Thaise geesten hebben het zwaar. Dagelijks worden ze uit hun thuis gezet en verbannen naar kitscherige huisjes vol plastic en knipperlichtjes. Om hen tevreden te houden schenken bewoners liters frisdrank en biologische quinoa. Werkt dit spirituele chantagebeleid of is het gewoon een kapitalistisch trucje om geluk en Instagramwaardige zegeningen af te dwingen? Eén ding is zeker: zonder rode Fanta geen voorspoed.
Pattaya droomt van gezinnen met ijsjes, maar krijgt kamperende Indiase mannen met flessen drank. Terwijl de badplaats haar imago probeert op te poetsen, blijft de realiteit steken tussen slapende Ravi strandgangers en rondzwervend afval. Een cynische blik op hoe de Thaise kuststad haar eigen tegenstrijdigheden omarmt, met een glimlach, een zucht en een vuilniszak.
In Thailand is de politie geen beschermheer van de wet, maar een handelaar in privileges. Toeristen en locals worden dagelijks getrakteerd op een absurde mix van intimidatie, bijverdiensten en toneelspel. Wat rest is een systeem waar corruptie de brandstof is en rechtvaardigheid zelden de eindbestemming haalt. Stap in de wereld waar wetten optioneel zijn en bankbiljetten het verkeer regelen.
Een week Isaan is als een eeuwigheid in slow motion. Een leeg decor van rook, roddels en eindeloze herhalingen. Hier dooft de tijd uit en wordt verveling tot kunst verheven. Ik was er. Te lang. En kwam tot de conclusie dat zelfs gras hier langzaam sterft van ellende. Welkom in het niemandsland van Thailand.
Nederlanders in Thailand vergelijken graag de zonovergoten paradijsjes hier met de natte, gereguleerde treurnis van Nederland. Alles is goedkoper, vrijer en beter. Totdat het tegenzit en Nederland ineens toch zo slecht nog niet lijkt. Maar ach, zelfbedrog is een prachtige reisgenoot zolang het bier koud is en de noedels goedkoop.
Column – Thailand het land van de “Bullshit jobs”
Thailand barst van de banen die vooral bedoeld zijn om mensen aan het werk te houden. Liftbedieners die op een knop drukken, beveiligers die niets beveiligen en winkelmedewerkers die klanten ontwijken alsof hun leven ervan afhangt. Efficiëntie is bijzaak, aanwezigheid is heilig. Een ironische blik op een land waar arbeid soms meer show is dan noodzaak.
Thailand is een land van extremen en dat geldt ook voor de temperatuur. Buiten smelt je weg in de tropische hitte, binnen vries je vast aan je stoel. Waarom zetten Thai de airco standaard op poolstorm-niveau? Van status en zweetangst, dit koude fenomeen heeft diepere lagen dan je denkt.
Er zijn woorden die meteen onder je huid kruipen en jeuk veroorzaken waar je onmogelijk bij kunt. Farang is precies zo’n woord. Waarom noemen Thai elke buitenlander zo nonchalant farang alsof het niets is? Tijd om af te rekenen met die irritante term, want liever bestel ik mijn curry voortaan zonder smaak dan dat ik nog één keer farang hoor.
“Je woont in Thailand? Maar… daar zitten toch overal ladyboys?” Westerlingen kijken hier vaak met grote ogen rond, alsof ze een parallel universum binnenstappen. Maar waarom lijkt het hier alsof de LGBTQ+-gemeenschap zo groot is? Spoiler: niet omdat het kraanwater regenboog-DNA bevat. Thailand is simpelweg een plek waar mensen wél zichtbaar mogen zijn – zonder hysterische discussies.
In Thailand lijkt iedereen verslaafd aan kleine potjes en inhalers vol menthol. Van taxichauffeurs tot monniken, overal zie je mensen obsessief snuiven alsof hun leven ervan afhangt. Is het een medisch wondermiddel, een cultureel ritueel of gewoon de nationale versie van een nicotineverslaving? Eén ding is zeker: zonder Ya Dom zou Thailand instorten.
