Drink je rijk? Mensen zeggen dat sterke drank slecht voor je is maar het is niet zo slecht hoor! Een borrel kan best meewerken aan je leven. Het kan je rijk maken, weet je!
Er was eens een dronkenlap. Hij heette Opa Tan. Dronk zijn borreltjes iedere dag en de hele dag door. Hij kwam dronken thuis en als zijn vrouw niet gekookt had dan werd hij boos en schold hij haar uit. Sloeg zo hard op potten en pannen dat ze braken en dan lag het huis vol scherven.
Die avond kwamen twee handelaren langs. De een was kaal en de ander had een baard. Ze vroegen of ze konden blijven slapen in Opa Tans huis; ze zochten onderdak. Tan was niet thuis maar zijn vrouw zei hen ‘Nee, je kunt hier niet blijven slapen vannacht. Zie je, mijn man is niet zoals andere mannen. Als hij bezopen thuiskomt slaat ie alles aan gort en wat hem niet bevalt schopt ie het huis uit.’
‘Okay, maar we weten niet waar we dan heen kunnen. De zon is al onder. Laat ons alsjeblieft hier een nachtje slapen; zodra het licht wordt zijn we weg.’ ‘Als je dat echt wilt dan mag dat. Maar ik kan je niet hier beneden laten slapen; je moet boven op de vliering.’ De heren aten en haastten zich naar de vliering, doodsbang voor Opa Tan.
Beide heren waren kooplui in zilver en goud en hadden hun handel verstopt in de bamboe draagstok, het juk. Dat was een holle bamboe stok zo dik als een arm waarvan ze het uiteinde hadden open gemaakt en volgestopt met de handel, en daarna weer dichtgestopt. Die namen ze mee naar de vliering om te pitten.
‘Eerst pak ik die kale….’
Opa Tan kwam thuis; dronken. Kwam met een hoop kabaal binnen en vroeg zijn vrouw ‘Wat hebben we vandaag te eten?’ ‘Niet veel. Gekookte eieren en gebakken garnaal. Als je honger hebt, help jezelf maar.’ Hij ging de keuken in en pakte de houten schaal met rijst en het lekkers zoals eieren en garnalen. Toen nam hij zijn mes.
‘Wie neem ik eerst te pakken? Die kale?’ en hij stak zijn mes in een ei. ‘Of toch maar die met de baard?’ en stak zijn mes in een garnaal. De mannen boven dachten dat hij het over hen had en klauterden het raampje uit, gleden het dak omlaag en sprongen naar beneden. Ze namen de benen! Het liep ze dun door de broek van angst, en ze vergaten hun handel…
Tan keek de volgende morgen op de vliering en zag de draagstokken liggen. Peuterde ze open en zag zilver en goud aan de binnenkant! Hij werd rijk! Tienduizenden baht aan waarde.
Een goede gelegenheid zijn leven anders in te richten. Steunde de plaatselijke tempel, verwierf ‘verdienste’ in de gemeenschap en werd tenslotte multimiljonair. ‘Dát is nog eens jezelf rijk drinken’, zei hij!
Bron:
Titillating tales from Northern Thailand. White Lotus Books, Thailand. Engelse titel ‘Drink yourself wealthy’.Vertaald en bewerkt door Erik Kuijpers.
De auteur is Viggo Brun (1943) die in de jaren 1970 met zijn gezin in de regio Lamphun woonde. Hij was ‘associate professor’ Thaise taal aan de universiteit van Kopenhagen.Ook dit verhaal komt uit de mondelinge overlevering in Noord-Thailand. Zie voor meer toelichting: https://www.thailandblog.nl/cultuur/twee-verliefde-schedels-uit-prikkelende-verhalen-uit-noord-thailand-nr-1/
leuk verhaal, maar ik heb toch al heel wat andere “drankmiserie” gezien in de plaatselijke dorpjes!
Ja, Willem, helaas maar al te waar! Maar dit verzonnen verhaal loopt gelukkig wel goed af.