Frans wijngoed in Thaise heuvels
Château des Brumes 2003, mis en bouteille au château. Bordeaux? Bourgogne? Alsace? Niets van dat alles. Dit is een heus wijngoed in het Wang Nam Keow-district van Nakhon Ratchasima, een dikke 200 kilometer ten noordoosten van Bangkok.
Een huwelijk in Isaan
Thia, een goed vriend, heeft me uitgenodigd het huwelijk van een neefje van hem bij te wonen. Onze reis naar PaJao in het Noordoosten van Thailand is perfect. De nachtbus komt voor zeven uur ‘s ochtends bij zijn familie aan, in een dorp zestig kilometer van PaJao en negentig van Chiangrai, BanLai geheten.
Gaan leven in de Isaan
Na het besluit om te versassen naar de Thaise Boezewoesj beseft De Inquisiteur dat er werk op de plank ligt. Veel werk. Gedaan met het liederlijke leventje daar in Pattaya.
Succesvolle vrouwen uit de Isaan
Eens een ander verhaal dan dat men meestal kan lezen over de vrouwen uit Isaan. Zo kan het dus ook!
Foon tok in Isaan
Klaterende regen valt uit de lucht, voor de zoveelste maal. ’s Ochtends, ’s middags, ’s avonds. De buien wisselen elkaar af, de droge periodes zijn te zeldzaam om wat dan ook uit te voeren, niets krijgt de tijd om een beetje op te drogen. Het is een zwaar regenseizoen aan het worden. En ondanks de nattigheid is het warm, niet echt qua temperatuur die meestal rond de dertig graden blijft steken, het is de luchtvochtigheid die je laat zweten als een otter.
Waarom is de Isaan zo verschrikkelijk?
De eerste keer dat ik in Thailand was heb ik gereisd van Bangkok-Hua Hin-Surat Thani-Koh Samui en terug. Ik heb toen mijn vriendin ontmoet. Zij komt (hoe verrassend) uit de Isaan. De tweede keer dat ik in Thailand was moest ik eraan geloven: op bezoek bij haar ouders in een dorpje in de Isaan.
Voor het eerst sinds dagen is de zon terug van de partij. Eerst nog wat waterig, doch de wolken verliezen eindelijk de slag, rond tien uur is het weer tropisch zonnig. En meteen veel warmer. De aangename zes, zevenentwintig graden van de laatste dagen waren een verwenning, nu is het om elf uur al tweeëndertig. En dat is warm wanneer je het gras gaat afrijden.
Een weekje regenseizoen in Isaan (zaterdag)
Voor het eerst sinds dagen is de zon terug van de partij. Eerst nog wat waterig, doch de wolken verliezen eindelijk de slag, rond tien uur is het weer tropisch zonnig. En meteen veel warmer. De aangename zes, zevenentwintig graden van de laatste dagen waren een verwenning, nu is het om elf uur al tweeëndertig. En dat is warm wanneer je het gras gaat afrijden.
Een weekje regenseizoen in Isaan (vrijdag)
Ondanks de Duvels worden we beiden tegelijk fris en monter wakker. Blij gezind ook, het was leuk gisteren. Enkel, er is geen elektriciteit. Hallo, dat is al van gisterenavond zeven uur? Blijkbaar niet, de eerste klant in de shop weet te vertellen dat er rond tien uur gisterenavond terug stroom was. Doch niemand weet wanneer die terug uitgevallen is. De mensen hier hebben niet echt gemis aan elektriciteit.
Een weekje regenseizoen in Isaan (donderdag)
Een gewone ochtend gaat van start denkt De Inquisiteur. Maar dat is buiten liefje-lief gerekend. Haar zus uit Bangkok, na werktijd ook cosmetica consulente, heeft een grote banner achtergelaten. Want die cosmetica wordt ook in onze shop aangeboden. De Inquisiteur is daar zeer cynisch over: hier gaat niemand dat kopen, veel te duur. Een stuk zeep voor honderdvijftig baht naast die van vijftien baht, wat zullen ze nemen denk je? Idem dito met tandpasta, honderd baht voor vijftig gram. Gelaatscrème, hoeveel ‘witter dan wit’ ze ook beloven, honderd gram aan driehonderd baht – kopen ze nooit. Maar ja, familie, doe je alles voor.
