De revolutie in juni 1932 onder leiding van de burger Pridi Phanomyong (foto rechts) en de militair Plaek Phibunsongkhraam, die de absolute monarchie omzette in een constitutionele monarchie, heeft het debat over een passende bestuursvorm voor Thailand niet doen verstommen. In de ruim tachtig jaar sindsdien zijn er twaalf succesvolle staatsgrepen geweest, twee succesvolle bloederige volksopstanden (1973 en 1992) en een aantal even bloederige maar niet-geslaagde demonstraties en werden er negentien nieuwe grondwetten geschreven.
Thailand leeft nu al weer drie jaar onder een militaire dictatuur met een onzekere toekomst over het herstel van de democratie. Wat is de achtergrond van deze voortdurende strijd? Welke botsende maatschappelijke en staatskundige ideeën liggen er aan ten grondslag? Hier beschrijf ik de filosofie van de heersende klasse die gekend moet worden om die strijd te begrijpen.
De elite, ook wel de heersende klasse in Thailand, eist het alleenrecht op Thailand te besturen
Alleen zij zouden dat op een goede wijze kunnen doen. Ik bespreek hier de opvattingen die daar aan ten grondslag liggen en die veel te maken hebben met het hindoeïstische en boeddhistische begrip ‘karma’.
Deze zienswijze zou uniek Thais zijn en kan door buitenlanders moeilijk worden begrepen. Thais die zich er tegen verzetten zijn geen echte Thais. Als een Thai een ander standpunt inneemt is er vaak de vraag: ‘Ben je wel een Thai?’. Deze gedachtegang wordt de Thais van jongs af aan ingeprent en weinigen ontsnappen aan de invloed ervan. Ze zeggen soms: ‘Verstandelijk gesproken ben ik het er niet mee eens maar gevoelsmatig kan ik het niet van me afzetten’.
Twee opmerkingen vooraf. In de filosofie van de heersende klasse speelt het boeddhisme dus een grote rol maar of dat ook de werkelijke of de juiste principes van het boeddhisme weerspiegelt is maar de vraag. Persoonlijk denk ik maar ten dele maar ik ga daar verder niet echt op in.
Verder is het evenzeer de vraag in hoeverre de Thaise bevolking nog achter deze ideeën staat. Ook hier moet ik een slag om de arm houden. De meeste literatuur en mijn eigen ervaringen zeggen dat nog maar een betrekkelijk klein gedeelte van de Thaise bevolking deze in rots gehouwen hiërarchische waarden uit het boeddhisme volledig aanvaardt.
Karma
‘Karma’ is een Sanskriet woord en betekent letterlijk ‘daad, actie’, in het Thais is het ‘kam’. Als religieus begrip wordt er onder verstaan de som van al iemands goede en slechte daden in alle vorige en in dit leven. Daarbij moet opgemerkt worden dat intentie, bedoeling, een essentieel onderdeel is van de daad. Iemand die veel geld schenkt aan een tempel en dat rond bazuint om zijn eigen reputatie te verhogen, pleegt geen goede daad.
Het begrip ‘karma’ is innig verbonden met het begrip reïncarnatie, wedergeboorte. Het is het opgebouwde goede en slechte karma dat bepaalt hoe je herboren wordt. Simpel gezegd: een koning is koning door zijn vele verdiensten verworven in zijn vorige levens, een keuterboertje heeft een zeer beperkt karma opgebouwd. Maar beiden kunnen in dit leven hun karma verbeteren of verslechteren.
‘Goede mensen’
Iemand kan zijn eigen verdiensten naar iemand anders zenden om zijn/haar karma te verbeteren. Dit alles is een natuurwet, er is geen andere persoon of wezen die dit beoordeelt. Het is onderdeel van dit universum en is niet meer dan een noodzakelijke oorzaak-gevolg wetmatigheid.
In de paar duizend jaar hindoeïstische en boeddhistische traditie is er overigens een stevige discussie geweest over al deze zaken. Bepaalt je karma werkelijk je reïncarnatie? Sommige groepen ontkennen dat. Bestaat er wel een reïncarnatie? Wat over de vrije wil? Als ik iemand vermoord ben ik dan niet schuldig want mijn karma heeft het veroorzaakt? Kan ik verdienste naar een ander overbrengen? Sommige groepen zeggen van niet. Er zijn uitspraken van de Boeddha bekent waarin deze twijfels aan de orde komen.
Het idee van karma vinden we overigens in iets andere vorm terug bij het begrip ‘erfzonde’ in het christelijke gedachtengoed.
