Als teken dat sommige huwelijken tussen Thai en Farang minder gelukkig zijn, hebben verschillende Britten moeite hun vrouwen te overtuigen om de identiteitskaart of de originele huwelijksakte te overleggen. Deze is nodig om een visum jaarverlenging te krijgen op basis van het huwelijk. Maar wat gebeurt er als de vrouw weigert mee te werken?
In één geval leidde dat tot een bijna slaande ruzie in de buurt van het parkeerterrein van het immigratiecomplex in Jomtien. De Thaise vrouw eiste dat haar Britse echtgenoot 50.000 baht zou overhandigen, anders zou ze weigeren om aan ambtenaren te bevestigen dat het huwelijk nog in stand was. In een andere zaak, zei de vrouw dat ze de originele huwelijksakte had verborgen en deze alleen zou laten zien als de gezinsauto op haar naam werd gezet.
Immigratieambtenaren vertelden dat de gemakkelijkste manier om het verblijf met een jaar te verlengen was om met pensioen te gaan wat is toegestaan voor buitenlanders ouder dan 50, of ze nu getrouwd of alleenstaand zijn. Het vereist echter een forfaitair bedrag of een jaarlijks inkomen van in totaal ten minste 800.000 baht, terwijl – alleen voor gehuwde mannen – de ondergrens drastisch daalt tot 400.000 baht als men kan aantonen dat men gehuwd is. Dit laatste is een aantrekkelijke optie.
De 62-jarige Richard, uit Somerset, zei: “Ik ben negen jaar geleden met een Thai getrouwd en we hebben altijd samen het immigratiebureau bezocht om alle vereiste documenten te verstrekken, evenals mijn bankboekje met 400.000 baht. Ons huwelijk is de laatste tijd echter aan het instorten en mijn vrouw eist nu een contante betaling voor haar medewerking. Ze zegt dat ik anders de pensioenoptie maar moet aanvragen, maar ze weet dat ik de 800.000 baht niet heb. Mijn enige andere mogelijkheid is om terug te gaan naar Engeland. Haar reactie: ”Dat interesseert mij niets! ”
Een advocaat bij V2B International Law Services zei: “Helaas lijkt een groeiend aantal langdurige huwelijken van dit type in de problemen te komen. De Britse echtgenoot kreeg vaak jaar na jaar met een dalend inkomen te maken, misschien als gevolg van de verslechtering van de waarde van het pond of als gevolg van kapitaalverlies door de jaren heen, wat heeft geleid tot ontevredenheid in het huwelijk. Een ander feit is dat Thaise vrouwen nu beseffen dat ze geen staatspensioen zullen ontvangen als hun Britse echtgenoot overlijdt.
V2B zegt dat het probleem niet beperkt is tot Britten, maar dat de meeste gevallen tot dusver bij hen zijn terecht gekomen. “Veel Britten kwamen 20 jaar geleden met pensioen naar Thailand. Sommigen vinden nu dat Pattaya niet langer een goedkope optie is voor hun oude dag. De Britse pensioenen zijn in absolute termen gedaald en de stijgende kosten van levensonderhoud hier, plus medische verzekeringen en ziekenhuiskosten, hebben duidelijk voor spanningen gezorgd binnen sommige huwelijken. ”
Hoewel er in Thailand geen formele cijfers worden verstrekt, zijn veel bronnen van mening dat de kosten van levensonderhoud hier in de afgelopen 20 jaar op zijn minst zijn verdubbeld.
Bron: Pattaya Mail
Dit onderwerp is in Thailandblog nog niet aan de orde geweest en ook in de forums niet zover ik ze lees dus: hebben NL-ers en Belgen zulke stabiele huwelijken?
Wat de Britten betreft, hun pond is zwaar gezakt tegenover andere valuta en de klachten over het niet halen van minimumeisen zijn er al na het vastleggen van de thans vereiste minima. Er zijn Britten in Thailand die alleen een staatspensioentje hebben en dat is vaak lager dan onze AOW. Tja, en als je dan geen spaarpot hebt……
Huwelijksproblemen heb je overal en daar moet je samen uit komen. Lukt dat niet meer dan wijst men je de deur, haalt oma en opa in huis, weigert het ‘bedwerk’ en nu kan het stempeltje ook al een middel zijn om van je af te komen. Mijn advies: bijt door de zure appel heen en doe dan wat ze wil: vertrek. En zie eens wie met hangende pootjes weerom komt?
Als de man inderdaad moet vertrekken door haar houding dan zal het wel doordringen dat ze verkeerd bezig is. Maar een echt door en door kapotte relatie? Dan is lijmen zinloos.
Kun je in zo’n geval nog wel zeggen dat je getrouwd bent?
Voor de wet uiteraard wel, maar een huwelijk zou ik het niet willen noemen.
Kun je bij de gemeente geen bewijs krijgen dat het huwelijk nog bestaat?
