Thaise leger belemmert democratie
Sinds de militaire coup van 19 september 2006 heb ik geprobeerd me wat meer te verdiepen in het Thaise leger. Hoe ziet dat leger eruit? En vooral: wat is de rol van het leger in de Thaise samenleving en politiek?
Ik moet me verontschuldigen voor de cijfertjes, bronnen geven vaak verschillende getallen, met een afwijking van wel 10-20 procent. En ik ben niet goed ingevoerd in het militaire jargon.
Omvang van het leger
De Thaise strijdkrachten, landmacht, luchtmacht en marine, omvatten zo’n 850.000 personen. De landmacht neemt daarvan het belangrijkste deel voor zijn rekening. Het defensiebudget bedraagt 7 procent van de rijksbegroting (in Amerika 4 procent), en 2,5 procent van het bruto nationaal inkomen. Sinds de coup van 2006 is het defensiebudget met zo’n 40 procent gestegen. Een coup is goed voor je inkomsten.
Het leger is opgesplitst in 4 gebieden:
- Eerste Leger: Centraal-Thailand, hoofdkwartier Bangkok, 6 divisies;
- Tweede Leger: Isaan, hoofdkwartier Nakhon Ratchasima, 4 divisies;
- Derde Leger: het Noorden: hoofdkwartier Phitsanulok, 4 divisies;
- Vierde Leger: het Zuiden: hoofdkwartier Nakhon Si Thammarat, 3 divisies.
Bangkok is goed beschermd tegen een aanval van een vijandige natie of vertrouwt men de eigen bevolking niet?
Er zijn twee paramilitare organisaties: de Royal Thai Rangers (Thahaan Phraan) en de Border Patrol Police. De Rangers (11.000 man) werden opgericht in 1978 om de communistische dreiging te weerstaan en spelen nu een belangrijke rol in het Zuiden. Ze worden vaak beschuldigd van banden met het drugs- en ciminele milieu.
De Border Patrol Police, officieel onderdeel van de politie maar met een grote mate van autonomie, werd met behulp van de CIA opgericht in 1950 ter bescherming van de grenzen. Ze zijn nauw verbonden met rechts-leunende organisaties als de Village Scouts en de beruchte Red Gaur, medeverantwoordelijk voor de gruwelijke massamoord op het terrein van de Thammasat Universiteit op 6 oktober 1976.
De militaire hardware bestaat onder andere uit 600 tanks (er zijn 200 in bestelling) en 1200 personnel carriers. Het leger beheert ook 11 ziekenhuizen waarvan 2 in Bangkok.
Dienstplichtigen
Iedere gezonde Thaise man is dienstplichtig. Hoe werkt dat? Op hun 20e jaar wordt een lichting opgeroepen om op het gemeentehuis te verschijnen, ook monniken. Zij die niet komen opdagen, zijn strafbaar. Iedere gemeentehuis moet een aantal dienstplichtigen leveren, ongeveer 20 procent van het totaal aantal opgeroepenen. Eerst wordt gevraagd of er vrijwilligers zijn en dat zijn er vaak vrij veel. Om het quotum compleet te krijgen, trekt de rest ballen: rood is vrijgesteld en zwart is dienstplichtig. Ze dienen twee jaar en krijgen een soldij van 7.000 baht per maand (vandaar vaak die vele vrijwilligers). Een klein aantal zal doorstromen naar een hogere rang dan soldaat.
Officieren
Het Thaise leger is topzwaar. Vergeleken met andere landen zijn er veel officieren. Dat geldt met name voor het aantal generaals. Hoewel het moeilijk is exacte cijfers te verkrijgen (er worden in de literatuur ook wel getallen genoemd van 2-3.000) lijkt een aantal van 800-1000 generaals de realiteit te benaderen. Amerika, met een vier keer zo groot leger, heeft slechts 250 generaals. Relatief gesproken heeft Thailand dus twaalf keer zo veel generaal als Amerika. In mindere mate geldt dit ook voor de andere rangen.
De rol van het leger in de Thaise samenleving en politiek
Het leger houdt er een bijzondere filosofie op na. Het ziet zichzelf als de enige, echte vertegenwoordiger van de Thaise natie, van alle Thais. Het ziet zichzelf als een bindend element, als de behoeder van het koninkrijk en beschermheer van de koning. Het kijkt neer op het gekrakeel van corrupte en verdeelde politici. Het is hun recht en plicht in te grijpen als zij vinden dat het te bont wordt, wat de grondwet ook zegt. Zij vinden dat zij dat doen uit puur altruïstische overwegingen.
