Vraag v/d week: Bent u zelf veranderd na kennismaking met Thailand?
Alle blogs over Thailand staan vol met allerlei meningen over dat land. Soms zijn de meningen vrijwel gelijkluidend, soms zijn ze geheel verschillend. Daar is niets mis mee. Iedereen heeft andere ervaringen, een andere achtergrond, woont op andere plaatsen en heeft verschillende prioriteiten.
Maar waar het zelden over gaat en waar ik erg benieuwd naar ben is wat voor invloed Thailand heeft gehad en nog heeft op onszelf. Op onszelf is het kernwoord. Zijn wij zelf veranderd?
- In hoeverre zijn onze waarden en ideeën veranderd? Kijken we anders aan tegen de wereld om ons heen? En hoe dan? Meer begripsvol of minder?
- In hoeverre is ons gedrag veranderd? Zijn we feller geworden of juist gematigder?
- Zijn we een beetje meer Thais geworden misschien?
- Wat hebben we in Thailand en van de Thais geleerd wat nadien nuttig was in ons leven?
Misschien dat anderen meer vragen kunnen bedenken.
Laat ik een eerste aanzet geven: Ik heb over die bovenstaande vragen nagedacht en kwam tot de conclusie dat ik niet veel veranderd ben noch in mijn waarden noch in mijn gedrag. Sommige essentiële waarden, zoals de menselijkheid zien in iedereen, is juist versterkt.
Misschien ben ik op één punt wel veranderd. Vroeger schreef ik tekortkomingen en misdragingen van individuen vooral toe aan de persoon en verweet ze dat ook heel persoonlijk. Ik ben wat dat betreft toleranter geworden. Ten eerste omdat ik me zelf zo vaak heb vergist en fouten gemaakt in mijn beoordeling van Thailand en de Thais en ook omdat ik ben gaan inzien dat veel ‘fouten’ meer een systematisch karakter hebben dan een persoonlijk falen. Ik neem het mensen minder kwalijk en probeer beter te begrijpen hoe het komt.
Ik ben erg benieuwd wat uw ervaringen zijn: In welk opzicht bent u veranderd door Thailand en de Thais?
Een leuke en interessante vraag Tino, ik ben eens diep gaan nadenken en kom tot de conclusie dat Thailand mij inderdaad veranderd heeft.
Ik heb er wel eens wat over geschreven, sinds ik een veel jongere Thaise partner heb behoor ik tot een minderheidsgroepering en krijg ik te maken met vooroordelen, een bepaalde vorm van discriminatie. Daardoor kan ik mij beter verplaatsen in groepen die ook met vooroordelen te maken hebben. Dat is toch een levensles.
Verder ben ik het leven in Nederland veel meer gaan waarderen, zoals onze rijkdom, luxe, sociale inslag, vrijheid, democratie, beperkte corruptie en veiligheid (o.a. voedselveiligheid en verkeer).
Ik zou nog veel meer kunnen noemen, maar daar ga ik nog wel een keer wat over schrijven.
Een stuk cynischer misschien? Vroeger, als socialist, was ik echt begaan met de derde wereld. Nu zie ik de werkelijkheid daar. Plat materialisme. Thais die als ze wat geld hebben het gelijk verkwisten aan pretentieuze luxe. Egoïsme en corruptie. Maar wat had ik me er eigenlijk bij voor gesteld? Derde wereld bewoners, slachtoffers van een systeem. Edele mensen zonder hebzucht en andere slechte eigenschappen?
Mijn naïviteit ben ik kwijtgeraakt.
Jonge vrouwen trouwen met oude mannen voor geld en zekerheid. No money no honey.
Tuktuk drivers zien er geen poot in om een voorheen overtuigd socialist en wereldverbeteraar zo als Van kampen genadeloos af te zetten! Ik voel me verraden door het proletariaat. Inclusief mijn schoonfamilie.
Die lui denken echt dat mijn financiële reserves onbeperkt zijn!
Kortom: Ik ben socialist af. Mijn beeld van de derde wereld is sinds mijn huwelijk met een Thaise radicaal gewijzigd. Bouw de ontwikkelingshulp maar af. Zie zoveel corruptie in Thailand dat ze eerst maar zelf schoon schip moeten maken. Zielig? Platvloersheid en zelfzuchtige hang naar luxe. Een grote auto voor de deur en je bent daar iemand.
