In Thailand maakt de bevolking zich vooral zorgen over de economie in het land. Bijna 88 procent van de ondervraagden laat weten bezorgd te zijn over het feit dat de regering niet bij machte is de economische problemen aan te pakken. Zij suggereren dan ook dat de overheid deskundigen moet inhuren en meer maatregelen moet nemen om de nationale economie te stimuleren, dat blijkt uit de resultaten van de Suan Dusit poll.
De enquête werd gehouden onder 1.167 mensen uit alle regio’s van het land. Naast de economie maken Thai zich ook zorgen over de corruptie en dan vooral bij overheidsprojecten (77 procent). Men is van mening de overheid degenen die betrokken zijn bij corruptie, strenger moeten vervolgen.
Politieke conflicten staan ook in de top drie, ongeveer 71 procent denkt dat de overheid niet in staat is om partijen bij elkaar te brengen en de politieke spanning in het land te verminderen.
Bijna 65 procent van de ondervraagden heeft hun bezorgdheid uitgesproken over de rechtshandhaving en dan vooral de absolute macht van junta leider Prayut met zijn artikel 44 van het interim-grondwet uit 2014. Thai zijn van mening dat dit zware machtsmiddel een beperking van rechten, vrijheid en rechtvaardigheid is.
Een ander punt van zorg zijn de verkiezingen. Bijna 62 procent denkt dat de verkiezingen belangrijk zijn voor het politieke proces in het land. De regering moet daarover transparanter zijn en duidelijkheid geven door een datum voor de verkiezingen vast te stellen.
Bron: The Nation
Dit lijkt mij toch duidelijk een brevet van onvermogen voor de huidige militaire regering? Of zie ik dat verkeerd?
Ik denk dat je dat goed ziet Khun Peter.
Militairen waar ook ter wereld zijn niet opgeleid om de economie aan te sturen. Als ze dit voor de voeten krijgt worden ze hier ook nog kwaad. Vreemde zaak is dat.
Verder vindt ik dit een onzinnig artikel en geschreven door een wewsterling die niet snapt hoe het hier werkt.
De militairen denken dat ze het goed doen en zijn zeker niet van plan “deskundigen in te huren” om de nationale economie te stimuleren. Trouwens waar zouden die vandaan moeten komen?.
De gemiddelde Thai accepteert de corruptive, weet dat dat dat er gewoon bijhoort. Ik denk dat dat zo is, in al dit soort landen.
Ik denk dat alleen deze militaire regering in staat is partijen bij elkaar te brengen en dat denken vele Thais. Artikel 44 is in dit land nodig en vele Thais beseffen dat helaas.
Verkiezingen? Laat dit nog maar even wachten, er is nog zo veel te reorganiseren en dat lukt niet in een vloek en een zucht.
.
Ik heb prayut duidelijk horen zeggen op tv tijdens zijn dagelijkse toespraken dat hij van economie niks afweet.daarom dat hij het liever over laat aan deskundigen. Hij is er vooral om de veiligheid en de impulsieve domme acties van bepaalde politieke partijen in de hand te houden.
geen enkele democratische politieke partij zal het land op een beter economisch pad kunnen brengen.
diegene met de meeste macht trekken aan de touwtjes achter de schermen,met het grote kapitaal van machtige firma’s die ik niet bij naam ga noemen.
weet zeker dat de eerste minister het beste voor heeft met Thailand.
Een land krijgt altijd de leiders dat het verdient,
Ik vraag me altijd af, hoe je met het ondervragen van 1.167 mensen een betrouwbare enquette kunt krijgen.
Een paar mensen met een maandagmorgen humeur en de resultaten zien er heel anders uit.
Bovendien zal het grootste deel van de antwoorden in de buurt van- of in de grote steden zijn gehaald.
Ik zie de enquetteur geen bergtop beklimmen om zijn enquette formulier ingevuld te krijgen.
Ik ben wel verbaasd, dat deze resultaten bekend gemaakt mochten worden.
Het is heel goed mogelijk om met het ondervragen van 1167 mensen een representatief beeld te schetsen van de mening van de Thais. Het is tamelijk technisch maar het heeft te maken met weging van de resultaten naar een aantal basiskenmerken van de totale bevolking.
Als je 1167 mensen ondervraagt, is de kans dat je niet representatief bent, omdat je een paar verkeerde mensen hebt gesproken vrij groot.
Als je een paar andere mensen had getroffen had het antwoord anders uit kunnen vallen.
Als je correcties en berekeningen gaat toepassem aan de hand van vroegere gegevens, spreek je niet meer van een steekproef.
Dan krijg je het soort resultaten als die van Maurice de hond, die zijn steekproef hield/ houdt onder 20.000 mensen die zich in een lang verleden hebben aangemeld via internet.
Dat kan dus nooit een representatieve steekproef worden, omdat veel ouderen toen geen internet hadden en de jongeren van toen zich nog niet aan konden melden.
Veel allochtonen zullen, door hun vaak gebrekkige kennis van de taal, in dat verhaal ook ontbreken.