Karma en hoge status
Binnen het Thaise Theravada boeddhisme bestaan al deze twijfels niet. Iemand die geboren wordt met een hoge status dankt dat aan zijn uitstekende karma. Deze mensen zijn van nature wijs. Zij hebben inzicht in de maatschappelijke structuur en de rol van één ieder daarin. Dat speciale inzicht heet in het Thais panyǎa, wijsheid, en is meer dan alleen kennis. Het is met een minzame glimlacht ogenblikkelijk begrijpen hoe de vork in de steel zit.
Deze mensen kennen de boeddhistische geschriften, spreken wat Pali en gebruiken de koninklijke woorden. Ze zijn vaak redelijk rijk, verwerven nog meer verdienste door giften (hoe meer hoe beter) aan tempels en koninklijke projecten maar gaan er niet prat op. Zij volgen het Thaise spreekwoord ‘Plak het goud op de achterkant van het Boeddha beeld’.
Zij zijn zuiver van geest en handelen altijd met moreel hoogstaande intenties. Hun al hoge inzicht in de werkelijkheid, de Dharma, in het Thais tham of thammá, wordt bevorderd door meditatie en correcte rituelen. Er is een duidelijk verband tussen de zuiverheid van geest, de mogelijkheid de waarheid te zien en het verwerven van verdienste.
Een blanke huid en een net pak zijn twee andere kenmerken van deze groep.
Koningen staan hierbij vrij eenzaam aan de top. Monniken behoren vanzelfsprekend ook tot deze uitverkoren groep maar vrouwen vrijwel nooit.
Alleen deze mensen worden phôe: die: of khon die: genoemd, letterlijk ‘de goede mensen’. We kunnen dat zelfs nog wat uitbreiden. Er zijn ‘goede’ en ‘slechte’ families en groepen. Zij geloven dat zij een natuurlijk recht hebben het land te regeren.
Wai Kru (StopSan / Shutterstock.com)
Karma en lage status: de buffels
Hoe anders gaat het toe aan de onderkant van de samenleving! Deze mensen zijn verstrikt in een dagelijkse strijd om het bestaan. Zij ploeteren in de modder om de rest van het land van rijst te voorzien. Hun emoties en gedachten draaien vaak om geld en materiële goederen. Zij hebben geen ‘chai yen’, koel hart, en zijn mede daardoor niet in staat de echte achterliggende waarheid en werkelijkheid te zien. Zij denken veelal subjectief en zelden objectief. Zij hebben geen tijd en gelegenheid na te denken of te mediteren.
‘Slechte mensen’
Hun waarnemingen zijn zuiver zintuigelijk, niet helder en zonder innerlijke toetsing. Ze hebben dikwijls ‘slechte bedoelingen’ en scheppen verdeeldheid en chaos. Die uiten zich in politieke strijd, demonstraties en opstanden en een onwil te luisteren en te gehoorzamen. Ze besmetten elkaar met verkeerde ideeën. Zij hebben geen goed karma en zijn nauwelijks in staat dat te verbeteren. Ze hebben een donkere huid en zijn slordig gekleed.
Ze worden vaak vergeleken met ‘buffels’ en ‘termieten’ die de fundamenten van de Thaise samenleving aanvreten. In de recente politieke strijd waren er spandoeken waarin een naakte Yingluck lag boven op een buffel. Een cartoon liet een straat in Bangkok zien vóór de demonstraties, gevuld met auto’s, en dezelfde straat tijdens de demonstraties, gevuld met buffels. Thaksin was een duivel omdat hij deze Thaise waarden op zijn kop zette.
In deze opvattingen kan een ‘slechte’ koning niet bestaan, hij is altijd de alwetende vader die goed zorgt voor zijn onwetende kinderen. Een ‘goede’ boer is in deze visie bijna een onmogelijkheid, misschien alleen als hij deze karmische principes omhelst en bescheiden en gehoorzaam blijft. In bijna alle politieke debatten is deze tweedeling te herkennen maar meestal onuitgesproken.
Dan is er een min of meer grote middengroep, losjes de ‘middenstand’ genoemd. Zij erkennen de status quo gebaseerd op de bovengenoemde boeddhistische principes. Zij baden zich in het charisma van de hoger geplaatsten en vereren hen. Ze doen hun uiterste best zelf een hogere status te bereiken in dit of een volgend leven door meer verdienste, boen, te verwerven en kijken nogal eens neer op de lagere groepen. Maar in deze groep zijn er ook veel andersdenkenden.
De drie soorten macht in deze visie
Het Thais kent drie woorden voor macht, passend bij bovengenoemde uitleg van karma en hoe die tot uiting komt in alle maatschappelijke verschijnselen.
1 อำนาจ amnâat
Amnaat is ruwe amorele macht die voor goed en kwaad gebruikt kan worden en alleen met geweld in stand wordt gehouden. Politieke en militaire macht is een voorbeeld hoewel de laatsten soms ook wat barami bezitten. Machtsmisbruik en machtsevenwicht zijn afgeleiden. De Thaise koningen hebben weinig amnaat maar vooral barami. De reusachtige beelden van zeven Thaise koningen in Hua Hin schijnt dat tegen te spreken: ze hebben allemaal een wapen in de hand: zwaard, dolk of speer.
