Op weg naar Thailand (deel 1)
Volgens mij was Mieke de eerste die het benoemde, maar zij twijfelt daar aan. Het idee om ’s winters in Thailand van de AOW te gaan genieten was er al langer. Tot zij zich, of misschien toch ik me, nu ongeveer een jaar geleden, hardop afvroeg waarom we er niet gewoon permanent heen zouden gaan. Een gedachte die werd ingegeven door de verhoging van de AOW-leeftijd.
Een berekening was snel gemaakt. Emigreren betekent minder AOW, eerder stoppen met werken betekent minder pensioen, maar wonen in Thailand betekent minder uitgaven. Van de pensioentjes moeten we daar best kunnen leven. En met het spaarpotje redden we het wel tot het eerste pensioentje ingaat. Misschien levert mijn bedrijf nog wat op, en kan ik nog wat redactiewerk op afstand blijven doen. Maar zelfs zonder dat laatste kunnen we het redden.
Kortom: we gaan. Dat staat vast. Het besluit is genomen. Ik heb me voorgenomen om met enige regelmaat te schrijven over onze vorderingen en voorbereiding. Ik beloof niet dat dat in een vaste frequentie gaat gebeuren, maar ik doe mijn best.
Mijn schoonmoeder is ’n schattig dametje van 96
Nu vraagt iedereen zich natuurlijk af waarom we nog gewoon op het Brabantse platteland wonen, als we al een jaar lang weten dat we naar Thailand gaan verhuizen en daarvoor ook de middelen hebben. Nou, dat zit zo: er is één dingetje dat ons nog in de weg staat. Mijn schoonmoeder.
Kijk, nu zie ik iedereen opveren en er eens goed voor gaan zitten. Op een saai verhaal over de financiën zit niemand te wachten, maar zodra er een schoonmoeder op komt draven wordt het lachen.
Helaas moet ik de enthousiastelingen teleurstellen. Mijn schoonmoeder is een schattig dametje van 96. Ze heeft één kind en een heel leuke schoonzoon en die piekeren er niet over om haar hier alleen achter te laten.
Als ik de aard van veel reacties op lezersvragen op Thailandblog zie, kan ik me al een uitstekende voorstelling maken van de antwoorden die ik ga krijgen wanneer ik zou vragen wat ik toch met mijn schoonmoeder aan zou moeten. Dat doe ik dus maar niet. Misschien wordt ze wel 100. Dan moeten we dus nog 4 jaar wachten, maar hebben we haar nog wel 4 jaar bij ons. We laten het gewoon gebeuren.
Voorlopig doen we het met jaarlijkse vakanties
Voorlopig doen we het dus met jaarlijkse vakanties, waarin we tegenwoordig niet meer met toeristische ogen rondkijken, maar elk plekje beoordelen aan de hand van de vraag of we er zouden willen wonen. Intussen heeft ons voornemen al flinke invloed op beslissingen die we nemen en op ons dagelijkse leven. Daar zal ik een volgende keer meer over schrijven.
Wat een geweldig idee. Ben heel benieuwd welke plek het gaat worden.
Ben net terug, heb 3 heerlijke weken doorgebracht op verschillende plaatsen: Bangkok, Chiang Mai, Koh Chang. Ga zeker weer, liefst vandaag nog.
“”Van de pensioentjes moeten we daar best kunnen leven.””
Vooraf wel eens alles goed berekenen en alles in rekening brengen. Ik ken er velen die toch moeten krabben om met hun pensioen rond te komen.
eugeen, dat is zeker waar. Ik kreeg gisteren nog maar Baht 37.99 voor mijn Euro en werdt afgescheept met Baht 17.000 inplaats van 20.000. Het wordt ook haast onmogelijk om van je pensioentjes nog rond te komen en ik denk er hard over om terug te gaan naar NL (dit na 40 jr hier) en het via overwinteren te doen. Heb vrouw en kinderen hier, anders ging ik voorgoed weg hier. Prijzen rijsen de pan uit.
