Geland op een tropisch eiland: Massage in Ubon
Els en ‘Kuuk’ van Wijlen, natgeregend omdat ze te laat een paraplu kochten, willen zich laten masseren. Op het moment dat Els de deur van de massagesalon open doet, voelt ze dat er iets niet klopt. Maar wat?
Geland op een tropisch eiland: Thailand, here I come!!!
Het is weer zover, over een paar dagen zitten we weer in het vliegtuig richting Bangkok.We gaan scooteren in het Noorden. De voorpret wordt helaas een tikkeltje overschaduwd door een aantal minder prettige zaken. En dan heb ik het niet over in Thailand zijn, maar over in Thailand komen.
Geland op een tropisch eiland: Over karma, een foutje bij de bank (in mijn voordeel) en vermiste slippers
Een drukke dag. Ik moet geld wisselen bij de bank en ik ga voor Bubba’s de stroomrekening betalen. Eerst maar ‘ns op de scooter naar het Kohphanganse PNEM gebouw alwaar de rekening contant voldaan moet worden.
Els heeft een tip gekregen van een gast uit het cafe dat er een waterval is waar heel weinig toeristen komen. Er is een groot en diep bassin, waar je gewoon in kan zwemmen en er is een rots om vanaf te springen. Hij zei dat het er erg mooi is en er hangt een bijzondere sfeer. Behalve Thaise kinderen gaan er ook wel eens spirituele mensen naar toe.
Geland op een tropisch eiland: Een kapotte airco, een overreden eekhoorn en een slechte nacht op Koh Phangan.
De Kuuk heeft de afgelopen nacht slecht geslapen. Dat is de schuld van een kapotte airco en een door hem overreden jong eekhoorntje. Gisteren stak het ongelukkige beestje over, de Kuuk kon ‘m niet ontwijken en reed er met de scooter overheen.
Vandaag ga ik naar de waterval, dat past me beter dan al dat gezwem in de zee. Het is er ook lekker koel. Een half uurtje klimmen verbrandt naar mijn gevoel wel een miljoen calorie en ik word leniger en sterker.
Een aantal maanden geleden ging ik naar de Sunisan, zeg maar de Evertje Versteeg van Koh Phangan. Net voor ik naar binnen ga hoor ik een zwak klaaglijk piepen. Naast de ingang staat een klaaglijk piepende emmer. In die emmer zitten twee superkleine bijna dode kittens. Eentje staat op z’n achterpootjes te piepen, de andere ligt meer dood dan levend op de bodem.
Geland op een tropisch eiland: Een gewone dag
Elke morgen stap ik om m’n scooter en rijd in 20 minuten van mijn huis naar Bubba’s Coffee Bar. Rijdend door het binnenland zie ik een grote tevreden, glimmende grijze buffel, die net heeft genoten van zijn ochtendbad, ik ruik de natte blubber.
Geland op een tropisch eiland: Zwemmen, gatverdamme!
Het is stralend weer, de zon schijnt en het is warm. Omdat ik moet oppassen dat ik niet net zo krom word als mn hangmat, heb ik besloten om elke dag een half uur te bewegen. Slingeren in de hangmat telt niet mee en omdat het te heet is om iets anders te doen, ga ik vandaag zwemmen.
Geland op een tropisch eiland: Een bolletje per dag en van mij zullen ze geen last hebben
Het is januari en bijna full moon, we zitten in het piekseizoen op Koh Phangan, dus het is druk, heel erg druk. Overvolle high speed ferry’s lossen honderden toeristen per dag. De grote ferry brengt een paar keer per dag naast nog meer toeristen ook tientallen auto’s en vrachtwagens die zorgen voor bevoorrading van alle bedrijven, winkels, resorts en de vele nieuwbouw projecten. Bijna alles moet aangeleverd worden vanaf het vaste land. Het is gewoon superdruk
Geland op een tropisch eiland: Bubba’s op TV en ik ook…
Els van Wijlen woont met haar man ‘de Kuuk’ in op Koh Phangan. Haar zoon Robin heeft een coffee cafe geopend op het eiland, die door locals en toeristen druk bezocht wordt vanwege de hoge kwaliteit, uitzonderlijke service, chille sfeer en Brabantse gezelligheid. De makers van het TV programma ‘Brabant Wereldwijd’ vinden het verhaal van Robin de moeite waard en besluiten een aflevering over hem te maken.
Als misdaadverslaggeefster Petra R de Vries, verblijf ik regelmatig inThailand, het land van de glimlach. Thailand is ook het land waar, volgens menigeen, corruptie diep verweven is met de cultuur. Graag uw aandacht voor het volgende bizarre verhaal met mijn beste vriend JV te W&A (alias dK) in de hoofdrol. Hij vliegt naar het land van de glimlach alwaar hem het lachen al snel vergaat.
Hoe leuk is het als je uitgenodigd wordt voor een echte Thaise bruiloft. Wij (Hook, een Oostenrijkse vriend, Robin en ik) hebben de uitnodiging dankbaar geaccepteerd. De bruiloft is in Surat Thani, op het vasteland. Heen met de Raja ferry en ’s nachts terug met de nachtboot, een flinke reis, maar we doen het graag.
Geland op een tropisch eiland: Een lijk voor mijn keukenraam
Zondagmorgen, de zon schijnt, de moesson lijkt even verdwenen. Heerlijk uitgeslapen en nu genieten van de rust op mijn veranda. Ik luister voor de verandering naar klassieke muziek, je moet af en toe eens uit je comfort zone treden, ook op muziekgebied.
Geland op een tropisch eiland: ’t is wat met dat water’
De moesson is er. Gisteren en afgelopen nacht regende het veel en hard. Ook vanmorgen zie ik een grijze lucht en regen, regen, regen. Om de dag te starten met koffie en ontbijt, ga ik naar Bubba’s 10 km verderop. Op de scooter…. Daar moet ik me wel even op kleden.
Vandaag is een bijzondere dag…..ik doe sportief. De sportschoenen worden uit de mottenballen gehaald en uitgeklopt, je weet maar nooit wat er allemaal in is gekropen. Het waterflesje gevuld, een snelle legging aan en gaan met die banaan.
Geland op een tropisch eiland: Zondag met de grote M.
Hij is al dagen nerveus, en heeft zich via internet grondig voorbereid. De dag, de exacte lokatie en de tijd is meerdere malen nagevraagd en gecontroleerd. De afgelopen dagen steeg de spanning, vooral voor hem zelf, tot haast ondraaglijke hoogte.