Netiwit Chotiphatphaisal (Foto: Wikipedia)
Hieronder een recent opiniestuk van Wasant Techawongtham in de Bangkok Post over de rebelse Netiwit, student aan de Chulalongkorn Universiteit. Ik heb al een aantal keren geschreven over Netiwit, zie daarvoor de verwijzingen onderaan dit stuk.
Het opiniestuk van Wasant
Toen ik een tijdje teruglas dat Netiwit Chotiphatphaisal — een jonge politieke activist, naar de Chulalongkorn Universiteit ging, leek me dat ondenkbaar. Wat door mijn hoofd ging was: “Wat? Netiwit gaat naar Chula? Hete olie en water gaan niet samen. Dat gaat niet goed aflopen.”
Voor degenen die niet bekend zijn met de naam, komt Netiwit – bijgenaamd “Nehneh” zoals hij liefkozend wordt genoemd door zijn vrienden – over als een saaie, leergierig uitziende man die een bril met kleurrijk montuur draagt. Als zoon van kleine winkeliers te Samut Prakan, heeft hij het vermogen om dingen te zeggen of te doen die rechtse mensen vaak het schuim op de mond doet brengen. Wat ze waarschijnlijk zo frustrerend aan hem vinden is dat hij zachtaardig en rationeel spreekt zonder emotioneel te worden, maar hij hun eigen overtuigingen zeer hard raakt.
Chula, zoals de universiteit ook wel genoemd wordt, staat bekend als een ultraconservatief instituut waar mensen in de high society vaak wensen dat hun zonen en dochters zich daar inschrijven. Het is er trots op de allereerste universiteit in Thailand te zijn, opgericht (in 1917) onder auspiciën van koning Rama VI.
De heer Netiwit maakte op jonge leeftijd al naam. Als middelbare scholier voerde hij actief campagne voor beter onderwijs en democratische hervormingen. Overbodige haardracht- en kledingvoorschriften behoren tot de problemen die onder zijn scherpe kritiek zijn gekomen. Die zijn overbodig en niet bevorderlijk voor het onderwijs, zo zegt hij.
Wat de ultraconservatieve mensen irriteert is zijn kritiek op de eis dat leerlingen elke ochtend de vlag eren en zijn vastberaden gewetensbezwaren tegen de dienstplicht. Maar het blijkt dat, alhoewel de universiteitsbestuurders in het verleden vast lijken te zitten, een groot deel van de studenten heeft besloten vooruit te gaan en een meer progressieve kijk aan te nemen.
Tot ontsteltenis van de universitaire autoriteiten werd de heer Netiwit, nog in zijn eerste jaar, door de Studentenraad gekozen tot voorzitter. En ja hoor, een paar maanden later liepen hij en zeven andere studenten weg bij de ceremonie die eer bewijst aan de standbeelden van Rama V en Rama VI, terwijl andere studenten in de regen op de grond lagen te prostreren en toekeken. Voor die daad van verzet heeft de universiteit via de afdeling studentenzaken 25 gedragspunten van zijn cijferlijst gehaald, wat tot gevolg had dat de heer Netiwit zijn functie als voorzitter kwijtraakte. Hij en zijn vrienden vochten terug en dienden een klacht in bij de administratieve rechtbank, die later vond dat de straf niet gerechtvaardigd was en de universiteit opdroeg hem opnieuw aan te stellen.
In 2020 werd hij voorzitter van de studentenvakbond voor de faculteit Politicologie. Tegen het einde van zijn éénjarige termijn diende hij een aanvraag in als kandidaat voor het presidentschap van de Studentenraad (SGCU) en won hij met een verpletterende overwinning meer dan 70% van de meer dan 14.000 studenten die stemden.
Foto: Wikipedia
Tijdens deze periode startte hij meerdere projecten om verschillende alumni te herdenken die het slachtoffer waren van politieke gebeurtenissen in het verleden, waaronder het bloedbad van studenten op 6 oktober 1976 aan de Thammasat Universiteit. Het meest opvallende was dat hij een actie startte om de naam van Jit Phumisak te herstellen, een veelgeprezen intellectueel, schrijver, dichter, taalkundige, politiek activist in de jaren vijftig en een Chula-alumnus, die net als de heer Netiwit een rebel was in zijn tijd.
