Even de weg kwijt
Uren had Piet Vos te midden van rijstvelden gewandeld. Maar hoe moest hij weer thuiskomen? Gelukkig hielpen een vrouw ‘met een prachtig mooi gezicht’ en een oude man hem uit de brand.
Sip bath
Ronald van Veen en zijn Thaise vrouw Sao gaan een dagje naar het strand van Bang Saen. Een sfeerimpressie over krakkemikkige ligstoelen, versleten parasols en autobanden. Een 3-jarig jongetje steelt de show.
Cultuurbarrière
De Inquisiteur schrijft over de verschillen tussen Thai en expats. Die zijn er in ruime mate. Ook de Inquisiteur krijgt sommige levensgewoontes maar niet onder de knie, we trappen steeds weer in dezelfde val.
Plasticsoep
Thailand staat in de top-10 van grootste plastic-vervuilers. Wie hier geweest is zal dat niet verbazen. Elke aankoop gaat in een plastic zakje, ook al is het het enige wat je koopt en zit het al ingepakt (uiteraard in plastic).
Hoe leuk is positieve verwondering?
Tip van Monique Rijnsdorp: Laat Thailand u verwonderen, als u hier woont maar ook als u op vakantie bent, elke dag weer. Waar verwondert ze zich zelf over?
Happie hakkuh
De lamyaiboom hangt nog altijd aantrekkelijk vol met vruchten. Alleen, we kunnen er niet bij. Alles wat binnen het bereik van mijn, voor Thaise begrippen toch niet geringe lengte hangt is er af. En alles waar ik bij kan als ik op de auto ga staan ook. Maar daarboven roepen de lamyai ons toe: “pluk ons, pel ons, eet ons, geniet van ons.”
Vele farangs, wonende in Thailand, klagen nogal eens dat er, daar waar ze wonen, nooit iets te beleven valt. Doch niets is minder waar, je moet enkel weten wat er te gebeuren valt en dan maar de moeite doen om, als farang, ook aanwezig te zijn. Zo doet ook de “vliegende reporter” van het blog het, valt er iets te beleven dan gaat hij er heen, wil hij er bij zijn.
De Inquisiteur in Pattaya-on-the-beach
Auto’s. Bromfietsen. Karretjes, al dan niet gemotoriseerd. De Inquisiteur is nerveus van dat gekrioel. En dan is hij niet eens in Pattaya-centrum maar in Nongprue, beter gekend als de Darkside oftewel de oostkant van Sukhumvit Road. Voor sommige farangs, die in Pattaya centrum wonen, al een uithoek van Thailand.
Geen reclame voor bier? Dan doen we net of het water is…
De Thaise overheid verbiedt het maken van reclame voor alcoholhoudende dranken. Dat gaat zelfs zo ver dat zelfs op social media geen afbeeldingen van flessen drank mogen voorkomen, op straffe van geldboete en/of gevangenisstraf. Pas dus op als u zich op het strand (of waar dan ook) laat fotograferen met een goudgele rakker in de hand. De vakantie kon wel eens een onverwachte wending nemen.
Geland op een tropisch eiland: Massage in Ubon
Els en ‘Kuuk’ van Wijlen, natgeregend omdat ze te laat een paraplu kochten, willen zich laten masseren. Op het moment dat Els de deur van de massagesalon open doet, voelt ze dat er iets niet klopt. Maar wat?
Geland op een tropisch eiland: Thailand, here I come!!!
Het is weer zover, over een paar dagen zitten we weer in het vliegtuig richting Bangkok.We gaan scooteren in het Noorden. De voorpret wordt helaas een tikkeltje overschaduwd door een aantal minder prettige zaken. En dan heb ik het niet over in Thailand zijn, maar over in Thailand komen.
Lezersinzending: Soms zit het mee en soms zit het tegen – Een dagje met ups en downs
In de morgen op weg naar Nontaburi maar eerst koffie gedronken bij de Amazon. Het is de bedoeling dat ik met de boot naar Chinatown ga. Mijn vriendin gaat nadat ze mij heeft afgezet aan het werk.
Gaan leven in Isaan (deel 2)
De Inquisiteur is een pendelaar geworden. Zowat om de twee weken zo’n 850 km heen en weer tussen Pattaya en een onooglijk dorpje ten noordwesten van Sakhun Nakon. En hij begint Isaan te ontdekken. De eerste periode slaapt hij nog in het ouderlijk huis van de vriendin, het lijkt zelfs een beetje een thuis te worden.
Een borrelhapje in Pattaya
Bij een verjaardagspartij hoort, naast de nodige drankjes, ook eten, tenminste een borrelhapje. Mijn favorieten in Nederland waren dikke plakken leverworst, kaas in allerlei vormen en smaken, haring op roggebrood en natuurlijk kwamen er pinda’s en andere nootjes op tafel.
Lezersinzending: ‘Koi, het meisje van de massagesalon’
‘Hello welcome’ of ‘Welcome massage’, het zijn de bekende kreten die je hoort in een toeristische soi. Je vraagt je af of er voor die honderden, zo niet duizenden, meisjes wel voldoende klanten zijn. Schijnbaar toch wel, want ze zitten er iedere dag weer. Mooi, lelijk, dun, dik, ladyboy of twijfelgeval. En als je dan als farang door de straten loopt, dan is het toch verdomde moeilijk om te kiezen tussen al dat moois.
Geland op een tropisch eiland: Over karma, een foutje bij de bank (in mijn voordeel) en vermiste slippers
Een drukke dag. Ik moet geld wisselen bij de bank en ik ga voor Bubba’s de stroomrekening betalen. Eerst maar ‘ns op de scooter naar het Kohphanganse PNEM gebouw alwaar de rekening contant voldaan moet worden.
Vijf jaren zijn opnieuw verstreken sedert ik mijn tweede Thaise rijbewijs behaalde. Wat gaat de tijd toch snel. Het eerste rijbewijs was, toentertijd één jaar geldig, nu is dit twee jaar en mijn tweede vijf jaar. In een periode van vijf jaar kan er heel wat veranderen en de ervaring leert ons dat het overal in Thailand: same same but different is.