Een farang-vriend van mij had een keer griep. Zijn Thaise omgeving drong aan op een doktersbezoek. De vriend schreef mij dat hij dan wel wist wat er zou gebeuren: hij kreeg een stapel medicijnen mee. Zijn medicijn was simpel: Griep gaat met medicijnen binnen een week over en zonder medicijnen binnen zeven dagen. Deze vriend was huisarts en huisartsen worden geacht dat te weten.
Mijn moeder hanteerde twee stelregels: Het is vanzelf gekomen en het gaat vanzelf over. Aan aanstelleritis had ze een broertje dood. Regel 2: Als je geen koorts hebt, ben je niet ziek.
Aan deze nuchtere benaderingen van kwaaltjes en ongemakken moet ik altijd bij Thai denken. Mijn (idiote) schoonfamilie, waar ik een tijdje bij gewoond heb, wilde me al naar de dokter sturen nadat ik ’s nachts tweemaal had overgegeven. Niet zo vreemd: de avond tevoren mosselen gegeten en daar kunnen foute jongens tussen zitten.
Naar de kruidenier om tetracycline te kopen
Overal in het huis slingerden aangebroken zakjes met pilletje. Bij het minste of geringste kwaaltje holden ze naar de kruidenier om er tetracycline te kopen. In Nederland alleen verkrijgbaar op doktersrecept, in Thailand, in the middle of nowhere voor iedereen te koop op het platteland.
Mijn vriendin heeft dezelfde benadering, wanneer ik mij eens niet lekker voel. Ze wil me gelijk aan de medicijnen hebben. Het heeft lange tijd geduurd voor ze accepteerde dat ik daar niet van gediend was. Ze zal me wel een rare kwast vinden omdat ik niet gebruik wil maken van de zegeningen van de moderne geneeskunde. En dat in een land, waar de kruidengeneeskunde veel aanzien geniet.
Medicijngebruik bedreigt volksgezondheid Westen
Waarom schrijf ik dit nu allemaal? Omdat ik van mening ben dat de consumptie van geneesmiddelen in Thailand, en misschien ook wel in andere landen van Azië en in Afrika, een bedreiging vormt voor de volksgezondheid, niet alleen in Thailand maar ook elders in de wereld.
Resistentie, dames en heren: dat is het probleem. Sommige medicijnen werken niet meer en de ontwikkeling van nieuwe duurt lang.
Sinds ik Nieuws uit Thailand verzorg, heb ik alle berichten over resistentie verzameld. Klik hier om ze te lezen, maar ik waarschuw u: u wordt er niet vrolijk van.
Mijn stelling is dat Thai geneesmiddelen als snoepjes slikken. Is dat ook uw ervaring of heeft u andere ervaringen? Reageer op de stelling.
Wel, menig Thai kennende in thuis -en gastlanden, de meesten doen aan zelfmedicatie. En vooral met Thaise geneesmiddelen, die vrij te verkrijgen zijn in de local drug store. Ze worden daar gekocht en ook naar Nederland of België gebracht via een zogenaamd peer-to-peer netwerk. Gaat het over een verkoudheid, hartkloppingen, lage rugpijn, en nog meer naar onderen toe aambeien: het redmiddel is te verkrijgen. En het moet uit Thailand komen. Dit maar om alvast te stellen dat de Thai zowel in thuisland als in gastland houdt aan zijn geneesmiddel uit zijn drugstore. Als het woord chauvinisme niet in Frankrijk werd uitgevonden, moet het Thailand zijn.
De gevaren komen uit verschillende hoeken.
Allereerst: diagnose en behandeling. Komt er geen arts aan te pas, kan alleen de apotheker inschatten dat wat hij verkoopt wel daadwerkelijk van nut is, en dan niet alleen voor zijn cashflow.
Controle op de geneesmiddelen: worden ze in ideale omstandigheden bewaard, getransporteerd, geregistreerd.
Ersatz: niet te onderschatten. Soms herken je aan spellingfouten in de stofnaam dat het namaak betreft. Pala-cetamol ipv paracetamol. Echt waar. Dacht eerst dat het een kruidengeneesmiddel op basis van gegiste vis uit Isaan betrof. Meer waarschijnlijk is het een Chinese variant.
Dosis: meestal zijn de verpakkingen klein en goedkoop; zo kan je tegen verkoudheid en ‘running nose’ 4 pillen van Tiffy (merknaam) in blister kopen bij 7/11. Daar zit vooral 4 x 500 mg paracetamol in. Redelijk onschuldig. Die 4 x 500 mg is dan ook de maximale aanbevolen dagdosis. Maar heb al meegemaakt dat men dat 4 x per dag kocht, dus 16 in totaal. Omdat de verkoudheid nog niet over was na de eerste 2 dosissen… tja. Zulks veroorzaakt leververgiftiging. Wat helemaal niet onschuldig is.
