Leven als Single Farang in de Jungle: Het einde is in zicht?
Na het overhoop gooien van de planning van Lung addie lijkt er uiteindelijk schot in de zaak te komen. Hoewel, niets is zeker, het is steeds een afwachten wat de volgende dag gaat brengen.
De tambun en de intrede van de novice monniken is vandaag tot een einde gekomen. Er waren 35 novices en de gepaard gaande ceremonie leek me eindeloos. Gisteren, 4 januari was de eerste dag welke begon met het kaalscheren van de toekomstige monnik. Naar ik begrepen heb stond het ganse gebeuren in het teken van het “eren van moeder”.
Ik ga de lezer een beschrijving van deze ceremonies besparen, jullie kunnen ze zelf in Thailand beleven of terugvinden op het internet. Vandaag de tweede dag. Vandaag ruilden de novices hun witte kleren voor de oranjebruine pij. Dit alles met een reeks gebeden en rituelen die voor mij nog erger overkwamen dan een lange vesper met de Litanie van alle Heiligen uit de Roomse tijd. Meerder malen moest Lung addie het “strijdtoneel” verlaten om niet alleen wat verkoeling te gaan zoeken, maar eigenlijk om de saaiheid te doorbreken. Zo een godganse dag op een stoeltje zitten is niet aan hem besteed.
De geplande werkzaamheden van elektra en sanitair hebben ook onoverkomelijke vertraging opgelopen. Het probleem zit hem in de bevloering van de badkamer, amper 3m² groot, doch het komt er niet van. Het eerste probleem was zand en cement. Wegens het tempelgebeuren had niemand tijd of zin om deze te gaan kopen. Het tweede probleem was de vloerder. Diegene die bekwaam is dit werk te doen is reeds sedert verleden week donderdag in de zevende hemel, ttz de lao khao hemel, dus vanaf de ochtend dronken en niet bekwaam een vloer te leggen, tenminste geen begaanbare vloer. Jammer dat Lung addie niet over het gepaste gereedschap beschikt of hij zou die paar meters er zelf inboxen. Lung addie kan het toilet niet plaatsen voor de vloer er in ligt en hier geldt: geen toilet: geen huisnummer, geen huisnummer: geen elektriciteitsteller.
Er zit dus niets anders op dan de zaak nog maar even uit te stellen. Een geluk met een ongeluk: op 14 januari moet ik hier terug zijn, dus kan maar hopen dat in deze tussenperiode de lao khao fles leeg is en er geen geld is om nieuwe flessen te kopen, zodanig dat er eerst een beetje moet gewerkt worden.