Sinsod in Isaan (deel 1)
Iedere Thailand-liefhebber kent dit fenomeen. Bruidsschat. Vele farangs hebben er een hekel aan, zo ook De Inquisiteur. Dit is een van de weinige zaken waarvoor hij geen begrip kan opbrengen, zelfs nu, met meer kennis van zaken, gaat hij er nog niet mee akkoord.
Het fenomeen kwam ook boven wanneer de liefde met moeders mooiste stilaan zeker werd. Dorpsbezoek, alles wat in de verste verte op een beetje familie leek aanwezig, buren en vrienden, kortom, alsof je voor een soort tribunaal kwam te staan. Doch dat was buiten het eigenaardige karakter van ons beiden gerekend. Onderling hadden we er al over gesproken waarbij De Inquisiteur onverbiddelijk was. Dat doe ik niet. En zie, liefje-lief was daar helemaal niet zo verontwaardigd over. Ze vond het wel spijtig tegenover haar moeder, maar had begrip voor zijn mening, ze vond het zelf wel een beetje uit de tijd.
Het is blijkbaar een eeuwenoud iets. Dochters zijn belangrijk omdat ze veel beter de zorg van de ouders op zich nemen dan de mannen. Op vroege leeftijd moeten ze al werken voor de kost. In het huishouden, op de velden. Wanneer ze dan huwen, valt die hulp grotendeels weg. Bovendien hebben de ouders jarenlang hun best gedaan om de meisjes eerbaar te houden, ze komen nauwelijks alleen buiten, dragen zedige kledij, groeten en praten heel beleefd. Hebben de ouders dus recht op een vergoeding, in de loop der tijden is dat verworden tot een vaste bron van inkomsten, men weet dat rond hun twintigste dochters geld opbrengen, geld waar ze op rekenen.
De hoogte van het bedrag is afhankelijk van leeftijd (wel meerderjarig) en maagdelijkheid, en daalt volgens het ouder worden, eerder gehuwd te zijn, eventueel al (een) kind(eren) te hebben uit eerdere relaties.
Een potentiële huwelijkskandidate wordt ‘op de markt’ gebracht door het roddelcircuit. Iedereen weet in welk huishouden er een huwbare dame is. De weg andersom is directer : een potentiële bruidegom probeert in contact te komen met de dame in kwestie. Heimelijk, maar wel eerbaar, het ganse dorp houdt de gang van zaken in het oog natuurlijk. Van zodra ze beiden wel iets in elkaar zien, moet het ventje afhaken en alles overlaten aan de onderhandelingen tussen de families.
En kregen De Inquisiteur en gade er terug mee te maken. Schoonbroertje, verlost van zijn alcoholprobleem en nijvere tuinder geworden, wil ook een vrouw. Nu is deze jongeman een typisch product van de Isaan. Hij moet en zal voldoen aan de sinsod bij welke vrouw dan ook, zolang die maar met hem huwt. Iets anders komt niet eens in zijn hoofd. Maar gezien zijn weinig productief verleden heeft hij geen geld. Zijn moeder, ook De Inquisiteur’s ‘schoonmoeder’, zit in de problemen maar wil kost wat kost zorgen voor de toekomst van haar zoon.
Schoonbroer had in het verleden al wel eens een paar maal een poging gedaan, maar dat was op niets uitgelopen. Hij was gekend, nu ja, eerder berucht, in de ganse streek vanwege zijn losse levensstijl. En ging de prijs omhoog. In een enkel geval kon De Inquisiteur de gang van zaken van nabij volgen. Het roddelcircuit had zijn werk gedaan, tijd voor onderhandelingen. In dit geval ging het om een meisje van twee dorpen verder, in Isaan is dat al snel dertig kilometer. De Inquisiteur moest chauffeur spelen voor de moeder, liefje-lief, ‘moedertje twee’ (een intieme vriendin van de familie), en een tante van liefje-lief. En natuurlijk ook de bruidegom in spe.
Eens ter plekke is het alsof je op koffiebezoek gaat. Er wordt over alles gepraat behalve over datgene waarvoor we komen. Ook de mogelijk toekomstige bruid is nergens te zien. Het lief vertelt De Inquisiteur dat die gewoonweg moet wachten vooraleer te voorschijn te komen. Pas na een uur wordt er voorzichtig gepolst. De vraagprijs, eerder reeds overgebracht via het roddelcircuit, is natuurlijk veel te hoog. Tweehonderdvijftig duizend baht. Meer dan twee jaarlonen. Onmogelijk op te brengen door de moeder wier echtgenoot reeds enkele jaren geleden overleden is en alleenstaand, niet werkend.