Therapietrouw: de meeste medicamenten dienen in bepaalde hoeveelheid op bepaalde tijdstippen genomen. Anders missen ze hun werking. Iets nemen als je denkt dat het nodig is, zo gaat dat niet.
Kortom kan je stellen dat er veel werk aan de winkel is; in de eerste plaats de winkel waar je het koopt.
Raadpleeg een arts, die schrijft je een persoonlijk recept en je volgt dat strikt op. Dat gebeurt te weinig, dus de stelling de Thai slikken maar, is naar mijn bescheiden mening en dat ten spijt, de realiteit. Wie gaat het afleren?
Het moet echt erg worden, wanneer ik zelfs maar een aspirientje ga nemen. Ik geloof dat ik mijn consumptie aan medicijnen in de afgelopen twintig jaar nog steeds gemakkelijk in één hand kan houden.
Ons verbandkastje, hier in Thailand heeft wel meer medicijnen dan ik in mijn leven genomen heb. Meestal middeltjes tegen pijn.
Ik geloof ook dat sommige Thais echt overdrijven met de kwaaltjes die ze hebben. Ik geloof dat, wanneer ze maar een beetje druk voelen, het meteen overdreven wordt. En dat er dan weer snel naar een pilletje gezocht wordt.
Mijn vriendin koopt ook iedere maand vóór haar periode een drankje, dat haar goed moet doen. En dan heeft ze nog een medicijn (uit Isaan) dat voor mij een goedkope Thaise rum is, want er zit alcohol in. Wordt ook wel eens graag gebruik van gemaakt.
Natuurlijk heeft het ook zijn voordelen dat je hier in Thailand goed aan medicijnen kunt komen. Hierdoor bespaar ik me de omweg om via de huisarts iets te laten voorschrijven.
Ik wil echter niet beweren dat in ons geval de geneesmiddelen als snoepjes geslikt worden. Echter wel meer dan ik gewend ben uit mijn vroegere directe omgeving.
Overal ter wereld worden teveel pillen geslikt en met name te veel antibiotica, met als gevolg veel resistentie, een gevaarlijke situatie zoals Dick terecht opmerkt.
Ik heb ooit eens de gemiddelde geneesmiddelen consumptie per persoon in Thailand en Nederland vergeleken: die is ongeveer gelijk. Ook in Nederland schrijven artsen te veel medicatie voor.
Thailand verschilt met Nederland omdat er zoveel zonder recept verkrijgbaar is in de apotheken. Daar moet bij wet een apotheker de scepter zwaaien, maar dat is niet altijd het geval. In Thailand heerst inderdaad de absurde gedachte dat een kwaal alleen kan overgaan als je medicijnen slikt of een dokter raadpleegt.
Wat is de rol van de arts in deze in Thailand? In Thailand schrijft een arts altijd medicatie voor (Nederlandse huisartsen bij 60 procent van de consulten maar in Italië bv bij 95 procent) en liefst de duurste, die helpen beter. Waarom eigenlijk? Ook een dokter in Thaland weet dat bij een griepje of verkoudheid antibiotica niet helpen. Ik vroeg een Thaise arts eens of hij al die pillen ook aan zijn zoon zou voorschrijven. ‘Natuurlijk niet’, zei hij lachend. Thaise dokters schrijven ook nog eens veel verschillende soorten pillen voor, met in sommige pillen drie tot vier chemische substanties.
Thaise (en Nederlandse) dokters willen aardig gevonden worden. Ze denken dat ze dat kunnen bereiken door patiënten hun zin te geven. (Herkent u dat? ‘De pijn van het (te) aardig zijn’). In Thailand komt daar nog bij dat een arts weinig tijd heeft voor een patiënt (gemiddeld 2, in Nederland 10 minuten), en een recept uitschrijven gaat nu eenmaal veel sneller dan uitleg, geruststelling en advies. Daarnaast verdienen dokters in die kleine privékliniekjes van 5 tot 8 uur alleen aan het voorschrijven en de verkoop van medicatie. Daar kunnen ze nog eens 50-100.000 baht per maand extra mee verdienen.
Wat te doen? Er moet meer alleen op recept verkrijgbaar zijn. Dokters moeten financiëeel niet meer afhankelijk zijn van de verkoop van medicijnen. Meer tijd voor een patiënt zal voorlopig wel moeilijk te realiseren zijn. Een voorlichtingscampagne zou ook helpen. Maar allereerst zullen de mensen moeten beseffen dat de meeste kwalen vanzelf overgaan. De snoepjes zullen voorlopig nog wel als warme broodjes over de toonbank gaan.