Kortom: Mijn affiniteit met de derde wereld heeft zwaar geleden door mijn Thaise ervaringen.
Ben het volledig met Slagerij van Kampen eens.Kan er nog wel van alles aan toevoegen na 30 jaar omgang met Thais,doe dit echter niet omdat het dan een zeer lang verhaal gaat worden.
Maar er zijn zeer zeker ook loyale en eerlijke Thais, helaas word me steeds duidelijker dat het meer uitzondering dan regel is.
Misschien wek ik nu de indruk dat ik alleen maar negatieve ervaringen heb gehad.Dit is echer in het geheel niet zo .
Ik ben ook veranderd door Thailand.
Maar dan net het tegenovergestelde van wat deze persoon schrijft.
Ik heb veel meer begrip gekregen.
Ik kan. en wil delen nu.
Ik heb, omdat ik veel heb, gedaan wat een mooi gezegde is :
” een grotere tafel gebouwd in plaats van een hoger hek “.
Tot spijt van wie het benijd.
Moderator: De vraag is niet wat u van Thailand vind maar of de kennismaking met Thailand uzelf veranderd heeft.
Interessante vraag en leuk om over na te denken. Mijn uitgangspunt toen ik naar Thailand kwam was: Ik ben gast in een ander land en hun gewoonten/regels en denkwijzen zijn daarin leidend. Gedeeltelijk een misvatting. Niet t.a.v. het te gast zijn in een ander land, maar wel t.o.v. het leven volgens de Thaise regels.
Als er landen zijn, waar een dubbele moraal heerst, dan zijn het wel de landen in Z.O. Azie.
Het voor bijna alles “theegeld” moeten betalen om iets gedaan of iets niet gedaan te krijgen, stuit iedereen, die uit Europa tegen de borst, maar je moet soms wel. Voor ik naar Thailand kwam, was ik heel duidelijk: Daar doe ik niet aan mee. Nou daarin ben ik wel veranderd.
Ik ben ook wat toleranter en flexibeler geworden. Goed voor mijzelf en het voorkomen van een hoge bloeddruk. Doodmoe word ik van de Nederlanders in Thailand, die iedere dag afgeven op de Thaien en dat het in Nederland zo goed is. Ik zou zeggen; ga lekker terug.
Voor mij wegen de plussen van het wonen en leven in Thailand veel zwaarder dan de minnen, die er natuurlijk ook zijn.
Moderator: De vraag is niet wat u van Thailand vind of hoe u met Thailand in aanraking bent gekomen maar of de kennismaking met Thailand uzelf veranderd heeft. En zo ja in wat?
Vorig jaar voor de eerste keer naar Thailand geweest. Daar in Isaan bjna 1 maand bij jeugdvriend en zijn thaise vrouw mogen vertoeven.kan dus nog niet beweren van karakter te zijn veranderd.dit jaar er weer naartoe op zelfde adres. Toch in die relatief korte tijd veel ervaringen opgedaan en toch mijn oorspronkelijke wantrouwen in Thai moeten bijstellen ten goede. Hoop en ben ervan overtuigd ook nu weer meer positieve dan negatieve ervaringen te zullen opdoen. Een ding heb ik al snel geleerd :oordeel wat minder naar nederlandse normen. Have a open mind and enjoy the positive influences instead of judging only negatively !
Natuurlijk heeft het mij veranderd, ik denk wijzer geworden, meer levens ervaring ,De Thai is gewoon veel primitiever in hun denken en daar moet ik enorm aan wennen,wij hebben geleerd te denken,toen wij jong waren hadden wij ook standaards,zoals ze het hier zeggen en hebben geleerd meer individueel te zijn. Ik heb absoluut geen vooroordeel en discrimineer niet, want voor mij heeft niemand om z’n leven gevraagd en zijn wij bevoorrecht om in Europa geboren te zijn. De Thai daarentegen is met allerlei bijgeloof groot gebracht en hebben daardoor een andere levens wijze, bv kleine mensen grote auto’s, grote bedden enz. Ze zijn gek op of showen, veel goud en laten zich snel beïnvloeden door anderen en in ieder voorval zien zij een loterij nummer. Buiten het domineren van de tempel ben ik toch gelukkig, heb een hele lieve vrouw getroffen, die heel erg sociaal is en hier in Thailand ben je iemand, de meeste Thais zijn vriendelijk, Dus JA, ik ben veranderd, heb ook geleerd, dat er veel minder liefde is voor kinderen, ze droppen ze gewoon bij familie en soms verdwijnen ze helemaal uit het leven van hun kroost, onvoorstelbaar voor ons.