Woon nu ook reeds half jaar in Thailand Koh phayam , na reeds verschillende jaren hier,a toe te gaan ook stap gemaakt om me hier te settelen, niet gewacht tot pensioen of uitkering gewoon gedaan, met een matig inkomen van mijn vriendin haar shopke kunnen we hier gemakkelijk rond komen en moest het eens slechter gaan heb ik nog steeds wat achter de hand, ik zeg als je rondloopt met het gedacht even alles goed overwegen en gewoon doen
Wij hebben precies hetzelfde plan alleen moet mijn man nog 3 jaar werken eer hij net vervroegd pensioen kan. Ons beider ouders zijn inmiddels overleden en we hebben geen kinderen dus niets wat ons tegenhoudt!
Wie weet gaan wel tegelijkertijd, ik blijf je verhalen in elk geval zeker volgen want we zullen als 2 farang stellen voor dezelfde dingen komen te staan.
Groet Miek Schenk
Wij zijn al vele malen in Thailand geweest. Morgen vliegen we met china airlines naar Bangkok en dan met een binnenlandse vlucht naar ChiangMai. We gaan een huisje huren in de buurt van Doi Saket. Onze nederlandse vrienden die daar permanent wonen helpen ons daarbij. Nog steeds zijn wij verliefd op Thailand, het noorden heeft wel onze voorkeur. De temperatuur is daar aangenaam en wij kennen de omgeving goed. Onze AOW en aanvullend pensioen geven ons daar een rijk leven. We kijken dan ook niet op een paar Bahtjes meer of minder. Natuurlijk betalen we niet wat men voor iets vraagt, handelen zit in ons bloed, daar zijn we ook Nederlanders voor.
groetjes Mauke en Henk.
Ik vind het geweldig dat jullie je droom uitstellen voor je Schoonmoeder cq Moeder. Voor de Moeder zou het een groot verdriet zijn als haar enige kind zou vertrekken. En de dochter zou zich op afstand zorgen maken.
Zoals ik begrijp woont je schoonmoeder bij jullie in .Ik heb eens met een oudere dame in het ziekenhuis gelegen in Brabant .Zij had een zoon en een Thaise schoondochter en lag langs mij in het ziekenhuis voor chemobehandelingen .Toen de zoon en dochter naar Thailand vertrokken is zij meegegaan en heeft in Thailand nog verschillende behandelingen gehad,
Helaas heeft ze er maar 2 jaar van kunnen genieten en is ze alsnog aan haar ziekte gestorven .
Maar zoals deze vrouwe heeft genoten van haar 2 jaar Thailand is onvoorstelbaar .
Maar je vroeg ons niet om een advies over je schoonmoeder maar dit kwam meteen bij me op toen ik het las.
Hoop je verhalen nog vaak te lezen en ben benieuwd waar je gaat wonen.
Weet trouwens niet wat je met minder AOW bedoeld ?maar dat is geen onderwerp om hier over te praten in dit hoofdstuk .Succes met je voorbereidingen !!
Kan me jouw relaas heel goed voorstellen want heb ook de intentie gehad om permanent te verhuizen naar Thailand maar na wikken en wegen hou ik het toch op een half jaar om en om want kan mijn familie en vrienden niet langer missen maar ook de hier op dit blog veelbesproken dure zorgverzekering die afgesloten zal moeten worden en dergelijke kosten spelen een rol.
Het mooie is wel dat in de loop der jaren een vliegticket over het algemeen goedkoper is geworden dus die 2 x uitgegeven in 12 maanden valt mee.
Al met al ben altijd blij om te kunnen vertrekken naar Thailand maar net zo blij om óók weer te kunnen terugkeren naar Nederland, beide landen zijn me even lief.
Ik zou me niet te rijk rekenen.