Het grootste probleem is dat de rode, groene, gele of witte pilletjes door de prive-klinieken worden verstrekt in plastic zakjes zonder vermelding van de inhoud. Je weet dus niet wat je slikt. De prive-klinieken worden gerund door artsen die overdag werkzaam zijn in een ziekenhuis. Echter in het ziekenhuis worden dezelfde pilletjes wel verstrekt met vermelding van inhoud (bromhexine, ranitidine, etoricoxib, etc.). Het begrip huisarts kent een Thai niet en men gaat doodleuk naar de eerste de beste kliniek waar het niet zo druk is. De arts is onbekend met de medicatie voorgeschiedenis en geeft derhalve weer dezelfde pilletjes.
Ook tandartsen geven vaak al meteen een zakje met pilletjes mee wat bij navraag Amoxycilline (antibioticum) blijkt te zijn. Bij een vervolg bezoek krijg je weer zo’n zakje antibiotica mee want ook de tandarts houdt geen informatie bij mbt reeds verstrekte medicaties. In een Thaise woning liggen vaak her en der zakjes met pilletjes (soms vele jaren oud) die ook aan andere familieleden wordt meegegeven bij een of andere vage klacht.
Vrij verkrijgbare zalfjes en pillen zijn in TH in aantal en soort groter dan bv wat wij gewend zijn in NL. Ook allerlei zalfjes en smeersels, incl die met penicilline. Veel merknamen zijn (in kleine tubetjes) gewoon te koop. Penicilline kent het gevaar van resistentie bij overmatig gebruik. In NL oa krijgen mensen via de intensieve vleessector veel te veel penicilline binnen, tot ergernis en verdriet van de medische stand.
Daarnaast zie ik veel gebruik van allerlei kruidendrankjes en -mengsels, maar ik schrijf dit toe aan de gewenning ervan via de van oudsher en nog steeds bestaande toepassing van de Chinese ‘kruidenkunde’. Echter: de homeopathie bv in NL is ook nog steeds in zwang.
Als mensen een pijntje voelen, willen ze er vanaf. Dat is in TH zo, ook in NL. Ik heb niet het idee dat het in TH erger is. Het aantal en soort pijnstillers is naar mijn idee in Thailand niet groter dan bv in NL. Wel verschilt soms de verpakking hetgeen aankoop zou kunnen vergemakkelijken.
Wat ik verder hier in de Isaan zie, is het grote gebruik van paracetamol bij allerlei opdoemende kwalen. Bij gebrek aan geld wordt een bezoek aan een arts uitgesteld. Langdurig gebruik van paracetamol is niet zonder gevaar, maar gebruik van 4 x een Tiffy-verpakking ben ik niet tegengekomen. Je hoort mensen dan ook wel klagen over de slechte toegang die zij hebben tot de TH gezondheidszorg bij ernstige kwalen en ziektes, en dat zij het dan moeten doen met wat er op de thuismarkt te koop is. Veelal is dat ook de reden dat bv een kuur niet wordt afgemaakt en dat medicijnen bewaard worden voor het geval de kwaal weer de kop opsteekt.
Kortom: in TH is er groots medicijngebruik, naast groots medicatievoorschrift, evenals bv in NL en in de hele EU. Zie Google, en je bent volledig op de hoogte hoe met het medicijngebruik bv in NL tov de rest van de wereld gesteld is. Aan de stelling zou dan ook de woorden: ‘zoals idem in NL en EU’ moeten worden toegevoegd.
Morgen Dick,
Het te veel slikken hier wordt naar mijn mening bevorderd door de heren doktoren.
Als je af gaat rekenen, krijg je altijd een grote baal pillen mee.
Ook zit er altijd een strip van een meter (nou ja) asperine bij.
Of je nu voor een gescheurde vingernagel komt of voor een scheve scheiding in je haar, die strip zit er altijd bij.
Tenminste bangkok Pattaya Hospital.
En dan staat op de etiketjes, die zij er opplakken dat deze maar tot 1 jaar na afgifte geldig zijn.
Kijk je dan op de achterkant van de betreffende strip, heb je nog 4- of 5 jaar.
Ergens is het een grove schande en pure oplichterij.
Een gigantisch onderzoek door tig doktoren, laboranten en weet ik veel is gebleken, dat zelfs sommige pillen tot 10 jaar na houdbaarheidsdatum nog goed zijn.
Een enkele pil loopt qua sterkte iets terug na 10 jaar.
