Frans Amsterdam in Pattaya: ‘Over zeep en duidelijke afspraken’
(Andrey Burstein / Shutterstock.com)
Frans Amsterdam is weer neergestreken in Pattaya en vermaakt ons, tot er geen ‘vind ik leuk’ waarderingen meer zijn, met zijn belevenissen in een vervolgverhaal.
Met het meisje van Thaifriendly, Ann, heb ik vannacht een klein jubileumpje gevierd, ze was er voor de vijfde keer. Geen unicum, maar voor iemand met zo’n bindingsangst als ik, ook beslist geen vanzelfsprekendheid.
Wat helpt is dat ze behoorlijk Engels spreekt. Dat heeft ze op de universiteit geleerd, waar ze ‘communication mass’ studeerde. Toen ik dat hoorde schrok ik even. Voor de zekerheid wierp ik een blik naar beneden. Ik kon gewoon blijven ademhalen: Geen geitenwollen eigen gebreide sokjes. Want dat is toch het eerste waar je aan denkt, net zoals bij politicologen, culturele antropologen en kunsthistoricologici.
Ook in Thailand staan ze niet echt te springen om mensen die deze studies hebben gevolgd, zodat ze nu als assistente in de acupunctuur branche terecht is gekomen. Daar heeft ze het goed naar haar zin, verdient redelijk – ik weet nog niet precies hoeveel – en ze genereert wat extra inkomsten met de productie en verkoop van zeepjes. De acupuncturist heeft natuurlijk geen klanten maar patiënten, en die krijgen van Ann na de behandeling een volgens haar eigen – uiterst geheime – recept gefabriceerd stukje zeep mee, met het verzoek om de zeep te proberen en bij een volgend bezoek een beoordeling te geven. Met uiteraard de bedoeling om als de zeep goed bevallen is de patiënten ook tot klanten te promoveren door hen te bewegen tot aanschaf van één of meer stukjes over te gaan. Er gaat voor 150 Baht aan grondstoffen in zo’n zeepje en de verkoopprijs is 290 Baht. Flink aan de prijs vind ik, maar het zal wel goed voor de huid zijn en daar moet alles voor wijken. Patiënten die uitbehandeld zijn maar de zeep toch niet kunnen missen worden desgewenst per post bevoorraad. Het project zit nog in de opstartfase, maar ze is net even heen en weer gelopen naar het postkantoor en zit nu ijverig vijf pakket-envelopjes te adresseren. Dat is toch bemoedigend.
Op Thaifriendly is ze nog niet zo lang actief en tot op heden had het slechts twee keer geleid tot contact, beide keren met een Duitser. Met alle twee had ze een weekje haar vrije tijd gedeeld. Concrete afspraken over geld waren er nooit gemaakt, en aan het eind van hun vakantie hadden beide heren vriendelijk bedankt voor haar gezelschap en vonden ze dat de dagelijkse maaltijden en een knullig kettinkje en armbandje wel volstonden als tegenprestatie. Vandaar dat ze nu duidelijk in haar profiel heeft staan dat voor niets alleen de zon opgaat: ‘I don’t care what you want but you must remember nothing for free around th.’
Dus het kost een paar centen, maar dan heb je ook wat. Ze is van het zeer zorgzame type, dat alles tot in de puntjes geregeld wil hebben. Zo heb ik drie witte zweetbandjes bij me, en die zwerven meestal wel ergens rond. Niet als Ann er is: Dan ligt er één in een sopje voor te weken, één ligt er te drogen, en één ligt gereed voor gebruik. Heerlijk is dat. Als de hard-boxjes Marlboro weer eens op zijn bij de Familymart en ze met een soft-pack wordt afgescheept, verhuizen alle sigaretten uit het volle soft-pack naar de lege hard-box. Dat gaat zo secuur dat ze er ook echt alle 20 in passen zonder ze te beschadigen. Lukt mij niet, ik houd er altijd minstens één over.
Een half uurtje geleden heb ik haar toch maar naar huis gestuurd. Ik moet mijn verhaaltje afmaken en de hele dag iemand om me heen is sowieso niks voor mij. Dat snapt ze wel. Dus ik geef haar haar geld, 1500 Baht.
‘If you want me go with you, you message me ok? Tomorrow first patient 10 AM. You can call me every night until you go home if you want. But this is last time you pay. From now on you not pay anymore.
Ik geef het op. Maak je zulke duidelijke afspraken, houden ze zich er toch weer niet aan.
– Herplaatst ter nagedachtenis aan Frans Amsterdam (Frans Goedhart ) † april 2018 –
Frans ze verteld je dat ze je een goede kerel vindt en wil een hechtere relatie, i.p.v. verschillende los vast relaties. Dus als je eerlijk tegen haar wil zijn zeg de volgende keer dat je alleen vrienden wil zijn en geef haar i.p.v. geld zo nu en dan iets van goud, dan voelt het voor haar niet als een betaalde relatie.
Thaise vrouwen zijn net als andere vrouwen, ze willen genegenheid en zekerheid en zeker niet als een hoer gezien of behandeld worden, dat is gezichtsverlies. Maar zo nu en dan een gouden sieraad krijgen van een Farang vriend, daar kan ze haar vrienden en familie niet beledigen.
Veel plezier en take care een goede meid zoals Ann.
Ruud
Een leuk verhaal en.een leuke en lieve tip voor Frans .
Maar dat weet Frans zelf ook wel maar ik niet dus het is een oog opener voor meer mogelijkheden dan geld.
Beste Frans,
Wat leuk dat je de kat uit de boom aan het kijken bent of misschien is het leuk
en spannend om de reactie van van deze dame af te wachten.