Op zo’n manier bestaat een steekproef dan meer uit formules en aannames, dan uit een steekproef.
Bijna elke steekproef wordt bekeken op representativitet op een aantal variabelen (zoals leeftijd, geslacht, woonplaats, bezit mobiele telefoon etc) die bekend zijn van de hele popultaie op dat moment,niet uit het verleden. Rekenkundig kun je je ‘vuile’ steekproef dan verbeteren. En vervolgens worden tabellen en percentages berekend en gepubliceerd. Heb dat ongeveer 20 jaar gedaan als onderzoeker en er komt alleen kritiek als de uitslagen iemand niet bevalt. Als iemand het resultaat beaamt hoor je niemand.
Ik ken niet de formules en de berekeningen achter enquettes maar een ding mag duidelijk zijn:
Hoe kleiner het aantal mensen, hoe groter de kans op afwijkingen.
Laat ik het extreem maken, om mijn standpunt duidelijk te maken.
1167 mensen betekent minder dan 20 mensen per provincie.
Provincies die vaak nauwelijks te vergelijken zijn als bijvoorbeeld het uiterste noorden met bergen en het uiterste zuiden met onlusten en in de stad en buiten de stad.
U stelt min of meer, dat je kleine aantallen probleemloos kunt opschalen naar een heel land.
Laten we dat aantal van 20 per provincie vervangen door 1 persoon per provincie.
Ergens in het noorden heeft door een succesformule, of een vriendelijke persoonlijkheid, een goedlopend restaurant geopend, waar veel mensen komen eten.
Gevraagd naar de economie in Thailand, zou hij waarschijnlijk antwoorden, dat die uitstekend gaat.
99% van de andere bewoners denkt daar misschien heel anders over.
Als je die uitslag naast die van andere provincies legt, kom je misschien tot de conclusie, dat er iets niet klopt.
Dan kun je de uitslag van de enquette accepteren, of hem met formules aan gaan passen aan de andere provincies (en omgekeerd).
In beide gevallen zal het resultaat onjuist zijn.
Maar in het geval van aanpassen, zal het op zijn best natte vingerwerk zijn, als je niet bij de man van het restaurant gaat vragen, waarom hij heeft gevonden, dat de economie zo goed gaat.
Daar de meeste enquettes anoniem zijn, zal dat waarschijnlijk niet gebeuren.
Nu is 1 persoon per provincie misschien overdreven, maar het mag duidelijk zijn, dat hoe kleiner het aantal geenquetteerde mensen is, hoe groter de onzekerheid van de uitslag is.
1167 mensen over een uitgestrekt land met zoveel variabelen als klimaat economie, gezondheid enz. lijkt mij erg weinig.
Overigens zal een zeer groot deel van die 1167 mensen in Bangkok zijn ge-enquetteerd, gezien het grote aantal mensen dat daar woont.
Dat betekent, dat in de andere provincies aanmerkelijk minder dan die 20 personen is ge-enquetteerd.
Of dit een brevet van onvermogen is voor de huidige machthebbers kan je onmogelijk concluderen uit dit artikel en uit deze poll. Je geeft dan zelf een interpretatie over de intenties waarmee respondenten geantwoord hebben, terwijl je zelfs de concrete vraagstelling niet kent. De vraagstelling moet immers zo neutraal mogelijk geformuleerd zijn voor een kwalitatieve poll. Zo niet vertekend vraagsteller bij voorbaat het antwoord.
Respondenten antwoorden in regel vanuit hun eigen perspectief. Of bij de gemiddelde Thai dat perspectief schept vanuit de optie van de machthebbers, hun positie en hun belangen valt te betwijfelen. De Thaise man en vrouw in de straat hebben andere meer prioritaire dingen aan het hoofd, denken zelden abstract vanuit een abstract maatschappelijk perspectief, denken vooral vanuit hun eigen eerder beperkte lokale familiale kring.
Zo komen antwoorden op dergelijke peiling tot stand, niet vanuit heel andere farrang optiek, positie en denkwijze.
Kan een regering de economie herstellen? Nee, maar dat denken nog wel hele volksstammen. De overheid kan de gevolgen van de ontwikkelingen in de wereldeconomie (we zijn eigenlijk allemaal steeds meer met elkaar verbonden, zie het toerisme en online koopgedrag) een beetje dempen of versnellen. Maar dan moet je wel een idee hebben hoe het werkt.
Militaren zijn opgeleid om het land te verdedigen,niet om het land in al zijn aspecten te leiden. Het is dan ook niet zo vreemd dat deze regering er niet veel van bakt. Ten einde raad heeft men de economische kroonprins van Thaksin, de heer Somkid, ingehuurd om de Thaise economie te leiden. En wat schetst mijn verbazing: hij komt met dezelfde populistische maatregelen als de afgelopen jaren wetende dat die niet geholpen hebben. Grote infrastructurele werken zijn uitermate corruptiegevoelig. De particuliere consumptie zou structureel moeten worden bevorderd maar deze (en andere) regeringen weigeren het minimumloon en de belasting op luxe goederen en onroerend goed te verhogen. Gevolg: de regering heeft steeds minder geld. In de tom-yam-koong crisis bood premier Chavalit (een oud-militair) zijn ontslag aan aan de koning met de woorden dat hij een militair was en niet begreep wat te doen om de crisis het hoofd te bieden.