Generaals (en ik voeg er voor het gemak de politiegeneraals aan toe) zijn te vinden in alle hoeken van de samenleving. Er zitten 20 in de 150 leden tellende Senaat (de president was tot voor kort ook een generaal) en 23 in het 500 leden tellende Huis van Afgevaardigden. De Privy Council, de adviesraad van de koning, telt 8 generaals op een totaal van 18 leden, met als voorzitter de onverwoestbare en door de Roodhemden gehate generaal Prem Tinsulanonda.
Eenentwintig van de zevenendertig (60 procent) premiers sinds 1932 waren generaal of van soortgelijke rang (ik tel ook een paar kolonels mee, Thaksin was een politie luitenant-kolonel). Generaals zijn te vinden in de bureaucratie en in het bedrijfsleven. Legerbevelhebber Prayuth Chan-ocha is een directeur bij de TMB Bank.
Sinds 1932 waren er 11 geslaagde coups en 6 pogingen daartoe. Dat is om de 5 jaar één.
In 2007 probeerde het leger met veel geld en manschappen de verkiezingen te beinvloeden. Dat werd een fiasco. Abhisit Vejjajiva werd door velen gezien als een marionet van het leger.
De hulpverlening door het leger tijdens de overstromingen van vorig jaar werd door de bevolking meer gewaardeerd dan de hulpverlening van de regering.
Het leger probeert om naar buiten toe een eensgezind gezicht te tonen. Daarachter zitten echter vele rivaliteiten verborgen, tussen jaarklassen en allerlei cliques, strijdend om de beste jobs, geld, macht en status. Thaksin probeerde het leger naar zijn hand te zetten door zijn mensen te benoemen op opengevallen plaatsen wat veel wrok opriep, een van de oorzaken van de coup van 2006. Binnen het leger is men zeer prikkelbaar als het om status gaat. Het leger kijkt neer op de politiek maar ze zijn niet wezenlijk anders.
Laat iedereen zijn eigen conclusies trekken maar het zou zeer te wensen zijn als het leger zich minder bekommert om eigen macht en status en zich geheel terugtrekt uit de politiek.
– Herplaatst bericht –
Nou,wat ik aan marine vaartuigen heb gezien was schrikwekkend,beter gezegd, lachwekkend.Wanneer er alleen wordt geinvesteerd in hoge salarissen,zal de defentie zwak blijken.Het zal waarschijnlijk meer als veredeld politieapparaat dienen.
Wat is er dan zo lachwekkend aan de vaartuigen van de Thaise Marine ?
http://en.wikipedia.org/wiki/Royal_Thai_Navy
wat ik in HUA HIN heb mogen aanschouwen maakte op mij een slechte indruk.HUA HIN is voor de thaien voor zover ik weet een strategisch punt.Ik bedoel maar ronny!
Hua Hin is nu wel niet representatief als Marine haven en het een strategisch punt noemen ? Ik zou niet weten wat er strategisch aan te verdedigen valt.
Volgens mij is het gewoon een toeristisch oord dat net zoals de rest uit zijn voege barst en als de toeristen er niet waren was er geen sprake van, net zoals die anderen oorden.
Trouwens, je kan de pier van Hua Hin toch moeilijk een Marine haven noemen omdat daar enkele patrouilleschepen liggen. In Hua Hin liggen inderdaad wel eens grotere voor anker, en zeker als de Koning er verblijft.
Je kan beter langs de andere kant van Hua Hin gaan kijken, in Sattahip (relatief niet zo ver over water, langs de weg een hele rit). Daar ligt de belangrijkste militaire haven van Thailand. Sattahip controleert de toegang naar Bangkok en is wel een strategisch punt.
Ik wil de Thaise Navy nu wel niet bij de modernste van de wereld noemen, en er zijn er inderdaad wel enkele die aan vervanging toe zijn, maar ze “lachwekkend” noemen vind ik er ook wel over.
Zals bijna elke krijgsmacht in de wereld heeft Thailand een teveel aan staf- en opperofficieren, een manco waar weinig tegen te doen is, immers iedereen will promoties maken.
