‘De jeugd van tegenwoordig’
Vroeger was alles beter. Toch? Terwijl de jeugd nu zorgeloos de wereld rondreist met smoothies in de hand en wifi als levensader, vraag ik me soms af hoe het zover gekomen is. Geen verwondering meer over verre reizen of exotische culturen. Of misschien…
‘Lanna: waar vriendelijkheid heerst en rijstvelden fluisteren’
In het noorden van Thailand ligt Lanna, een koninkrijk waar de tijd vertraagt en vriendelijkheid de taal van het hart is. Hier glimlachen boeren in de modder, fluisteren tempels geruststellende woorden en smaakt elke maaltijd als een warme omhelzing. Lanna is geen plek die je bezoekt, maar een gevoel waarin je langzaam wegzakt, net als in een rijstveld.
De schroef in onze gloednieuwe band
Lengte doet ertoe. Niet alleen bij Praxis/Global of tussen de lakens. Een fout opgemeten deur krijg je nooit meer passend in zijn kozijn. Je kunt er de zaag in zetten, maar daar wordt het resultaat niet mooier op. Zeker niet als je goede gereedschap nog in Nederland ligt en je hier aan moet klooien met een Mr. DIY handzaag, die onbedoeld elastisch je hout vernaggelt. Gelukkig zijn er in Thailand steeds deskundige vaklui beschikbaar die je problemen voor een prikje kunnen oplossen, ongeacht het vakgebied.
‘Thaise vrouwen en het succes van zorgzaamheid’
In een wereld waarin relaties steeds vaker voelen als onderhandelingen, ontdekken veel westerse mannen in Thailand iets wat ze thuis zijn kwijtgeraakt: oprechte zorgzaamheid. Geen strategisch spel, geen berekening, maar liefde die zich uit in kleine, betekenisvolle gebaren. Een kop warme soep, een zachte glimlach, een huis dat als thuis voelt. Niet uit plicht, maar uit pure genegenheid.
‘Karma’
Een rit van Pattaya naar Korat leek een kleine opoffering om schoonmoeder vaarwel te zeggen. Maar tussen bevroren zitvlees, een chauffeur op Red Bull en een kakofonie van krijsende padvinders en telefonerende dames, veranderde de busreis in een marteling. De terugweg? Nog erger. Want de enige die ik in Korat écht achterliet, was mijn waardigheid.
‘Denken Thai anders over de dood dan wij Westerlingen?’
Met mijn Thaise vrouw Sue spreek ik soms over de dood. Waar ik het als een diepe kwestie beschouw, haalt zij simpelweg haar schouders op: “Als je tijd gekomen is, dan ga je.” Dit fascineerde me. Waarom zien Thai de dood als een vanzelfsprekende overgang, terwijl wij er krampachtig tegen vechten? Ik besloot het uit te zoeken.
Die eerste keer: een barmeisje vertelt
Noi zat stil op haar kruk, nerveus nippend aan een glas limonade. De bar was een onbekende wereld vol lawaai en dronken mannen. Tot die ene man voor haar stond. Hij zag er vriendelijk uit, beleefd zelfs. Maar achter haar glimlach en zijn blauwe ogen school een werkelijkheid waar geen woorden voor waren.
Een verzameling van hoogst onaangename gebeurtenissen
Mijn huidige vakantie bracht mij helaas een reeks van onfortuinlijke gebeurtenissen: een verstuikte enkel, een zoekgeraakte autosleutel, twijfelachtige noedels en slapeloze nachten dankzij een stel baldadige viervoeters en monikken. Het leek wel alsof het lot mij richting de zwarte brillenbrigade wilde duwen, weg van het zo verfoeide roze vensterglas. Het antwoord op de vraag of Thailand nu een paradijs of een beproeving is dreef verder van mij af. Ik wilde mij zo graag conformeren aan het één of het ander, maar de kleurkeuze blijft voor nu, noodgedwongen, even een open vraag.
‘Blijf ik in Thailand of keer ik terug naar Nederland als ik oud en gebrekkig word?’
Ouder worden is een onvermijdelijk avontuur, maar waar beleef je het het liefst? In Thailand, met zon, zee en goedkope massages, of in Nederland, waar de zorg overzichtelijk en de koffie slapper is? Terwijl mijn lichaam steeds vaker hapert, worstel ik met de vraag: blijf ik hier in de warmte of keer ik terug naar het koude comfort van Holland?
Liefde en seks op bestelling in Pattaya
Pattaya lonkt met tropische nachten en brede glimlachen, waar westerse mannen denken eenvoud in de liefde te vinden. Maar achter de moeiteloze romantiek schuilt een wereld waarin affectie vaak net zo rekbaar is als een taximeter in het hoogseizoen. Is het ware liefde of slechts een goed geoliede illusie? Een zoektocht tussen palmbomen en prijskaartjes.
