Golden Jubilee Lighthouse Phuket

Je kan je als man in Thailand met tal van hobby’s bezighouden. Voor vogelaars is het een paradijs en ik heb me laten vertellen dat ook de liefhebbers van vrouwelijk schoon vaak ogen te kort komen. Op zoek naar een nieuwe hobby? Waarom je eens niet gaan bezighouden met de farologie oftwel vuurtorenkunde…?

Je zou er van versteld staan hoeveel kerels geboeid worden door deze vreemde maar o zo nuttige constructies, die vaak op de meest bizarre maar ook godvergeten plekken kunnen worden aangetroffen. Ik ben zelf absoluut geen faroloog maar sinds ik als jonge knaap, nu al bijna een halve eeuw geleden, tijdens een vakantie op Ameland de 55 meter hoge, volledig uit gietijzer opgetrokken Bornrif mocht beklimmen, ben ik geïntrigeerd en gefascineerd door vuurtorens.

Volgens de gegevens van de Thaise admiraliteit uit het begin van 2018 zouden er zich binnen de Thaise territoriale wateren 68 vuurtorens of lighthouses bevinden. Wat op zich niet zo’n spectaculair aantal is wanneer men rekening houdt met de lengte van de kustlijn en de vele eilandjes. Het grootste deel van deze vuurtorens en lichtbakens bevindt zich in de Golf van Thailand, die deel uitmaakt van de Zuid-Chinese Zee. Maar ook in de Andaman Zee, die, zoals we allemaal weten een deel is van de Indische Oceaan, staan een aantal interessante of merkwaardige constructies.

Ban Khlong Wan Range Front

Tot frustratie van de meer fanatiek ingestelde lighthouse watcher behoren de meeste Thaise vuurtorens eerlijk gezegd, niet meteen tot de fraaiste, laat staan tot de verbeelding prikkelende categorie. De meeste zijn simpele betonnen constructies die maximaal tussen de 10 en 12 meter hoog zijn. Niet één van de Thaise vuurtoren is momenteel nog bewoond en een groot deel van de lichtboeien zijn gewoon gemonteerd op verankerde palen of ijzeren, vaak piramidevormige constructies…. Een mooi voorbeeld van dergelijke piramidevormig vehikel van maar liefst 15 meter hoog is te vinden in de provincie Chonburi, district Bang Lamung op Ko Nok, een zandbank die op 11 km van Thung Suk La ligt. Met 31 meter is één van de hoogste constructies van dit type terug te vinden bij de haven van Laem Chabang.

Een in het oog springend voorbeeld van een op een pilaar gemonteerde lichtboei is Ban Khlong Wan Range Front, een midden in het water staande en 8 meter boven de zeespiegel uitstekende, witgeschilderde ronde tonvormige metaalconstructie aan de ingang van Ban Khlong. Hetzelfde type vindt u ook terug bij de Ban Don River Entrance en dit zowel bij de oost-als westoever. Ook de vier bakens van Mae Nam Krabi behoren tot dit type, zij het dat ze in tegenstelling tot de vorige op het land staan.  Of wat dacht u van Ko Prab lighthouse in Surat Thani?  Dit is één van de oudste open metaalconstructies in het land en werd wellicht al in 1907 opgericht door de marine.

Chinese style lighthouse and twilight sky at Koh Sichang, Chonburi

Verantwoordelijk voor het onderhoud van al deze lighthouses en lichtboeien is het Hydrografisch Departement van de Thaise Marine. Het hieraan verbonden Havendepartement, dat hoofdzakelijk in de sector Bangkok opereert is dan weer verantwoordelijk voor een radiografisch systeem dat schepen naar de loodsstations stuurt. Het Hydrografisch Departement is in feite nog een vrij jonge instelling. Op 3 maart 1913 werd in Bangkok het Surveying Office van het Naval Science Departement opgericht. Uit deze wetenschappelijk instituut ontstond een jaar later Krom Utok Satr of het Hydrographic Office dat zich vooral met het in kaart brengen van de Siamese wateren en het ontwikkelen van nautische apparatuur moest gaan bezighouden. Deze dienst werd ondergebracht in de VIIDivisie van het Naval General Staff Departement. In 1920 fusioneerde de eveneens kort voor de Eerste Wereldoorlog opgerichte Light and Beacon Service, die tot dan toe onder de verantwoordelijkheid van het Harbour Departement had geopereerd, met de VIIe Divisie. Kort na 1922 werd de Light and Beacon Service een aparte sectie van het Hydrografisch Departement en kreeg het een eigen subsectie Lighthouses & Buoys. Een organieke indeling die tot op de dag van vandaag behouden bleef.