De Thaise krijsmacht is, verhoudingsgewijs, niet echt veel groter als in andere Aziatische landen, die overigens ook behept zijn met veel te veel opperofficieren.
Ook is het zo dat wel degelijk in de grondwet opgenomen is wat de taken van de krijgsmacht zijn, en die bepalingen zijn maatgevend voor de houding van de krijgsmacht.
We maken bijna allemaal de fout om de krijgsmacht in “opkomende landen” te vergelijken met bijvoorbeeld de Nederlandse krijgsmacht, die overigens ook behept is met veel te veel opperofficieren.
Democratie, zoals wij die kennen is een “vervolmaking” van eeuwen.
En deze soort democratie is niet echt bekend, of wellicht ook niet gewild, in de Aziatische landen.
De integratie van het leger in de Thaise maatschappij is een gegeven.
Of wellicht in de (verre) toekomst een ontkoppeling van leger en burgermaatschappij zal ontstaan is de vraag.
Gezien de “integratie” van de politie in de maatschappij, en de rivaliteit tussen krijgsmacht en politie, zal het nog wel eens heel lang kunnen duren.
En of het ooit op de voor ons bekende democratie zal gaan lijken?
Denk het niet.
Hans,
Ik licht een punt uit je reactie, want die is belangrijk. Je schrijft dat het soort democratie zoals wij die kennen niet bekend is en wellicht ook niet gewild is bij Aziaten. Dat is nou precies was dictatoren in Aziatische landen hun volk probeerden (en proberen) wijs te maken om zo hun macht te bestendigen. Een democratie naar westers model zou in tegenspraak zijn met zgn. Aziatische waarden, als familie, harmonie, loyaliteit aan autoriteit en eensgezindheid. In Thailand wordt deze opvatting “Thai-style democracy” genoemd. Wat dat betekent kun je zelf invullen. Het woordje leger komt er ook in voor……
Ik denk dat elk volk hunkert naar democratie en dat elk volk een gezonde en bloeiende (maar altijd imperfecte) democratie tot stand kan brengen, wat voor culturele waarden ze er ook verder op na houden. Frequent ingrijpen van het leger verhindert en vertraagt dat min of meer langdurige proces, dat is mijn punt. In Aziatische landen waar het leger is teruggetreden groeit de democratie. Zuid-Korea, Indonesie en Taiwan zijn voorbeelden. En roep even in je gedachten die Aziatische landen waar het leger nog wel een grote rol speelt in de politiek………zie je?
Tino,
interessant stuk.
Na een 35 tot 40 maal in Thailand geweest te zijn , krijg een stukje meer inzicht.
Hopelijk krijgen we meer van dit soort artikelen.
Voor mij is de onderlinge strijd tussen de politie en het leger nog altijd een onbekend
grijs gebied.
Mocht je ook hier inzicht in hebben , dan is ook zo’n artikel van harte welkom.
Dat er centraal in het land meer divisies zijn is normaal, die kunnen namelijk makkelijker logistiek worden gemobiliseerd naar andere delen van het land en heeft dus niets met het niet vertrouwen van de lokale bevolking te maken.
Omdat de politie nog corrupter is als het leger en in veel gevallen de wet per definitie niet handhaaft vanwege politieke redenen, moet vaak het leger uitrukken om de orde te handhaven. Dit was onder andere het geval in April en Mei 2010.
Sommige staatsgrepen waren goed voor het land, de staatsgreep van 1990-1 door Suchinda Kaprayoon was een fiasco op langere termijn, maar begon om goede redenen in eerste instantie. Het niet willen overgeven van de macht erna terug aan de bevolking maakte de dodelijke rellen in Mei 1992 tot een bloedige ommekeer.
de staatsgreep van 2007 was gerechtvaardigd, Thaksin was als een dictator aan het regeren en tegenstanders werden onder het mom van een anti-drugs oorlog om het leven gebracht door de politie, meer als 2000 mensen werden gedood zonder een proces. De rellen van Mei 2010 waren onoverkoombaar, het leger moest wel ingrijpen omdat de politie Bangkok 3 maanden in anarchie had achtergelaten.
Het leger is meer geliefd als de politie om vele redenen, de directe hulp bij natuurrampen aan het volk, en de liefde voor het koningshuis zijn daarin inderdaad de belangrijkste redenen.
