De Thaise televisie, een korte ontdekkingstocht

Ik kijk niet veel televisie maar als ik het wel doe, kijk ik ongeveer de helft van de tijd naar de BBC of CNN en de andere helft naar Thaise televisie. De laatste twee weken keek ik  veel Thaise tv om dit verhaal te kunnen schrijven. Ik zag veel onnozele spelletjes, rare grappenmakers en wezenloos gepraat.

Maar er waren ook genoeg goede en bekijkenswaardige programma’s en daar gaat dit verhaal over. Laat ik eerst twee programma’s wat uitvoeriger bespreken, dan een opsomming geven van programma’s die mij bevielen om te eindigen met iets te zeggen over het Thaise televisiebestel in het algemeen.

Twee programma’s er uitgelicht

Ze moesten ze ophangen!
Ee, een ongeveer 9-jarig meisje in het televisie programma ‘Het Kinderparlement’ waar kinderen praten over ernstige en minder ernstige zaken. Bij deze uitzending ging het over ‘Mogen kinderen werken?’, en de uitspraak van Ee betreft mensenhandelaren die kinderen aan het werk zetten.

Sapha Dek

In Sapha Dek, ofwel het ‘kinderparlement’ op ThaiPBS bespreken een twintigtal kinderen in de lagere-schoolleeftijd een onderwerp, onder leiding van een volwassene en een wat ouder kind dat als hofnar fungeert en de kinderen uitdaagt.

1 De eerste uitzending die ik zag, ging over ‘Hoe praten jullie met je ouders?’. Antwoorden: ‘Ouders luisteren nooit naar ons, ze antwoorden gewoon niet, ze zeggen dat we te jong zijn, ons er niet mee moeten bemoeien, geen tijd nu, ouders vertellen ons ook nooit wat….’. Hmm…..

2 De tweede uitzending had als thema ‘Mogen kinderen werken?’ Alle kinderen (ook de jongens) zeiden dat ze bijna dagelijks huishoudelijk werk moeten verrichten, een deel vertelde dat ze bij het werk van hun vader of moeder moesten helpen, op de markt of  in een winkel. Dat vond niemand een probleem, je hoorde vaak het woordje ‘nâthîe’ ‘plicht’.

Op het laatst de vraag of je kinderen gedwongen hele dagen mag laten werken. De kinderen wisten dat dat veel in Thailand voorkwam, visserij zeiden ze, slingers verkopen en ‘khǎai tǒea’ ‘verkopen van hun lichaam’. Ze noemden het ‘tharoen’, wreed en medogenloos.

Oplossingen? Politie, zware straffen (zie citaat hierboven).

Soaps

Soaps: de nationale obsessie, men laat er alles voor in de steek en het is het gesprek van de dag. Heeft mij al heel wat natte zakdoekjes gekost. Op alle kanalen maar vooral op Kanaal 3 maar niet op ThaiPBS. Over het algemeen vind ik soaps niet te moeite waard om naar te kijken. Voorspelbaar, slecht acteren en rolbevestigend.

Ik ken twee uitzonderingen. Jaren geleden keek ik samen met mijn zoon naar een soap ‘khâ khǒng khon’ genaamd, ofwel ‘De waarde van mensen’, met een script naar een boek dat 50 jaar geleden uitkwam. Het thema was dat rijkdom en afkomst niets zeggen over iemands waarde, soms integendeel. Mijn zoon kijkt er soms nog naar op YouTube.

En nu kijk ik graag naar een soap getiteld ‘thong neúa kâow’ letterlijk ‘goud vlees negen’ (aan een aantal mensen gevraagd wat het betekent, niemand wist het), toevallig met dezelfde actrice Woranoet (foto homepagina).

Het verhaal is van Botan (schrijfster van ‘Brieven uit Thailand’) en het thema is de verwoestingen die een aan alcohol verslaafde vrouw aanricht in haar omgeving.  Beide soaps geen kunstwerk maar prettig om naar te lijken, goed verbeeld en geacteerd met een pakkend thema en zonder overtrokken gedoe.