Zonder stemverheffingen, zonder drukke gebaren gaat het heen en weer. Schoonbroertje wordt nog wat zenuwachtiger gemaakt wanneer het meisje, tweeëntwintig, tevoorschijn komt. Mooi opgemaakt, haar hoog opgestoken, beetje traditioneel in mouwloos fleurig vestje en sarong rond de heupen. De laatste vraagprijs blijft staan op honderdvijftigduizend baht en veertigduizend baht goud.
Eens in de auto is de afvaardiging het eens. Te duur. Onmogelijk. Schoonbroer ondergaat het gelaten maar legt zich er bij neer.
Heden ten dage, zoals eerder gezegd, is schoonbroertje al enkele maanden sober en vooral ijverig. Hij is wat men hier noemt een ‘geschikte man voor een vrouw’. Zoals altijd in Isaan is het verleden vergeten en vergeven. Zelf heeft de jongeman ook al wat ondernomen. Op nauwelijks een kilometer van zijn huis is een boerderij met huwbare dochter. Twintig jaar oud (schoonbroertje is er drieëndertig), ook De Inquisiteur heeft haar al enkele keren gezien want af en toe komt ze op de winkel. De jongeman ging er domweg heen om te praten. Beiden voelen ze wel wat voor elkaar, alhoewel dat De Inquisiteur eerder een vermoeden heeft dat het meisje weg wil uit haar benauwende traditionele familie. En nu begint het hele gedoe terug.
Al een poosje merkt De Inquisiteur zenuwachtigheid op. Dames komen en gaan, vele gesprekken tussen de schoonmoeder, familieleden en zijn lief – die weinig doorvertelt deze keer. Pas na enkele dagen komt het boven. Sinsod. De Inquisiteur kan zich nauwelijks bedwingen, weer van dat ? Als die twee wat in elkaar zien, waarom gaan die niet eens een paar keer stappen, desnoods… ?
Oeps. Oneerbaar voor echte Isaaners. Het meisje is zelfs niet meer te zien, uitgangsverbod, opgelegd door de familie. Vervolgens een kleine delegatie naar de boerderij, natuurlijk is de vraagprijs weer veel te hoog, tweehonderdtwintigduizend baht. Een vruchteloze tocht, de prijs blijft staan.
Nu worden er andere dorpelingen in betrokken, want de prijs is echt schandalig hoog, dat meisje zal nooit kunnen huwen is de tendens. Ondertussen zoekt schoonmoeder naar oplossingen, in casu, naar geld. Ze heeft wel een spaarpotje maar niet voldoende en eigenlijk is dat tegen slechte tijden. Ze durft zelfs De Inquisiteur aanspreken – gaan jullie nog niet huwen ? Wablief ? Waarom ? Ah, dan zou De Inquisiteur mogelijk sinsod kunnen betalen natuurlijk. Dat moet snel de wereld uit, zelfs al zou hij huwen zal er nog geen sinsod komen, dat was vroeger toch al verteld ? Het lief brengt dat gelukkig diplomatischer over dan De Inquisiteur.
Maar schoonmoeder geeft niet op. Lenen. Aaaii. De Inquisiteur houdt zich van den domme. Ha zo, kan je daar voor lenen bij de bank ? Natuurlijk niet, maar of De Inquisiteur… Wow. Lastiger. Hoe geraak je daar uit zonder gezichtsverlies, zonder problemen met liefje-lief. Want deze keer is die niet echt helemaal mee met De Inquisiteur. Ook zij wil dat haar broer goed terecht komt, wil dat hij een normaal leven kan hebben inclusief nakomelingen.
Pas twee dagen later heeft De Inquisiteur een mogelijke oplossing gevonden. Hij weet dat die sinsod door schoonbroertje terug betaald moet worden aan zijn moeder, dat is een van die vreemde afspraken in deze familie: moeder, na zoveel jaren armoede, moet ontlast worden is de afspraak. Doch daar verdient schoonbroertje zwaar onvoldoende voor. De Inquisiteur begint het lief voor te rekenen want hoe gaat die lening terug betaald worden ? Mmm, vijf jaar ? Dat kan niet, moet op een jaar, langer leen ik niet uit. Lieve schat, dat is achttienduizend driehonderd baht per maand. Dan beetje leep : Ok, ik zal het op twee jaar doen, het is immers je moeder. Dat is dan iets meer dan negenduizend baht per maand. Het lief begint in te zien dat de sinsod te hoog gegrepen is. Ze komt terug tot besef, die sinsod, dat is toch eigenlijk niet meer van deze tijd. De Inquisiteur denkt gered te zijn.