Dat het levensonderhoud verdubbeld is geloof ik vast, was gisteren in Big C . shoppen en wat in het karretje lag was in verhouding met ik moest betalen veel te veel.
Ben je bij de aldi of lidll goedkoper uit in Nederland moest even 2200 baht aftikken voor een beetje boodschappen .
Gewoon dagelijkse boodschappen niks bijzonders gekocht.
Beste Caspar,
het levensonderhoud is helemaal niet verdubbeld. Ik houd reeds de jaren welke ik hier woon een excel file bij waarin de uitgaven voor levensonderhoud in opgeslagen zijn. Dit wijst NIET op een verdubbeling van de levenskosten in Thailand. Je moet wel in de plaatselijke munt rekenen (THB) en niet in je eigen munt want die is afhankelijk van zijn waarde tegenover de THB. Dus dit heeft niets te maken met de verdubbeling van het levensonderhoud hier maar wel met de eigen muntontwaarding.
En dat die Engelsman, waarvan sprake is door Leo th, financiele problemen heeft is niet verbazingwekkend. Als je ontspanning zuipen in de bars is, er een Mia Noi op na houden en er zelfs een flat voor huurt, ja, dan leef je wel op een heel dure manier. Dan hoef je niet te klagen maar je levensstijl aan te passen.
Iedere medaille heeft twee kanten dus waarom die dames een financiele vergoeding vragen laat ik maar in het midden alleen aan haar zal het vaak niet liggen.
Over schakelen naar een retirement visa kan natuurlijk als je 400.000 op je bankacount heb en je kan de andere helft via pensioen bijdrage aantonen.
Bij dit visum moet de ‘huiseigenaar’ ook tekenen bij visumverlenging en ja wie is dat meestal juist ja je vrouw.
Water bij de wijn dus lijk mij en door de zure appel heen bijten de ‘gouden’ dagen zijn zeker voor de britten voorbij.
Koersval alleen al in de afgelopen tien jaar heeft al heel wat ellende gebracht maar ja jezelf rijk rekenen is een kunst die niet alleen thailanders goed kunnen.
Ben het met William eens dat iedere medaille twee kanten heeft. En elk huisje heeft zijn kruisje, als buitenstaander kan je natuurlijk niet zien wat er zich binnen het huishouden afspeelt. De Thaise echtgenote wordt van chantage beticht maar wie weet zijn haar in het verleden koeien met gouden horens beloofd en draagt de farang momenteel nog maar mondjesmaat bij aan de huishouding en besteedt hij zijn geld aan vertier buitenshuis. Dus nu ziet die dame haar kans schoon en vraagt zij voor haar medewerking een tegenprestatie in de vorm van een financiële tegemoetkoming of, zoals ik in een reactie las, de auto op haar naam. Ik zeg niet dat deze situatie in alle gevallen zo is, er zullen ook genoeg farangs zijn die wel financieel aan het ‘gas’ gaan door een hebberige Thaise partner. In Nederland stranden heden ten dage onderhand de helft van de gesloten huwelijken op de klippen. Welk percentage voor in Thailand gesloten huwelijken tussen Thais en farangs geldt, zou ik niet weten maar ook daar zal alles geen rozengeur en maneschijn zijn. Op financieel gebied zullen de Thaise partners meestal afhankelijk zijn en dat kan op den duur vervelende consequenties hebben. Nu zijn er een aantal farangs afhankelijk van de medewerking van hun partner en in zo’n situatie moet je natuurlijk nooit verzeild raken. Maar als er geen sprake meer is van liefde of op zijn minst wederzijds respect dan zou je toch moeten besluiten om uit elkaar te gaan. Wanneer je dan niet meer kan voldoen aan de Thaise immigratie regels, namelijk een verdubbeling tot 800.000 baht op een Thaise bankrekening dan wel het kunnen aantonen van voldoende maandelijkse inkomsten, zit er niets anders op dan Thailand te verlaten. Dat is bijzonder hard, zeker wanneer je al jarenlang in Thailand woont en wellicht geen binding meer hebt in je geboorteland. En het is makkelijker gezegd dan gedaan maar de realiteit is dat immigratie wereldwijd aan regels zijn gebonden.
Ik snap deze Engelsman niet helemaal. Als hij hier al vele jaren woont en waarschijnlijk ook landgenoten kent die ook problemen met hun inkomen hebben, dan moet hij toch ook bekend zijn met de sluiproutes die bestaan om toch hier te blijven. Hij hoeft zelfs niet bij zijn vrouw te verblijven. Er staat voldoende te huur.
Hij moet gewoon zijn verstand gebruiken, zijn koffers pakken en zijn verlies nemen en doorgaan met leven.
