Voor een prikkie
Het is weer tijd om te laten bekijken of er PSA in mijn bloed huist. Bij afwezigheid van een prostaat zou de PSA-waarde onmeetbaar moeten zijn, of zoals in Nederland de norm is, kleiner dan 0,1. Vorig jaar kon ik nog gewoon de huisarts in Overloon bellen, daar een prikbriefje ophalen, in Vierlingsbeek bloed laten aftappen en 2 dagen later de huisarts bellen voor de uitslag. Nu moeten we op onderzoek uit hoe dat hier in zijn werk gaat.
We hebben tijdens een van onze ritjes door de omgeving gezien dat er iets buiten Lampang een gespecialiseerd kankerziekenhuis zit. James, de kunstenaar die een portret van Mieke aan het schilderen is, woont daar vlakbij, dus op de ochtend dat zij poseert rij ik door naar het ziekenhuis. Het lijkt allemaal net op het ziekenhuis in Chiang Dao waar we een paar maanden geleden de gezondheidscheck voor het rijbewijs hebben gedaan (http://opwegnaarthailand.blogspot.com).
Ik meld bij een soort receptie waar ik voor kom en word verwezen naar balie 1. Daar vertel ik wederom waar ik voor kom, waarna ik door mag lopen naar balie 8. Aan deze balie worden mijn gegevens opgenomen, inclusief de namen van mijn ouders en het telefoonnummer van Mieke. Dat laatste wijst je er fijntjes opdat het in een ziekenhuis ook wel eens mis kan gaan.
Nu moet ik door naar balie 6. De zuster wijst me een stoel bij een bloeddrukmeter zoals ik me die ook uit Chiang Dao herinner. Ik steek mijn hand erin, maar bots al snel op een nietmachine en plakbandautomaat die erin liggen opgeslagen. Verlegen glimlachend word ik naar de volgende stoel gewezen. De bloeddrukmeter daar is leeg, dus mijn arm past er nu wel door. Vervolgens richt de zuster een soort pistooltje op mijn voorhoofd, waarmee ze mijn temperatuur schijnt te kunnen meten. Ik ben nog van de generatie van een thermometer in je achterste, dus ik ben onder de indruk.
Nadat ook lengte en gewicht zijn vastgesteld mag ik naar balie 7. Daar komt een stempel op mijn papieren en word ik doorgestuurd naar balie 9. Ik zit nog maar net als ik te horen krijg dat ik mag gaan zitten bij spreekkamer 11/3 voor een gesprek met de dokter. Ik probeer duidelijk te maken dat ik alleen in de PSA-waarde van mijn bloed geïnteresseerd ben, maar begrijp dat die niet vastgesteld kan worden zonder voorafgaand gesprek met de dokter.
Een aardige zuster doet de deur van de spreekkamer voor me open en wil me voor laten gaan. De deur kan echter maar een klein stukje open, dus er ontstaat een wat onhandige situatie, maar ik slaag er toch in om binnen te komen. Daar zie ik waarom de deur niet verder open kon. De spreekkamer staat namelijk helemaal vol met allerlei spullen, waaronder een complete fiets, maar ergens in een hoekje ontwaar ik ook iemand achter een tafeltje die blijkbaar de dokter is. Ze vertelt dat het ziekenhuis geen prostaatkankerspecialisme heeft, maar dat ze wel PSA kunnen meten. Daar kom ik nou ook precies voor, en een prostaatkankerspecialist hoop ik eigenlijk nooit meer nodig te hebben, dus ik knik vriendelijk dat ik het begrijp.
Terug naar balie 9, waar ik een formulier krijg waarmee ik naar balie 4 moet. Daar moet ik 350 baht betalen waarna ik me bij balie 5 moet melden. In een kamertje achter balie 5 wordt uiteindelijk een buisje bloed afgetapt. Wederom is balie 9 de bestemming. Daar wordt me verteld dat ik over anderhalf uur bij balie 8 de uitslag kan ophalen.
