Bronzen beeld van Ian Fleming (foto: Wikipedia)

De verfilmde introductie van James Bond in ‘Dr. No’ in 1962 deed het westerse bioscooppubliek kennismaken met een wereld die hun verbeelding prikkelde en bracht hen op exotische plekken waar de meesten toen alleen maar van konden dromen: Jamaica, de Bahama’s, Istanbul, Hong Kong en natuurlijk ook Thailand.

De geestelijke vader van James Bond, Ian Lancaster Fleming (1908-1964) was niet onbekend met het Verre Oosten. Fleming was, op een korte periode tijdens de Tweede Wereldoorlog waar hij als inlichtingenofficier bij de marine werkte na, op de eerste plaats een volbloed journalist. Eerst bij Reuters en later als Foreign Manager van de Sunday Times. Hij was een echte globetrotter en bezocht diverse keren Hong Kong, Macau, Tokio en Bangkok. Het staat vast dat hij in de jaren vijftig en zestig minstens driemaal Thailand heeft bezocht, waarvan eenmaal in het gezelschap van de Australische journalist en Azië-kenner Richard Hughes. Dezelfde Hughes die niet alleen model stond voor Dikko Henderson in het Bond-verhaal ‘You only live twice’ maar die ook de inspiratie leverde voor een andere schrijver die geregeld in Bangkok vertoefde, namelijk John le Carré. Deze laatste liet hem opdraven in ‘The honourable Schoolboy’.

Fleming verbleef telkens in het luxueuze vijfsterren Oriental Hotel in Bangkok, het huidige Oriental Mandarin Hotel. Het is dan ook geen toeval en meer dan gepast dat hij in de Author’s Lounge van dit etablissement wordt herdacht. Het is echter niet zo dat, zoals in sommige gidsen wordt vermeld, Ian Fleming sommige van zijn populaire Bond-boeken in het Oriëntal zou geschreven hebben. De meeste van zijn veertien Bondverhalen werden in zijn buitenverblijf Golden Eye-Estate in St. Mary op Jamaica geschreven waar Fleming ieder jaar gemiddeld drie maanden doorbracht. Hij zou volgens sommige kenners in het Oriental wel hebben gewerkt aan zijn non-fictie boek ‘Thrilling Cities’ nadat hij in 1962 Tokio, Macau en Hong Kong had bezocht.

Het Oriental Mandarin hotel in Bangkok

Flemings’ laatste boek The Man with the Golden Gun speelt zich voor een groot deel af in Thailand. Het rolde in 1965 van de pers. Het was een postume uitgave want Fleming was op 12 augustus 1964 in Canterbury overleden. Het boek werd door de kritiek niet erg goed ontvangen en er deden geruchten de ronde dat het niet gefinaliseerd was op het ogenblik dat Fleming overleed. Het zou zijn afgewerkt door Christopher Wood, een ghostwriter. The Man with the Golden Gunk werd in 1974 verfilmd door de Britse regisseur Guy Hamilton die vier Bond-films zou realiseren.

De meeste opnamen voor deze film vonden op locatie in Thailand plaats. 007, vertolkt door Roger Moore, maakt hier jacht op de legendarische huurmoordenaar Francisco Scaramanga, een glansrol van Christopher Lee die zich speciaal voor deze film een derde tepel deed aanmeten… De titel verwijst naar het favoriete speeltje van deze huurmoordenaar, zijnde een massief gouden pistool, waarmee – natuurlijk – gouden kogels worden afgevuurd. The Man with the Golden Gun was de eerste Bondfilm waarin een familielid van Bond auteur Ian Fleming werd gecast. Christopher Lee was immers zijn stiefneef. Het was ook de eerste en enige film waarin Bond zich liet verleiden tot het drinken van een Black Velvet, een Guinness die was gemixt met Moët Chandon –champagne…

Het is ook de enige keer dat Bond – een snobistische Bollinger-fan – zich tijdens een dineetje met ex-agente Mary Goodnight (Britt Eckland) laat verleiden tot het degusteren van de (in realiteit fictieve) Thaise Phuyuck-wijn, wat bij hem de voorspelbare reactie ‘Phu Yuck?’ (Phu jakkes?) uitlokte…

De Thaise locaties waar werd gefilmd waren Bangkok, Thon Buri, Phuket, Krabi. Eén van de mooiste scénes is de ‘Bloody tourist’ scéne die gefilmd werd in Thon Buri waar een, vreemd genoeg in een Karate Gi gehulde, Bond in een wilde en opzienbarende achtervolging door de Klongs belandt. ln het Nationaal Park Phang Nga Bay (Krabi) werd gefilmd op het James Bond Island, in realiteit Ko Tapu en op Khow-Ping-Kan. Ko Tapu, waar tegen het decor van de bizarre kalksteenformaties het historische pistoolduel tussen Bond en Scaramang plaatsvond, werd zelfs omgedoopt tot James Bond Island en is één van de populairste toeristenattracties in de regio geworden.

James Bond Island (Ko Tapu)

In 1997 keerde 007 overigens nog eens terug naar de Thaise hoofdstad. Deze keer vertolkt door Pierce Brosnan die in ‘Tommorrow never dies’ met de armen van Wai Lin (Michelle Yeo) stevig rond z’n torso op de motor door de drukke straten van het Vietnamese Saigon racet. De Saigon -scénes werden echter gefilmd in Bangkok. De spectaculaire achtervolging op de motor vonden plaats op Tannery Row en Mahogany Wharf in Bangkok, terwijl de adembenemende afdaling aan een banier langs de gevel van een wolkenkrabber gefilmd werd bij het Banyan Tree in Sathorn. Voor het filmen in het zogenaamde Ha Long Bay werd teruggegrepen op de vertrouwde Bondlocatie die Phang Nga Bay intussen geworden was….

3 reacties op “Westerse schrijvers in Bangkok: Ian Fleming (en ook een beetje James Bond)”

  1. Edaonang zegt op

    Als James Bond-fan heb ik dit artikel met plezier gelezen. Wellicht een kleine aanvulling: het naambord is inmiddels vervangen. Als ik het correct onthouden heb, was de overheid niet blij met de niet-Thaise bijnaam. Op internet is het nieuwe bord te vinden. De naam James Bond Island is weggelaten.Het lukt mij niet om deze foto hier te uploaden.

  2. Robbert zegt op

    De wolkenkrabber in Tomorrow never Dies was niet de Banyan Tree maar de Sinn Sathorn Tower.

  3. T zegt op

    Mooi stukje nostalgie ik blijf die oude films graag zien, niet alles was vroeger beter maar…


Laat een reactie achter

Thailandblog.nl gebruikt cookies

Dankzij cookies werkt onze website het beste. Zo kunnen we je instellingen onthouden, jou een persoonlijk aanbod doen en help je ons de kwaliteit van de website te verbeteren. Lees meer

Ja, ik wil een goede website