Schone lucht is belangrijker dan veevoer
(Athawit Ketsak / Shutterstock.com)
De slechte luchtkwaliteit die Thailand plaagt is een terugkerend onderwerp van gesprek en de regering belooft al lange tijd dit probleem aan te pakken. De regering van premier Srettha wil echter ook dat Thailand een belangrijke rol gaat spelen op de internationale dierenvoedermarkt. Dat wringt, zo stelt het volgende opiniestuk van journalist Anchalee Kongrut in de Bangkok Post van zondag 12 mei.
Schone lucht is belangrijker dan veevoer
Terwijl giftige smog het land verstikt zonder tekenen van opklaring, streeft de regering ernaar ’s werelds grootste exporteur van diervoeder te worden. Dit is een klap in het gezicht van de bevolking, omdat zij al twee decennia lijdt onder de schadelijke effecten op gezondheid en milieu van deze industrie.
Premier Srettha Thavisin heeft het ministerie van Hoger Onderwijs, Wetenschap, Onderzoek en Innovatie opgedragen kennis en technologie te gebruiken om de kwaliteit, veiligheid en kosteneffectiviteit van diervoeders te verbeteren, zei Chai Wacharonke, woordvoerder van de premier. Hij zei verder dat deze maatregelen de industrie en de positie van Thailand als een belangrijke voedselexporteur zou versterken, wat tot een mogelijke verdienste van 300 miljard baht kan leiden.
De overheid heeft haar prioriteiten verkeerd. Om mensen weer schone lucht te geven, moet de overheid het verbranden van velden in maïsplantages, de bron van de productie van veevoer, reguleren in plaats van deze bedrijven verder uit te breiden ten koste van gezondheid en milieu.
De PM2.5 luchtvervuiling is dit jaar erger geworden als gevolg van de lange droge periodes, de opwarming van de aarde en gebrek aan regen om de lucht te zuiveren. Hierdoor lopen meer dan 56 miljoen mensen in 58 provincies gevaar, vooral de ouderen, jonge kinderen, zwangere vrouwen en mensen met long- en hartziekten, zo stellen de openbare gezondheidsautoriteiten. Volgens de National Economic and Social Development Council werden vorig jaar meer dan 10,5 miljoen mensen ziek door luchtvervuiling, 115% meer in vergelijking met 2022. Mensen in het noorden worden het hardst getroffen met meer longkanker, longontstekingen, astma en hartaandoeningen als gevolg van de giftige lucht.
Chiang Mai werd ooit de Roos van het Noorden genoemd vanwege zijn koel klimaat en schoonheid van de natuur. Nu is het één van de meest verontreinigende steden ter wereld als het seizoen van brand en rook aanbreekt. Families verliezen, geliefden en de maatschappij verliezen zijn waardevolle bronnen. Maar de tragische doden van gevaarlijke PM2.5 blijft maar voortduren, wat schadelijk is voor het toerisme en belastingbetalers opscheept met hoge gezondheidskosten. Maar de regering houdt zich alleen bezig met het bestrijden van bosbranden en het arresteren van een paar kleine brandstichters. De regering laat na om het verbranden van maisvelden in te tomen, terwijl dat de belangrijkste bron is van de giftige nevel in het noorden en vervolgens ook de rest van het land aantast.
De snelle uitbreiding van de maisteelt om de veevoerindustrie te bevoorraden heeft geleid tot enorme ontbossing, branden van velden en giftige nevel.
Terwijl regenwouden cruciaal zijn om de opwarming van de aarde tegen te gaan en biodiversiteit te behouden voor het overleven van mens en planeet, pleit de regering voor een beleid dat grote landbouwbedrijven in staat stelt kostbare regenwouden te vernietigen om veevoer te produceren. Dat is onacceptabel. En dat terwijl de regering de bergvolkeren de schuld geeft voor de ontbossing en de bosbranden.
De regering veroordeeld hun traditionele rotatiesysteem met beheerde branden. Ze vaardigt een beperkt tijdsbestek uit voor het verbranden van landbouwvelden, wat vaak leidt tot het haastwerk en onbeheersbare branden bij extreem droog weer. Ondertussen is de giftige nevel steeds intenser geworden omdat maïsplantages zich hebben verspreid naar de buurlanden, waardoor meer bossen zijn gekapt terwijl de luchtverontreiniging geen grenzen kent.
