Negatieve inkomstenbelasting verkleint inkomenskloof

Alhoewel de armoede in Thailand de afgelopen 10 jaar aanzienlijk is gedaald, is de inkomenskloof ondanks de economische groei en industrialisatie nauwelijks verkleind. Dit komt omdat het beleid gericht op herverdeling van inkomen en verlichting van armoede geen zoden aan de dijk zet. Het komt niet ten goede aan de allerarmsten.

Daarvan zijn er in absolute cijfers uitgedrukt inderdaad veel minder. Tien jaar geleden verdienden 20 miljoen inwoners (35,4 procent van de bevolking) minder dan de armoedegrens van 30.000 baht per jaar; in 2012 was dat aantal geslonken tot 8,4 miljoen inwoners (12,6 procent).

Maar de kloof tussen arm en rijk slonk nauwelijks. Om de zogeheten Gini coëfficiënt aan te halen: die zakte tussen 1988 en 2011 van 0,487 naar 0,484. De coëfficiënt wordt gebruikt als maatstaf voor ongelijkheid: nul is volledige gelijkheid en 1 volledige ongelijkheid.

Negatieve inkomstenbelasting

NIT moet de oplossing bieden. De afkorting staat voor negative income tax, een systeem dat in veel ontwikkelde landen, zij het in verschillende vormen, al bestaat. Onderstaande infographic verduidelijkt hoe het systeem werkt. Inkomens lager dan 30.000 baht per jaar ontvangen 20 procent van hun jaarinkomen, hogere inkomens tot 80.000 baht min 12 procent. Vanaf 80.000 baht stopt het systeem.

Het geld gaat naar personen van 15 tot 60 jaar die allerlei soorten werk hebben, of ze nu loonarbeider zijn, boer, winkelier, enzovoort, dus ook voor mensen die werkzaam zijn in de informele sector, een sector die goed is voor 57,2 procent van het bruto binnenlands product.

Het belangrijkste doel van NIT is om de armsten te bereiken, want de populistische beleidsmaatregelen van voorgaande regeringen deden dat niet. Blijkens cijfers, verzameld tussen 2010 en 1212, was 90 procent van degenen die profiteerden van universele gezondheidszorg, studieleningen, staatsbeurzen en subsidies aan boeren, niet arm.

Het hypotheeksysteem voor rijst en de subsidies bij de aankoop van een eerste auto of aanschaf van een eerste huis kwamen voornamelijk ten goede aan de middenklasse en aan ondernemers. Bovendien waren ze vatbaar voor corruptie en deden ze een forse aanslag op de rijksschatkist, dus op de belastingbetaler.

NIT is goedkoper dan populistisch beleid van afgelopen jaren

De aanslag die NIT daarop doet, is aanzienlijk lager. In 2014 besteedde volgens Pan Ananapibut, hoofd subdivisie Tax Structure Development van het Fiscal Policy Office, de overheid 144 miljard baht aan populistisch beleid, bedoeld om het inkomen van mensen te verhogen en hun uitgaven te verminderen. Da’s een boel geld, waarmee de overheid niet kan doorgaan.

NIT kost daarentegen 55,6 miljard baht om de 18,5 miljoen arme mensen te helpen, die 27,5 procent van de bevolking vormen. ‘Dat is veel minder dan andere populistische maatregelen’, zegt Somchai Jitsuchon, directeur research van het Thailand Development Research Institute. En wat nog belangrijker is: indien het met succes wordt toegepast, wordt de inkomenskloof verkleind. Die kloof is groot: 10 procent van de rijksten bezit 40 procent van ’s lands totale inkomen; degenen onder de armoedegrens van 30.000 baht per jaar 1,6 procent.

Geen rozengeur en maneschijn

Is NIT dan allemaal rozengeur en maneschijn? Nee, natuurlijk niet. Alhoewel het de armen stimuleert om te werken omdat alleen degenen die werk hebben, ervoor in aanmerking komen, kan het ook een tegenovergesteld effect hebben.

Somchai denkt dat het de armen kan ontmoedigen om hard te werken. Daarvan zijn voorbeelden gezien in landen die het systeem hebben toegepast. Het is dus belangrijk dat het juiste bedrag wordt gegeven.

En daarmee stuiten we op het belangrijkste probleem: de controle. De financiële gegevens die mensen verstrekken, moet wel kloppen. Bij werknemers is de controle simpel, maar hoe controleer je het inkomen van boeren, kleine handelaren, dagloners, handelaren in lompen en oude metalen en boeren, die doorgaans geen bewijs hebben van hun inkomen?

Pan vindt het opzetten van een datasysteem almede het cross-checken van gegevens bij diverse instanties, zoals gemeentes, financiële instituten, het Thaise CBS en het ministerie van Binnenlandse Zaken daarom essentieel.

Een beperking van NIT is ook dat het alleen geldt voor werkers. Gehandicapten en zieken vallen buiten de boot. Die zouden op een andere manier geholpen moeten worden.

(Bron: Bangkok Post, 25 augustus 2014)