Ouderdom komt met gebreken en gebreken komen in Thailand met hoge rekeningen.
Ook het verhaal met de AOW zou ik eerst eens goed doorspitten.
Bovendien stijgen de prijzen in Thailand sneller dan die in Nederland, dus over een paar jaar kan een klein pensioentje wel eens TE klein worden.
hallo respect voor dat u uwe moeder niet alleen achter wilt laten. ik verhuis volgend jaar naar Thailand..mijn geboorteland waar ik ‘nu nog’ een vreemdeling ben. ik hoop dat mijn partner met de jaren ook mee die kant op wilt verhuizen..ze heeft het niet op Aziatische landen en ziet ze als 3de wereldlanden, armoedig en …ge kent het verhaaltje wel! ik heb gelukkig de pensioenleeftijd nog lang niet (rond 40) maar geniet van een goed inkomen. ik hoop met een budget van 1500 euro per maand rond te kunnen komen daar. misschien daar iets beginnen of een job nemen. gewoon om beter te kunnen integreren in de sociale samenleving.
doe gewoon wat u wilt doen..doe ik ook. natuurlijk neem ik alle meningen en informatie die ik ken krijgen mee maar gewoon uw eigen levens ervaring uitbreiden. ik hoop ook op mijn oude dag ooit te kunnen genieten in een mooi warm land.
mijn/ ons pensioen is 3x niets waard..als ik al iets ga krijgen. heb helft van mijn leven in het buitenland gewoond dus …tel maar uit! bon courage
Wat een herkenbare situatie. Mijn vrouw en ik worstelen met hetzelfde probleempje.
Het zal er wel op uitdraaien dat we een om en om keuze gaan maken. Voorwaarde is wel dat de reiskosten niet te veel gaan stijgen.
Het is ook zo, verbeter mij als ik het verkeerd heb, dat als jullie allebei een jaar extension willen hebben, voor Retirement, jullie allebei Baht 800.000 per persoon in een Thaise bank moeten hebben. Dus allebei een aparte rekening. Dan wordt het leven hier steeds flink duurder, sommige dingen zijn duurder hier dan in Nederland. Een zorgverzekering hier afsluiten na je ,ik dacht 65e wordt onmogelijk. Ik ben haast 80 en heb geen zorgverzekering, krijg ik niet. Indien je er al 1 kan afsluiten dan zijn er vele restricties in opgenomen en wordt het de moeite niet waard. Zelf insure is nog het beste maar dat is mijn mening. Dan is er nog onze aller Euro die als een Jo-Jo op en neer gaat, meestal neerwaarts. Was gisteren 37 nu weer 38. Moest ik het weer doen, zoals de zaken er nu voor staan, dan vestigde ik mij niet in Thailand.
Grappig dat er ineens zoveel reacties binnenstromen, dacht ik. Maar ik zie dat een verhaal van 2 jaar geleden herplaatst is (en nu meer reacties oproept dan indertijd). Schoonma is alive and kicking, dus we zijn nog steeds hier.
We weten wat het leven in Thailand kost, dat verzekeren duur is en wat de voorwaarden zijn voor een retirement-visum. Dus degenen die zich zorgen maken over ons: laat het je nachtrust niet verstoren, we redden ons wel.
Van mijn voornemen om regelmatig de vorderingen te beschrijven is niets terechtgekomen; de inspiratie was minder dan ik hoopte. Wel heb ik nog wat reisverhalen geschreven, die hier op Thailandblog te vinden zijn (en bij elkaar gezet zijn op http://opwegnaarthailand.blogspot.nl/)
Ik zou het ook wel willen doen. Vervroegd met pensioen gaan. Met het pensioentje zou ik het wel kunnen redden. Maar als je de 60 gepasseerd bent dan ben je wel elke maand rond € 300 euro kwijt voor je zorgverzekering. En dan wordt het ineens een ander verhaal.