We weten allemaal zo langzamerhand wel dat het voor een behoorlijke groep buitenlanders kommer en kwel is in Thailand en het ene gat met het andere gedicht wordt. Van de week heb ik nog een gesprek gehad met een Engelsman uit Wales. Hij was bezig met het huren van een condo voor zijn mia noi. Ik schat hem achter in de vijftig en hij was volgens zeggen al 18 jaar in Thailand. Financieel had hij het zwaar en al enige jaren had hij een slechte relatie met zijn echtgenote met wie hij nog wel samen woont. Zij hebben samen een kind. Hij heeft zijn eigen kamer, waarin hij zich opsluit. Zijn uitjes zijn de barbezoeken, als een van de weinige lichtpuntjes in zijn leven en aan de alcohol gaat veel geld op. Hij klaagde steen en been over het feit dat hij het financieel zwaar had. De seks wordt dan bij een mia noi gezocht en dat kost geld natuurlijk. De beste man zag er erg ongezond uit en hij kon maar weinig betalen en dacht eraan een jaarcontract af te sluiten, zodat er minder per maand betaald hoefde te worden. Ook deze man zit in een chantabele positie en verblijft ook op basis van huwelijk met een Thaise vrouw. Tot op heden gaat zijn vrouw nog akkoord met zijn donaties, maar uit zijn woorden bleek wel dat er meer speelde.
Wat ook een vaker gehoord probleem is voor de buitenlander die een woning heeft gekocht in Thailand op basis van een Thaise (nep) bv en daarvoor drie zogenaamde Thai in loondienst heeft. Een van de vereisten om dit te kunnen doen. Bij ons in de wijk waren er meerderen die geen “betrouwbare” Thai meer konden vinden om hun leugen te ondersteunen voor het geringe bedrag dat als gangbaar bekend is. Men wil meer geld zien deze dagen of weigert nog verdere medewerking. Een Engelsman heeft met aanzienlijk verlies zijn woning verkocht en is terug naar Engeland, die kon het allemaal niet meer bolwerken.
Als het in een huwelijk zover is dat je vrouw je chanteert, kun je toch beter het huwelijk beëindigen. Ik kan me wel voorstellen dat vooral oudere mannen de moed niet meer opbrengen om te vertrekken.
Ik zag deze week films over mensen die naar Griekenland of Bulgarije vertrekken, waar ze met hun bescheiden pensioen kunnen leven. Fat is toch ook een leuk alternatief…alleen maar als je de keuze aan levensmiddelen zoals vele soorten salami ziet…
Wanneer ik niet meer met mijn vrouw zou kunnen leven, zal ik daar zeker naar kijken.
Voor Thai betekent partner-trouw en elkaar bijstaan in mindere tijden mss iets anders dan bij farang, maar als je door je partner wordt afgeperst, dan zou ik mezelf toch afvragen wat mijn relatie nog waard is.
Bijt door, laat zien dat jij verder komt dan zij als jij niet meer in haar leven bent.
Ik vermoed dat sommige farang te zachtmoedig zijn en medelijden hebben met Thaise vrouwen, die toch allemaal zo een slechte Thaise partner hadden voor wij in hun leven kwamen.
Vraag jezelf even af hoever ze nu zou staan zonder jou.
Je mag braaf zijn, maar aub geen misbruik van je goedheid laten maken, inpakken en wegwezen.
Sterkte en succes,
Jozef
Helemaal eens met de vorige spreker. Kwam meer als 30 jaar geleden ieder jaar met mijn vrouw naar Thailand op vakantie. Genieten van de mensen,het eten, temp. en het anders denken. Pensioen in 2008 en wonen in Thailand.Mijn vrouw overleed in 2013,maar vertelde mij voor haar weggaan dat ik moest blijven genieten van Thailand en voor een relatie moest open staan. Later een relatie gestart waarvan ik dacht dat het ging werken en financieel heb ik geen probleem maar ook ik ben tegen een muur gelopen..Ik heb intussen geleerd dat het houden “van” in Thailand een totaal andere lading heeft als het westerse gedachtengoed
Ben Gill,
Je slaat de nagel op de kop !! Cultuurverschil is zeer groot, en liefde wordt in 90% van een gemengde relatie gemeten in geld en goederen.
Als de dag komt dat het minder gaat is de liefde ook meestal bekoeld.
Ook ik ga reeds 35 jaar naar dit prachtige land, en helaas heel veel berooide farang ontmoet en slechts weinig huwelijken die stand hielden.
Uiteraard en gelukkig zijn er ook gelukkige huwelijken onder, maar blijkbar lijkt het makkelijker dan het is, temeer de aanpassing meestal alleen van de farang moet komen.
Zovelen willen een farang, maar zo weinigen zijn bereid zich een beetje aan te passen.
Geniet voorts van dit mooie land, hopelijk kunnen we snel terug.
Jozef
Ben,
Je kunt terug als je dat wilt. Wel 2 weken in quarantaine.
Dus even een paar weekjes vakantie is helaas nog niet echt zinvol.