Moderator: De vraag is niet wat u van Thailand vind of hoe u met Thailand in aanraking bent gekomen maar of de kennismaking met Thailand uzelf veranderd heeft. En zo ja in wat?
Ik kom al sinds mijn 22ste levensjaar in Azië. Toentertijd als rugzak reiziger een half jaar onderweg in Indonesië, Singapore, Zuid Korea, Maleisië en Thailand.
Wat ik in die tijd geleerd heb (en nu dus ook telkens weer tegen kom), is dat de mensen hier, net zoals iedereen in Nederland, een gemakkelijk leven willen hebben, een TV, koelkast, wasmachine, internet, auto enzovoorts. Het verschil tussen toen en nu is dat ook hier de tijd niet stil stond en dat door het internet de behoeftes alleen maar groter geworden zijn.
Ik ben niet veel veranderd, omdat ik door mijn beroep als steward alle delen en landen van de wereld zag en het wonen hier als een logisch gevolg zie van mijn denken.
Het wonen op het platteland met al zijn voor en nadelen heeft me wel geleerd dat ik veel zelf moet doen en kunnen. Ik heb een groter besef van de basisbehoeften. Ik hoef geen loodgieter te laten komen voor de watervoorziening. Ik kan zelf een muurtje bouwen en beton mengen… vele dingen die ik vroeger liet doen, doe ik nu zelf. Misschien ook omdat ik er meer tijd voor heb…en omdat het niet alles zo precies moet zijn, zoals in Nederland…
Er is bij mij veel veranderd sinds 2008, mijn eerste reis naar Thailand:
– Voor 2008 wist ik niks van Thailand en dacht ik daar nooit aan; nu denk ik daar dagelijks aan en lees ik o.a. dit blog.
– Voordien heb ik nooit gevlogen, nu minstens 1 keer per jaar (naar Thailand).
– Voordien waren mijn bestemmingen vooral gericht op stappen (en fietsen): de natuur in België, Nederland, Duitsland en Oostenrijk. Daar komt nu bijna niks meer van in huis sinds mijn vrouw bij mij woont. Samen uit, samen thuis 🙂 Samen wandelen en samen fietsen hoort daar ook bij 🙂
– Mijn interesse in de Duitse taal is vervangen door mijn interesse in de Thaise taal.
– Ik ben nu in staat om 2 werelden te vergelijken en aan elkaar te toetsen. Ik heb nu ook een andere kijk op Europa.
– … (oeps, ik kan er niet op komen)…
Ik vestigde me in Thailand toen ik 39 was en veel te jong om te ‘rentenieren’ dus moest ik werken voor de kost. Ik leerde het gevoel kennen dat als het mis gaat met je, dat je niet kunt terug vallen op een sociaal systeem met recht op een onderdak en tenminste een uitkering waarvan men kan overleven.
Ik leerde dat ik moest voorkomen dat ik geld te kort zou komen omdat het voor mij als buitenlander onmogelijk was om naar een bank te gaan of credietinstelling om geld te lenen als buitenlander.
Ik heb mij ook leren realiseren dat het mijn keuze was om daar te gaan wonen en dat de Thaise overheid mij niet heeft gevraagd daar te komen wonen. Dat ik mij diende aan te passen en niet anders om.
Ik leerde wat positieve en negatieve discriminatie met mij deed.
Ik ondervond hoe prettig ik het vond om mijn creatieviteit in Thailand te gebruiken omdat niet alles zo ‘zwart of wit’ is. Ik leerde ook dat ik ontvankelijk was voor het kiezen van de gemakkelijkste weg, b.v. door oom agent toch maar 100 Baht te geven i.p.v. te weigeren mee te werken aan een corrupt systeem.