Een weekje regenseizoen in Isaan (woensdag)
De Inquisiteur kan zich niet houden: hij wil weten hoe het er in het dorp aan toe gaat bij dat regenweer. Want de werken op de velden liggen stil, vrij logisch want de buien vallen regelmatig, en hevig. Enkel de zwaardere tractoren kunnen nog manoeuvreren op de onder water staande percelen en in de kleverige modder, maar van deze grootte zijn er te weinig in de streek. Wat doen die mensen nu, waar zitten die? En hij gaat op wandel, ondanks de regen. Hij dacht goed voorzien te zijn vanwege de paraplu en de iets dikkere T-shirt. Maar maakte de fout door op slippers te gaan.
Een weekje regenseizoen in Isaan (dinsdag)
Weer is De Inquisiteur vroeg wakker. Nog geen zes uur, maar volledig uitgerust. Zijn eerste gedacht gaat naar de vijver. Vanuit zijn boventerras ziet hij al dat alles in orde is, de vissen komen niet wanhopig naar lucht happen, het water is na een nachtje filteren al van veel betere kwaliteit. Kan De Inquisiteur lekker lui wakker worden. Hij weet dat zijn vriend op bezoek gaat komen deze namiddag, dus vandaag geen grote projecten aanvatten.
Een weekje regenseizoen in Isaan (maandag)
Het regenseizoen is volop in gang geschoten. De jaarlijkse terugkeer van enkele miezerige dagen waarop nauwelijks zon te zien is. Net nu is De Inquisiteur in een ‘vroeg wakker worden’ -fase gekomen. En verlaat hij de bedstede rond zes uur.
Ondertussen, in Isaan (3)
Een grijze lucht, miezerig weer, regelmatig valt de regen met bakken uit de lucht. En dit al voor de tweede dag na elkaar. Op straat en in de velden is niemand te zien, het lijkt wel alsof je de enige bent die wakker is. De Inquisiteur wordt er een beetje mistroostig van alhoewel er niet echt aanleiding voor is. Op die momenten dwalen er negatieve gedachten doorheen zijn hoofd, de schuld van dat miezerige weer.
Ondertussen, in Isaan (2)
Het leven is momenteel relaxed hier, je wordt wakker bij een stralende zon met een heerlijk temperatuurtje. Het gras, het loof van de bomen en ander groen genieten telkens na van de nachtelijke buien. Het oogt lekker fris, gras en groenten schitteren vanwege de nog niet opgedroogde druppels.
Ondertussen, in Isaan
De Inquisiteur blijft interesse vertonen in het wereldlijke gebeuren, het zijn ochtendlijke koffie-geneugtes met het internet. Schokkende verkiezingen, graaiende politici, mooie sportprestaties. Hij leest ook vaak de lezerscommentaren op allerlei artikels, en verbaast zich over kleinburgerlijke gedrag van velen. Alsof er geen bevrijdende jaren zijn geweest die mensen een meer wereldlijke en verdraagzamere beschouwing leerden. Ook het Thaise nieuws wordt gelezen, maar dat is lastig om te beoordelen, meestal nogal verdraaid rooskleurig. Bij de laatste kop koffie komt ook Thailandblog aan de beurt.
Isaans vrouwenlof
Trouwe Thailandblog lezers weten al dat De Inquisiteur een grote liefde koestert voor Isaan. Voor velen zelfs een ‘roze bril’, een dromer, een romantiseur. Wel, dat komt mede omdat hij geleerd heeft deze o zo vreemde streek niet meer door de westerse bril te bekijken. Hij probeert zich in te leven, de mensen hun levenswijze open te bekijken zonder te gaan vergelijken met zijn eigen cultuur. Hun levenswijze hangt dicht bij de natuur, van wat die hun geven kan, van wat die hun kan afnemen.