De belangrijkste reden van het hoge aantal generaals in leger en politie is het feit dat men dienstjaren per rang telt, en die automatisch voor promotie tellen, iets wat wij in Nederland niet meer kennen.
Kijk eens over al de grenzen van Thailand’s buren heen en je zal tot de conclusie komen dat onsThaise leger hier niet zo slecht is.
Wat al die divisies rond Bangkok betreft kun je best gelijk hebben. Toch wordt er altijd verreweg het hardst gevochten om de plek als bevelhebber van het Eerste Leger.
Dat het elders nog slechter is geef ik van harte toe. Maar ik vind het een zwak argument. Zo kun je elke misstand goed praten
De strijd voor de positie van commandant van de eerste divisie is normaal, je zit zo het dichtst bij de regering en hebt het meeste kans om het tot opperbevelhebber der strijdkrachten te maken, gewoon een geval van goede strategie voor carriere-makers.
De misstanden van het leger zijn niets vergeleken bij de rol van de man die op de vlucht is geslagen naar Dubai en samen met de politie 2500 mensen heeft laten omleggen zonder proces onder het mom van de oorlog tegen drugs. Schrijf daar eens over.
Het leger heeft (helaas) in 2010 orde op zaken moeten stellen omdat de politie het niet wilde doen. Terwijl de politie stond te demonstreren tegen de Democraten in Bangkok, was het leger mensen aan het evacueren en helpen in de overstromingen… Lijkt me duidelijk waarom het leger bij de Thaise mensen toch wel geliefd is!
even samenvatten…
het leger zorgt voor controle op de politiek en grijpt in als er chaos ontstaat.
in geval van teveel conflicten op straat grijpt het leger in als de politie/politiek dit niet voor elkaar krijgt
in het leger ben je verzekerd van inkomen.
het leger biedt dus zekerheid aan 850.000 mensen,inclusief hun gezin.
je hebt promotie kansen in het leger.
dat klinkt als een stuk meer zekerheid dan nederland/europa ond kan bieden…niet slecht!
Ik ben het helemaal eens met de laatste zin van Tino ’s artikel. Ik vraag me ook af of het leger werkelijk achter de democratie staat want waarom hebben zij bijvoorbeeld de verkiezingen in februari dan niet beschermd c.q. gezorgd dat deze in goede orde hadden kunnen verlopen.
Hoewel dit een oud herplaatst bericht is, wil ik toch op dit artikel reageren.
Ik zet grote vraagtekens bij sommige cijfers die hier gehanteerd worden.
Zelf vond ik op het internet geheel andere getallen.
De grootte van het Thaise leger is eerder 300.000 dan 850.000 man.
Militaire uitgaven in procenten van het GDP van de USA is 3,8%, Thailand is 1,5%.
http://en.wikipedia.org/wiki/List_of_countries_by_military_expenditures
http://knoema.com/atlas/Thailand/Military-expenditure-percent-of-GDP
Eugenio,
Het getal van 850.00 is voor alle strijdkrachten samen: leger, marine, luchtmacht en paramilitaire eenheden, het stond op deze link:
http://en.wikipedia.org/wiki/Royal_Thai_Armed_Forces
Maar ik denk nu ook dat dat te hoog is, het leger is 300.000 en dan zou de rest 580.000 zijn? Kan haast niet.
En je hebt gelijk, totale militaire uitgaven in Thailand ruim 1.5 procent van het GDP. Ik weet niet meer waar ik het cijfer van 2.5 procent vandaan haalde, dat was in de tachtiger jaren wel zo hoog.
Om de positie van het leger te begrijpen (alvorens te oordelen) moet je wel iets meer schrijven over de geschiedenis van Thailand dan Tino doet. De geschiedenis van het leger is nauw verbonden is met de geschiedenis van het koningshuis (en veel minder met de jonge opkomende democratie in Thailand zo daar al sprake van is). Tino draagt nauwelijks argumenten aan voor zijn stelling dat het leger de democratie belemmert.
De grootte van het leer op zichzelf zegt niet zoveel. Ik zou hetzelfde kunen bewerne over het aantal ambtenaren in Nederland. Zonder de geschiedenis te vertellen over de verzorgingsstaat Nederland, dus zonder enige context aan te geven, zeggen de aantallen niet zoveel dat de conclusies gerechtvaardigd zijn.