Er leven in Thailand wel 200 verschillende slangensoorten, op Thailandblog beschrijven we een aantal soorten. Vandaag de Roodhalskiel (Rhabdophis subminiatus) of in het Engels de Red Neck Keelback, een giftige slang uit de Colubridae familie.
De Roodhalskiel (Rhabdophis subminiatus) is een slangensoort die behoort tot de familie van de toornslangachtigen (Colubridae). Deze slang komt voor in verschillende delen van Zuidoost-Azië, zoals China, Taiwan, Vietnam, Thailand, Myanmar, Maleisië en Indonesië. De Roodhalskiel wordt ook wel de “roodnekkraag” of “roodnekkeelslang” genoemd vanwege de karakteristieke rode of oranje kleur rondom de nek.
De Roodhalskiel heeft een gemiddelde lengte van ongeveer 60 tot 100 centimeter, hoewel sommige exemplaren langer kunnen worden. De kleur van het lichaam varieert van olijfgroen tot bruin met zwarte vlekken, terwijl de buikzijde meestal geel of wit is. De opvallende rode of oranje nekband maakt deze slang gemakkelijk te herkennen.
De Roodhalskiel is een opvallend kenmerk binnen de familie van de toornslangachtigen omdat deze slang giftig is. De meeste soorten binnen deze familie zijn ongevaarlijk, maar de Roodhalskiel bezit giftige klieren aan de achterkant van zijn kaken.
Deze slangen zijn voornamelijk dagactief en jagen op een verscheidenheid aan prooidieren, zoals kikkers, hagedissen en kleine zoogdieren. Ze zijn ook goede zwemmers en bevinden zich vaak in de buurt van waterbronnen, zoals rivieren en moerassen. De Roodhalskiel is eierleggend en legt meestal 5 tot 12 eieren per keer. De eieren worden meestal gelegd in de buurt van water, onder vochtige bladeren of in holen.
De Roodhalskiel komt voor in een breed scala aan habitats, zoals bossen, graslanden, landbouwgebieden en beboste heuvels. De verspreiding en het aantal van deze slangen zijn echter afgenomen als gevolg van habitatverlies door ontbossing en menselijke activiteiten. Hoewel de Roodhalskiel momenteel niet als bedreigde diersoort wordt beschouwd, is het belangrijk om het behoud van hun leefgebieden te waarborgen om hun overleving op lange termijn te garanderen.
Voorheen werd gedacht dat deze slangensoort nauwelijks giftig was voor mensen maar daar is opnieuw onderzoek naar gedaan na een dodelijk incident en een aantal ernstige bijtincidenten.
In de bovenkaak bevindt zich een klier die bekend staat als de klier van Duvernoy, die een uiterst giftige afscheiding produceert. Wanneer de slang bijt, wordt het speekselgifmengsel niet geïnjecteerd, maar stroomt het in de wond die worden geproduceerd door de achterste tanden van de bovenkaak, die de huid van mensen kunnen binnendringen. Het gif van R. subminiatus is verantwoordelijk voor interne bloedingen, waaronder hersenbloeding, evenals misselijkheid, coagulopathie en zelfs verspreide intravasculaire coagulatie. Bij dieren veroorzaakt het gif nierfalen. Hoewel de meeste beten bij mensen door de R. subminiatus gebeuren met de voortanden en deze geen nadelige effecten veroorzaken, kunnen zeldzame beten van de achtertanden dodelijk zijn.
Bijzonderheden en kenmerken van de
- Naam in het Thais: งูลายสาบคอแดง, ngu lai saap khor daeng
- Naam in het Engels: Red-necked keelback
- Wetenschappelijke naam: Rhabdophis subminiatus, Hermann Schlegel, 1837
- Komt voor in:Indonesië, Thailand, Vietnam, Cambodja, Laos, Birma, West-Maleisië, Bhutan, Bangladesh, Nepal, India, China en Hong Kong.
- Leefgebied: Bij waterpartijen zoals vijvers
- Voeding: Kikkers en vissen
- Giftig voor mensen: Ja, de R. subminiatus heeft twee vergrote tanden achter in de kaak als je daar mee gebeten wordt zal er gif in de wond komen. In de bovenkaak bevindt zich namelijk een klier die bekend staat als de klieren van Duvernoy en die een extreem giftige afscheiding produceert.