Ik gebruik de tijd om Mieke op te halen en even samen te gaan lunchen. Daarna rijden we terug naar het ziekenhuis en melden ons bij balie 8. We worden opgehaald door een zuster die ons weer naar spreekkamer 11/3 brengt, alwaar we ons samen door de halfopen deur wurmen waarna de dokter ons het goede nieuws meldt: de PSA-waarde is 0,0. Nu mag ik nog even naar balie 9 voor een kopietje van het onderzoeksrapport. De zuster overhandigt het me en zegt: “you may go home now.” Jaaaaaaa…. we mogen naar huis, met een goed rapport. Zusters, dokter, bloedprikker, analist, ze hebben zich allemaal met me beziggehouden. En dat voor 350 baht (ongeveer een tientje). Dat was dus echt voor een prikkie.
Wat een gedoe zeg …ik doe dit al jaren bij een kleine laborant op de Naklua road bijna bij de vismarkt
Voor 12 uur bloed geven , kost 1200 baht en hij checkt het op 30 punten ..als je ook PSA wilt meten kost 800 baht meer
Dezelfde avond alles keurig per e-mail de uitslag
Bloedgeven kost me 5 minuten en dan wegwezen
Wel veel minder leuk om een blog over te schrijven 😉
nabij de vismarkt zeg je,kan je ook een soi aangeven?
Willem
De naam is Pattaya Clinic Laboratory
Adres is 678/1 Moo 5
Succes
Sorry ik vergeet te vermelden ook nog potje urine inleveren want hij checkt oa ook urinezuur etc…verder de standaard zaken als goede en slechte chloresterol , suiker etc etc
Eh 350 baht of 2000. Ik heb pas terug het ziekenhuis in Uttaradit bezocht omdat ik warmte uitslag heb rondgekeken de middel (schuren broekband). Ik dacht gewonden rechtstreeks naar de dermatoloog. Nee dus.
Eerst registreren. Dan in een wachtruimte op je beurt wachten. Daar opnemen bloeddruk, gewicht en lengte.
Dan doorgestuurd naar een grote behandeld kamer met wel 12 patienten in een open ruimte waar een algemeen arts eerst komt kijken.
Van hem de opmerking gekregen is iets voor de dermatoloog.
Dus keurig een briefje mee voor de collega.
Daar in de wachtkamer. Komt de assistente vragen voor bloeddruk, lengte en gewicht. Gelukkig kon ik haar dat mededelen.
Daarna naar dermatoloog. Gekeken. Diagnose en opmerkingen wat te doen. Oh koel en droog houden.
Voorschrift voor 2 soorten creme en twee soorten tabletten.
Nu eerst naar de kassa. Natuurlijk wachten totdat we mocht en betalen. Rekening totaal 135 bath. Onderzoek en medicijnen.
Met de kwitantie en hethe recept naar de apotheek. Na 15 minuten al gereed om naar huis terug te leren.
Aanwezig ziekenhuis om 8.00 uur. Klaar om 13
15. Valt toch mee zo zonder afspraak op niet??
Heel aardig en vriendelijk personeel. Ben in nederland en belgie vaak anders behandeld.
Het probleem is,dat alleen de hoogte van het PSA niets,of weinig zegt over het feit of de patiënt nu wel, of geen prostaatkanker heeft.
Een te hoge PSA kan ook veroorzaakt worden door o.a een onschuldige ontsteking,of een goedaardige vergroting van de prostaat,die bij veel mannen vanaf een bepaalde leeftijd mogelijk is.
Zelfs een langere fietstocht kan reeds voor een verhoging zorgen.
De grootste misere van een verhoging is, dat veel urologen het schijnbaar financieel lucratief vinden,en meteen het advies geven voor een z.g.n. biopsie.
Een biopsie die nog geen 100% zekerheid bieden kan,en bovendien ook nog met risico’s verbonden is.
Als patiënt met een hoge PSA waarde,blijf je zelfs na een biopsie nog een onzekerheid houden,die de levenskwaliteit bij sommigen behoorlijk schaden kan.
