De gemoederen moeten wel erg hoog zijn opgelopen want gisteren werd een monnik aangevallen door demonstranten van de (roodhemd) People’s Radio for Democracy Group (PDRG).
De monnik had net een uitvaartdienst meegemaakt, toen hij zag dat een man door enkele demonstranten werd belaagd. Hij probeerde de zaak te sussen, waarna de vechtersbazen zich tegen hem keerden. De monnik vluchtte daarop naar een winkel in de buurt en de politie kwam tussenbeide.
Het onverkwikkelijke incident vond plaats toen vijftig supporters van de PDRG naar het kantoor van de National Anti-Corruption Commission (NACC) in Nonthaburi waren getrokken.
De anti-regerings demonstranten die daar waren om de commissie een hart onder de riem te steken, zagen zich daardoor gedwongen te vertrekken.
Met een vrachtwagen en een pickup sloopten de PDRG’ers politiebarricades [geen details] en begonnen aan een blokkade van het kantoor. Het personeel verliet het gebouw; alleen politie en soldaten bleven achter om het te bewaken. De PDRG zegt er tot 31 maart te willen blijven.
Dat is de deadline voor premier Yingluck om zich te verweren tegen de beschuldiging dat ze als voorzitter van het National Rice Policy Committee niets heeft gedaan tegen de corruptie in het hypotheeksysteem voor rijst. Wanneer de NACC haar schuldig bevindt aan nalatigheid en plichtsverzuim volgt een impeachment procedure en moet ze het veld ruimen.
De PDRG wijst erop dat de NACC met twee maten meet, want andere onderzoeken schieten maar niet op. Zo onderzoekt de commissie corruptie bij de bouw van 396 politiebureaus en andere onregelmatigheden tijdens het bewind van de regering Abhisit, maar die zaken zijn nog steeds niet afgerond.
De dreigende afzetting van Yingluck was voor staatssecretaris en roodhemdleider Nattawut Saikuar aanleiding om gisteren tijdens een persconferentie de namen bekend te maken van de mensen die graag interim-minister-president zouden willen worden wanneer Yingluck moet aftreden. Hij noemde negen ‘verdachten’, waaronder legerbevelhebber Prayuth Chan-ocha.
Bangkok Post besteedt er een groot openingsartikel aan, maar mij ontgaat het belang van dit nieuws, dus laat ik het verder onvermeld (Zie ‘UDD names neutral PM “suspects”’).
(Bron: Bangkok Post, 25 maart 2014)
Een monnik op zijn gezicht slaan lijkt mij niet goed voor je karma. Ben bang dat je dan reïncarneert als een kakkerlak. Voor straf 10 weesgegroetjes, oh nee dat is bij katholieken. In Thailand wil een paar duizend baht doneren aan de plaatselijke tempel wel helpen. Voor ieder probleem is er een oplossing.
Mee eens Khun Peter!
De monnik werd echt in elkaar geslagen en getrapt en heeft misschien zelfs even voor zijn leven gevreesd.
http://www.dailynews.co.th/Content/crime/225177/เสื้อแดงรุมยำพระอ่วม++เผยเดินผ่านม็อบต่อว่าเลยถูกจัดเต็ม
Het echte Thailand staat soms toch wel heel ver af, van wat de TAT (Amazing Thailand) en de Lonely Planet Guide ons willen doen geloven.
Het gebeuren illustreert, voor mij althans, dat Thaksin in feite de opdracht heeft gegeven om tegen elke
prijs er voor te zorgen dat zijn macht kna blijven gehandhaafd.
Ik kan niet anders zeggen dat dit figuur en zijn volgelingen besloten hebben om meer en meer de manier van doen van de bruinhemden in Duitsland over te nemen.
Intimideren en in elkaar rammen van andersdenkenden, het intimideren van instanties die onafhankelijk zijn, het dreigen met afscheiding van landsdelen, het dreigen met het opzetten van een soortement leger, enzovoorts.
Het is inmiddels al lang meer geen opstand van armen tegen rijken maar een doodordinaire poging om tegen elke prijs macht te houden, zodat een land als persoonlijk wingewest kan worden gebruikt.
Indonesie en de Suhartoclan, de Filippijnen met de Marcosclan zijn het grote voorbeeld voor de fascist die het land door zijn geld in zijn greep probeert te houden.
HansNL, het is krankzinnig wat er gebeurt en de regering neemt op geen enkele manier afstand van de acties van dit misdadige tuig. “Ze zijn toch gekozen?” hoor je de regeringsgezinde figuren op diverse fora keer op keer in koor kwaken. En het is inderdaad al lang geen strijd meer van arm versus rijk. Dat is het eigenlijk nooit geweest. Het ging en gaat altijd maar om 1 man. TS
Cor,
In het kort, de meeste mensen zien stemmen als de ultieme uiting van democratie.
En dat is het niet.
Democratie is niet alleen een keer per x jaar je stem uit te brengen.
Het is de bedoeling voor elke goede democraat om de gekozen kandidaten wel degelijk te blijven volgen, als het moet te benaderen, ter verantwoording te roepen, en desnoods met protesten weg te jagen.
Het is voor de gekozenen en de partijen natuurlijk het toppunt van ellende als kiezers dit zouden gaan doen, het is dan ook daarom dat politici, van links en rechts en alles daartussen in, zo’n afkeer hebben van volksraadplegingen.
Indien verkozenen direct aangesproken zouden kunnen worden op hun optreden in de volksvertegenwoordiging is het zogenaamd “fractiestemmen” onmodelijk, de afstramming volgt direct.
Je zou kunnen zeggen dat een deel van de Thaise bevolking in opstand komt tegen de manier van regeren van de regering Yingluck, en wel degelijk tegen het benoemen van “afgezanten” in diverse organen, het beperken van de “checks en balances”, het frustreren van onafhankelijke organen, enzovoorts.
En dan hebben we het nog maar niet over de financieele kanten.
Ik verkeer in de situatie dat mijn Thaise kameraad een aanhanger is van de roodhemden, zijn nicht ergens in het midden hangt, en mijn evenknie een oprechte geelhemd is.
Er wordt regelmatig gediscussieerd, maar gelukkig wordt iedereen getremperd door de gedachte dat samenleven in het land noodzakelijk is, gelukkig.
Het zou heel prettig en goed voor Thailand zijn als deze manier van samenleven door iedereen gezien zou worden als noodzakelijk.
Het is triest te zien dat de politieke leiders bevolkingsgroepen tegen elkaar opzetten. In Thailand is het haat zaaien tot kunst verheven. De demagogen in de top hebben bloed aan hun handen, zij zetten aan tot een potentiële burgeroorlog. Thaksin en Suthep, ik kots van beide.
Khun Peter,
Mijn vader, moge hij rusten in vrede, voegde me altijd toe dat geen enkele politicus te vertrouwen is.
Mensen gaan de politiek in, zei hij, of voor het geld, of voor de macht, of een combinatie van de twee.
Met dat in het achterhoofd denk ik dat TS de laatste combinatie heeft omarmd.
En daar doet hij werkelijk alles voor.