Wereldse eetinspiratie onder één dak

Bangkok is zoals bekend een stad met vele inwoners en nationaliteiten. Volgens de website worldpopulationreview.com zou er dan aan de volgende getallen gedacht moeten worden.

• Japanners: 82.000
• Chinezen: 56.000
• Overige Aziatische landen: 117.000
• Europeanen: 48,000
• Amerikaanse continent: 24.000
• Australiërs: 5.300
• Afrikanen: 3.000
• Birmezen: 303.000
• Cambodjanen: 64.000
• Laotianen: 18.000

Bron: https://is.gd/QBpP0B

De ervaring leert dat er altijd buitenlanders zijn die graag in Thailand wensen te wonen en een restaurant openen om de bemiddelde bevolking en landgenoten de specialiteiten van het eigen land willen voorschotelen.

Thaise zakenlieden kunnen er ook wat van en die openen bijvoorbeeld een Italiaans restaurant en laten er een Italiaanse zaalmanager en Italiaanse chef-kok rondlopen om er een authentiek tintje aan te geven. Daarnaast zijn er uiteraard ook de Thai die in het buitenland hebben gewerkt en weer naar hun vaderland terugkeren en restaurants met fusionkeukens openen. Aan eten is altijd behoefte dus waarom niet proberen toch?

Begin 2020 hadden mijn vrouw het goede voornemen om tweemaal per maand naar een restaurant met een buitenlandse keuken te gaan. Op het lijstje stond o.a. Afghanistan, Ethiopië, Armenië, Peru, Turkije, Mexico, Zuid-Afrika en dan tenslotte richting de bekendere keukens. De Argentijnse keuken had samen het de Noord Koreaanse keuken moeten strijden wie de eer had om als laatst bezocht te worden. De prijzen die ze bij de Argentijn voor gerechten vragen heb ik er gewoonweg niet voor over en van de Noord-Koreaanse kan je te weten komen dat het een vehicle van het regime is en waarbij het de vraag is of het personeel, uitsluitend Noord Koreanen volgens de berichten, het wel allemaal vrijwillig doen.

Het begon lekker met een Grieks/Armeense keuken, daarna een Russische keuken wat een soort van afknapper werd toen bleek dat de chef al het eten in bulk klaarmaakt en daarna invriest. De ting van de magnetron werd de ontmaskering van de chef die niet eens op de zaak was op een normale zaterdagavond.

En toen begon de Covid 19 ellende….

We hebben zodra het kon nog een Peruaanse, Vietnamese, Mexicaanse, Spaanse en Chinese zaak bezocht, maar met allerlei beperkingen gaan sommige mensen toch op zoek naar andere mogelijkheden. Voor mij hield het in om voor een paar duizend baht een oven aan te schaffen. Het is nu een waardevolle bezitting die ervoor zorgt dat er lekkere wereldse dingen op tafel gezet kunnen worden zonder klauwen vol met geld aan restaurants te besteden.

Het zal niet aan ons hebben gelegen dat de Peruaan, de Mexicaan en de Rus niet meer bestaan, want dat heeft nu eenmaal met economische regels te maken. Uiteindelijk is eten geen rocket science al zullen top chefs daar heel anders over denken. In mijn ogen zijn toprestaurants een gecreëerde markt, want uiteindelijk blijft voedsel gewoon voedsel en heb je het nodig om te overleven. Het is wel slim om 14 kleine gerechtjes te maken i.p.v. een sparerib van 2 kg voor te schotelen. Paar het met wijn en je klant blijft uren hangen voor een “onvergetelijke ervaring”. Als je ervan houdt dan is dat natuurlijk helemaal niet verkeerd, maar andere zien dat soms anders.

Zelfvoorzienendheid heb ik met de paplepel ingegoten gekregen en kennis van voedsel moet je altijd behouden. Hoe maak je brood, hoe maak je worst, hoe kweek en bewaar je groente voor langere tijd en noem het verder maar op. Laat de supermarkt maffia niet je leven bepalen maar beslis dat zelf op de lokale markt.

Maar goed, zoals eerder gezegd is eten maken geen rocket science want het gebeurt al eeuwen en over smaak valt niet te twisten. Ik vind eigen gemaakte zoute salmiakpoeder heerlijk maar geen Thai in mijn omgeving die het ervan kan genieten en net zoals ik niet van kippentenen.

Nu Covid 19 als verleden tijd gezien kan worden en er weer nieuwe restaurants worden geopend zou de zoektocht naar restaurants weer verder kunnen gaan, maar na het vinden van https://www.tasteatlas.com/thailand vraag ik mij dat af. Voor toeristen is de website een goed hulpmiddel om een idee te krijgen welke gerechten er in een land te verkrijgen zijn en wat de recensies zijn.

Voor de thuis-kok een inspiratiebron om ooit de 100 meest geliefde recepten van de wereld te maken. Wat leven we toch in een “mooie” tijd dat je met een combinatie van een website en YouTube de wereldkeuken thuis kan maken of ter vergelijk in restaurants gaat eten met iets meer kennis. De liefhebber van de Thaise keuken kan ook z’n hart op en het moet gezegd. Van de 100 Thaise gerechten ken ik er velen niet, maar nooit uitgeleerd……

Geniet van het leven!