Dat het gemakkelijk was bij ’n overheidsinstelling waar veel wachtenden voor mij waren, mijn Thaise metgezel maar even met een paar honderd baht naar voor te sturen en we meteen aan de beurt waren, dus realiseerde ik mij dat ik mijn principes aan het loslaten was en eigenlijk mijzelf bedonderde..
Ik heb eens 9 maanden in een dorp geleefd zonder elektriciteit en waar men armoede had. Hoe het is om zonder alle luxe die we gewend zijn, te kunnen leven en dat het een heel bevrijdend gevoel kan geven. Dat ik minder materialistisch ben ingesteld en eerder tevreden.
Ik heb geleerd hoe het is om je afhankelijk op te stellen van een Thai waar men het leven mee deelt of zaken mee doet, dat je heel kwetsbaar bent, dat achterdocht een rot gevoel is en uiteindelijk was het mijn drijfveer om me los te maken van die afhankelijkheid.
Ik heb ervaren dat het mij met weinig geld toch de mogelijkheid biedt om met alle respect en acceptatie van de Thaise culturen, normen en waarden, toch mijn eigen leventje te leven.
Vooral het bevrijdende gevoel toen ik weg kwam van de sociale controle die er in Nederland was.
Ik heb geleerd dat bijna alles een keerzijde heeft. Dat het heel anders is als je ergens gaat wonen, dan dat je er als een Tourist met oogkleppen van de mooie dingen komt genieten waarna je weer vertrekt.
Het heeft mij zodanig veranderd dat ik mij in Nederland niet meer thuis kan voelen en niet meer gelukkig kan zijn.
Of Thailand mij heeft veranderd? Ja zeker.
20 jaar geleden kwam ik er voor het eerst en het voelde als een warme deken over me heen en dat kwam niet door de temperatuur. Maar door de vriendelijkheid en zekere openheid van de Thai zelf. En ook het accepteren zoals het leven komt, daar kunnen wij Hollanders veel over leren. Ik ben nu een stuk of 40 x in Thailand geweest en heb er altijd weer moeite mee om weer terug naar Holland te gaan als de vakantie is afgelopen. Ook kwam ik tot de ontdekking dat ik eigenlijk helemaal niet zo monogaam ben als ik altijd had gedacht. Ik had daar in het begin zelf veel moeite mee en hield het maar op 2e jeugd. Op dat punt heb ik inmiddels geaccepteerd dat dit ook een stuk van mijn persoonlijkheid is, wat ik altijd heb onderdrukt. Ik vind Thaise vrouwen heel aantrekkelijk en ze geven me nog steeds het gevoel dat ik jong ben, al ben ik inmiddels de 60 gepasseerd. Ik sta dan ook te popelen om binnen niet al te lange tijd definitief naar Thailand te gaan voor een definitieve verjongingskuur.
Ja, Thailand heeft me veranderd. Niet zozeer dat mijn persoonlijkheid veranderd is, maar wel in die zin dat ik veel meer mezelf kan zijn in Thailand dan in Nederland en dat voelt heel goed. Hollanders zeggen al snel doe maar gewoon dan doe je al gek genoeg. Ik leef eigenlijk in 2 werelden waarbij ik in Holland de nuchtere, realistische Hans ben die zich niet veel met de omgeving bemoeid en zijn eigen leven heeft. (ook wel een stuk van mijn persoonlijkheid) In Thailand komt dat avontuurlijke en ongeremde jongetje weer naar boven die van het leven zelf wil en kan genieten. Daarnaast voel ik me in Holland vaak opgesloten in mijn huis, zeker in de koude en sombere maanden. Ik ben een buitenmens en in Thailand leef ik ook voor een groot deel buiten en ook daar geniet ik van.
Het heeft me ook veranderd ten aanzien van de dingen die je nastreeft. Hoewel ik absoluut geen belang hecht aan materiële spullen en bij mij thuis ongeveer alles meer dan 20 jaar oud is, heeft Thailand dat nog versterkt. Je hebt niet veel nodig in het leven om gelukkig te zijn, In Holland is het vaak: zeg schat die keuken is al 12 jaar oud, zullen we een keer een nieuwe keuken kopen. Waarop mijn antwoord zal zijn (nog sterker dan voorheen). Hoezo vervangen? Alles doet het toch nog prima.