In het afgelopen decennium werd volgens Greenpeace 11,8 miljoen rai regenwoud in het stroomgebied van de Mekong omgezet in maïsplantages voor veevoer. De grootste gebieden liggen in het noorden van Laos met 5.7 miljoen rai, de Shan staat in Myanmar met 3.1 miljoen rai en het noorden van Thailand met 2.9 miljoen rai. Het totale oppervlak aan maïsplantages in het stroomgebied van de Mekong is gestegen van 13.015.940 rai in 2015 tot 18.095.317 rai vorig jaar.
Het aantal hotspots in deze gebieden was vorig jaar ook 10% hoger dan de vorige vijf jaar, wat laat zien dat het verbranden van maisvelden een belangrijke oorzaak is van de giftige lucht. De diervoederindustrie wordt niet alleen in verband gebracht met ontbossing en luchtvervuiling. Het is ook in verband gebracht met de uitputting van de zeeën door het gebruik van goedkope “afvalvis” geleverd door milieu vernietigende trawlers voor de productie van veevoer. De diervoederindustrie is concurrerend op de wereldmarkt omdat ze gratis gebruikmaakt van natuurlijke hulpbronnen en niet betaalt voor de schade die ze toebrengt aan het milieu en de volksgezondheid. Dit kan niet zo voortduren.
Het PM2.5-luchtvervuilingsprobleem is het door de omvang en ernst het meest serieuze milieu- en volksgezondheidsprobleem van Thailand. Een verantwoordelijke overheid moet prioriteit geven aan mens en milieu om dit probleem op te lossen. Als exportsucces voortkomt uit menselijke en ecologische tragedies, dan is de overheid een deel van het probleem en niet de oplossing.
Het lijkt mij dat dit probleem alleen internationaal kan worden aangpakt. Myanmar en Laos (om maar in de buurt te blijven) zullen in hetzelfde schuitje zitten als vervuiler en als slachtoffer van de pm2.5 overlast. Doordat de maismarkt internationaal is hebben wat dit betreft de drie landen een concurentie positie, wat de pm 2.5 overlast betreft zijn het zo ongeveer collega’s, zij het dat de overlast in Chiang Mai in Thailand door zijn geografische situatie (de bergketens) het eerst en zwaarst wordt getroffen. Idealiter zouden alle short- en longterm maatregelen in de gehele regio van de drie landen “gestuurd” moeten worden op de pm 2.5 in de regio.
van Chiang Mai om een blijvende verbetering te waarborgen.
Daar hoort zeker bij dat uitbreiding van smog veroorzakende maisproduktie uit den boze is.
In de tekst van het artikel worden die maatregelen opgesomd die nodig zijn om de branden in Thailand te reguleren. Dat deze dan minder overlast geven is niet gezegd. Maar de branden kunnen wel beheersbaar gehouden worden. Het probleem is het niet afdwingen van de maatregelen. Zoals we vaker zien is het benoemen van een probleem voor een Thai vaak als de oplossing.
Achtergrond van alle problemen is de wildgroei van de wereldbevolking. We waren en zijn al met velen, er komen er steeds meer bij. Er is een enorme behoefte aan dierlijke eiwitten. Ondanks dat kippen zich volledig in de stress leggen zijn er onvoldoende eieren om aan de eiwitbehoefte te voldoen. Wereldwijd wordt al tegen de 100 miljoen ton aan eieren geproduceerd. En nog niet genoeg dus. Andere dieren zullen een tandje hoger moeten. We slepen nu al tonnen en tonnen mais en soja naar al die beesten, nodig om ons mensen van die eiwitten te voorzien. De verwachting is dat wereldwijd 10% meer mais zal worden geproduceerd. De productie van soja is is de afgelopen 10 jaar met bijna 50% toegenomen en zal komende 10 jaar nog eens met 15% groeien.