Doch nu beginnen er nieuwe onderhandelingen, de dorpsgemeenschap is er in betrokken. Ook de ouders van het meisje komen tot inzicht dat ze het bedrag te hoog ingesteld hebben en dat ze mogelijk met een onhuwbare dochter zouden kunnen achterblijven. De prijs daalt. Honderdtwintig duizend baht en dertigduizend baht goud. Jezus Christus. De Inquisiteur besluit zich volledig afzijdig te houden, hij verdwijnt telkens wanneer hij vermoedt dat het gesprek over dit gedoe gaat. En dat kunnen ze niet verbergen, hij hoort de getallen, hij hoort dat akelige woord.
Hij overweegt de twee verliefden -want zover is het al gekomen- stiekem naar een resort te brengen. Zakt de prijs want geen maagd meer.
Hoe zelfs iemand als De Inquisiteur toch nog op Isaanse toestanden stoot waarmee hij niet goed mee om kan….
– Herplaatst bericht –
Ik had van jouw meer begrip verwacht voor de Sinsod.
Er zitten ook voordelen aan voor de man, maar die noem je niet.
Want er word in de Isaan niet voor de wet getrouwd dus hij kan zo weglopen bij problemen.
En dat zal je bij jouw in de buurt ook vaak tegen komen.
Meestal komt er snel een kind en blijft de vrouw er mee zitten.
Of beter gezegd haar ouders want zij gaat werken ergens in de stad.
Voor de man is dus het voordeel geen alimitatie problemen. Je loopt gewoon weg.
Helaas is dit normaal in de Isaan en daarom heb ik begrip voor een Sinsod
Jeetje krijgt de man weer de schuld. Ken zoveel vrouwen die graag met een andere man meegaan en daardoor hun relatie vernielden. Of kindje nummer 2 lijkt niet op kindje nummer 1 en het hele dorp weet waarom behalve de echtgenoot. Of mevrouw kan er niet genoeg van krijgen en wisselt elke 3 maanden van gig, soms meerdere tegelijk naast haar echtgenoot. En zo ken ik nog een reeks van varianten waarbij de vrouwen al aardig op de mannen beginnen te lijken. Daar ik iets te lang in Thailand woon vind ik dat de sinsod om al die tradiotionele redenen afgeschaft dient te worden. Het draait alleen maar om het geld, de hebberigheid van de betrokken familie van de vrouw. En de man moet zich in de schulden steken of de familie van de man gaat mee in de vraagprijs van de sinsod om maar geen gezichtsverlies te lijden, Want afdingen is bijvoorbeekd laten zien dat de man of zijn familie het geld kniet heeft, dus wordt er dan maar voor geleend.
Wat jij beschrijft heeft mijn vrouw meegemaakt. Vervolgens kwam de zorg voor haar en haar dochter voor rekening van de familie. Die was dan ook erg blij dat ik die zorg overnam. Toen kwam de vraag of ik wilde betalen voor de zorg van haar ouders. Nee dus. Ik zei: “ik neem jouw zorg op mij en jouw vier zussen nemen de zorg voor jouw ouders.” Dat lijkt mij een goede verdeling. Zo gezegd zo gedaan.
En uh, niks bruidsschat. Zou ik die niet moeten krijgen?
Jammer Ger-Korat dat je er een andere wending aan geeft. Ik denk dat de meeste
vrouwen en mannen niet zo zijn en dan komt het al beter over.
Zelf vind ik die vergoeding ook onzin maar met de gedachte dat je je zelf zorgplicht
Geeft voor je ouders re zorgen.
Wanneer men alleen de Sinsod in ogenschouw neemt betaald de man voor zijn bruid en is het een éénzijdig gebeuren. Maar… als men ook kijkt naar een traditionele Isaanse bruiloft zal men zien dat de familie van de bruid het eten en drinken tijdens de bruiloft betaald. Daardoor komt het kostenplaatje (wat) meer in evenwicht !!! Dat dit meestal niet zo gaat wanneer er met een farang wordt getrouwd is een heel ander verhaal…
Ik ken ook voorbeelden dat na de bruiloft (een deel van) de Sinsod wordt terugbetaald.
Ik heb Sinsod betaald mede ook omdat het aanzien van mijn vrouw in ons dorp daardoor op niveau is gebleven (of verbeterd). Zij is nu bijna 3 jaar een ma-damm (de naam voor een met een farang getrouwde Thaise vrouw).