De heer Netiwit heeft ook ernstige kritiek op de universiteit vanwege de commerciële exploitatie van haar eigendommen, en vraagt zich af of haar bedrijfsgerichte activiteiten niet haar missie aangaande het onderwijs overvleugelen. Hij veroorzaakte in oktober vorig jaar opschudding toen de Studentenraad (SGCU), waarvan hij voorzitter was, besloot het symbool van de Chula Universiteit, de Phra Kieo (noot 1), gedurende de traditionele voetbalwedstrijd met Thammasat Universiteit te schrappen.
Zijn activiteiten worden nauwlettend gevolgd door de meer conservatieve elementen binnen de universiteit, met name die van de afdeling Studentenzaken. Zo kwam het dan ook dat deze afdeling de kans kreeg om hem terug te pakken, dit naar aanleiding van de door de Studentenraad georganiseerde introductiedagen voor eerstejaarsstudenten. Bij die activiteit waren drie controversiële figuren te zien: docent-in-ballingschap Pavin Chachavalpongpun, Ratsadon-protestleiders Parit “Penguin” Chiwarak en Panusaya “Rung” Sitthijirawattanakul — die in videoclips als gastsprekers verschenen. Alle drie zijn beschuldigd van majesteitsschennis. Er werd beweerd dat de toespraken grof taalgebruik en grove gebaren bevatten die niet passen bij de Thaise cultuur en traditie. De activiteit had evenmin de voorafgaande goedkeuring van de universitaire autoriteiten. Voor deze overtreding kregen de heer Netiwit, als voorzitter van de Studentenraad -en ook een plaatsvervanger- als straf een aftrek van 10 disciplinaire punten, genoeg om de heer Netiwit zijn presidentschap te laten verliezen. Ondanks de regels en voorschriften was het optreden van de administratie vrij doorzichtig in zijn wraakzucht.
Prostreren (MR. MAHA SOMSAK / Shutterstock.com)
Voor de ultraconservatieve mensen binnen en buiten de universiteit is de heer Netiwit een oproerkraaier en een onruststoker. Het heeft geen zin om te discussiëren over de verdiensten van zijn ideeën of acties. Het is het beste dat hij wordt verhinderd iets in het openbaar te doen of te zeggen, anders veroorzaakt hij onherstelbare schade aan de samenleving. Maar hier komen hun fouten naar voren. Het is dezelfde mentaliteit die de door het leger gecontroleerde regering hanteert om met de oppositie om te gaan. Alles wat de oppositie in problemen brengt is een goede zaak, hoe smerig of onwettig dan ook.
De heer Netiwit mag dan een rebel zijn, hij is wél een rebel met een goed doel. Hij en zijn vrienden willen de hervorming zien van het archaïsche onderwijs, de sociale en politieke systemen, die -als men ze eerlijk beschouwt- dringend aan een herziening toe zijn. Zijn daden en woorden zijn alleen beledigend omdat de ‘volwassenen’ vast blijven zitten in het verleden met zijn gekoesterde cultuur, gewoonten en tradities, en weigeren te erkennen dat sommige aspecten van het verleden niet langer relevant zijn in de moderne tijd.
In plaats daarvan gedragen deze ‘volwassenen’ zich als pestkoppen tegen degenen die niet een aantal vastgelegde waarden onderschrijven. Ze praten over democratie, maar handelen autoritair.
Angst voor verandering beheerst hun gedrag. Hoe meer mensen schreeuwen om verandering, hoe achterdochtiger zij worden. En dat geeft werkelijk reden tot zorg.
***
Bron: https://www.bangkokpost.com/opinion/opinion/2274263/rebel-with-a-cause-netiwit-riles-adults
Zie ook: https://www.thaienquirer.com/38252/a-coup-on-campus-ouster-of-student-government-leader-shows-conservatism-still-rules-thai-campuses/
Noot 1:
De Phra Kiao (พระเกี้ยว, Phrá Kîejew), symbool van de Chulalongkorn Universiteit:
Foto: Wikipedia
Eerder op Thailandblog over Netiwit:
Een introductie: https://www.thailandblog.nl/onderwijs/netiwit-lastpak-bevlogen-leerling/
Over het al lang geleden afgeschafte prostreren: het zich als groet op de grond werpen: https://www.thailandblog.nl/achtergrond/afschaffing-prostreren-koning-chulalongkorn-en-rol-netiwi/
Over zijn dienstweigering: https://www.thailandblog.nl/achtergrond/geen-soldaat-zijn/
Misschien een kleine aanvulling.