Of Thailand mij veranderd heeft? Mijn lieve vrouw, die heeft mij veranderd. Ik was meer introvert dan extravert en mijn Thaise lief was juist extravert. Zij die mijn stukjes hebben gelezen weten vast wel dat zij het was die met mij contact zocht toen ik door haar dorpje liep. Zij was het die nieuwsgierig was wat die gekke witneus daar nu deed midden in de Isaan (nabij Khonkaen) en van het een kwam het ander tegen onze beide verwachtingen in. Ik maakte weleens een praatje met vreemden maar dan was er vooral een aanleiding toe, bijvoorbeeld omdat je elkaar had geholpen een foto te maken. Ik was meer een stille muis en mijn lief straalden juist warmte, gezelligheid en toegankelijkheid uit. Door haar ben ik ook warmer geworden en gezelliger.
Thailand zelf? Ach, ik geloof niet echt in dat een cultuur de persoon maakt. Cultuur is niet meer dan een dun lapje stof, een sausje, gedrapeerd over een persoon. Een simplistisch stereotype wat vaak niet eens opgaat voor de meerderheid van de mensen, laat dus staan het unieke individu. Ik heb natuurlijk mooie en andere dingen gezien tijdens mijn en onze reizen door Thailand, dat alles wat makkelijker gaat, minder regeltjes. Soms ten goede, (denk aan makkelijk in en uit de bus stappen), soms ten kwade/nadelen (overlast van de buren tot diep in de nacht). Daar moet je mee om kunnen gaan, maar in dat opzicht was ik altijd al flexibel en open. Meer dan een ” oh, gaat dat hier zo” heeft dat voor mij niet betekent. Wel is het nog eens extra duidelijk geworden dat wij in Nederland heel blij mogen zijn met alles wat we hebben, maar ik behoor niet tot de mopperkonten die steen en been klagen over Nederland of juist Thailand.
Dus nee, het land heeft mij amper veranderd. Wel heb ik meer kennis op gedaan op allerlei fronten van geschiedenis tot toestanden zoals illegale loterijen, status, het negeren van regels. Ik ben dus een stuk wijzer geworden maar niet een veel anders.
Rustiger geworden en komt het vandaag niet dan morgen . Vroeger 10-0-120 u / week gewerkt . Het hoeft en ik wil het niet meer . Maar ook een andere – negatiever – kijk op Thailand gekregen na 14 jaar wonen hier . Corruptie , zeer matige gezondheidszorg het verkeer etc . ergert me nog steeds .
Moderator: De vraag is niet wat u van Thailand vind of hoe u met Thailand in aanraking bent gekomen maar of de kennismaking met Thailand uzelf veranderd heeft. En zo ja in wat?
Zoals ik verwoordt is het vooral de rust . De mensen nemen de tijd.
Gaat niet over wat ik ervan vindt, maar wat ik ervaar !!! Dat was toch de vraag ?
Hoe ik met Thailand in aanraking ben gekomen vertel ik u niet.
Alleen dat ik al 25 jaar kan vergelijken.
Elke keer als we weer terug zijn valt het tempo en de rust waarmee mensen hun ding doen
ons weer op. Dat brengt ook rust in jezelf.
Ik heb ruim 17 jaar in Thailand gewoond en gewerkt. Ja zelfs nu ik weer in Nederland woont heeft Thailand en de Thai’s mij veranderd. Ik ben tegen alles wat er moet gebeuren makkelijker gaan aankijken. en wat mijn bezittingen betreft, het is voor mij niet meer zo belangrijk. Als ik vroeger alles nieuw moest hebben, en vooral een grote auto, veel goud aan en om mijn lichaam vind ik het nu niet meer belangrijk. Toen ik terug kwam naar Nederland heb ik mijn meubels en dergelijke op Marktplaats en de Kringloop gekocht. Met andere woorden Thailand heeft mij geleerd dat bezit en bezittingen zeer relatief zijn. Ook heb ik geleerd veel zuiniger om te gaan met voedsel. Vroeger als iets over datum was werd het gelijk weg gegooid, tegenwoordig kijk ik niet zozeer meer naar de houdbaarheid datum maar ga ik op mijn instinkt af en koop niet alles tegelijk in. Ook ben ik veel makkelijker in de omgang geworden, sta ik veel meer open voor wat andere denken en zeggen. Dus ja Thailand en de Thai’s hebben mij denken en mijn stijl van leven wel degelijk veranderd.