2 บารมี baarámie
Dit heeft religieus-boeddhistische kanten. Het is charismatische macht uitgeoefend door personen die in vorige levens veel karmische verdienste hebben verworven en het is vergelijkbaar met de macht die een geliefd persoon op iemand heeft. Het is aantrekkingskracht en uitstraling maar is niet dwangmatig. Een rechtvaardige koning die alle tien koninklijke boeddhistische deugden bezit en gebruikt, zoals Bhumibol, heeft veel barami. Hij is een dammaraja, een rechtvaardige koning. Een thudong (zwerf-)monnik heeft ook barami. Een arbeider of boer zelden of nooit.
3 ศักดิ์สิทธิ์ sàksìt
Dit is een magisch-goddelijk concept. In wezen ook amoreel en kan evenals barami niet ter verantwoording worden geroepen of rationeel worden begrepen. ‘Almachtige God’, is een voorbeeld. Maar ook heilige voorwerpen, als amuletten, personen die rituelen uitvoeren en sommige geesten hebben saksit. In de afgelopen decennia kregen de Thaise koningen meer saksit toegewezen, zij werden meer devaraja, god-koning, een brahmaans-hindoe concept.
Dit is het gedachtengoed van de hogere klasse in Thailand waarmee zij hun recht om te heersen rechtvaardigen. Datzelfde gedachtengoed leeft ook onder de middenklasse maar in mindere mate en onder de lagere klasse nauwelijks meer. Dat is althans hoe ik het zie maar ik sta open voor andere meningen.
Bronnen
- David Streckfuss, Truth on Trial in Thailand, Routledge, 2011
- Een heel interessant artikel over hoe deze gedachtegang zich in het gewone leven manifesteert: Funahashi, Daena Aki. “Rule by Good People: Health Governance and the Violence of Moral Authority in Thailand.” Cultural Anthropology 31, no. 1 (2016): 107–130. culanth.org/articles/802-rule-by-good-people-health-governance-and-the
En zoals altijd met alle religies gebruikt men alleen die passages die toevallig in de agenda passen. Da’s het mooie met religie, je kan het altijd zelf invullen.
In Nederland konden ooit alleen burgers (van de mannelijke sekse) stemmen die belastingplichtig waren. Dat waren (dus) die personen die behoorlijke inkomsten hebben.
Het algemene kiesrecht (voor alle mannen en alle vrouwen in Nederland) is -zo uit mijn hoofd- 100 jaar geleden ingevoerd.
Als in Thailand alleen de rijken stemrecht krijgen lijkt de rechtsstaat verder weg dan ooit.. Maar elk land mag het regelen zoals men goed dunkt, omdat het een interne aangelegenheid is.
Wij buitenlanders hebben daar alleen indirect mee te maken en moeten onze mond houden 🙂
Citaat:
‘Wij buitenlanders hebben daar alleen indirect mee te maken en moeten onze mond houden ‘
Meen je dat nou echt of bedoel je het ironisch?
Nederlanders schrijven over het Midden-Oosten (Joris Luyendijk) , de Verenigde Staten, China, Japan etc. Er is een Facebook pagina waar Thais over Nederland schrijven. Natuurlijk moeten de Thais zelf beslissen maar waarom mogen wij er niet over nadenken en schrijven?
Ik denk soms dat ex-pats door het Thai-virus zijn besmet: Thailand is een uitzonderlijk land met een uitzonderlijk volk dat anderen nooit zullen kunnen begrijpen en dat moeten wij ook niet proberen.
Ik voer bijna dagelijks met Thais uitvoerige discussies over alle Thaise toestanden, zelfs het koningshuis, en (bijna) niemand neemt me dat echt kwalijk. Gewoon je mond open doen.
@Tino
Met “onze mond houden” bedoel ik vooral (maar niet uitsluitend) dat we de wetgeving van een land (dat niet de onze is) moeten respecteren. Het is niet van belang dat wij Nederlanders met die wetgeving kunnen instemmen of niet. Wet is wet.
Als voorbeeld noem ik de doodstraf die in diverse landen in Z.O.-Azië is ingesteld. Daar moet je dan rekening mee houden als je leven je lief is. Ik heb zelf geen moeite met die regelgeving (’s Lands wijs ’s lands eer).
Als je je niet aan de wet wenst te houden of het niet eens bent met het beleid van een land moet je zo’n land niet willen bezoeken. En als een bezoek om welke reden dan ook onontkoombaar is weet je waar je je aan moet houden.