Thailand bungelt ergens onderaan in de lijstjes van producenten van graanvoeders, en omdat Thailand geld belangrijk vindt dan gezondheid zal de lucht niet klaren. https://pala.be/nl/artikel/smog-chiang-mai-luchtvervuiling-breekt-records Doi Suthep raakte afgelopen maanden volledig uiy het zicht, oplossingen zullen dat ook zijn.
En wat denk je van de rol van Nederland in het geheel? Nederland innoveert op alle gebied vanwege de toename, en is zeker geen voorstander van afname. https://www.groentennieuws.nl/article/9601142/nederland-derde-op-wereldranglijst-agrarische-export/
Van alle Europese landen importeert Nederland jaarlijks de meeste soja. Van 2017 tot 2021 importeerde Nederland gemiddeld 8,1 miljoen ton soja per jaar. Ongeveer 90% hiervan wordt uiteindelijk gebruikt als veevoer, zowel in Nederland maar ook in andere Europese landen waar Nederland de soja (bewerkt of onbewerkt) naartoe doorvoert. 13% van de soja die Nederland importeert, wordt in Nederland geconsumeerd, voornamelijk via veevoer in de vorm van vlees, eieren en zuivel. Hoe het ook zij- hoe meer groei, hoe groter probleem.
De financiële belangen van CP zijn belangrijker dan de gezondheid van de bevolking. Dit wordt ook door diverse meningen weergeven op Bangkokpost.
Tien dagen later regent het weer lekker en lossen de smog problemen ook spontaan op. Over een paar weken is er weer sprake van overstromingen en dan gaat het daar weer een tijdje over. Niets nieuws, alles ten koste van de mensen in de getroffen gebieden en mocht het een keertje wel wat beter gaan dan verdienen de speculanten, en ook de NL speculanten, er uiteindelijk nog het meeste aan. Boertje moet nog ff bijkomen van de schade van vorige jaren en de lening aflossen. Stropdasje kan uitkijken naar de bonus.
Als pleister op de wond komt er dan maar weer een gratis geld uitdeel actie vanuit de overheid. Zonder gene en zonder enig begrip wordt er weer een proefballontje de lucht ingeslingerd terwijl het heel ergens anders over moet gaan.
Als ik onkruid verbrand komt er spul in de lucht dat niet gezond is. In NL wordt ook (snij)maïs
verbouwd waarvan de resten niet in de hens gaan. Het ligt dus niet aan de verbouw ervan maar aan de mens die een verkeerde methode gebruikt om de resten op te ruimen. Hoe doen we dat in NL dan? Afsnijden en onderploegen? Dat kan in TH toch ook? In mijn omgeving in TH worden resten van rijstplanten verhakseld en ondergeploegd.
Het is dus een kwestie van discipline en overheidscontrole. Beide falen in TH en buurlanden. Van Myanmar, een land in oorlog, hoef je niets te verwachten wat dat betreft maar Laos zou best mee kunnen doen… Daar ligt de crux, niet in de soort teelt.
Je hebt helemaal gelijk, Erik. Het probleem is niet zozeer de verbouw van mais op zich maar de verbranding van de oogstresten. Waarom verbranden boeren de resten? Veel mais groeit op hellingen, dat maakt opruimen moeilijk. De meeste boeren hebben weinig financiële ruimte en tijd om op te ruimen. En de as van het verbranden geeft een zekere bemesting.
Dit grote probleem kan alleen opgelost worden binnen coöperaties waar alle boeren verplicht aan meewerken en financiële steun van de overheid.
Net als in Nederland heeft de landbouwer, maar ‘drie’ mensen waar die verantwoording aan af geeft.
Me myself and i
De Thaise overheid moet de politieke stem van dit soort mensen beroepsmatig hebben, dus kijkt men de andere kant uit en ook al zou men goede controle uit willen oefenen.
Waar zouden die controleurs en bewijslast vandaan moeten komen?
In Nederland heb je al sinds mijn jeugd en dat is al even geleden, verkaveling, zodat je door de structuur van het bedrijf te veranderen een moderne bedrijfvoering kan plegen en overheidscontrole kan uitvoeren.
Ook dat faalt.
Als de wil er niet is bij overheid en landbouwer om dit te veranderen is het voor de bühne.