Moderator: De vraag gaat niet over hoe je Thailand ervaart maar of Thailand jouw veranderd heeft in doen en denken.
Inderdaad ben ik veranderd in de bijna 15 jaar, waarin ik in Thailand woon.
Je leert je te onthaasten en geduld te hebben kwaliteiten, die ik voorheen maar in geringe mate had.
Ik ben wel in de loop van de jaren kritisch geworden op de Thais en Thailand ten opzichte van de tijd voor mijn verhuizing naar dit mooie land. Ik hoef de leefwijze van de Thai niet over te nemen om mij hier gelukkig te voelen.
Thailand heeft mij wel degelijk veranderd,kwam ik in 1998 nog met dat idee we zullen ze hier wat bijbrengen,moet zeggen de Thai,s hebben me wat bijgebracht,gastvrijheid het delen van hun eten,ook al hebben ze zelf weinig,geduld heb ik hier ook gekregen,want als je iets verwacht geleverd te krijgen kun je inderdaade wachten,ben dus zelf ook makkelijker geworden als we er niet zijn komen ze wel een keer terug,het niet moeten staat me ook erg aan,ben dus ook makkelijker geworden,at vandaag niet gaat kan morgen en anders overmorgen,makkelijker worden in iritante situaties,als het licht uitvalt,ja dan een kaars en het gaat vanzelf weer branden,maar denk ook dat als je hier woont en verder geen verplichtingen hebt je al een stuk makkelijker leeft,het leven zonder wekker heerlijk je wordt er minder of helemaal niet getresst door,het enige minpunt is het verkeer maar stap elke dag weer met plezier in de auto en vermaak me kostelijk met de capriolen die de Thaise medeweg gebruikers uithalen,Thailand heeft van mij een makkelijker mens gemaakt,in de zin van het leven en accepteren,heb ook altijd medelijden met de mensen die weer 49 weken in het andere patroon moeten leven.
Vele jaren een verblijf van enkele weken tot enkele maanden in een Thaise landelijke omgeving brengen mij :
– meer inzicht in en begrip voor mijn Thaise vrouw;
– een groeiend verlangen om nog meer in LOS te verblijven;
– meer relativeren, alles, ook het “zijn” an sich;
– meer inzicht in Aziatisch denken, handelen, leven;
– tegelijk meer inzicht in mijn eigen Europees denken, handelen, leven;
– meer inzicht in hoe de wereld draait (door);
– meer leren leven in het nu, zonder toekomst (planning) en (lessen uit het) verleden te veronachtzamen;
– meer onthechting van materiële zaken; (makkelijk zat voor een farrang met een spaarpot, oeps)
– meer genoegen in te delen, zowel materieel als immaterieel; (enkel met maten en in zekere mate, oeps)
– een familiegevoel dat ik me in Europa enkel nog vaag in flarden herinner van bij mijn grootouders;
– een gevoel van vrijheid waarvoor ik in Europa moet teruggaan tot mijn kindertijd;
– in een “niets moet alles kan” modus.
Al bij al zo’n slecht bilan nog niet ook al blijven de corruptie, de dictatuur, de administratieve willekeur, de verkeersonveiligheid, het zwerfvuil, de smog, de overstromingen, de armoede, het lao khao misbruik, de tienerzwangerschappen, enz … stuitend voor deze farrang.
Mij heeft het weg zijn uit Europa verandert.
Of het specifiek aan Thailand lag weet ik niet, maar ik was volledig klaar met al het gezeik van de Nederlanders.
Na ongeveer 3 maanden kwam ik op Changi (Singapore) de eerste Nederlanders tegen en die hadden duidelijk de dagelijks aanbevolen hoeveelheid azijn op.