Spelen en kijken tot hoe ver je kunt gaan tot zij jou niet meer wil los laten.
Zou je dan toe happen? of denk je, laat ik de volgende proberen.
Je zoekt wel de genegenheid maar vind de pruim nog niet rijp of de banaan.
Het blijft een spel op leven en dood, en uit eindelijk gaat er toch iemand met het fruit vandoor.
Weer leuk geschreven.
Met vriendelijke groet,
Erwin
Echt maar twee reacties?
Ik hield mijn gedachten voor me maar als ik eerlijk ben dan gaat er door mijn hoofd: wat moet een zelfrespecterende jongedame (of man) nou met ’s nachts bij verdienen als je een normale baan hebt? En wordt je als jonge vrouw (man) niet knetter gek van al die -merendeels- oude mannen die slechts op zoek zijn naar kortstondig genot? Vind een leuke man (vrouw) can romd je leeftijd en bouw samen wat op met een normaal leven in plaats van de prostitutie.
Maar ja als ik niet oppas dan trap ik wat mannen op hun tenen (of wat anders). Dan mannen op zoek zijn naar genot snap ik wel. Dat niet alle mannen een relatie willen snap ik ook. Dat dat op oudere leeftijd vaker betaald genot is omdat een dame van de eigen leeftijd doorgaans niet even voor een nacht mee gaat snap ik ook.
Beste Rob,
Ik enige wat ik mij kan voorstellen is dat een vrouw die dat ’s nachts (naast haar dag baan) doet, eenvoudig te weinig verdient om haar maandelijkse lasten te bekostigen.
Leuk verhaal weer .Trouwens thaise vrouwen zijn er toch best veel die als zelfstandig ondernemer een marktkraam of shop hebben .Soms werken ze zowel overdag als avonds en sommigen ook nog eens met een farlang mee voor nacht .
Leuk stukje weer
Een duidelijk bewijs dat je in Thailand niet knap, mooi en jong moet zijn om een lieve zorgzame dame aan de haak te slaan en zelfs gratis wil presteren.
Deze jonge dame slooft zich uit en hoopt op een zorgenvrije toekomst met deze farang; echter onze Frans heeft daar geen oren naar….en wil niet elke dag ” rijst” op het menu.
Leuk verhaal Frans….swanjeer deze dame maar goed!
Voor contact zo een prachtmeid zou menig farrang zich een dubbele hernia wensen. Die naalden neem hij er gerust bij 🙂
Sigarettentip;
Het hele pakje soft-pakje past in het hard-boxje Marlboro,je moet dus niet foefelen om er elke sigaret in over te plaatsen.
Er van uitgaande dat het natuurlijk allemaal waarheidsgetrouwe stukjes zijn die Frans ter berde brengt, zegt het wel iets over onduidelijkheid van Frans ten opzichte van deze dame. Of ze heeft een groot bord voor haar hoofd of Frans is niet zo eerlijk als hij zich doet voorkomen of en dat kan natuurlijk ook nog is ze echt wanhopig, met het vinden van een relatie en financiële zekerheid en dat laatste is waarschijnlijk het meest aan de waarheid grenzende waarschijnlijkheid. Niet iedereen beschikt over voldoende mensenkennis. Ik heb met haar te doen, echt waar, want hier zou ik niet over liegen.
Ik maak altijd en aan iedereen duidelijk dat ik Butterfly ben. Ik háát mensen die valse verwachtingen scheppen en dan bij thuiskomst ‘stoer’ aan hun vrienden vertellen dat ze hekemaal niet hoefden te betalen. Je zou ze de benen breken, inclusief het derde.
Frans jou verhaaltjes zijn leuk om te lezen,alleen kan ik mij voorstellen dat er mensen zijn,die net zoals ik, toch twijfelen of ze hier, en daar niet mooier geschreven worden dan de werkelijkheid,
Als ik jou verhalen zo lees, krijg ik de indruk,dat jou leven zich voor een groot deel zittend afspeelt, en dat je eigenlijk een broertje dood hebt aan dagelijkse beweging.
Ik ken je natuurlijk niet persoonlijk, en kan het natuurlijk helemaal mis hebben,maar gezien jou leeftijd,en je dagelijkse bewegingspatroon ben je qua figuur zeker geen adonis meer.
Je bent een levensgenieter,met regelmatig een biertje,en een rokertje,en draagt een zweetbandje, om zoveel mogelijk het zweet uit je gezicht te houden.
Wat ik bewonder aan jou is het feit,dat je eerlijk in het begin toegeeft dat je graag de Butterfly speelt,en dat een vrouw verder geen serieuse relatie verwachten kan.
Verder niets mis mee,zodat je eigenlijk hoogstens aantrekkelijk bent voor die vrouwen die commercieel aan jou geintresseerd zijn.
Een jonge vrouw,die ondanks bovenstaande gegevens nog zegt,,from now one you not pay anymore”,heeft jou waarschuwing van Butterfly niet begrepen,heeft nog steeds hoop dat het toch nog iets serieus worden kan,of is dom of pervers.
Ik maak mijn verhaaltjes niet mooier dan ze zijn. Hoewel ik niet kan ontkennen dat het gedrag van Ann mijn ego in zekere mate streelt, zie ik het toch meer als een ongewenste complicatie die om een oplossing vraagt. Dat ze per se dom of pervers is gaat me iets te ver en uw analyse van mijn persoonlijkheid klopt wel aardig.
Niet alle Thaise vrouwen zijn op geld belust, dat het hier een wondere wereld is beaam ik!