Ikzelf ben van oordeel dat een volk zelf mag beslissen over het vaststellen van de regels (wetgeving). Maar dat houdt in dat een ieder de gelegenheid krijgt zijn/haar mening vooraf te geven en dat daar ook rekening mee wordt gehouden. En -kijk eens om je heen- dat lijkt vaak anders te gaan.
Nederland wil graag andere landen opvoeden dus mengt zich in interne aangelegenheden van andere landen. Alsof Nederland zo’n geweldig voorbeeld is van hoe het in een land moet worden geregeld (nee dus). Veel landen houden daar ook niet van. Zo ook Indonesië (en ook andere landen) die Nederlandse ontwikkelingshulp weigerden omdat Nederland zo zijn eigen regeltjes aan andere regeringen wenst op te leggen. Nederland is nog steeds schoolmeester maar wordt steeds minder “gehoord”.
Het ene dat Nederland wat mij betreft wel kan blijven doen is misstanden zoals schrijnende ongelijkheden aan de kaak te stellen. Dat was het voor even.
Discussies over politiek en zeker over het koningshuis, gaan goed, tot je de discussie met de verkeerde persoon voert.
Of de verkeerde persoon meeluistert.
Een politiek niet correcte mening over de overheid brengt u mogelijk alleen maar op de zwarte lijst van de immigratie.
Een politiek onterechte mening over het koningshuis levert u een lang verblijf achter tralies op, voor u op die zwarte lijst van de immigratie terecht komt.
Ik zou wat terughoudend zijn met die discussies.
Een keer ruzie maken met iemand, kan voldoende zijn, om u in het vizier van de overheid te brengen.
Corretje,
Dank voor je opbeurende woorden over het Land van de Grimlach. In het gevang zonder tussenkomst van de rechter, toe maar!
Alle hier wonende expats moeten een eed van loyaliteit afleggen gepaard aan een zwijgplicht, want anders………
Maak je over mij geen zorgen, binnenkort keer ik naar Nederland terug samen met mijn 18-jarige zoon die daar gaat studeren. Heerlijk vrij gevoel! Maar ik laat ook wat tranen want ik houd van Thailand en van de Thais.
Ik hoop in mijn nieuwe woonplaats wat Thais te ontmoeten om mee te praten.
Religie heeft alleen oorlog gebracht.
Met alle verschuldigt respect, maar wat Tin hier uit zij mouw schud is een linkse Europese visie, die weinig of niks te maken heeft met hoe her 21e eeuwse Thailand sociaal en polititie in mekaar zit. En geeft alleen maar een heimwee naar de Thaksin periode weer. Die hij vanuit zijn linkse visie als de bevrijder van de onderdrukte massa ziet.
Maar laat het nu juist deze Thaksin zijn, die op een perverse manier de kleine rijstboer nog dieper in de schulden heeft gedreven, waardoor velen hun land zijn kwijtgespeeld aan de CP groep waarvan de eigenaar een intieme vriend van Thaksin en de echtgenoot van zuster yingluck in de beheerraad zit.
Tino laat de groeiende middenklasse, en de Netizens buiten beschouwing. Beiden verwerven een steeds grotere politieke macht, die zij op een zeer efficiente manier weten te gebruiken. Onder hun druk heeft de Junta al bepaalde maatregelen en verordeningen terug moeten intrekken. Mooiste bewijs van hun macht zijn de aanzet tot de val van de Yingluck regering, die veroorzaakt werd door de Witte maskers beweging, maanden voordat de massa betogingen begonnen.
De huidige Thaise regering word zeer nauwlettend in het oog gehouden door de Netizens via LINE,,FB en TWITTER, waar zij op enkele dagen honderdduizenden mobilliseren. De Thai net zoals in vele ander landen heeft zijn geloof in politieke partijen en in de politiek in zijn geheel verloren. Hij heef ook zijn geloof in een parlementaire democratie verloren. Vooral omdat deYingluck regering ze had omgevormd tot een parlementaire dictatuur, waar via geheime nachtelijke stemmingen de oppositie buitenspel werd gezet waardoor er geen democratische controle meer was.
Daardoor kan de huidige junta en zeker de huidige PM op heel wat steun van de bevolking rekenen. Vooral omdat zij meer voor de armen en kleine boeren hebben gedaan dan alle regeringen samenn sinds de lastste 20 jaar.
Beste Henry,
Je hebt zeker gelijk wat Thaksin betreft. Hij hoorde tot op zekere hoogte ook bij die ‘heersende elite’ en was vaak een arrogante grootkapitalist. En ik heb inderdaad de rol van de middenklasse te weinig naar voren gehaald.