In het vliegtuig ging het verder met de volgende Nederlanders, weer gezeur om niiks.
Op dat moment heb ik besloten dat ik niet in Nederland zou blijven en zelf ook zou stoppen met de azijnzeikerij.
Ik merk dat ik ondertussen ook minder materialistisch ben en meer geduld met anderen heb.
Aan de andere kant ben ik wat geworden; ik ga geen moeite doen voor mensen die zelf geen moeite doen.
Wij zijn dit jaar voor het eerst in Thailand geweest.
Bangkok en phuket en wat hebben we genoten, vooral in Bangkok.
We hebben genoten van de chaos, we hebben ons er gewoon in geworpen.
Heerlijk gegeten bij de straat tentjes en vonden de mensen erg lief.
En wat ons op viel is dat je jongens hand in hand zag lopen en dat ze zo zorgeloos leken, ook daar heb ik van genoten.
Nu ben ik van mening dat je je geen mening kan vormen in de vakantie want ik weet niet of mensen tolerant zijn t.o. homo’s maar het leek wel zo.
We hebben gelachen om de verkeers chaos maar ben toch blij dat we hier in nederland gewoon rekening houden met zebra’s en stoplichten.
Wij gaan zéker terug naar Thailand
Zijn wij veranderd ná thailand, nee hoor
Ik homo toerismus, woon nog steeds, met Belgische vrouw, in Brabant. Ooit was ik voor het eerst voor het werk in Koh Si Chang, ankerplaats voor cargoschepen…boot vol meisjes…bikkelharde Koreaanse zeelieden…ontdekte dat Singapore niet het Raffles hotel is…dat de mensen er niet in bomen wonen…en dat Brussel-Noord een urinoir is, vunzig en vies, hoofdstad van Europa… brrrr. Keerde inmiddels tweemaal met echtgenote terug naar Thailand, toerisme, Laos, tempels van Luang Prabang.
Kook inmiddels iedere week eenmaal Thai, muay Thai zoon Nigel, de tweede zoon Haroun komen telkens eten, recepten van Pailin Chongchitnant – geweldige keuken! Spirit house staat er mooi bij, de Buddha wordt meer gerespecteerd dan al die anderen… Lees dagelijks deze newsletter. Omvergereden in Chiang Mai, beetje kromme schouder, het is die madam vergeven, ik denk dat ze het weet.
3 Januari 2017 Thai vanuit Zaventem!
Heeft Thailand me veranderd? Zonder de maatstaf te overdrijven, toch wel. Ik hou van de Thai! Niet letterlijk, maar ja, ze hebben me beïnvloed, en ik zal een Thai steeds met genegenheid begroeten. En een Duitser, een Nederlander of een Amerikaan (landen waar ik ooit woonde).
Ja, zeer zeker wel veranderd: Heb geen haast meer als in Thailand kom, stuk geduldiger geworden, leef mij meer in in de omstandigheden van de mensen, maak geen planning meer vooruit als ik daar ben, heb dan het gevoel van ( bijna) alles mag, niets moet, en komt het vandaag niet? Morgen is er weer een dag.
Heb veel meer oog voor de natuur en voor culturele dingen, accepteer de chaos in het verkeer> lach er om als alles fout lijkt te gaan, betaal met vreugde mijn 200 baht aan oom agent als hij mij voor een vermeende overtreding staande houdt> in Nederland ga ik tegen elke bekeuring in beroep….
Kom daar altijd tot rust en, eerlijk waar, heb er een rothekel aan als ik weer terug moet naar Nederland met de betutteling, de voorschriften, het idee van geleefd worden.
Kortom, verlangend zie ik uit naar midden 2018 om mij dan in alle rust te settelen in de Isaan streek, om te genieten van en met mijn veel en veel jongere vriendin ( wat in Nederland al scheve ogen geeft als ze hier is, 30 jaar verschil in leeftijd, het zou wat ) van alles wat dit mooie land te bieden heeft.