Een persoonlijke keuze uit andere programma’s

Op de zender ThaiPBS

•  ‘English Breakfast’ Interview met Father Joe Maier, de priester die in de slum Khlong Toey al vele jaren zeer goed werk verzet, in het Engels met wat Thais commentaar.
• ‘It’s Time’ Korte uitleg over iets wetenschappelijks. Deze keer over oppervlaktespanning (raeng khǒng phǐw): hoeveel druppels kunnen er op een munt? Door de oppervlaktespanning ongeveer 100!
• Smart Reader Club Interview met Mariam Grey, Thais/Engelse zangeres over boeken lezen. ‘Boeken zijn mijn vrienden’, zegt Mariam. Ze houd van de schrijver Murakami.
• English Mission Twee Thaise studenten worden er in Bangkok op uitgestuurd om een persoon op te sporen, in het Engels.
• Het Leven, echter dan in de soaps Een serie waarin een persoon of een gezin een tijdlang op de voet wordt gevolgd. Deze aflevering ging over een boerengezin in Pichit. Vanaf het planten van de rijst, de spanning van een, gelukkig korte, droogteperiode, de dreiging van een overstroming, de beslissing wel of niet insecticiden te spuiten (wel dus), problemen met het gemeentehuis over subsidies en een kleine demonstratie in Bangkok daarover (gelukt), de oogst ter waarde van 300.000 baht (blijft netto de helft van over).
• Herdenking 14 oktober 1973 Onder het motto ‘sǐang prachaachon plian prathêet thai’ ofwel ‘De stem van het volk verandert Thailand’. Interview met twee studentenleiders van die opstand, Seksan Prasertkul en Thirayuth Boonmee. ‘Democratie bouwen is nooit af.’
• De Naga bollen  Rechtstreekse uitzending vanuit Nong Khaai om de Naga Bollen te laten zien. Ik zag vanuit de verte over de hoofden van de duizenden toeschouwers wat gelig-stralende bolletjes de lucht invliegen.

Op de zender NBT

• Over zaken doen  Interviews met een twee dames, de eerste heeft een kleine koekjesfabriek, de ander een fabriekje voor het maken van bamboemeubelen. Over uitdagingen, mislukkingen en successen.
• Talk Asean  Eén van een serie uitzendingen om aandacht te vragen voor de komst van ASEAN (Zuid-Oost Aziatische handelszone eind 2015). Deze keer over culturele verschillen, en de markt ‘on line’.
• Verkeer in Bangkok  Een Dries van Agt-achtige figuur met een ironische glimlach om de lippen leunt ontspannen achterover en wordt geïnterviewd door een jongeman die zenuwachtig heen en weer wipt op het puntje van zijn stoel.
• Eerste vraag: ‘Het verkeer is Bangkok is wel heel chaotisch?’ Antwoord: ‘Meneer, u bent zeker nooit in Caïro of New Dehli geweest’. Beelden uit die steden. Vraag: ‘Dus u vindt het verkeer in Bangkok niet chaotisch?’ Antwoord: ‘Dat heeft u me niet horen zeggen, meneer’. Geen interview maar een bokswedstrijd.

Op Kanaal 5

• Slavernij in Thailand Een discussie over slavernij in Thailand met een panel van drie mensen. Hoe erg is het (erg), hoe komt het (te weinig rechten voor, vaak illegale, migranten), wat te doen (moeilijk; betere wetgeving; hogere straffen, nu een lachertje).

Het Thaise televiebestel in het algemeen

Ik heb een True Vision Gold satelliet verbinding. Daar zitten wel 40 Thaise zenders op met namen als Money, Shop, Hi Ha, Jewelry, verder 4 muziekkanalen, een filmkanaal  en zo meer. Daar kijk ik zelden naar. Vroeger keek ik regelmatig naar de laatste 20 kanalen (180-200) met DTLV: Distance Learning TeleVision met lessen in alle vakken, van de lagere school tot en met de middelbare school. Ik volgde dan een les Thaise taal van de lagere school, erg leuk.

De meest bekeken (gratis) kanalen zijn de volgende:

• Kanaal 3 Een echt familiekanaal, onder licentie van MCOT, een staatsbedrijf. Erg commercieel met veel advertenties.
• Kanaal 5 Onder licentie van de Royal Thai Army. Geen idee hoe ver de invloed van het leger op deze zender strekt.
• Kanaal 7 Ook onder licentie van de Royal Thai Army. Het leger wil deze twee zenders (en veel radiofrequenties) behouden ten beoeve van de ‘nationale veiligheid’.
• Kanaal 9 Als kanaal 3, oudste tv station in Thailand (1955).
• NBS, National Broadcasting Service. Valt onder het Government Public Relations Department.
• ThaiPBS Thai Public Broadcasting Service, mijn lievelingszender. Het enige wettige kindje van de militaire coup van 2006, opgezet door de premier Surayuth in 2007, publieke financiering maar geheel onafhankelijk beleid. Géén advertenties. Gedurfde uitzendingen, zoekt soms de grenzen op. Vorig jaar een rel na een uitzending van ‘Top Choot’ (‘Probleemoplossen’) over artikel 112 en de rol van de Koning in de politiek (foto rechts). Dat ging net iets te ver.

Conclusie

Eigenlijk wel te verwachten: de kwaliteit van de Thaise televisie loopt zeer uiteen. Nogal wat onnozele programma’s, een redelijk aantal behoorlijke en een enkel goed programma.  Mag ik zeggen dat dit niet zo héél veel verschilt van Nederland?