Dit onderzoek heeft er mede toegeleid dat het amerikaanse leger niet meer elk jaar alle medicijnen zonder meer in de asbak gooit, wat even tig MILJOENEN scheelt.
Men had het bedrag omschreven, maar dat weet ik niet meer.
Iedereen kan zich voorstellen dat de farmaceutical industrie hier heel verdrietig van werd.
9 van de 10 amerikanen noemt deze industrie ook de pillen-maffia.
Dus gooi niet alles gelijk weg.
Dit is ook geen broodje aap verhaal.
LOUISE
Tiffy en Brophen (Ibuprophen) kunnen goed helpen, overige medicijnen waarvan ik de werking niet ken en vrouwlief aan mij wil geven slik ik gewoon niet! Ik weet dat sommige medicijnen uit Thailand gewoon niet werken bij Nederlanders. Een nichtje, Thais, maar geboren en getogen in Nederland, werd ziek in de buurt van Bangkok, de medicijnen hielpen niet, een telefoontje van mij aan de Nederlandse huisarts gaf de oplossing, hij gaf de naam van het juiste medicijn. bestelden ze in Duitsland en was er binnen 24 uur, het nichtje was binnen 2 dagen beter!
Een tijd geleden was ik in een drugstore. Daar kwam een Amerikaan die een sneetje in zijn vinger had voor een pleister. Hij kreeg meteen pillen mee. Toen hij verbaasd reageerde kreeg hij de tekst mee ” antibiotics Sir, good for anything” . Ook artsen schrijven hier naar lievelust pillen voor. Zoveel dat je na een doktersbezoek de maaltijd wel over kunt slaan.
Een van de (vele) redenen waarom ik geen vaste relatie met een Thaise kan hebben is dat ik niet kan leven met iemand die het aan het meest basale gezond verstand ontbreekt en erger nog, die het ook nog eens denkt beter te weten, want Westerlingen zijn per definitie niet zo slim als de Thais.. Ik meen dat Nietsche al zei dat domheid een niet vergeeflijke fout is. Je kunt wel verliefd worden op iemand die niets weet. Niets mis mee, maar er langdurig mee leven is een andere zaak. Mensen die geloven in geesten en in de geneeskrachtige werking van alles wat je kunt slikken zijn een gruwel voor de wetenschap. Je moet maar hopen dat als ze echt iets hebben dat ze dan doen wat goed voor ze is. In Nederland hebben we natuurlijk ook de Jomanda’s en hun slachtoffers zoals Sylvia Millecamps en dan nog de homeopaten natuurlijk. Veel mensen leven geestelijk nog in de middeleeuwen helaas en in Thailand zijn die korter geleden.
Resistentie voor antibiotica is volgens mij minder het gevolg van de hoeveelheid die geslikt wordt, maar meer het gevolg van het feit dat kuren niet afgemaakt worden. Veel mensen voelen zich na een dag of wat slikken weer geheel de oude en ‘vergeten’ de pillen erna in te nemen. De hoeveelheid nog aanwezige bacteriën is te klein om er last van te hebben. Die niet ‘gedode’ bacteriën ‘kennen’ inmiddels echter wel het betrokken antibioticum en weten zich te wapenen als iemand ze erna te lijf probeert te gaan met hetzelfde middel.
Je kunt zelden, ook met een lange kuur, alle bacterien doden. Het is het immuniteitssysteem dat er voor zorgt dat uiteindelijk alle schadelijke bacterien verdwijnen. Bacterien hebben ook tijd nodig om resistentie te ontwikkelen.
Verreweg de meeste veel voorkomende en eenvoudige infecties, zoals een keelontsteking, een huidinfectie, een urineweginfectie, kunnen met een korte kuur van drie dagen worden behandeld.
Korte antibioticakuren, wanneer mogelijk, en zo weinig mogelijk kuren is het antwoord op het ontstaan van resistentie.
Ik heb niet de pretentie om een Thailand-kenner te zijn aangezien ik er maar twee maal geweest ben.
Mijn beperkte ervaring tijdens mijn verblijf ginder is dat het advies van de Thaise mensen in mijn entourage om mijn “ongemakken” te verhelpen, eerder gericht was op tips over een gezonde eet- en levensstijl.
Ik ben dan ook het type “farang” met een “big belly”. Mijn buikje steekt hun letterlijk en figuurlijk de ogen uit. Mijn 1.80 meter ook wel een beetje, moet ik zeggen, maar dat zegt niets over mijn voorkeur om lekker te eten.