Hetzelfde doet zich momenteel voor. Gebrek aan kennis om de problemen te begrijpen en daarna de juiste maatregelen te nemen. Ik heb ex-studenten die hun vader/schoonvader momenteel helpen als adviseur omdat papa in het parlement zit. De meeste van hen waren geen uitblinkers in de klas, en zeker niet in economie of strategisch management. Deze ‘adviseurs’ maken nu de dienst uit. Ik help ze af en toe als ze met boute uitspraken komen over de invloed van de goudprijs op de werkgelegenheid in Thailand of van een verhoging van het minimuloon op de concurrentiepositie van Thaise bedrijven. Maar het helpt maar weinig als je niet hebt geleerd zelf kritisch na te denken.
Los van het feit dat er ontegenzeggelijk veel corruptie is in Thailand en dat een leger bewind ook zijn nadelen kent (naast vele voordelen) denk ik dat de gemiddelde Thai eens goed naar zichzelf moet kijken en zijn levensstijl. Ze weten vaak niet met geld om te gaan. Gokken tot ze er bij omvallen en lenen zoveel, dat terugbetalen een groot probleem zo niet een onmogelijkheid wordt.
ALS ik me gewoon probeer in de typische gedachtengang van de ”gemiddelde Thai” te plaatsen-en Thai hebben heel vaak een zeer algemene papagaai-mening van elkaar, dan denk ik dat zij menen dat ”economie stimuleren” is wat de roden deden: aan hun stemvee veel uitdelen van gratis of heel goedkope artikelen. En dat juist nu hebben of zijn de regerende militairen aan het minderen of wegdoen.
Gedachten over wereldeconomie of handelsbalans of dat soort zaken? Dat leren ze niet op school en staat ook niet in de Thai Rath.
Verder doet de regering veel van wat Somchai helemaal niet leuk vindt: veiligheid bevorderen, allerlei maatregelen die hem storen of dwingen tot anders doen, bah- helemaal niet sanuk!
Dit is de typische gedachtengang van de elkaar napratende Nederlandse expat die nog nooit een goed gesprek met een Thai heeft gevoerd (want ze denken allemaal anders) en nog nooit de Thai Rath heeft gelezen.
Heb je niet gelezen dat de militaire dictators net zo veel uitdelen als de vorige regeringen?
Pelgrim,
De militairen hebben Yingluck Shinawatra helemaal niet naar huis gestuurd. Ze was al afgestreden en had nieuwe verkiezingen uitgeschreven. Die nieuwe verkiezingen werden door sommige groepen tegengehouden en nadat Suthep het huis in brand had gestoken kwam de brandweer (de militairen) om de brand te blussen.
Vind je het ècht ‘prima’ dat de militairen de mmacht grijpen ten koste van een gekozen regering? Zou je dat ook vinden wanneer dat in Nederland zou plaatsvinden?
Ik zie nog steeds niet dat het zo lecht gaat met de Thaise economie .
Hier in mijn omgeving wordt gebouwd tegen de klippen op .
Aan bouw personeel is haast niet aan te komen .
Vele nieuwe autoos , pickups en brommers op de weg .
Autoos niet van de kleinste hoor ,met alles der op en der an .
Kan zijn , misschien woon ik wel aan de goudkust van Thailand .
Jan Beute .
beste jan,
Het zijn heel veel zeepbellen. De gebouwen maar ook de auto’s blijven van de bank zolang niet de laatste baht aflossing is betaald. Vandaar zoveel nieuwe maar ook gebruikte auto’s (van mensen die termijnen niet meer kunnen betalen) en ook veel leegstaande en niet afgebouwde gebouwen.
Die Jan zeg.
Alles is overgefinancierd. Ook bij een company die al jaren goed draait en vette winsten maakt.
Cash betalen is een uitzondering. Bij wanbealing ben je alle betaalde termijnen en het object kwijt.
Een autodealer in Nederland kan met moeite het hoofd boven water houden, Hier niet de grootste en de duurste vliegen over de weg, Kasten van huizen worden gebouwd. Een kopstuk van Honda kreeg van de company (jawel) een appartement van 75 miljoen Baht kado. En nog een wat kleinere voor z’n MIa Noi.
Dan moet er toch wat verdiend worden.
Gisteravond bij een etentje bracht een Chinese directeur een fles Chinese Jajum mee van 10000Baht.
Wat de afrekeninh kostte zal ik maar verzwijgen, wel kwamen de haaievinnen bij iedereen de oren uit
Kasten van huizen in de duurst opgezette mubaans. Ze worden verkocht
Met daarin standaard een luxe karaoke kamer.enz.enz.enz.
En het gaat maar door al jaren,,,,,,,,
.