Alle vuurtorens, lighthouses, lichtbakens en dergelijke beschikken in Thailand over een dubbele registratie. Ze kregen een ARLHS-nummer toegewezen door de Amateur Radio Lighthouses Society, die wereldwijd niet minder dan 15.416 vuurtorens en lichtbakens heeft geregistreerd. De laatste update vond op 20 februari 2019 plaats… De tweede, officiële nummering is afkomstig uit de internationaal in gebruik zijnde Admirality List of Lights & Fog Signals van de U.S. Admirality.

Lighthouse in Ranong

Het schrijven van een geschiedenis van de Thaise vuurtorens is geen sinecure, vooral omdat er, zeker wat de eerste jaren betreft, nauwelijks betrouwbare bronnen voorhanden zijn. Het in 1876 door Alexander George Findlay samengestelde A Description and List of all the Lighthouses in the World beschrijft de oudst bekende vuurtoren in Siam. Hij stond bij een gevaarlijke zandbank in de Baai van Bangkok bij de monding van de Chao Phrayarivier en werd opgetrokken tussen 1870 en 1874. De opdrachtgever was de Kralahome, de regent van de jonge troonopvolger Chulalongkorn. Deze constructie werd omschreven als een ‘screw pile light house on the edge of the bank, inside the bar at the entrance of the river. De lampenkamer bevond zich bij hoogtij op een hoogte van 44 voet en hij was vanop 11 zeemijl zichtbaar. Deze vuurtoren raakte echter in onbruik toen de zandbank en rivierbedding opschoven. Vanaf het begin van de 20e eeuw werd de vaargeul aangegeven door twee lichtschepen.

Er moeten echter al eerder Siamese vuurtorens of lichtboeien hebben bestaan want op een Britse Admirality Chart van de Golf van Thailand die ik bezit en die in 1859 werd gemaakt voor de British Hydrographic Office door John Richards, de master commanding H.M.S. Saracen, staan een tiental lighthouses of bakens aangeduid…. Ongeveer op de plaats waar de vuurtoren uit 1874 stond werd in de jaren zestig het imposante Bangkok Bar Pilot Station met bijhorend lighthouse gebouwd. Dit drie verdiepingen tellende rood-witgeschilderde loods station heeft een betonnen pier en is uitgerust met een helikopterplatform. De vuurtoren verheft zich 35 meter boven de zeespiegel en heeft een bereik van 20 zeemijlen. In het Bangkok Naval Station in Samut Prakan, op de terreinen van de marine aan de oever van de Chao Phraya staat een 20 meter hoge, erg mooie, ranke en klassiek aandoende vuurtoren met een omgang rond de lantaarn. Ik ga u een geheim verklappen, maar dit is geen echte vuurtoren. Hij werd gebouwd als een seinstation van de marine en heeft enkel een decoratieve functie. In het nabijgelegen Thai Naval Museum kan u de lampen van de historische, eerste vuurtoren uit 1874 terugvinden….

Kota Kuala Kedah Lighthouse – AzleenRamli / Shutterstock.com

Een aantal van de belangrijkste Siamese vuurtorens werden in de jaren twintig van de vorige eeuw gebouwd onder toezicht van de Schotse ingenieur Alan Stevenson (1891-1971), een achterkleinzoon van vuurtorenlegende en ingenieur Robert Stevenson. Eén van e mooiste ontwerpen van zijn hand is terug te vinden op Ko Phai, een eiland op zo’n 50 km ten noordwesten van Sattahip. Alan Stevenson was overigens naast vuurtorenbouwer ook een fervente faroloog die een aantal belangrijke historische studies publiceerde waarvan The World’s Lighthouses before 1920 een absoluut standaardwerk werd….