Als patiënt kun je alleen maar hopen op een uroloog die een eerlijk advies geeft,en niet uitsluitend aan zijn eigen financiën denkt.
Klopt. Je kan op basis van de PSA-waarde geen diagnose stellen, maar het hooguit meenemen als een van de elementen in een totaalplaatje. Als je PSA te hoog is en blijft stijgen is dat wel een serieuze aanwijzing dat er wat mis kan zijn. Bij alles moet je dan ook nog eens je leeftijd in ogenschouw nemen. Goed informeren voordat je verdere stappen zet is altijd verstandig.
Vlg. mij kun je je beter niet laten testen…..!!!
80% van de mannen heeft op latere leeftijd prostaatkanker… maar merkt er niets van.
Zoveel horrorverhalen gelezen na operatie… incontinent-impotent etc.
PV
Mijn huisarts zegt altijd dat er meer mannen mèt prostaatkanker doodgaan dan dat er áán prostaatkanker sterven.
Hallo Francois en Mieke,op de valreep weer een positief verhaal van jullie,dus even een reaktie,Mieke nog proficiat met je verjaardag,Jos heeft ons een boek meegegeven,niet vergeten????
Nog twee nachtjes en we vliegen weer naar Chiang Mai,Marc haalt ons woensdag af,,avonds naar the Riveriside,Judith moet dan werken,daarna acclimatiseren,We hopen jullie gauw weer te zien,Muuskes mobieltje als voorheen 081 4730118,ik neem aan dat we al gauw naar Lampaang gaan,dus graag een contactmogelijkheid.Hou het goed,Knuffels Muuske en John.
Het is wat FrancoisNangLae al zegt, minder leuk om hier een blog over te schrijven.Maar als ik het verhaal zo lees en de balienummers bekijk .Zou ik bijna gaan zeggen dat het ziekenhuis je een beetje wil opvrolijken door je het gevoel te willen geven in Pattaya te zijn….alleen moet je dan voor balie “soi” lezen .
Neem aan dat in spreekkamer 11/3 voornamelijk mannelijk personeel rond liep….?
De PSA waarde kan wel stijgen na het wegnemen van de prostaat, 5j geleden is mijne prostaat weggenomen, biopsie had uitgewezen dat ik wel degelijk kwaadaardige kanker had. de eerste 3 a 4 jaar bleef de PSA waarde 0, Nu de laatste 2 bloedonderzoeken blijkt dat de PSA waarde terug begint te stijgen. Nu de volgende maand moet ik een Galium PSMA scan laten doen in het UZ in Antwerpen om juist te bepalen waar de kankercellen zich bevinden om juist te bepalen waar ik moet bestraald worden.
Ik wou maar even meegeven dat het wegnemen van de prostaat GEEN garantie is dat je van kanker verlost bent.
mvgr
Robert
Grappig hoe de discussie bij een blog altijd weer over een detail uit die blog gaat, en zelden over het hoofdonderwerp (in dit geval de voor Nederlandse ogen grappige gang van zaken in het ziekenhuis). Voor alle duidelijkheid:
– een verhoogde psa betekent niet dat je kanker hebt. In samenhang met andere gegevens kan het een van de aanwijzingen zijn dat je verder onderzoek moet doen.
– testen heeft weinig nut als er geen aanleiding voor is. Dat geldt overigens niet alleen voor psa.
– inderdaad overlijden er meer mannen met, dan aan prostaatkanker, maar daarmee is het geen onschuldige vorm van kanker. Je leeftijd en de aggressiviteit van de tumor zijn belangrijke factoren.
– inderdaad kan de psa stijgen na weghalen van de prostaat. Als je de blog goed leest kun je zien dat dat precies de reden is waarom ik wilde testen. Na verwijdering van de prostaat is stijging van de psa een serieuze indicatie dat er nog kankercellen in je lijf zitten. Testen op psa is in een aantal omstandigheden dus zeer nuttig.