toekomst heb dan vroeger.’

O misschien wel, talloze anderen niet. Sommige organisaties zeggen dat de prostitutie is verminderd, maar volgens O is die verhuld. Sommige bars zijn weliswaar gesloten, maar internetshops dienen nu als dekmantel. Ze hebben achterkamertjes waar hetzelfde gebeurt. ‘Mensen zeggen dat het er niet is – het is er nog volop.’

Bron: Bangkok Post

Er zijn geen reacties mogelijk.


Laat een reactie achter

Thailandblog.nl gebruikt cookies

Dankzij cookies werkt onze website het beste. Zo kunnen we je instellingen onthouden, jou een persoonlijk aanbod doen en help je ons de kwaliteit van de website te verbeteren. Lees meer

Ja, ik wil een goede website