Een erg fraaie vuurtoren bevindt zich vandaag de dag overigens buiten het Thaise grondgebied maar was Siamees van origine. Het ranke Kota Kuala Kedah Lighthouse bevindt zich binnen het Kuala Kedah Fort. Deze vuurtoren werd in 1891 op bevel van koning Chulalongkorn en met hulp van Britse ingenieurs gebouwd toen Kedah nog deel uitmaakte van Siam. Deze, net geen dertig meter hoge vuurtoren, is nog steeds operationeel en wordt beheerd door de Maleisische marine.

Laem Bali Hai Lighthouse

Het bij de meeste Farang wellicht bekendste Lighthouse is wellicht Laem Bali Hai Lighthouse in Pattaya. Dit werd in het interbellum opgetrokken op een rotsachtige uitloper aan de zuidelijke punt van de baai van Pattaya, toen Pattaya zelf nog een obscure vissersplaats was. Momenteel heeft hij enkel nog decoratieve waarde. Een van de, naar mijn smaak mooist gelegen Thaise Lighthouses is de spierwitte vuurtoren op een spectaculaire klif op de zuidpunt van het National Park van Koh Lanta, die intussen is uitgegroeid tot een veel gefotografeerde icoon van het eiland.

Vuurtoren op Koh Lanta

Eén van de weinige, ooit bewoonde vuurtorensites in Thailand, is te vinden op Koh Sichang. Koning Chulalongkorn liet omstreeks 1890 bij Phra Chudadhuij’s Palace het Asdang of Laem Wang Lighthouse bouwen. Het moest verhinderen dat het scheepsverkeer ’s nachts hinder ondervond. Niet ver van deze relatief kleine vuurtoren was een gebouwtje waar de vuurtorenwachter woonde. Sinds de jaren vijftig nam de Thaise marine het beheer over dit lichtbaken over en wordt alles automatisch gestuurd.

Aan de pier van Koh Sichang is Chonburi is een mooi en vooral origineel exemplaar te bewonderen want het dak wordt getopt door een mini-pagode. Eén van de meest bizarre Thaise vuurtorens is volgens mij evenwel de Leam Prom Thep of het Golden Jubilee Lighthouse op Phuket. Dit futuristisch aandoend bouwsel is een van de meest recent gebouwde vuurtorens in het land. Hij werd in 1996 opgetrokken ter gelegenheid van de 50-jarige- ambtstermijn van koning Bhumibol. Maar het bouwwerk herdenkt ook prins Abhakara Kiartiwongse (1880-1823), één van de zonen van koning Chulalongkorn, die als admiraal een belangrijke rol heeft gespeeld in de uitbouw en modernisering van de Thaise zeemacht en die naast de vuurtoren werd vereeuwigd in brons. Dit lighthouse herbergt bij mijn weten het enige vuurtorenmuseum van Thailand. Alhoewel museum misschien een iets te groot woord is om het tentoongestelde te omschrijven. Een ietwat vreemd aandoende en vooral eclectische mix van nautische instrumenten over historische scheepslampen tot -veelal Zweedse- meteorologische apparatuur. Het koperwerk is echter fantastisch gepoetst…

Vuurtoren op Tang Kuan Hill in Songkhla

Al even apart is de vuurtoren middenin Phra Chedi Luang op Tang Kuan Hill in Songkhla. Geef toe, een volwaardig functionerende vuurtoren in een koninklijk klooster zal je niet zo vaak tegenkomen. Dit lighthouse werd opgetrokken in 1897 en behoorde tot de eerste generatie van moderne vuurtorens in Siam.

Om te besluiten nog dit: Er werd een donker kantje aan het gebruik van vuurtorens en lichtbakens in Thailand onthuld toen Paul Stillwell, de directeur van de History Division van het  US Naval Institute in 1991 in het jaarboek Naval History het bestaan onthulde van Coast Guard LORAN (Longe Range Aid to Navigation)  Lichtbakens die in de jaren zestig, in het grootste geheim waren opgetrokken in Noord-Thailand en die door de US Air Force werden gebruikt om piloten te leiden bij hun bombardementsvluchten op Vietnam, Cambodja en Laos.

