Ministerie van Binnenlandse Zaken boekt vooruitgang in aanpak van informele schulden in Thailand
Het Ministerie van Binnenlandse Zaken heeft grote vooruitgang gemeld in het aanpakken van informele schulden. In totaal hebben 153.400 mensen zich aangemeld voor ondersteuning, en alle provincies en districten zijn nu actief bezig met het bemiddelen van deze schulden.
Het Departement Provinciaal Bestuur meldde woensdag dat voor 138.335 debiteuren al besluiten zijn genomen, waardoor de totale schuld met 1,14 miljard baht is afgenomen. Momenteel zijn nog 15.065 gevallen in bemiddeling.
Overheidsfunctionarissen faciliteren gesprekken tussen schuldeisers en debiteuren om deze bemiddelingen succesvol te maken. Daarnaast zijn 420 gevallen doorverwezen naar politieonderzoekers voor gerechtelijke procedures indien nodig.
Het ministerie benadrukte dat het bemiddelingsproces op vrijwillige basis plaatsvindt en vaak leidt tot wederzijdse afspraken. Sommige debiteuren krijgen ook hulp bij het vinden van werk of toegang tot leningen met lage rente voor ondernemerschap. In gevallen waar schuldeisers niet vrijwillig meewerken, worden de provinciale overheden aangemoedigd om samen te werken met andere instanties om de bemiddeling te versnellen. Dit zorgt ervoor dat alle geregistreerde debiteuren een volledige, tijdige en eerlijke oplossing krijgen.
Het ministerie benadrukte het belang van de lopende activiteiten van de “Debt Relief Market”, waar debiteuren worden uitgenodigd om deel te nemen aan initiatieven die hun levenskwaliteit verbeteren, kosten verminderen, hun inkomen verhogen en toegang bieden tot financiële middelen om nieuwe schulden te voorkomen. Elke provincie heeft de opdracht gekregen om de bemiddeling van informele schulden tegen het einde van de maand af te ronden.
Hoewel de aanmelding voor het afbetalen van informele schulden is afgesloten, gaan de bemiddelingen en programma’s voor verbetering van de levenskwaliteit gewoon door. Provinciale gouverneurs en districtsambtenaren worden aangemoedigd bewustzijn te bevorderen en informatie te verstrekken aan degenen die te maken hebben met informele schulden of andere problemen die overheidssteun nodig hebben. Zij kunnen contact opnemen met het Damrongtham-centrum van het Ministerie van Binnenlandse Zaken op provinciaal en districtsniveau of de hulplijn 1567 bellen.
Uit ervaring in TH kan ik melden dat met schuldeisers best wel redelijk te praten valt.
Zo was er een werknemer die in 2012 een schuld van 84.000 baht bij de SCB had opgebouwd en die dat op het beloop heeft laten gaan en uiteindelijk via bizarre rente inmiddels dik 350.000 baht was geworden. Uiteindelijk kreeg het bedrijf midden 2022 een brief van de rechtbank dat wij als bedrijf een inhouding van 25% op het loon moesten doen totdat de schuld was voldaan.
Als alleenstaande met een schoolgaand kind zou dat betekenen dat er dik 6 jaar een aanslag op de geestelijke gezondheid van zowel werknemer als kind zou worden gedaan dus als bedrijf is er hulp aangeboden want wij willen gezonde en blije mensen.
De werknemer moest dan wel zelf naar de rechtbank bellen, vervolgens zelf naar de schuldeiser bellen en een oplossing zien te bereiken met als boodschap vanuit de zaak dat er 90.000 baht direct betaald zou worden en dat het dan intern verrekend zou worden met inhouding van loon.
SCB wilde meer dan ons lief was en uiteindelijk is alles afgetikt op 95.000 baht.
Werknemer is inmiddels volledig schuldenvrij en heeft het lesje geleerd.
Zo was er ook een andere werknemer die bij een Krungsri een autolening had. Auto was verduisterd door een ander maar moest wel maandelijks lappen terwijl er geen auto was.
Uiteindelijk ook maar als bedrijf ineens afgekocht voor nog geen 15% van de schuld en met inhouding van loon. Ook dat is uiteindelijk allemaal afbetaald.
Als bedrijf heb je ook een sociale verplichting naar de werknemers en zelfs als er vanuit naiviteit in het verleden gehandeld is en loyaliteit komt er voor terug en dus win-win.
