De Bisu binnenkort uitgestorven?
Ik heb in het verleden op deze blog geregeld aandacht besteed aan de lappendeken die de Thaise meervolkerenstaat vanuit etnografisch oogpunt is. Vandaag sta ik graag even stil bij wat wellicht de minst bekende etnische volksgroep in het land is, de Bisu. Volgens de meest recente tellingen – die intussen alweer 14 jaar oud zijn – zouden er in Thailand nog ongeveer tussen de 700 à 1.100 Bisu leven wat meteen van hen ook de meest in hun voortbestaan bedreigde volksgroep maakt.
De Ho Rakang van Wat Chana Songhkram
Zowat elk zich respecterend Boeddhistisch klooster heeft er wel één: een Ho Rakang oftewel klokkentoren. De bronzen bellen, klokken of gongs in deze bouwsels geven meestal de tijd aan en roepen de monniken op voor gebed en meditatie.
Prins Prisdang Chumsai, van ambassadeur tot verschoppeling
Zo af en toe kom ik een nieuwe persoon tegen in de Siamese geschiedenis. Een persoon met een boeiend en interessant leven zoals ik dat niet had kunnen vermoeden voor die tijd. Prins Prisdang is zo iemand.
Erawan Shrine in Bangkok
Wie het centrum van Bangkok bezoekt kan de Erawan Shrine bijna niet missen. In dit verhaal lees je wat zich indertijd in Bangkok afspeelde en waaraan het ontstaan van het Erawan heiligdom te danken is.
Is leidingwater in Thailand eigenlijk wel goed voor je huid?
Nee, ik wil het niet hebben over het (meestal gechloreerde) leidingwater in Bangkok, maar over het water dat je zelf op kan pompen of betrekt van een waterleidingnetwerk van het dorpje waar je woont, dus onbehandeld grondwater of water dat maar een minimale behandeling heeft gekregen. Dit naar aanleiding van een reactie op Thailandblog van weer enige maanden geleden waarbij ik te laat was om te reageren.
Wat gebeurde er met de Spoorweg des Doods?
Japan capituleerde op 15 augustus 1945. Daarmee verloor de Thai-Birma spoorweg, de beruchte Spoorweg des Doods, het doel waarvoor hij oorspronkelijk was gebouwd, namelijk het aanvoeren van troepen en voorraden voor de Japanse troepen in Birma. Het economisch nut van deze verbinding was gering en men wist bijgevolg na de oorlog niet erg duidelijk wat er mee moest gebeuren.
Een iconografische stijlbreuk: de Siamese wandelende Boeddha
De meeste Aziatische klassieke beelden die we van de Boeddha kennen beelden hem of zittend, staand of liggend af. In de dertiende eeuw kwam daar plots, als een donderslag bij een heldere hemel, een wandelende Boeddha bij. Deze manier van afbeelden betekende een heuse iconografische stijlbreuk en was uniek voor de regio die nu bekend staat als Thailand.
Pattaya met uitstapjes aan de oostkust
Vanuit Pattaya richting Rayong zijn een aantal aantrekkelijke uitstapjes te maken. Over een afstand van 80 kilometer via weg 36 is dit gemakkelijk te verwezenlijken.
Bommen op Bangkok
Midden augustus wordt traditioneel op de geallieerde militaire begraafplaatsen van Kanchanaburi en Chungkai weer even stilgestaan bij het einde van de Tweede Wereldoorlog in Azië. In dit artikel van Lung Jan, vraagt hij aandacht voor de minstens 100.000 Romusha, de Aziatische arbeiders die bij slavenarbeid om het leven zijn gekomen. En ook voor de Thaise burgers die het slachtoffer werden van een reeks van geallieerde luchtaanvallen op Japanse doelwitten in Thailand.
Een reis door Laos in 1894-1896
Eind 19de eeuw bracht de Franse overheid de gebieden in het noorden en oosten van de Mekong in kaart, dit gebeurde in de beroemde “mission Pavie”. Dit gebied bestond toen nog uit diverse koninkrijkjes en lokale machten, maar deze zouden al snel opgeslokt worden in de moderne natiestaten van Laos en Vietnam (Indochina). Met het bepalen van de landsgrenzen en kolonisatie door de Fransen en Engelsen kwam er definitief een einde aan de traditionele levenswijze in dit gebied.
Jezuïeten in Siam: 1687
Ten behoeve van mijn dissertatie was ik weer eens aan het werk in de universiteitsbibliotheek van Amsterdam, toen mijn blik viel op een voor Thailandgangers wel zeer intrigerende titel van een heel oud boek: VOYAGE DE SIAM DES PERES JESUITES
Goudgravers: Op zoek naar verborgen Japanse oorlogsbuit…
Thailand heeft haar eigen versie van het Monster van Loch Ness; een hardnekkige mythe die met de regelmaat van een klok pleegt op te duiken. Zij het dat in dit concrete geval niet over een prehistorisch waterwezen gaat maar over een nog meer de verbeelding prikkelende enorme schat die de terugtrekkende Japanse troepen op het einde van de Tweede Wereldoorlog zouden begraven hebben in de buurt van de infame Birma-Thai Spoorweg.
Long Necks, wat ervan te denken?
Omtrent een bezoek aan de Long Necks wordt door velen nogal verschillend gedacht. De een noemt het met de nodige afschuw mensonwaardig en de ander een cultureel uitstapje dat je niet mag missen.
Het leven van Phraya Phichai Dap Hak
Voor het stadhuis van Uttaradit staat een standbeeld van Phraya Phichai Dap Hak (Phraya Phichai van het gebroken zwaard), een generaal, die zowel als linker- als rechterhand onder koning Tak Sin diende in de strijd tegen de Birmese troepen. Dit is zijn levensverhaal.
Mede dankzij Rusland werd Thailand nooit gekoloniseerd
In de laatste jaren van de 19de eeuw bevond Siam, zoals het toen nog heette, zich in een precaire situatie. Het gevaar, dat het land ofwel door Groot Brittannië ofwel door Frankrijk zou worden ingenomen en gekoloniseerd, was niet denkbeeldig. Mede dankzij Russische diplomatie werd dat voorkomen.
In 1978 publiceerde de Amerikaanse journaliste en historica Barbara Tuchman (1912-1989), ‘ A Distant Mirror – The Calamitous 14th Century’, in de Nederlandse vertaling ‘De Waanzinnige Veertiende Eeuw’, een ophefmakend boek over het leven van alledag in middeleeuws West Europa in het algemeen en in Frankrijk in het bijzonder met oorlogen, pestepidemieën, en een kerkelijk schisma als belangrijkste ingrediënten.
Het vervallen huis van Louis Leonowens
Het verhaal over de al jaren verlaten en vervallen Batman Night Club, dat onlangs op Thailandblog stond, deed me denken aan een al veel langer leegstaand huis in Lampang. Het is het huis dat ooit werd gebouwd door Louis T. Leonowens. Die naam zal de meeste lezers niets zeggen. Ik kende hem ook niet tot ik op dit vervallen huis stuitte.