Eten en drinken is op zich niets, ik heb in Kantharalak, rond de 12.000 baht betaald, volle pick up en alles klaargemaakt s’morgens voor 78 personen en 9 monikken.De sinsod heb ik evenwel niet willen betalen, heb altijd gezegd dit geld kunnen wij , ik ,mijn echtgenote en haar dochtertje ook gebruiken in Belgie anders trouw ik niet, en de zaak was opgelost.
Sinsod heeft ook een economische functie het geld wordt immers vaak ook weer plaatselijk besteed door de familie van de bruid.
Ik zie er ook niet direct het kwaad van in het is een oud gebruik en zit mij niet in de weg.
De meeste mannen,en zeker een farang gaat natuurlijk in het gunstigste geval goed voor zijn vrouwtje zorgen,en als het werkelijk nodig is zal hij haar familie ook niet helemaal vergeten.
Vooral in een eenvoudige Thai familie,die het zelf niet zo breed hebben,is een farang alleen om dit feit reeds een graag geziene huwelijkspartij,die zeker in zake sinsod zijn eigen mening mag hebben.
Veel farangs,waaronder ik mij zelf ook reken,waren in de meeste gevallen nooit in contact gekomen met een vaak veel jongere thaivrouw,als dit financiële aspect niet een erg belangrijke rol zou spelen.
Een financieel aspect wat zeer zeker kan bijdragen tot een goede duurzame relatie,waarbij liefde of innege dankbaarheid een grote rol kunnen spelen.
Mocht men ondanks dit belangrijke aspect nog op een sinsod staan,dan gebeurt dit geven meestal voor het oog van de bekenden en de dorpsgemeenschap,en wordt later discreet weer terug gegeven.
Geheel anders zal het gaan als de dochter van de ouders,en familie een goede opleiding gefinanceerd gekregen heeft, en nu plotseling met een Thai bruidegom naar huis komt, die financieel iets minder te melden heeft,en van deze opleiding mogelijk meer financieel profiteren kan als eigenlijk was voorgezien.
Daar beginnen de Thaise klokjes te klingelen,en probeert men via een sinsod tenminste reeds een deel terug te vorderen.
Ik woon hier al bijna 40 jaar en kan stellen dat ik fel anti sinsod ben. De redenen?
In deze tijd vind ik dat een huwelijk gebaseerd moet zijn op wedezijdse liefde. De naaste familie hoort zich daar niet meer mee te bemoeien, zoals dat voorheen wel vaak het geval was. De huwelijks partners werden door de ouders of grootouders gekozen, en veel huwlijken liepen stuk omdat er geen wederzijdse liefde ontstond.
Als twee jonge mensen graag met elkaar willen trouwen, dan mag geld daarin geen belemmering vormen. Helaas is die Sinsod dat wel, en regelmatig is er sprake van zelfmoord en zelfs moord omdat aan de geldelijke eis niet kan worden voldaan. Triest.
De hoogte van een Sinsod kan overigens miljoenen zijn. Toen mijn zoon huwde was de eis 8 ton, maar dat was met name voor de show. Zelf ben ik niet bereid mijn rijkdommen ten toon te spreiden voor een huwelijk.
Bezoek de gangbare datingsites , daar is het aanbod van Thaise dames groot en bijna een even groot aantal geeft te kennen te willen trouwen, met de date. Waarom zou dat nu zijn?
Achter dat complot zitten vaak de bemiddelaars, die de Engelse taal redelijk kunnen verwoorden tussen de dame en haar date. Wordt betaalt uit de verworven sinsod. Ook de scharrelaar farang laat zich niet onbetuigd in dit spel van geld vergaren, aangemoedigd door zijn Thaise lief. Geef maar te kennen , dat je in bent voor een relatie, dan duiken ze op als een voorjaarsbloem bij de eerste zonneschijn. Veertig procent commissie is geen uitzondering. Mannetje farang heeft hier meestal geen weet van, of komt jaren later tot de ontdekking, dat zijn zogenaamde vrienden hem belazerd hebben.
Dus gewoon goed zorgen voor die vrouw en haar oude moeder is een betere manier om het financieel te regelen.
Ik heb de sinsod wel betaalt!!!!! En wat is er mee gedaan? Alles vergokt met een illegale loterij, ouders van 69 – 70 jaar oud.. En mij huwelijk na 2 jaar? Ook naar de klote. Want de schuld die schoonouders nu hebben opgebouwd met dat gokken is behoorlijk en daar moet dochterlief een oplossing voor vinden. Ik dus. Hier hield het dus op. Geweldig die sinsod. Kosten die gemaakt zijn voor de opvoeding .. goede oude dag … respect … bla bla bla. Ik kan maar één ding adviseren voor toekomstige betalers. Niet doen !