Ik heb geen ervaring met het programma maar ik mag hopen dat ook die deelnemers verlost worden van hogere schulden vanwege incasso- en rentekosten. Sociale dienstverlening vanuit het bedrijfsleven, het kan gewoon als de wil er maar is.
Mooie voorbeelden natuurlijk, maar het verhaal gaat over “informal debt”, schulden dus die uitstaan bij de meestal illegale geldschieters tegen woekerrenten. Wr wordt geschat dat er bij deze informele schuldeisers ruim 50 miljard baht uitstaat.
Met formele schuldeisers valt inderdaad wel te praten. Dat zijn de banken en andere formele instellingen. Mijn oudste zoon is een VP bij de SCB en het onderhandelen over uitstaande leningen is 1 van zijn hoofdtaken.
Sociale dienstverlening in het Thaise bedrijfsleven, lijkt mij meer wishful thinking.
Zo kan je er ook tegen aan kijken.
Echter, heb je enig idee hoeveel huisbazen hun huurders een minimale huur hebben laten betalen tijdens de Covid ellende om zowel mensen en bedrijven er door heen te helpen? Gewoon grote korting zonder achteraf het verschil te moeten goed maken.
Klootzakken zijn er altijd en die halen het nieuws, maar er gebeurt uiteraard veel meer op de achtergrond.
Er zijn zat bedrijven die er net zo in staan maar het is bekend dat goed nieuws niet nieuwswaardig is want negatief nieuws verkoopt beter.
Er is ook nog zoiets als mismanagement.
Ik huurde in Bangkok een 2-kamer appartment voor 4.000 Baht per maand (excl, water en elektra en internet). Na 6 jaar betaalde ik nog steeds 4.000 Baht. Condo-eigenaar had geen idee van zakendoen. Wel van geen geld uitgeven. Toen ik om een warmwaterboiler vroeg in de badkamer en aanbood 100 Baht meer huur te betalen per maand was het antwoord neen.
Als ik een Condo voor dat bedrag zou huren en de eigenaar ‘vergeet’ het al zes jaar om de huur te verhogen zou ik die boiler van pak hem beet 3500 baht zelf kopen en de kat de bel niet aanbinden.
Man is vier jaar bezig om de investering terug te halen, hebben de meeste huurders het apparaat al om zeep geholpen.
Mismanagement, onzin, gewoon standpunt innemen naar je huurders en klaar.
Beste Johnny, ik baseer op mijn eigen ervaring in eigen omgeving meeste de kleding industrie en de Nikom.
Er zullen zeker wel goede verhuurders en ondernemingen zijn die sociaal zijn.
Maar meestal is het geen werk meer hebben het inkomen stopt.
Hoe vaak lees je of te zien in het nieuws dat als een bedrijf stopt of naar elders verhuist de werknemers die al jaren gewerkt hebben met een schamel fooitje als een extra maand salaris naar huis gestuurd worden, je red je zelf maar.
In mijn omgeving zie ik oude bouwvakkers en bejaarden die met pijn in hun versleten lichaam dagelijks nog moeten werken.
Als ik soms oudjes voor me aan het werk heb voor een paar dagen, mag ik geen hoger salaris geven van de omgeving.
Laatst vertelde mijn ega door iemand een plantage eigenaar gewaarschuwd, ze werken langzaam en rusten vaak, moest even overgeven dit maakt mij ziek.
Ik geef meestal aan het eind een behoorlijke tip ter compensatie.
En dan niet te vergeten dat vele werkende vaak jongere Thais boven hun maandelijkse inkomsten leven.
Geld lenen voor nieuwe voertuigen doe er ook nog maar een dure stereo set en een paar dure velgjes bij, en uiteraard het dure mobieltje want connect moeten we de ganze dag blijven.
Thailand is in mijn ogen en ervaring door de jaren heen dat ik hier verblijf, geen sociaal land voor hun eigen bevolking.
Jan Beute.
“Ik geef meestal aan het eind een behoorlijke tip ter compensatie.”
Hier gaat het toch om?
Veel Thai zijn gierig en dat hoef je niet over te nemen als je het kan hebben. Het duurt misschien even maar de positiviteit en de roze bril werkt goed als je ermee weet om te gaan.
En uiteindelijk vind je de juiste mensen.
Sommigen vinden nooit de juiste personen en dat vind ik best apart.
En de grap is dat het leven steeds goedkoper wordt dankzij de huisbaas en aanverwanten. Geluk kan je ook hebben ipv afdwingen…