Maar met alle respect, de visie die ik in mijn verhaal beschrijf heeft niets te maken met een ‘Europees(liberaal) links’ gedachtengoed. Het is een filosofie of ideologie die juist door veel, misschien wel alle, (ook conservatieve) Thaise schrijvers naar voren is gebracht. Het is een Thaise visie door Thais verwoord en die ik hier laat zien. Ook de meeste Thaise wetenschappers zien deze gedachtengang als verantwoordelijk voor de vele militaire staatsgrepen in Thailand. Het zal je verbazen hoeveel links liberale Thais er wel niet zijn (geweest). Dat is niet een exclusief Europees gedachtengoed.
Dit zegt een zeer bekende en betrouwbare Thaise wetenschapper:
The National Council for Peace and Order (NCPO)(de junta, Tino) is systematically laying down the foundations to allow its power to take deep root in Thai politics and overshadow the role of elected politicians in the future, renowned political scientist Seksan Prasertkul said Monday……. The regime is using ………….to change Thai politics and keep political power in the hands of the “state elites” and bureaucrats for at least 9-10 years, he said.
http://www.bangkokpost.com/news/politics/1271823/critic-warns-of-ncpo-plan-to-cement-power
“the regime…”, niet DE elite die zich het alleenrecht toeeigent om het land te besturen.
Heel goed achtergrondartikel
Bedankt Tino.
Enerzijds maak je met deze info dingen die ik dagelijks hoor en zie minder vreemd en onverklaarbaar. Het Geeft me meer inzicht en wijsheid.
Anderzijds doet ze me vrezen dat politieke, sociale en economische “pacificatie” in Thailand bijzonder onwaarschijnlijk is. Het dreigt een onstabiel verdeeld land te blijven. In massa Thai rak Thai roepen. Twee maal daags de nationale hyme luidkeels aanheffen bij het heisen van ’s lands vlag. Dagelijkse TV-praatjes van de grote leider. Elke dag phad thai eten. Alle overige ceremoniële poeha. Het zal de in geesten diep gewortelde verdeeldheid enkel tijdelijk kunnen verdoezelen. Op naar de volgende grondwet en de volgende staatsgreep, al dan niet na een semi-democratische overgangsperiode.
Gelukkig hebben (vermogende) farrang daar tot op heden relatief weinig negatieve gevolgen van. Menig farrang ziet er zelfs de voordelen in. Laat ons (al dan niet stiekem) hopen dat dit zo blijft.
Beste Tino,
Ik denk dat de smog in het noorden je zicht op de werkelijkheid behoorlijk vertroebelt. Je hoofdpunt, namelijk dat de elite, de heersende klasse het alleenrecht opeist om Thailand te besturen is op drijfzand gebouwd en heeft niks te maken met Thailand anno 2017. Ik heb in een eerder artikel al eens aangegeven dat DE elite helemaal niet meer bestaat in dit land maar er zijn vele verschillende elites: de politieke (van rood en geel en enige andere kleuren), de economische (de top 50 rijkste Thaise ondernemersfamilies), de Boeddhistische (de top monnikken met daarnaast Phra Dhammachayo), het leger, de politie, de koninklijke familie, de amusements-elite, de sportelite, de academische elite. Het voert te ver ze hier allemaal de revue te laten passeren maar 1 ding is zeker: zij zijn niet DE elite die het alleenrecht opeist om het land te besturen. Superrijken zijn soms ook rood; oud-premier en legeraanvoeder Chavalit is zelfs voorzitter van de Pheu Thai. Tijdens de eerste dagen van de protesten onder leiding van Suthep hebben vele universiteiten, ook de mijne, zich aangesloten bij de eis om maatschappelijke hervormingen. Toen Suthep en zijn adepten wartaal begonnen uit te slaan en de red shirts beledigden hebben al die universiteiten zich van hem gedistancieerd.
Voor je bewering is ook geen enkel bewijs te vinden. Spotprenten of toespraken van de gele elite hebben dezelfde scheldwoorden als de spotprenten en toespraken van red shirts leiders in het verleden. Aan beide zijden is gemoord; van beide zijden zitten mensen in de gevangenis en dat aantal gaat nog stijgen. (zie het nieuws van vandaag over de PAD). Het huidige parlement volgt de regering even slaafs als het vorige parlement de regering Yingluck volgde (parlementaire dictatuur noemt Henry dat terecht)
Je doet ook alsof er alleen maar arme mensen in het noorden wonen en die allemaal rijst verbouwen. Mag ik er op wijzen dat er in het midden en het zuiden van het land vele boeren wonen die fruit verbouwen of rubber en niks hebben met rijst, en ook niet met buffels. Vele armen wonen daranaast in de grote steden als Bangkok en Chiang Mai en zijn helemaal geen boer.
