Leven als Single Farang in de Jungle: Terug naar het Zuiden. (Slot)

Na een langer verblijf dan gepland gaat Lung addie morgen de terugreis naar zijn homestay aanvatten. Eigenlijk was het genoeg voor hem geweest, ondanks de “charmes” van Isaan, het Walhalla van Thailand, verlangde hij naar zijn jungle, zijn twee katjes, de palmbomen, de koele zeewind …..

Al voor te vertrekken wou Lung addie echter wel eerst kennis maken met de verzamelplaats van de lokale farangs in Lahan Sai, eens de sfeer daar gaan opsnuiven. Dus op zaterdag, in de late namiddag, naar het cafeetje waar ze, naar de ontvangen info, samenkwamen: niet ver van de marktplaats. Geen enkel probleem, was zo gevonden en ja, er zaten toch een 20-tal witneuzen. Drie grote tafels waren volzet en bij aankomst was het eerst zo een beetje rondkijken waar te gaan zitten. Liefst aan een tafel waar Lung addie eventueel kon deelnemen aan de conversaties. Aan de eerste tafel hoorde ik klanken als: smeurebreud, reute peteut ….. zeker Skandinaven en daar verstaat Lung addie geen knijt van. Aan een tweede tafel waren het gegarandeerd echte Engelsen: bloody this, fucking that ….. zo ook niets voor hem. Aan de derde tafel werd er klaar en duidelijk Duits gesproken en daar werd Lung addie onmiddellijk teken gedaan dat hij mee kon aanzitten, voor hen een “nieuwkomer”, hebben ze hier niet alle dagen.

Wat Lung addie ook deed. Na een eerste kennismaking ging het hem over: hoe is het in het Zuiden? Wat mij opviel was dat geen enkel van die mensen ooit echt in het Zuiden geweest was en er dus ook niets van af wisten. Ze zaten blijkbaar allen vastgeroest, met of tegen hun zin, in Isaan. Hun echtgenote of vriendin was uit die omgeving afkomstig en zodus het Zuiden ….. ??? Nooit echt geweest, behalve een bezoek aan de toeristische hotspots als Koh Samui, Phuket, Hua Hin … Om te weten hoe het er werkelijk is moet je er wonen natuurlijk, een groot contrast met Isaan en dan bedoelt Lung addie het landelijke leven en niet in de grootsteden.
Wat Lung addie ook interesseerde was de menukaart. Ze boden hier Farangfood aan en tot nu toe had Lung addie hier, in Lahan Sai, nog niet iets gevonden wat die naam echt waardig was. Dat was de moeite waard eens uit te proberen: Gordon Blue, Wiener Schnitzel, Steaks …. Morgen, zondag, dan probeert Lung addie het want over een 14 tal dagen is hij hier terug met C&A en hij wil niet dat die mensen niets echt eetbaars tussen de tanden krijgen, op Thaifood na natuurlijk, wat ook heel lekker is.

Dus op zondag was hij er opnieuw. Werd bij aankomst uitgenodigd aan een tafel waar enkel één persoon zat: een Engelsman. Toen ik hem vroeg wat hij aanbeveelde van het menu was het antwoord: ik eet hier nooit, kook zelf. Dus maar een Wiener Schnitzel besteld en afwachten wat het wordt. Eigenlijk zou FransAmsterdam er moeten bij geweest zijn want dat is de culinaire specialist van het blog. Toen het bord opgediend werd keek Lung addie tweemaal…. Moet ik dit allemaal naar binnen werken? Een mooie mixed salade, voldoende frietjes en twee sneden Schnitzel met ook nog een broodje erbij…. ruim voldoende en het was, naar mijn bescheiden beoordeling, meer dan goed genoeg om de naam Wiener Schnitzel te krijgen. Een goede afsluiter van mijn verblijf en een nieuwe ontdekking. Hier kom ik zeker terug.

De terugweg naar het Zuiden verliep vlekkeloos. Vertrokken om 06.30, bij het krieken des jours, geen verkeersproblemen zoals bij de heenrit. Eenmaal voorbij Bangkok begint het landschap te veranderen. Van de nu dorre rijstvelden gaat het over naar groen. Palmbomen, coconut bomen maken nu voornamelijk deel uit van het landschap. Om 18.u was Lung addie terug thuis, wel moe maar zeer tevreden.

De twee katjes, Joe en Chiba zaten te wachten en waren blijkbaar in hun nopjes. Van kattenbrokjes zal hun menu nu ook weer regelmatig wijzigen naar iets wat ze veel liever eten: VIS. Joe, de kater, had zich heel trouw van zijn taak gekwijt: het bewaken van de krat Chang van zijn baasje.

Nu nog een koele Chang, een douche en …. paai non.