Voor de liefhebbers van het genre raad ik zeker een bezoekje aan de webstek ‘Leuchttürme in Thailand’ van de Duitse faroloog Andreas Köhler aan: leuchttuerme-koehler.de

8 reacties op “Praphakan – vuurtorens van Thailand”

  1. Tino Kuis zegt op

    Heel erg leuk om te lezen en te zien!

  2. Tino Kuis zegt op

    Nog even over dat woordje ประภาคาร praphakan vuurtoren. Spreek uit pra phaa khaan tonen, laag, midden, midden. Praphaa komt uit het Sanskriet en betekent ‘licht, vlam, schittering’. Wat khaan betekent weet ik niet. O wacht, aakhaan is gebouw….

  3. lung addie zegt op

    Prachtig artikel en een heel goed geinformeerde schrijver. Vooral het feit dat schrijver de radiozendamateurs vernoemd doet me plezier:
    Alle vuurtorens, lighthouses, lichtbakens en dergelijke beschikken in Thailand over een dubbele registratie. Ze kregen een ARLHS-nummer toegewezen door de Amateur Radio Lighthouses Society, die wereldwijd niet minder dan 15.416 vuurtorens en lichtbakens heeft geregistreerd.
    Ik kan daar, als radioamateur met Thaise licentie, aan toevoegen dat elk jaar in augustus er een wereldwijde wedstrijd plaatsvindt waarin de deelnemers zoveel mogelijk verschillende Lighthouses trachten te contacteren. Deze lighthouses worden dan speciaal door radiozendamateurs bemand. De opstelling van het tijdelijk radiozendstation moet zich binnen een straal van 500m rond de vuurtoren bevinden.
    Zo heb ik, in het verleden LH1384 meerdere malen ‘geactiveerd’. Dit is een LH op Koh Samui en mijn radioopstelling stond binnen de vereiste 500m van het LH. Voor de radioamateurs was dit driemaal interessant: – als land Thailand (HS) waar heel weinig telegrafisten zandamateurs wonen of actief zijn
    – als eiland AS101 ( sommige radioamteurs proberen zoveel mogelijk eilanden, die wereldwijd ook een nummer hebben, te contacteren
    – als LH 1384, waar minder jacht op gemaakt wordt dan op de landen en eilanden maar voor velen mooi meegenomen is.

  4. Rob V. zegt op

    Ik had eigenlijk nog nooit aan Thaise vuurtorens gedacht. Een faraloog zal ik niet worden maar was leuk om zo eens te lezen.

  5. l.lagemaat zegt op

    De Laem Bali Hai Lighthouse is een bekend punt bij Pattaya (eind Bali Hai pier), maar heb die nooit in werking gezien.
    Waarom vroeger Pattaya een obscure vissersplaats was, ontgaat mij.
    Misschien dat daar iemand meer over weet.

  6. RonnyLatYa zegt op

    Of het echt gebeurd is zullen we maar in het midden laten, maar hij blijft leuk.

    https://www.youtube.com/watch?v=s94fQtFIxyo

  7. Joost.M zegt op

    Zijn deze vuurtorens ook nog voorzien van een RDF zender ?

    • Lung addie zegt op

      Beste Joost,
      vuurtorens hebben meestal GEEN RDF (Radio Direction Finder} als voorziening en zijn meestal ook niet bemand.
      Een vuurtoren is voor er de scheepvaart. Het schip schip bepaalt zijn positie, nabij land, door gebruik te DGP of DGPS baken waarvan de antennes zich vaak op de vuurtoren bevindt. Deze bakens zenden, op LF freq, een vast signaal uit met als inhoud de juiste positie van van de vuurtoren of het baken. Het schip richt zich daar op en niet omgekeerd. Deze methode is nu wel zo goed als volledig voorbijgestreefd daar de schepen bijna allemaal GPS aan boord hebben waarmee ze constant hun positie heel nauwkeurig kunnen bepalen.
      De grote havens en sluizen hebben wel een RDF waarmee ze de positie van het aankomend schip kunnen bepalen.


Laat een reactie achter

Thailandblog.nl gebruikt cookies

Dankzij cookies werkt onze website het beste. Zo kunnen we je instellingen onthouden, jou een persoonlijk aanbod doen en help je ons de kwaliteit van de website te verbeteren. Lees meer

Ja, ik wil een goede website