Voor mijn vrouw en mij was het het tweede huwelijk. Wij waren en zijn daar blij me maar hadden geen behoefte om dat met Jan en alleman (‘John, loko too khon’) te delen. Daarom zijn wij officieel maar in het geheim getrouwd. Geen (dorps)feest, geen sin sod, alleen een leuk etentje met zijn twee.
Ik heb er nog niemand over gehoord. Kan ook zijn omdat veel familieleden het niet eens weten.
Die Sinsod heb je al dik betaald maar dat had je zeker nog niet door denk ik 55555.
In het bouwen van een huis of verbouwen of een winkel openen.
Of wat goud voor der verjaardag en ga maar door,!!
Maar ieder zijn ding zal ik maar zeggen.?
Robert 48 Vaak is dit de waarheid,en dat is ook precies wat ik in mijn bovenstaande reactie reeds probeerde duidelijk te maken,en wat van velen het liefst anders gezien word.
Het heet het dan geen Sinsod maar een steeds terug komende of reeds betaalde ondersteuning in de vorm van een huis of nieuwe auto etc.
Mocht dit Financiële aspect niet voorhanden zijn,dan waren velen van ons,zeker in het begin nooit in contact gekomen,met een vaak veel jongere thaivrouw.
Zolang deze financiële en sociale zekerheid blijft bestaan,kan het geven van een Sinsod hoogstens nog een gezicht reddende functie kunnen betekenen,die later discreet terug betaald kan worden.
Zo is ook de farang tevreden,en betaald zijn financiële bijdragen meestal gewoon onder een andere noemer verder.
Voor diegenen die toch sinsod willen betalen staat op deze site de toe te passen formule voor de hoogte ervan. Hoef je ook niet te onderhandelen.
http://www.siamviva.com/tools/wedding_tools_dowrycalculation_info_01.php
De formule is o.a. gebaseerd op het gemiddelde inkomen, beroep, leeftijd en opleiding van het bruidspaar, verder of het een eerste huwelijk betreft, of het paar uit Bangkok stamt, of zij de familie moeten ondersteunen en nog wat andere zaken, vooral beroep
Voor een gemiddeld Thai-buitenlandsechtpaar kom ik uit op 500.000 baht maar het kan oplopen tot meer dan 2 miljoen vooral als er een ‘hoge positie’ in het spel is.
Tino, dat zal jij dan allemaal eens moeten vertalen voor mij.
Olalaa.
Ga naar translate.google.com en knip/plak daar de URL (website adres). Als ik het dan goed lees blijkt uit onderzoeken dat bezittingen geen invloed op de SinSod. Ook het dragen van de kosten van het huwelijk en carrière zijn niet van invloed.
Het grijs/blauwe veld onderaan heeft de volgende input mogelijkheden:
– Gemiddelde leeftijd (A en B)
– Gemiddelde salaris (A en B)
– Jaar van huwelijksvoltrekking (inflatiecorrectie)
X woont in Bangkok.
X onderwijs niet hoger dan middelbare school
X is het eerste huwelijk
X moet voor de familie zorgen/onderhouden
X (zij) heeft een hoge kader functie
Vul ik een leeftijd van 30 jaar, 20.000 baht, geen hoger onderwijs in dan krijg ik geld toe (bedrag in de min). Misschien een interessante alternatief voor begpackers?
Kom op, Inquisiteur, dat kun je je aanstaande echtgenote toch laten doen? Het Thaise vrouwtje? . Gewoon even je inkomsten doorgeven, en nog een paar zaken en je weet de hoogte van de sinsod in 10 seconden.
OK, het is สินสอด sinsohd met een stijgende en lage toon en lang -oh-. Sin is ‘geld, rijkdom, bezit’ en sohd is ‘ inbrengen, bijsluiten’. Sohd sai (twee lage tonen) is ‘penetreren’. (Inderdaad, ook dat penetreren). Dan weet je tenminste waar ze het iedere dag over hebben. Vaak gevolgd door thong man (midden, dalende toon). Thong is goud en man is verloving. ‘ Verlovingsgoud’.
Vroeger dacht ik dat het sinsod was met dalende toon en daarna lange lage -oo-. Dat betekent ‘ einde van het vrijgezellenbestaan’. Listige, bedrieglijke taal. Grapje.