De meerderheid van de mensen uit de verschillende elites die ik ken hebben in de praktijk net zoveel met Boeddhisme als de Brabantse fabriekseigenaar 100 jaar geleden met het katholicisme. Ze gaan naar ceremonieen om hun gezicht te laten zien, delen wat aalmoezen uit maar gaan verder gewoon verder met hun leven. Ik durf de stelling wel aan dat mijn vrouw vaker bewust en vrijwillig in de tempel komt dan het hele huidige kabinet samen. Het Boeddhistisch gedachtengoed is ver weg en de meesten zijn sterk geseculariseerd.
Chris,
De elite bestaat in Thailand wel degelijk. Of ben jij van mening dat er geen link (netwerk) bestaat tussen de diverse elite-groepjes die jij opsomt? De ambtenarij wordt op de achtergrond “bestuurd” door de 200 rijkste families, die ook zorgen dat “hun mensen” hun belangen blijven behartigen. Deze 200 families (be-)kennen geen kleur, zolang hun monopolieposities maar niet in gevaar komen.
Gekozen politici zijn voor deze groep een risico. Immers deze worden gekozen door het volk, waaronder die vele “domme” mensen uit de “bahn-nok”, en willen nog wel eens beleid uistippelen dat niet in het voordeel ligt van de “elite” en belastinggelden “verspillen” aan groepen die geen belasting betalen.
Nee, DE elite bestaat niet in Thaialnd. Er zijn verschillende elites die ook nog eens in de tijd veranderen en wisselende coalities sluiten.
Enekel, vorbeelden
1. de sportelite bestaat uit miljonairs uit de sporten muay thai boksen, gewoon boksen, gewichtheffen, golf, tennis, badminton, voetbal en volleybal. Ik schat dat 90 % van hen uit arme families komen, velen zelfs uit de Isan.
2. de entertainment elite is een allegaartje van geelhemden to protestzangers die zelfs deze regering niet kan aanpakken;
3. de aanhangers van Wat Dhammakaya vind je in alle elites terug, rood, geel, wit….
4. Meneer Nehwin in Buriram was eerst ene grote vriend van Thaksin, toen werd hijene vijand (stappen in een regering met Abhisit) en het zijn weer vrienden nu Thaksin de voetbalclub en het race-circuit financiert (en natuurlijk hoopt op een stemadvies van Nehwin in 2018)
5. zakenfamilies zijn overduidelijk aanwezig in de politiek, en wel in verschillende partijen. dat is wellicht een van de grootste problemen.
Er bestaat dus niet 1 elite die het alleenrecht op besturen claimt. Klinklare onzin.
De elite bestaat niet in Thailand stel en vervolgens spreek je jezelf tegen door een opsomming van de elite.
Ik zie als DE elite die selective groep, die voor of achter de schermen, de macht heeft te bepalen hoe het gehele land wordt geregeerd. Sportlhelden en top artiesten behoren niet tot de elite (Tenzij ze de juiste familienaam hebben), maar genieten een tijdelijke roem. De aanhangers van de Dhammakaya tempel ook niet, alhoewel er wel een paar tussen zitten.
Je voorbeeld van Newin is vreemd. De Chitchob familie behoort tot de provinciale elite (godfathers of provinciaal niveau), waaronder ik ook de Silapa-Archa en Thienthong families beschouw. Op nationaal niveau stellen deze families niet echt veel voor, wat wel geld voor enkelen van de leger top (alleen landmacht) en de Sino-Thai families van inmiddels Thaise multinationals (ook wel het Bamboo Netwerk genaamd)
Tja, die mening mag je hebben maar deze zogenaamd nietszeggende families hebben PM en ministers opgeleverd die wel degelijk bepaalden hoeveel geld er bijvoorbeeld naar hun eigen regio ging. (en jarenlang)
Het uittreden van Newin maakte de regering Abhisit mogelijk. Noem dat maar ‘niet echt veel voorstellen”. Ik noem dat van eminent belang in de parlementaire geschiedenis van dit land. En Thaksin heeft Newin bitter hard nodig om voldoende stemmen te halen in 2018. Daarom zijn we weer financiele vriendjes geworden. Noem dat ook maar van ‘gering belang’.
Overigens is een van die nietszeggende en tijdelijke artiesten biljonair in bahts geworden door zijn energiedrankje naar de beurs te brengen. Zijn naam kwam zelfs in de Panama Papers voor.
Beste Chris,
Je moet rijk zijn geworden en provinciale godfathers niet verwarren met de elite die de macht hebben over de politiek in het land. Newin was destijds “vriendelijk, doch dringend” geadviseerd Abhisit te steunen voor PM. Diegene die hem dat “advies” gaf behoord tot de elite die ik bedoel.
Hoe kom je erbij Gen Chavalit te noemen als huidig leider van de Phya Thai Partij en te stellen dat Thaksin de financier is van Buriram United (voetbal & race-track). De grote financiers daarachter zijn Thaibev (oa Chang bier) en King Power.