Ook premier generaal Prayut Chan-ocha bemoeide zich met deze verkiezing en de denkbeelden van Netiwit. Tijdens een toespraak op de Mahidol Universiteit noemde hij de verkiezing van Netiwit ‘een schande’. Hij zei: Studenten moeten weten hoe te denken en samen te leven. Geen respect betuigen voor leraren en de vlag is flauwekul . Extreme gedachten zijn niet goed….Het is jammer en ik maak me zorgen dat de reputatie van de universiteit zal worden beschadigd. Het is een schande voor de universiteit. Mensen die niet gelukkig zijn met Thailand moeten maar naar elders verhuizen. Wij zijn trots op onze mooie geschiedenis en willen die behouden.’
In 2017 werden twee mensen op een scooter gesignaleerd die op een agressieve wijze en met dreigende taal op zoek waren naar Netiwit. Netiwit diende een aanklacht in bij de politie. Hij zei: ‘Natuurlijk ben ik bang maar ik ga door met mijn werk’.
Goed artikel, dank.
Ik had al eerder het een en ander gelezen over hem (Engelstalig) en kan alleen maar hopen dat hij doorgaat met zijn akties.
Dank voor deze toelichting. Het zal nog lang duren voor de elite en de uniformen toegankelijk worden voor frisse lucht.
Heb eens gekeken naar dat ‘prostreren’. Dat is geen Nederlands woord. Bedoeld zal worden ‘zich ter aarde werpen, zich prosterneren, in het stof knielen, een knieval doen’. Maar bepaalde woorden krijg je er nooit meer uit…
Hoe prostreren jullie in het gebed?
https://hetvizier.com/hoe-prostreren-jullie-in-het-gebed/
Citaat:
Het belang van de prostraties is, vanuit Theoliptos’ gezichtspunt, veel meer geestelijk dan lichamelijk. Door onze knieën te buigen nemen wij een houding van nederigheid aan tegenover de God tot wie wij ons gebed richten. Door te knielen en vervolgens ons voorhoofd op de grond te drukken, erkennen wij onze zondigheid; wij scheppen een levend beeld van onze zondeval. Onze houding zelf is een belijdenis van die toestand, een herinneren aan onze geestelijke armoede, aan onze vatbaarheid voor hartstochten van hebzucht, wellust, boosheid en kwaadwilligheid. Als wij in lichaam en geest afdalen, belijden wij ook de Naam boven elke naam, de Naam die “het heelal in stand houdt”, zoals de Herder van Hermas het uitdrukt, en die ook onze persoonlijke wereld in stand houdt: “Heer Jezus Christus, Zoon van God, ontferm U over mij, een zondaar!”
In Thailand doen ze dat niet voor een god, maar voor de koning, of een beeld van hem, voor leraren en een paar andere belangrijke figuren.
“Een paar andere belangrijke figuren”?
Zoals voor de Boeddha bijvoorbeeld.
Geknield op de grond, handen gevouwen voor je hoofd en naar de grond buigen. 3x.
Niet vergeten om je rechterhand het eerst te laten steunen.
Zo heb ik het geleerd van een Thaise.
Dat deed ik ook altijd in een tempel. Ik ervoer het meer als een begroeting. Driemaal buigen inderdaad: voor de Boeddha, voor zijn Leer en voor het monnikendom, de Sangha. De Thaise tekst is:
กราบพระพุทธ พระธรรม พระสงฆ์ kraab (lage toon, buigen, eer bewijzen) phraphoet (twee hoge tonen, de Boeddha) phratham phrasong (hoge toon, midden toon, het monnikendom).
Oh, en ook nog even dit. Niemand verplicht je in een tempel 3 maal te buigen. Af en toe zag ik Thais die het ook niet deden. Niemand zegt daar iets van. Maar voor die andere Hoogstaande Personen…