Nog een kleine aanvulling, na wat ik gelezen heb,
ik geloof dat wij Nederlanders ,die lange tijd in Thailand gewoond hebben allemaal veranderd zijn, gewoon al omdat wij het product zijn van onze levens ervaring, wij slaan alles op in onze hersenen en gebruiken dit dan weer de volgende dag, geen mens leeft hier zonder zich een beetje aan te passen, dat is toch al een verandering in jezelf.
Ik dacht eigenlijk van niet, maar nu ik er een nachtje over geslapen heb is er toch minstens één ding wat feitelijk veranderd is: Vroeger ging ik meestal het liefste op vakantie naar een stad of land waar ik nog nooit geweest was, maar sinds mijn eerste reis naar Thailand ben ik nergens anders meer naar toe geweest, afgezien van een enkele keer een paar dagen naar één van de naburige landen, om weer een 30-dagen stempel te krijgen.
Als je op leeftijd bent , dan verander je niet meer ten gronde. Hei is ingebakken wie je bent. De veranderingen die zich voor doen, zijn een gevolg van het ander soort leven dat je leidt, het aanpassen aan de andere levenswijze en de dagdagelijkse dingen waar je mee te maken krijgt. Maar je blijft houden van dezelfde dingen, hunkeren naar dezelfde dingen van vroeger, het comfort dat je mist, ons lekker eten dat je mist en dat je hier niet vindt. Ik leef hier in Thailand omdat ik met een Thaise ben getrouwd, en uit liefde voor haar naar hier kwam wonen; Zonder haar zou ik geen enkele reden hebben om hier nog 1 dag te blijven. Ik vind dit namelijk absoluut géén mooi en lieflijk land, en ik erger me vaak aan alles en nog wat. Overigens vindt mijn vrouw het leven in Vlaanderen ontzettend veel mooier intenser en aangenamer dan hier. Zij mist het comfort dat ik in mijn huis had, de koude buiten en de heerlijke warmte binnen bij het vuur. Maar het missen van haar kinderen en familie was de hoofdreden waarom we kozen permanent in Thailand te wonen. Familie is belangrijker dan geld, een ingerichte keuken, een heerlijke badkamer. De muggen, de kakkerlakken, de ratten, de slangen, de hitte,de achterlijkheid op zoveel vlakken, de verschrikkelijke infrastructuren, noem maar op, moet je erbij nemen, willens nillens. Wat ROB zegt hierboven, vind ik te gek om los te lopen.Hij is een echte Thai geworden die alles ondergaat. Verstand op nul, maar als ie er gelukkig mee is, dan zal hij mij een sukkel vinden. Ik blijf mezelf, altijd en overal.
In 2003 ging ik voor het eerst naar Thailand; had een vriendin in de Isaan, in een klein plaatsje nabij Nakhon Ratchasima (Korat), zitten.
In Bangkok viel me vooral de ontzettende gejaagdheid naar geld op van de taxidrivers, tuktuk rijders en dies meer die de ‘onbekende’ farang aldaar een poot uit wilden draaien.
Eenmaal de hoofdstad verlaten en in Khon Buri aangekomen kwam ik in het eigenlijke Thaise leven terecht met veel vriendelijke mensen en waar ik toen een bezienswaardigheid was vanwege mijn blauwe ogen, blond haar en rijzige gestalte.
Wat me vooral opviel daar was de tevredenheid van de bevolking over het leven. De ouders van mn vriendin hadden het absoluut niet breed, hadden een huisje dat op palen stond en uit een paar planken en wat golfplaat opgetrokken was.
Ik ben me er meer van bewust geworden dat we het hier in Nederland nog niet zo slecht hebben maar dat we omgekeerd meer van de Thai kunnen leren v.w.b. de tevredenheid over ons eigen leven en de zucht naar steeds betere leefomstandigheden.
Veranderen of aanpassen.
Op zich verander je niet zozeer.
Alleen de manier van doen en laten pas je vaak aan de cultuur aan.
Oftewel in Thailand veelal het openbaar vervoer, taxi, tuktuk of boot.
Het gemak van transport is geweldig.
De bijna 24 uurs economie qua eten enzo is ongekend.
Je past je dus aan en gaat met gemak nog om 12 uur naar een 7/11.
Zaterdag, zondag naar een bank? Gewoon open.
Je verandert dus je manier van leven.