Ik moet nu wel toegeven dat hun raad i.v.m. het drinken van verschillende theesoorten, mij ook daadwerkelijk geholpen heeft, alsook het gebruik van sommige kruiden of een bepaalde kruidengel.
Cholesterol, hoge bloeddruk,hoofdpijn, suikerspiegel, zonnebrand, reizigersdiarree…..ongeloofelijk maar waar, ik werd er warempel beter van.
Bij mijn terugreis heb een aantal zakjes meegekregen en ik maak er nog geregeld gebruik van, want de smaak ervan is ook nog aangenaam !
Pillen of welke andere vorm van medicatie, werden mij niet aangeboden wanneer ik sprak over mijn symptonen bij mijn gastfamilie. Ik moet toegeven dat deze mensen zéér goed op de hoogte waren over hetgene de natuur zoal te bieden heeft.
“Last but not least”, ik heb samen met hen ook verschillende tempelbezoeken afgelegd en waarschijnlijk zullen onze gebeden en offers om snel beter te worden, bijgedragen hebben tot een spoedig herstel of tot het verdwijnen van de ongemakjes.
Wie zal het zeggen ? Wat ik wel weet is dat ik opnieuw fit was zonder gebruik te maken van pillen !
ik heb ook last van hoge bloedruk
wat voor thee heb je hier voor mee gekregen.
Louis Chiang mai
Beste Louis,
Voor mijn bloeddruk werd gewone groene thee geadviseerd. Ik ben intussen verzot geraakt op de mengeling van groene thee met jasmijn : super heerlijk en nog gezond ook !
Ik drink dagelijks minstens een liter en mijn bloeddruk is na enkele maanden verlaagd van 14/10 naar 12/8, alleen maar door thee te drinken.Ongelooflijk maar waar. Ik weet niet of deze “therapie”é bij iedereen hetzelfde effect heeft, maar het is alleszins het proberen waard.
Als je de thee te wrang vindt, kun je altijd een schijfje citroen of limoen toevoegen als extra smaakmaker en dit is tegelijkertijd een bron van vitamine C.
In bijlage bezorg ik U ook nog enkele bijkomende nuttige tips :
Tips om je bloeddruk te verlagen :
Neem een magnesium supplement (tabletten verkrijgbaar in de meeste
grootwarenhuisketens)
Eet bieten of drink rode bietensap (grootwarenhuisketen)
Zorg voor voldoende ontspanning
Stop met roken voor ’t geval dit een (slechte) gewoonte zou zijn
Vermijd alcohol (tja…..)
Raak overgewicht kwijt (tja…. héél moeilijk voor mij en mikpunt van spot voor mij Thaise
vrienden)
Eet veel groentes, ook rauw
Kies alleen voor ongeraffineerd zeezout (of helemaal géén extra zout toevoegen)
Neem de juiste vetten (weinig omega-6, veel omega-3/9 & verzadigd vet)
Kies voor voedsel uit de zee (vis, mosselen, scampi, inktvis, zeewier,…..)
Wandel dagelijks minstens een half uur
Voeg knoflook toe aan je dieet
Drink dagelijks groene thee
Neem je medicatie onder de loep
Eet kaliumrijke voedingsmiddelen
Ik wens je veel succes !
Moderator: willen jullie stoppen met chatten. Dit heeft niets met de stelling te maken.
Ik had mijn voorhoofd erg verbrand. Daardoor ging het vocht naar beneden en had ik dikke ogen. Ik wilde alleen maar een aloe vera zalf om op mijn voorhoofd te smeren. Ik wist dat de ogen vanzelf weer zoudeen bijtrekken door te koelen met een kompres. Ik heb zelf zeven jaar in een drogist gewerkt en wist hoe dit te behandelen. Maar ze wilden mij ook nog antibiotica meegeven en nog wat andere pillen ( waar die voor waren was mij niet geheel duidelijk). Ik ben alleen met de zalf naar buiten gelopen….
probeer het maar met een tomaat
knijp die uit op jeverband lichaamdeel
je krijt een een nieuw soort huid op dat moment
doe het zelf ook
Louis
Moderator: niet chatten svp.
Hallo Rina,
Gewoon de ZALF VAN CALENDULAN, direct na de douche op de verbrandde huid smeren.
ik doe dit al zeker 20-25 jaar. Helpt giga.
Opletten met kopen.
Er is ook een calendulan creme.
Heerlijk voor je gezicht maar helpt niet als je verbrandt bent.
Meenemen uit Nederland, Hier niet te koop.
LOUISE
Beste BramSiam, je slaat de nagel op de kop, wat mijn situatie betreft. Ik ben gehuwd met een thaise pillendoos. Kan er géén betere naam voor bedenken. Ach,laat maar…….