‘Adidasman’
Een kleine week in Pattaya brengt meer dan zon en strand. Het is een dagelijkse dans tussen verleidingen, tempelbezoek en onverwachte levenslessen. Van een vliegende start onder een loeiende luidspreker tot een armoedige vreemdeling die met één zin mijn morele kompas op scherp zet. Soms komt wijsheid uit de mond van een monnik, soms uit die van een man in een Adidasbroek.
‘Muzikale moed en andere wonderen in Thailand’
Thailand barst van de livebandjes, maar de kwaliteit varieert van verbluffend goed tot hilarisch slecht. Gitaristen spelen moeiteloos iconische solo’s, maar zodra de zang inzet, ontvouwt zich een Engels accent dat klinkt als een karaoke-machine met kortsluiting. En opmerkelijk genoeg, als een band wél perfect klinkt, komt hij meestal uit… de Filipijnen.
Een souvenir met een luchtje: kunst of kitsch?
Toeristen jagen wereldwijd op souvenirs, van simpele koelkastmagneten tot unieke vondsten. Sommigen kiezen voor standaardwinkels, terwijl anderen, zoals de schrijver, wat meer afgelegen plekken doorzoeken naar bijzondere objecten, liefst met een mysterieus verleden. Deze vertelling gaat over zo’n uniek en buitengewoon souvenir met een rijke en gedenkwaardige geschiedenis. Lees en huiver.
‘Verloren zielen in neonlicht’
De nacht verslindt alles, maar sommige mensen blijven erin hangen. In een bar waar hoop smaakt naar goedkoop bier en verloren dromen, ontmoeten een schrijver en een bargirl elkaar. Hij zoekt een verhaal, zij heeft er al te veel gezien. Een gesprek over illusies, rollen die we spelen en de vraag of er ooit echt een keuze was.
‘Ver van Thailand’
Na een emotioneel afscheid van schoonmoeder keert Lieven met zijn Thaise vrouw terug naar Pattaya. Wat begint als een ontspannen verblijf, mondt uit in een confronterende reis vol echtelijke strubbelingen, verkeerschaos en cultuurverschillen. Maar het is de geplande terugkeer naar de Isaan die bewijst hoe ver een liefde soms reikt.
‘Wat zegt een glimlach echt in Thailand?’
Thailand staat bekend als het land van de glimlach, maar niet elke lach vertelt hetzelfde verhaal. In Bangkok is de glimlach gehaaid, in Pattaya commercieel en in het Noorden zacht en oprecht. Achter deze ogenschijnlijk eenvoudige gezichtsuitdrukking schuilt een wereld van nuance, cultuur en intentie. Wat zegt een glimlach echt in Thailand?
De kleine Nongboy
Thailand trekt jaarlijks tientallen miljoenen toeristen, niet alleen vanwege het heerlijke weer, maar ook door de vriendelijke bevolking. Reizigers genieten van culinaire hoogstandjes, ontspannende massages en de beroemde Thaise glimlach, die een welkom contrast vormt met de norse gezichten in het Westen. Maar is die glimlach oprecht of slechts een onderdeel van de toeristenindustrie? En hoe zit het met de liefde voor kinderen die reisgidsen benadrukken? Dit verhaal onthult een stukje van de waarheid.
‘De bestemming is niet het doel, maar de reis zelf’
Een nachttrein is geen gewone manier van reizen maar een klein universum op wielen waar vreemden elkaar vinden in een gedeelde reis. Terwijl de trein door het duister zoeft, ontspint zich een verhaal van snurkende medepassagiers, flikkerende stationslichten en het besef dat de mooiste reizen niet om de bestemming draaien, maar om de ervaring zelf.
De prinses die weigert met een man te praten – Fabels en legendes uit Thailand Nr 10 deel 5 van 5
De prins spreekt de zwijgende prinses aan; verhaal nummer 4. En dat is een lang verhaal… Toen de klok zes uur aanwees, plaatste prins Saphasit de ziel van zijn vriend in het zitkussen nabij de prinses die weer zweeg en hij begon zijn vierde verhaal. Er was eens een boef die een erfgenaam wilde. Op een nacht drong hij het huis binnen van een boer en nam een kind mee. Het betrof een keurig meisje …
Is Bangkok een seksparadijs?
Wie Bangkok een seksparadijs noemt, heeft niet goed gekeken. Natuurlijk zijn er neonverlichte straten vol toeristische verleidingen, maar deze stad is zoveel meer. Tussen de chaos van het verkeer en de dampende straatkeukens ontvouwt zich een wereld vol tegenstrijdigheden, geuren en verhalen. Wie verder kijkt dan de clichés, ontdekt een stad die zich niet laat vangen.