Column – De Speedo-Safari in Thailand
Ze komen, ze zweten, ze schokken het lokale ecosysteem. De oude dikke westerse man in een Speedo is een fenomeen dat je niet kunt negeren, hoe graag je ook zou willen. Met de gratie van een uitgezakte keizer paradeert hij rond, overtuigd van zijn eigen charme, terwijl omstanders inwendig kokhalzen. Een tragikomedie in tropische setting.
Column – Eten, eten, eten. En oh ja, eten!
Eten is in Thailand geen bijzaak maar de kern van het bestaan. Van de eerste ochtendhap tot de middernachtelijke snack, voedsel is altijd en overal. Vraag hier niet hoe het met iemand gaat, maar of hij al rijst heeft gegeten. Een obsessie? Nee, gewoon een land waar de liefde voor eten de nationale religie is.
Column – Big Brother? Nee joh, gewoon je Thaise buurvrouw
In Thailand is privacy zo zeldzaam als een lege rijstkom. Camera’s hangen overal en de grootste fans van livebeelden zijn niet de overheid, maar je buren. Hier is spioneren geen taboe, maar een nationale hobby. Trek je dus niets aan van die draaiende lens, zwaai gewoon even en hoop dat je blooper viraal gaat.
Column – Culturele botsing aan de keukentafel
Een westerse man en zijn Thaise vrouw proberen elkaar te begrijpen, maar culturele verschillen zorgen voor komische en pijnlijke misverstanden. Van indirecte communicatie tot uiteenlopende humor; hun dagelijkse interacties zijn een dans vol misinterpretaties en verborgen frustraties. Lees hoe deze botsing van culturen leidt tot een hilarische en soms schrijnende realiteit.
Column – ‘Heb je nog een farang in de aanbieding voor mij?’
In Thailand is een farang niet zomaar een man maar een economisch wondermiddel met een westers paspoort. Groot, klein, knap of kalend maakt niet uit zolang zijn bankrekening maar gezond is. Voor veel vrouwen is hij geen romantische partner maar een financiële strategie. De jacht op de jackpot is geopend en liefde heeft een prijskaartje.
Thailand trekt elk jaar een kleurrijke stoet westerlingen aan die denken dat ze het land ‘écht begrijpen’. Van zonverbrande toeristen en zelfvoldane expats tot avocado-etende backpackers en spirituele zoekers met voedselvergiftiging. Ze geloven dat ze opgaan in de cultuur, maar struikelen over hun eigen stereotypes. Een satirische blik op de witte olifanten van Thailand.
Elke dag verdrinken er kinderen in Thailand en toch blijft het oorverdovend stil. Vijf per dag, jarenlang. Nu daalt het aantal, maar nog steeds sterven honderden kinderen per jaar in het water dat hen had moeten verkoelen, niet verzwelgen. Dit is geen natuurramp, dit is een falen. Hoeveel levens moeten er nog verloren gaan voordat er echt iets verandert?
Column – De Hollandse krent in tropische sferen
Nederlanders staan bekend om hun zuinigheid, maar sommige landgenoten in Thailand tillen het naar een compleet nieuw niveau. Gratis eten scoren in tempels, geen fooi geven en onderhandelen tot de laatste baht – het levert hen een weinig vleiende bijnaam op: Farang Kee Nok, oftewel “buitenlander zo arm als vogelpoep”. Hoe ver kan krenterigheid gaan? Nou, ver. Heel ver.
Column – Boyztown in Pattaya, waar grenzen worden verlegd
Vergeet fatsoen, vergeet bedtijden en vergeet vooral je conservatieve neigingen. Boyztown in Pattaya is een spektakel van dragshows, over-the-top cabaret en een feest dat nooit eindigt. Hier smelten schaamte en realiteit samen in een cocktail van neonlichten en pumps. Durf jij het aan om de nacht in te duiken en nooit meer dezelfde te zijn?
In Thailand is plastische chirurgie geen luxe, maar een nationale sport. Borstvergrotingen zijn er net zo normaal als rijst eten, en voor de prijs van een tweedehands scooter krijg je een upgrade naar een perfect decolleté. Of je nu actrice, influencer of ladyboy bent, hier geldt: wie niet snijdt, blijft achter. Siliconen zijn de nieuwe status, en de markt groeit letterlijk.