De Chidchob family heeft nog wel politieke invloed in de Bumjaithai partij, maar ik ken de leider Anutin persoonlijk, en de kans dat deze zich nu al verenigt met de Phua Thai Partij is klein.
De Bumjaithai Partij is een regionale partij rondom de provincie Buriram, en zal nooit landelijk voldoende stemmen kunnen halen. DE elite zal tzt na de verkiezingen bepalen wie de partij zal steunen en ik verwacht dat dat de partij zal zijn geen probleem heeft met de huidige PM. Anutin is een pragmatich zakenman, en zal zijn partij die richting laten volgen die het meest positief is voor de grote Sino-Thai firmas
Beste Petervz.
Rijke en macht horen in Thailand onlosmakelijk bij elkaar.
Newin werd vriendelijk betaald ook om Abhsiist te steunen.
Chavalit was voorzitter van de Pheu Thai tot 2011. Toen trad hij af. Dat is betekenisvol omdat hij een van de vertrouwelingen was van de toenmalige koning.
Dat Thaksin een van de financiers is wat Newin allemaal doet lijkt me werk voor de DSI dan. In Thailand is niets wat het lijkt.
Er zijn – volgens mijn informatie – nieuwe partijen in de maak die wel eens voor een aardverschuiving zouden kunnen zorgen a la Frankrijk. Dat de huidige PM terugkeert lijkt me onwaarschijnlijk.
Beste Chris,
Waarom zijn er in Thailand in de afgelopen ruim 80 jaar 12 succesvolle en 6 niet succesvolle staatsgrepen geweest? De verklaringen die ik hierboven neerschreef heb ik niet uit mijn duim gezogen maar worden ondersteund door de meeste Thaise en westerse geleerden.
Je maakt een aantal nuttige (de elite is wisselend, elite is niet allemaal geel etc) en wat minder nuttige opmerkingen die echter niet de kern raken van de redenering.
Ik heb een sterk vermoeden dat je het er eigenlijk mee eens bent maar dat niet wilt toegeven. Ik vermoed ook dat het te maken heeft met de rol van iemand die we niet mogen noemen.
Ik ken de geschiedenis van alle staatsgrepen niet uit mijn hoofd maar ik ben er zeker van dat de laatste twee (die ik zelf heb meegemaakt) niets maar dan ook niets te maken hadden met jouw stelling dat ‘DE elite het alleenrecht claimt op het besturen van dit land”.
Dé elite bestaat vast niet, net zo min als dé Thai of dé Nederlander. Je brengt dus enkele goede nuances in dat je dus bijvoorbeeld ‘elites’ kunt praten. Er zal dan ook geen Thaise Bilderberg groep zijn die macht en kapitaal verdeeld met al dan niet snode of sadistische plannen voor het plebs. Maar ondanks dat we in Nederland ook niet dé elite hebben begrijpen we donders goed om wat voor clubjes het gaat als er mensen tekeer gaan over wat de elite(s), grootkapitaal etc. uitspoken en de gewone man de dupe is of achter aan aansluit.
NB: de vast lezers weten vast wel dat ik geen fan ban van populisme, brulapen of specifieke personen zoals Geert, Thaksin of Suthep. Maar ten overvloeden voordat iemand denkt dat ik populisme aan prijs…
ben ik het niet mee eens, het gaat in thailand bij uitstek puur om de connecties. er zijn verschillende machtige groeperingen, en zij die bovenaan de foodchain staan van die groeperingen zijn simpelweg de elite. Die blijven vrijwel altijd met elkaar samenwerken, en betrekken hen die onderaan de foodchain staan hoogstens als stemvee of als personeel, maar zeker niet als iemand die meebeslist over beleid. Dan is er een tweesplitsing te maken tussen de oorspronkelijke conservatieve elite, en hen die tegen de bestaande hierarchie ingaan en voor zichzelf een mooie plek op het pluche zien. De rest van de verhalen over plannen voor Thailand of idealen is opium voor het volk.
sublieme bijdrage weer, puur over de historische cultuur en objectief zonder mening. echt een stukje geschiedenis waar we allemaal wijzer van worden. Natuurlijk is zoals je zelf al stelt de vraag in hoeverre dit nog in the hearts en minds van de bevolking leeft. niet veel is mijn ervaring ook, men is praktischer geworden.
Het probleem is natuurlijk dat dit principe van jezelf dienstbaar opstellen niet alleen werkt bij de ‘aristocratie’, maar ook bij de nieuwe rijken. ook daar kan je terecht voor je geld en geluk als je je onderdanig opstelt
vond vooral dat stuk over de buffels interessant. kan me goed voorstellen dat dit idee altijd in de achterhoofden van de Thai blijft spelen. “ik ben een buffel als ik mij niet netjes gedraag”, “laat ik mij maar netjes voegen naar de bestaande machtsverhoudingen”, “misschien zit er dan nog wel wat voor me in”. Want in het voorhoofd gaat het natuurlijk allemaal om dollars.
Grappig dit soort hardnekkig gepushte volksaard principes. Ook interessant dat dit zo gebruikt is tijdens de demonstraties. Ligt een beetje in het verlengde van van hoe er in Nederland met ‘democratie’ als ultieme waarde gepronkt wordt. Nederland, bij uitstek het democratische land. Zo stellen wij ons op, alsof wij de mensen op de wereld wat kunnen leren. Wij hebben rechten, wij zijn hoger ontwikkelt. Nooit komt de vraag op of we wel echt zo vrij zijn als we denken.
Als falang is het een groot voordeel om slechts “GAST” te zijn in Thailand. Kunnen ze het toch lekker zelf uitzoeken en dan gaan wij wel door met LEVEN.
Simpelweg hooguit jezelf verbazen.
“De elite, ook wel de heersende klasse genoemd, eist het alleenrecht op Thailand te besturen.”
Ik kan niet beoordelen of deze stelling juist is. Het lijkt er wel op, maar vanuit een bepaalde optiek is zij weer moeilijk te rijmen met – let wel ! – een uitnodiging van de Afdeling Internationale Rechtshulp van het Thais Openbaar Ministerie alweer enkele jaren geleden aan een piepklein Nederlandse – juridisch georiënteerde – stichting om in een bescheiden project op ambtelijk niveau mee te denken hoe de Thaise overheidscommunicatie naar en rechtspositie van de hill tribes, kan worden verbeterd. Een bijzonder lastig werkterrein met vele spanningsvelden en valkuilen. Daarin heeft de NL ambassade en BZ een positieve bijdrage geleverd. In dat project keken de Thaise officials in het bijzonder naar de Nederlandse regelgeving en het beleid van de Nederlandse Nationale Ombudsman op het terrein van immigratierecht en beleid rond staatlozen, gedogen en illegaliteit. Nederland had in het verleden een ruimhartig toelatingsbeleid; gaandeweg is dit steeds aangescherpt.
En daarbij werd door de Thai ook met een luisterend oor voor vele hill tribes ruim baan gegeven aan een bottom-up benadering van de zogeheten lagere (Thaise) klasse. Een mooi voorbeeld van hoe samenwerking vorm zou kunnen worden gegeven, hoewel een lange weg te gaan is. Het was een dun, maar toch veelbelovend beginnetje en toonde bereidheid van Thaise officials ook aan anderen dan alleen de elite inspraak te geven. Natuurlijk is dat nog wat anders dan besturen, maar als je wilt meewerken aan verandering, moet je ergens beginnen. En zo zijn er lijkt me toch wel meer mooie initiatieven te melden.
Was dat toevallig in een periode dat er een gekozen regering was?
Inderdaad, helaas is het toen niet zover gekomen dat aan de politiek (toen nog een gekozen regering) een keuze kon worden voorgelegd, hoewel op zich er al een mooi voorstel lag (en nog ligt) voor een vervolg. Daar was het moment nog niet rijp voor. Enfin, de tijd zal leren hoe verder. Hoop doet leven.
nederland is het land van de inspraakgroepjes, is niet meer dan eruit halen wat erin zit voor een bepaald groepje mensen zoals bijvoorbeel illegalen, maar meestal is dat lang niet zoveel als dat groepje wel zou willen. (wat ik overigens wat illegalen betreft ook helemaal niet zo vreemd vind).
zo’n zelfde rol speelt het nederlandse leger bijvoorbeeld ook in Iraq, “ja ok jongens jullie zelfbeschikkingsrecht is jullie ontnomen, maar dat betekent niet dat jullie belangen onder de nieuwe regering niet behartigd kunnen worden”
Op die manier geef je een beetje aan hen die mee willen werken, zij krijgen daarmee een beetje macht en zo krijg je middels vriendjespolitiek een nieuwe kliek die zich voordoet als volksvertegenwoordiger, en zo kriig je de door de elite zo graag gewilde controlled opposition zoals wat ook het hele politieke systeem in nederland is en ook globaal met de VN als grootste voorbeeld.
Als een Thai een ander standpunt inneemt is er vaak de vraag: ‘Ben je wel een Thai?’. Totale intimidatie en chantage, natuurlijk. Een goed artikel van Tino Kuis, alweer enekele jaren geleden samengesteld, maar de essentie is nog altijd waar. De betreffende vraag wordt niet alleen Thai gesteld. Iran, Rusland maar ook de VS: machthebbers dwingen ermee sollidariteit, erger: volgzaamheid mee af. Totdat “het volk” het niet meer pikt. We zullen zien wat de toekomst Thailand brengt. Het is nu weer even rustig tot medio 2024.